3

นาราเกตุพลิกตัวไปมาตลอดทั้งคืน ไม่รู้ว่าจะเอายังไงดีกับเงื่อนไขที่เขาเสนอให้

แต่เธอก็ต้องตัดสินใจในที่สุดเมื่อเห็นความลำบากของสมาชิกในบ้าน

เธอคิดว่าคนในครอบครัวสำคัญที่สุด หากเธอไม่เสียสละ ทุกคนก็จำลำบากและเดือดร้อน

“คุณโอเคไหม”

“คะ”

นาราเกตุสะดุ้งเมื่อจู่ๆ เขาก็ถามเธอแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย เขามาตอนไหนเธอยังไม่รู้เลย ตัวเองเอาแต่นั่งเหม่ออยู่ที่โต๊ะทำงาน

“คุณตัดสินใจหรือยังครับ”

“เอ่อ... ฉันต้องทำยังไงบ้างคะ”

เธอถามเขากลับไป ไม่กล้ามองหน้าเขา ไม่รู้ว่าเขาจะทำหน้ายังไง

แต่คำถามแบบนั้นของเธอ เท่ากับว่าเธอตอบรับข้อเสนอของเขาแล้ว

“ทำตามที่ผมบอก คุณจะเรียกเงินเดือนเพิ่มเดือนละเท่าไหร่ครับ”

“คุณจะให้เพิ่มเท่าไหร่คะ”

เธอถามกลับ ยังไม่ได้คิดเรื่องนั้น แค่คิดเรื่องที่เขาเสนอและความเป็นอยู่ที่บ้านจะดีขึ้น ก็คิดจนปวดหัวไปหมดแล้ว

“เดือนละสามหมื่นพอไหม ผมจะซื้อรถญี่ปุ่นคันเล็กๆ ให้คุณหนึ่งคัน กับบ้านอีกหนึ่งหลัง แต่คุณต้องย้ายไปอยู่ที่นั่น จะได้ไปมาหาสู่กันได้สะดวก”

“เอ่อ... คุณมีภรรยาหรือยังคะ”

จู่ๆ เธอก็เพิ่งนึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้ นาราเกตุหน้าตาตื่น คิดว่าหากเขามีภรรยาแล้วเธอคงไม่ยุ่งกับเขา

“ยัง... ผมยังโสด”

เขาตอบเสียงขรึม

“น้ำต้องย้ายบ้านด้วยเหรอคะ”

“หรือคุณจะให้ผมไปหาคุณที่บ้าน”

“ไม่ได้นะคะ”

เธอรีบปฏิเสธเสียงหลง เขาจะไปหาเธอที่บ้าน ทำอะไรๆ กันแบบนั้นได้อย่างไรกัน

“ผมรู้ว่าคุณคงมีวิธีบอกทางบ้าน ว่าทำไมถึงย้ายออกจากบ้านมาอยู่ข้างนอก คุณโตแล้ว ที่บ้านคงไม่ว่าหากจะออกมาอยู่ด้วยตัวเอง”

“ค่ะ”

เธอรับคำ เตรียมคำพูดเอาไว้บอกคนที่บ้านยังไงนั้นคงไม่มีปัญหา บิดามารดาของเธอค่อนข้างไว้ใจเธอมาก

“ชั่วคราวจนกว่าเราทั้งสองจะไม่อยากอยู่ด้วยกัน ส่วนของทุกอย่างที่ผมซื้อให้ บ้านกับรถ และทรัพย์สินอย่างอื่น หลังจากที่เราเลิกกัน ผมจะยกให้คุณทุกอย่าง”

“ระหว่างที่อยู่ด้วยกัน คุณห้ามนอกใจผมไปมีผู้ชายคนอื่น และห้ามเรียกร้องอะไรทั้งนั้น”

เขาเว้นจังหวะพูดมองหน้าเธอ

“ค่ะ”

เธอรับคำอย่างงงๆ เขาพอรู้ประวัติครอบครัวของเธอ วิชุดารับรองว่านาราเกตุเป็นคนขยัน เขาก็เห็นดังนั้น นาราเกตุมาทำงานก่อนเวลาเสมอ และกระตือรือร้นกับการทำงาน

เพิ่งหลังๆ มานี้เท่านั้นที่เธอเหม่อลอยเพราะมีปัญหาเรื่องเงินอย่างที่เขาคิดเอาไว้จริงๆ

เขาอยากได้เธอจริงๆ เลยลองเสนอดู ถึงเธอไม่รับเงื่อนไขนี้ เขาก็จะหาวิธีเสนออย่างอื่นให้เธออีก ทำให้เธอมาเป็นของเขาจนได้

ความรู้สึกปรารถนาในตัวเธอรุนแรงจนเขาเอาไปฝันทุกค่ำคืน กลิ่นกาย น้ำเสียงและทุกอย่างที่รวมเป็นเธอ ทำให้เขาต้องการเธอแทบจะขาดใจ

“งั้นผมจะเทสวันนี้เลย คุณจะโอเคไหม”

“คะ?”

นาราเกตุยังมึนๆ งงๆ กับสิ่งที่เขาพูด ในขณะที่เขาดึงเธอไปนั่งบนตัก

เขาจะเทสอะไรเธอยังไม่ทันตั้งตัวเลย!!!

“คุณก้อง!!!”

“จูบเป็นไหม”

เธอส่ายหน้าไปมา เนื้อตัวสั่นเทา

เขาจับท้ายทอยของเธอเอาไว้ก่อนจะหันใบหน้าของเธอมาหาและบดจูบคลุกเคล้า คนจูบไม่เป็นได้แต่ตัวแข็งทื่อ

“อย่าเกร็งสิ”

เขาทำเสียงดุเล็กน้อย เธอค่อยๆ ปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปตามที่เขาต้องการ เขาดูดริมฝีปากด้านบนและด้านล่าง ส่งลิ้นเข้ามาคลุกเคล้าในโพรงปากหอมหวาน

ก้องทวีปครางอย่างถูกใจ ก่อนจะถอนริมฝีปากออกห่าง ใช้นิ้วโป่งไล้ริมฝีปากสีชมพูสดของเธอ

“วันหลังคุณต้องจูบผมนะ จะสอนจูบให้”

เขาพูดเสียงแหบพร่า

“เอาเป็นว่าวันนี้เทสผ่าน แต่จูบไม่เป็นสับปะรด”

เขายกร่างน้อยให้เหยียบยืน เธอหน้าแดงกัดริมฝีปากเข้าหากันอย่างอายๆ

“ไปเรียนรู้วิธีเอาใจผมมาด้วย แข็งทื่อแบบนี้ไม่เอานะครับ”

ก้องทวีปยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก คนไม่ค่อยยิ้มพอยิ้มแล้วทำหัวใจดวงน้อยของเธอกระตุก

เขาทำเหมือนสั่งงานเธอ ทั้งๆ ที่มันเป็นเรื่องอย่างนั้น เธอรับคำอย่างว่าง่าย ก่อนจะออกไปทำงานของตัวเอง

วันนั้นเธอยอมรับว่าทำงานไม่รู้เรื่องเอาเสียเลย ดีหน่อยที่บริษัทเล็กๆ ไม่ได้มีพนักงานมากมายอะไร