รักหรรษา ของนายมาเฟีย 6

“นายสนใจด้วยเหรอ”หรรษาเอ่ย

“เพราะฉันนี่ เธอถึงได้เจ็บแบบนี้”

“เอะอะก็ทำเพราะไถ่โทษซินะ ไม่ได้เป็นห่วงเลย ทำไมนายใจหิน ใจแข็งขนาดนี้ไคล์”

“ก็ฉันบอกแล้ว ว่าอย่ามาเสียเวลากับฉัน ถ้าเธออยากได้สามี อยากได้คนรัก อยากได้แฟนที่จะดูแลปกป้องเธอตลอดชีวิต หรืออยากได้พ่อของลูก ฉันเป็นให้เธอไม่ได้ไม่ว่าฐานะไหน ฉันไม่คิดจะมีครอบครัว ไม่คิดจะมีลูก หรือมีเมีย” ไคล์เอ่ย

หรรษาอึ้งไม่น้อย นี่เขามุ่งมั่น หนักแน่นในอุดมการณ์อะไรขนาดนี้นะ

“แล้วถ้าจู่ๆเกิดมีขึ้นมาละ ลูกน่ะ นายจะทำยังไง” หรรษาเอ่ย

“ไม่มีทางหรอก ฉันไม่เคยพลาด ถ้าฉันไม่อยากมี ไม่พร้อมมี ฉันจะไม่ทำให้ำลาดจนส่งผลกับชีวิตเด็กคนนึงที่ไม่รู้เรื่องหรอก” ไคล์เอ่ย

“มั่นใจจัง”

“ฉันป้องกันทุกครั้ง”

“กับฉันไม่ต้องป้องกันก็ได้นะ”หรรษาเอ่ย

“เธอนี่เป็นผู้หญิงแบบไหนเนี้ย พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า” ไคล์เอ่ย

“ถ้าถึงวันที่เรามีอะไรกันได้ แสดงว่านายต้องยอมรับฉันแล้วส่วนนึงถูกมั้ยละ ฉันน่ะรักเด็กนะ ฉันมีหลานกำลังน่ารัก ก็อยากมีของตัวเอง ถ้าถึงวันนั้นท้องจริงๆ ฉันเลี้ยงเองได้ นายไม่ต้องฝืนรับผิดชอบ”หรรษาเอ่ย

“จริงจัง?”

“จริง พูดจริงๆนะไม่ได้พูดเล่น”

“อะไรทำให้เธอมีความคิดแบบนี้หรรษา”

“ฉันน่ะ โสดมานานแล้ว โสดมาตลอดเลยมั้ง ไม่มีใครกล้าคบกับฉันหรอก อย่าพูดถึงเรื่องมีครอบครัวเลย แค่แฟนยังไม่มีใครกล้าเลย นายทั้งเก่ง ทั้งหล่อ ลูกฉันคงเก่งเหมือนนายไง” หรรษาเอ่ย

“เธออยากมีแฟน หรือหาพ่อพันธุ์เนี้ย” ไคล์เอ่ย

“ตลกใช่มั้ยละ”

อย่างที่หรรษาพูด เธอไม่เคยมีแฟน เพราะมีพี่ชายทั้งหวง ทั้งโหดแบบกะตัญ ไหนจะพ่อสุดหวงและโหดไม่แพ้พี่ชายอีก แม้กะตัญจะดูใจดีกับน้อง ปล่อยให้เธอไปเที่ยว ไปดื่ม ไปปาร์ตี้ในแบบที่เธอชอบก็ตาม แต่นั่นเป็นเพราะเขาส่งคนคอยตามดูแลมาตลอด

ตอนนี้กะตัญผู้เป็นพี่ชายมีครอบครัวไปแล้วและมีลูกวัยกำลังน่ารัก ทำให้หรรษาเอง ทั้งรัก ทั้งหลงหลาน เธอเองก็อยากตะมีคนรัก มีครอบครัวในแบบที่ฝัน พี่ชายฝาแฝดของเธอตอนนี้เป็นสามี เป็นพ่อที่น่ารักมากๆ เธอเองก็อยากจะได้สามีที่รักเมียตัวเองขนาดนี้บ้างเช่นกัน

ทันทีที่เธอได้ยินสิ่งที่ไคล์คิด เธอรู้ทันทีว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้พูดเล่น และเธอจะทำยังไงให้เขาเปลี่ยนความคิดได้

“ตลกซิ เธอน่าตาไม่ได้ขี้เหร่อะไร โตแล้ว ฐานะดี มันยากตรงไหนแค่การหาสามีดีๆสักคน”

“ถ้าไม่ยาก ป่านนี้มีไปแล้ว” หรรษาเอ่ย

“เธอจะทำอะไรก็ตามใจเธอ ฉันยังยืนยันคำเดิมในสิ่งที่พูด วันไหนเธอเหนื่อย เธอก็หยุด” ไคล์เอ่ย

“แล้วพวกผู้หญิงที่นายนอนด้วยละ มาจากไหน”

“เธอไม่ต้องรู้หรอก”

“แต่ตอนนี้ที่รู้ๆคือฉันเจ็บเพราะนาย นายต้องดูแลฉันจนกว่าฉันจะหายดี” หรรษาเอ่ย

“ดูแลยังไง?”

“ตามใจฉันไง”

“ตามใจเธอ? สรุปตอนนี้ฉันยังเป็นลูกค้าเธออยู่มั้ย หรือเธอเป็นลูกค้าฉัน? เธอซิต้องตามใจฉัน” ไคล์เอ่ย

“ตอนนี้นายต้องตามใจฉัน เพราะนายฉันเกือบตายนะ”

“เฮ้อ”

ผ่านมาวันรุ่งขึ้น หรรษาได้ออกจากโรงพยาบาลทั้งที่แขนยังไม่หายดี เธอไม่ได้กลับเข้าไปนอนที่บ้าน แต่เลือกที่จะนอนที่คอนโดแทน

ไคล์ขับรถมาส่งเธอที่คอนโด ก่อนจะขอตัวกลับไปทำงาน และแน่นอนว่าหรรษาไม่เคยสงบแบบนี้

สายเข้า…หรรษา

(ว่าไง)

(นายอยู่ไหนไคล์)

(คลับ เธอมีอะไร)

(คลับ? ไปทำอะไรอ่ะ ดื่มเหรอ)

(ส่งของกับลูกค้าอยู่ เธอมีอะไรหรือเปล่า ลูกน้องฉันเอามื้อเย็นที่ฉันสั่งไปให้แล้วนี่) ไคล์

(แน่ใจ? ฉันได้ยินเสียงผู้หญิง นายอย่ามาโกหก)

(นี่มันคลับนะ)

(ฉันไม่ได้โง่นะไคล์ นายส่งของ คุยงาน ทำในที่สาธารณะหรือไง)

(สรุปจะเอาอะไร?)ไคล์

(มากินข้าวเป็นเพื่อนหน่อย ตักเองลำบากมาก) หรรษา

(เธอถนัดแขนขวา ถูกยิงแขนซ้าย อะไรไม่ถนัด)

(ไม่รู้แหละ)

แต่แล้วไคล์ก็ยังไม่มา หรรษาที่ร่างกายไม่ได้เจ็บ มีเพียงแผลที่แขน กับรอยช้ำบนใบหน้า เครื่องสำอางค์ราคาแพงถูกแต่งแต้มจนกลบรอยช้ำ ลิปสติกสีแดงสดถูกทาลงบนริมฝีปากเรียว ก่อนที่เธอจะสวมรองเท้าคู่หรูราคาแพงสูงกว่าสี่นิ้วเดินออกจากคอนโดด้วยความมั่นใจ

“ก่อนที่ฉันจะชนะใจนาย ฉันต้องเขี่ยนังพวกนั้นออกก่อน” หรรษาเอ่ยในขณะที่กำลังเดินเข้าคลับหรูใจกลางเมือง ซึ่งไคล์อยู่ที่นี่

คลับหรูกลางเมือง

“ชู่ว! ห้ามบอกไคล์เด็ดขาด เดี๋ยวจัดการเอง” หรรษาเอ่ยหยุดลูกน้องของไคล์ที่ยืนเฝ้าหน้าห้องวีวีไอพีก่อนเธอจะเดินเข้าไป

หญิงสาวตัวเล็ก ก้นผายหน้าอกกลมคนนึงกำลังนั่งกอดนัวเนียไคล์อยู่แบบนั่น หรรษาที่เห็นเขาก็ไม่ได้พอใจนัก

“หรรษา!”

“ฉันไง แล้วนังนี่ใครกัน”

“โอ๊ย!!!! คุณไคล์ ช่วยด้วยค่ะ!” หญิงสาวคนนั่นเอ่ยร้องเมื่อถูกหรรษาจิกผมดึงออกจากอกไคล์

“หรรษา หยุดนะ”

“ฉันนอนป่วย รอให้นายไปกินข้าวด้วย แต่นายใจดำมากกนังนี่อยู่นี้!” หรรษาเอ่ย

“ปล่อยก่อนหรรษา”

“อ๊ายยยย เจ็บ คุณไคล์ช่วยด้วย”

หรรษาที่จิกผมหญิงคนนั้นติดมือโยกไปโยกมาจนเธอร้องโอดโอย

“จะทำนังนั่นใช่มั้ย”หรรษาเอ่ย

“หรรษา เธอเป็นอะไร”ไคล์เอ่ย

“หึ!”

“เฮ้ย!!!”

เพล้ง!!!!!!