เลิกทั้งที่ยังรัก
ตอนที่ 1
เลิกทั้งที่ยังรัก
“พี่เปรมเลิกกับหนึ่งเถอะค่ะ”
น้ำหนึ่งยอมบอกเลิกทั้งที่หัวใจของเธอยังคงรักและต้องการชายหนุ่มตรงหน้าแต่เธอรักเขามาก มากเสียจนยอมเป็นคนเสียใจเพื่อให้เขาได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่า
“พี่ผิดอะไร ! พี่จะไม่แต่งงานกับใครทั้งนั้นถ้าไม่ใช่หนึ่ง”
เปรมธวัชหนุ่มนักธุรกิจไฟแรงที่มีทุกอย่างเพียบพร้อมเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบไม่เข้าใจว่าทำไมน้ำหนึ่งถึงต้องบอกเลิกเขาแบบนี้ทั้งที่ทั้งคู่ต่างก็รักกันมาหลายปีความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้ก็มากกว่าคำว่าคนรักแล้ว เธอคือภรรยาของเขาถึงแม้จะยังไม่ได้แต่งงานกันแต่ทำไมถึงได้ผลักไสให้เขาไปแต่งงานกับคนอื่นแบบนี้
“เราสองคนไม่มีอะไรที่เหมาะสมกัน...ฟ้าส่งให้เรามาเจอกันแค่เพียงเท่านี้อย่าทำให้หนึ่งต้องลำบากใจเลยนะคะอนาคตต่อไปหนึ่งเชื่อว่าหนึ่งเองก็ต้องเจอคนที่เหมาะสมแต่วันนี้พี่เปรมเจอผู้หญิงที่คู่ควรกับพี่แล้วค่ะ”
ชุลีมารดาของเปรมธวัชเดินทางมาหาน้ำหนึ่งด้วยตัวเองเมื่อเธอรู้ข่าวว่าตอนนี้ลูกชายได้แอบคบหากับผู้หญิงที่เป็นเพียงแค่สาวน้อยที่กำลังเรียนมหาวิทยาลัยและเธอคนนี้ก็มาจากครอบครัวที่มีฐานะยากจน หญิงสูงวัยไม่ได้บังคับให้น้ำหนึ่งเลิกกับลูกชายแต่เธอพูดให้หญิงสาวได้เห็นว่าการที่เปรมธวัชจะได้แต่งงานกับดุจดาวจะทำให้ชีวิตของชายหนุ่มมีความสุขแค่ไหนแตกต่างกับการที่อยู่กับเธอที่มองไม่เห็นอนาคตหรือความคู่ควรใด ๆ ทั้งสิ้นนั่นคือเหตุผลที่ทำให้น้ำหนึ่งตัดสินใจเป็นคนบอกเลิกทั้งที่หัวใจของเธอไม่ต้องการจะเสียเขาไปแม้แต่วินาทีเดียวก็ตาม
“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง เธอรู้เรื่องที่ครอบครัวที่ครอบครัวของพี่จะให้พี่แต่งงาน คุณแม่ ! คุณแม่มาหาเธอใช่ไหม”
เปรมธวัชใช้สองมือบีบแขนทั้งสองข้างของน้ำหนึ่งจนแน่นด้วยความโมโหเขาเขย่าตัวหญิงสาวอย่างแรงเพื่อต้องการคำตอบ
“ไม่มีใครมาบอกทั้งนั้นหนึ่งรู้เรื่องนี้เองและมันก็คือเหตุผลที่เราควรเลิกกันแต่มันไม่ใช่เหตุผลทั้งหมด”
น้ำหนึ่งเปลี่ยนแววตาจากตกใจและเสียใจเป็นแววตาที่ดูเข้มแข็งขึ้นก่อนที่เธอจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนที่กำลังบีบแขนเธอไว้
“ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน พี่คิดว่าหนึ่งมีความสุขมาก ใช่ไหมแต่มันไม่ใช่ เราสองคนไม่ได้มีอะไรเหมาะกันเลยปล่อยหนึ่งไปเถอะนะ บางทีถ้าเราเลิกกันหนึ่งคงจะได้เจอผู้ชายที่ทำให้หนึ่งมีความสุขได้มากกว่า”
น้ำหนึ่งคิดว่าสาเหตุเดียวที่จะทำให้เปรมธวัชยอมไปจากเธอก็คือเธอหมดรักในตัวเขาแล้วถึงแม้เธอจะไม่กล้าพูดคำนั้นออกมาตรง ๆ แต่หญิงสาวก็พยายามสื่อให้เปรมธวัชรู้ว่าเธอต้องการเจอคนที่เหมาะสมกับเธอมากกว่าเขา
“ที่แท้เธอก็อยากจะคนอื่นแล้วยกเหตุผลมามากมายเพื่อจะหาข้ออ้างให้พี่ไปจากเธอในเมื่อต้องการแบบนี้ก็ขอให้เธอได้เจอผู้ชายที่เธอฝัน พี่จะจำไว้ว่าตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมามันไม่เคยมีค่ากับหนึ่งเลย”
เปรมธวัชตัดสินใจเดินออกจากคอนโดมิเนียมที่เขาเป็นคนซื้อให้หญิงสาวในวันครบรอบ 1 ปีที่คบกันถึงแม้ว่าตอนนี้คอนโดจะยังผ่อนไม่หมดแต่เปรมธวัชก็ตั้งใจว่าเขาจะส่งคอนโดนี้ไปเรื่อยๆแม้ว่าความสัมพันธ์ของเขากับน้ำหนึ่งจะจบลงก็ตาม
ประตูห้องปิดลงไม่มีอะไรที่น้ำหนึ่งจะต้องเล่นละครต่อไปแล้ว เธอปล่อยน้ำตาให้หยดลงมาดุจสายฝนในฤดูมรสุมความเจ็บช้ำนี้เธอเลือกที่จะเก็บไว้เพียงคนเดียว
น้ำหนึ่งเลือกที่จะเป็นคนผิดเป็นคนที่นอกใจเป็นคนที่บอกเลิกเธอยอมทำทุกอย่างเพื่อหวังให้เปรมธวัชได้มีชีวิตที่ดีกว่านี้ ทุกถ้อยคำที่ชุลีพูดกับเธอมันคือความจริงเธอคือตัวถ่วงคือคนที่ทำให้ผู้ชายที่แสนดีไม่มีโอกาสได้ก้าวไปเจอผู้หญิงที่ดีกว่า
ภาพความทรงจำในอดีตครั้งที่น้ำหนึ่งหนีออกจากบ้านในวันที่เธอเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เมื่อเธอได้รู้ความจริงว่าแม่ที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เธอจำความไม่ได้ความจริงแล้วคือแม่เลี้ยงและในวันที่พ่อของเธอจากไปแม่ที่เธอรักและเคารพมาตลอดก็เปิดเผยตัวในโลกแห่งความเป็นจริงว่าเขาเลี้ยงดูเธอมาตลอดสิบกว่าปีเพียงเพื่อหวังให้เธอเป็นตัวหาเงินให้โดยการพาเธอไปขายให้กับเสี่ยหนุ่มที่บ้าตัณหาแต่โชคยังดีที่น้ำหนึ่งสามารถหนีออกมาได้และได้พบเจอ เปรมธวัชและเขาก็คือคนที่ช่วยเหลือเธอมาตลอด จนในที่สุดเธอกับเขาก็มีความสัมพันธ์กันเกินเลยเกินกว่าแค่รุ่นพี่และรุ่นน้องแต่แล้ววันนี้ทุกอย่างก็ต้องจบลงเพราะเธอไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาจริงๆ
“ฉันต้องการมาติดต่อเรื่องค่างวดของคอนโดค่ะ”
น้ำหนึ่งเดินทางไปที่ธนาคารเพราะเธอไม่รู้เรื่องของการผ่อนคอนโด เธอรู้แค่เพียงว่าเปรมธวัชซื้อให้เป็นชื่อของเธอโดยที่เขาเป็นคนจ่ายเงินทุกเดือนและเมื่อวันนี้เธอเลือกที่จะจบความสัมพันธ์น้ำหนึ่งจึงต้องมาจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
“คุณจ่ายค่างวดผ่อนไว้ล่วงหน้าเกือบ 2 ปีแล้วนะคะ”
