บทที่ 3 เริ่มต้นใหม่

สัปดาห์ต่อมา

เพราะความช่วยเหลือของปวิน และผลงานซึ่งเป็นที่ประจักษ์จากการควบคุมและจัดการคนงานในไซต์งานได้อยู่หมัดทั้งที่เป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆ คริษฐาจึงได้เซ็นสัญญากับบริษัทอีกครั้ง

ร่างสูงโปร่งสวมเสื้อยืดกางเกงยีนดูคล่องตัวก้าวเข้ามาภายในบริษัท NTK Interior Architect ซึ่งเป็นสถานที่ทำงานด้วยใบหน้ามุ่งมั่น

บริษัทแห่งนี้เป็นบริษัทก่อสร้างครบวงจร ไม่ว่าจะบ้าน คอนโดมิเนียม หรือสถาปัตยกรรมต่างๆ ภายในบริษัทมีทั้งสถาปนิก มัณฑนากร วิศวกร และทีมงานก่อสร้าง โครงการในความรับผิดชอบของบริษัทมีทั้งในและนอกประเทศ จึงเป็นบริษัทออกแบบและก่อสร้างซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในวงกว้าง คริษฐานึกย้อนถึงความจริงข้อนี้แล้วก็อดภูมิใจไม่ได้

ในที่สุดก็ได้กลับมาทำงานที่นี่อีกครั้งทั้งที่ไม่เคยวาดฝันว่าจะได้กลับมา...จะไม่ให้ดีใจได้อย่างไรล่ะ

…

สองวันก่อน

‘ที่นี่มีสถาปนิกมากมาย ไม่ขาดแคลน...’ หลังจากที่เงียบมานานนริศหรือบอสนิคของทุกคนในบริษัทก็เอ่ยขึ้น

ประโยคนั้นของนริศทำเอาคนฟังใจแป้วไม่น้อย ไม่ต่างจาก ปวินที่นั่งอยู่ข้างๆ เพื่อนสาว ทว่าเพียงไม่กี่นาทีทั้งคู่ก็ต้องอุทานด้วยความตกใจกับคำพูดต่อจากนั้นของนริศ

‘เราไม่ขาดแคลนสถาปนิกฝีมือดี แต่สถาปนิกหญิงที่มีประสบการณ์และสามารถจัดการกับปัญหาของพวกผู้ชายในไซต์ได้อย่างเคทเรามีน้อยมาก ยินดีที่ได้ร่วมงานกันอีกครั้ง’

‘เฮ้ย...พี่นิคพูดจริงนะ’

‘ก็จริงน่ะสิ พวกนายเล่นไปสร้างผลงานกันไว้แล้วแบบนี้พี่จะไม่รับได้ยังไงล่ะ’ นริศชี้แจงก่อนจะส่งยิ้มให้เพื่อนสนิทของน้องชายภรรยา

ไม่รู้จะพูดว่าปวินเตรียมการมาดี หรือเพราะคุณสมบัติและนิสัยใจคอของคริษฐากันแน่ที่ทำให้เขายอมรับ แต่จากรายงานการทำงานของคริษฐาที่ปวินพามาช่วยงานที่ไซต์งานก็ทำให้เขารู้สึกได้ว่าคริษฐาเหมาะกับการเป็นสถาปนิกของบริษัทนี้ ในอดีตก็เสียดายออกขนาดนั้น ตอนนี้จะไม่รับเข้าทำงานอีกได้ยังไงกัน

คริษฐายิ้มอย่างยินดี เธอไม่คิดเลยว่าการที่เธอจัดการกำราบคนงานที่คิดจะมาคุกคามเธอจะทำให้เธอได้กลับมาทำงานที่บริษัทนี้อีกครั้ง

‘ความจริงแค่เห็นเราที่ไซต์งานวันแรกพี่ก็จะรับแล้วนะ เพราะพี่เห็นพวกเธอมาตั้งแต่สมัยเรียน พี่รู้ถึงความสามารถและศักยภาพของพวกเธอ แต่พี่กำลังจะเปลี่ยนมือให้น้องชายมาบริหาร การจะรับใครเข้ามาพี่ต้องหาเหตุผลก่อน ไม่อย่างนั้นเขาจะหาว่าพี่รับเด็กเส้นเข้ามา พี่ก็เลยให้ลองทำงานก่อนเป็นอาทิตย์ไง’

‘พี่นิคไม่โกรธเหรอคะ ที่ครั้งก่อนเคทเลือกลาออก’

‘ทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง เหตุผลของเคทก็ไม่ใช่เรื่องไม่ดี พี่เห็นด้วยด้วยซ้ำกับการตัดสินใจครั้งนั้นของเคท แต่รอบนี้น่ะ ไม่ว่ามีอะไรเกิดขึ้น อย่าลาออกจนกว่าจะหมดสัญญานะ มีหลายโครงการเลยที่พี่คิดว่าเหมาะกับสไตล์ของเธอ’

‘ค่ะ เคทจะไม่ลาออก จะตั้งใจทำงานค่ะบอส’ หญิงสาวรับคำก่อนจะอมยิ้ม ในที่สุดเธอก็มีงานทำและได้ทำงานตามที่เคยวาดฝันมาแล้ว...สุขใดเล่าจะเท่าได้ทำในสิ่งที่ชอบ

‘พี่เชื่อว่าเรื่องงานเคทจัดการได้ดี ส่วนเรื่องเพื่อนร่วมงานพี่ก็หวังว่าเคทจะจัดการได้ดีเช่นกันนะ’

‘ทำไมล่ะคะ’

‘ก็เพื่อนเราเขาเสน่ห์แรง สาวๆ ติดตรึม วันนี้เราเข้ามากับปราน เดี๋ยวต้องมีคนที่คิดว่าเราเป็นกิ๊กเป็นกั๊กกับปราน...พี่หวังว่าเคทจะจัดการได้นะ’ จบคำพูดนริศก็เลี่ยงไปคุยโทรศัพท์

ปวินยิ้มแหยส่งให้ เพียงแค่นั้นคริษฐาก็เข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร

...ไอ้เพื่อนบ้านี่ ที่เสนอตัวช่วยให้เธอได้งานและให้เธอไปช่วยงานก็เพื่อสร้างข่าวลือให้เธอเป็นตัวหลอกรับหน้าสาวๆ แทนแฟนตัวจริงนี่เอง

ปัจจุบัน

“แกๆ ดูนั่นสิ นั่นไงสถาปนิกคนใหม่ที่เขาว่าเป็นกิ๊กพี่ปรานน่ะ”

“ใช่เหรอแก”

เสียงกระซิบกระซากที่ดังเข้ามาในโสตประสาททำให้คนที่เผลอย้อนคิดถึงเรื่องที่เธอเสียรู้เพื่อนเข้าอย่างจังต้องตื่นจากภวังค์...นี่คือสิ่งที่เธอจะต้องเจอเพราะการเสียรู้เพื่อนในวันนั้นอย่างไรล่ะ

“ฉันว่าใช่”

“แน่เหรอ”

เสียงกระซิบกระซาบยังคงดังให้ได้ยิน คริษฐาลอบกลอกตาก่อนจะหันหน้าไปหาสองสาวที่กำลังกระซิบกันอยู่ “สงสัยอะไรไม่ต้องกระซิบกระซาบกันก็ได้นะคะ ถามเจ้าตัวได้ ไม่กัดค่ะ”

“เอ่อ...”

“คุณเป็นอะไรกับพี่ปรานคะ” หนึ่งสาวตกใจ แต่อีกหนึ่งสาวใจกล้าถามออกมาตรงๆ

...โอเค เธอบอกว่าถามได้ อีกฝ่ายกล้าถามมาก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

“นะ...นั่นสิ คุณเป็นอะไรกับพี่ปราน”

“เป็น...” หญิงสาวลากเสียงยาวก่อนจะยักไหลอย่างยียวน “เป็นอะไรดีล่ะ”

สองสาวผู้กล้าถึงกับอ้าปากค้าง สถาปนิกสาวแอบขำกับท่าทีนั้นของสาวๆ ก่อนจะบอกด้วยน้ำเสียงยียวน “ขอโทษนะคะ ฉันยังนึกไม่ออกว่าจะเป็นอะไรดี ไว้นึกออกแล้วจะมาตอบนะคะ ขอตัวค่ะ”

คริษฐาไม่อยากสร้างศัตรู แต่หญิงสาวก็ขี้เกียจที่จะทำตัวใสๆ กับสองสาวที่ท่าทางดูเกรงใจ แต่สายตาไม่ได้เป็นมิตรเลยแม้แต่น้อย ก็เนื้อแท้แล้วเธอไสยๆ ไม่ใช่ใสๆ นี่นา

หญิงสาวไม่สนใจว่าสองสาวพนักงานจะมีท่าทีอย่างไร เธอยังคงเดินตรงไปยังเส้นทางที่เธอมาดหมายจะไปก่อนจะต้องหยุดนิ่งหันกลับไปมองด้านหลังเมื่อเห็นว่าสายตาหลายคู่มองไปยังด้านหลังเธอ

สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าคือร่างสูงในชุดสูทเนี้ยบตั้งแต่หัวจดเท้า รูปหน้ารวมๆ คล้ายกับนริศอยู่หลายส่วน...หรือนี่จะเป็นท่านประธานคนใหม่?

ชายร่างสูงก้าวผ่านหน้าคริษฐาและพนักงานที่อยู่แถวนั้นไปโดยไม่ได้สนใจ ทว่ากลับทำให้หลายคนตกหลุมเสน่ห์จนต้องเอี้ยวคอมองตาม รวมถึงคริษฐาที่มองตามร่างสูงไปจนสุดสายตาก่อนจะกลอกตา...หล่อเหลือเกินละพ่อคุณ

เธอละเบื่อคนที่มีบุคลิกแบบผู้ชายที่เพิ่งเดินผ่านไปนี่เสียจริง ขรึมๆ ลึกลับๆ...ไม่ปลื้มเลยสักนิด

เหมือนไอ้บ้าบางคนนั่นน่ะ...