รักละมุน❤️EP3

Blacklist pub

เสียงเพลงบีชหนักๆ ดนตรีจังหวะมันๆ เหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลายซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นนักศึกษากันทั้งนั้น ต่างพากันยักย้ายส่ายสะโพกด้วยความเมามันไปกับจังหวะเสียงเพลง

ขนมพายกับการเหยียบย่างเข้ามาในผับครั้งแรกรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับกลิ่นอายและบรรยากาศที่น่าดึงดูดของผับแห่งนี้เป็นอย่างมาก ร่างเล็กสมส่วนที่วันนี้มาในชุดเดรสสุดเซ็กซี่ต่างเป็นจุดเด่นที่น่าสนใจสำหรับผู้ชายหลายๆคน

ด้วยความที่สูงไม่มาก 165 เซนติเมตร และหน้าอกที่โดดเด่น Cup C ทำให้ชุดที่ใส่มาวันนี้แทบจะปิดไม่มิด ผิวขาวราวน้ำนมทำให้เธอโดดเด่นท่ามกลางแสง สี เสียง

ภายในผับมีทั้งหมด 3 ชั้น ชั้นแรกจะเป็นโซนนั่งดริ๊งก์ ส่วนที่ชั้น 2 นั้นเป็นโซน VIP ที่มีความเป็นส่วนตัวถูกออกแบบมาให้สำหรับผู้ที่ชอบนั่งคุยกันชิลๆ

สำหรับชั้นสุดท้ายชั้น 3 เป็นห้องพักที่มีลักษณะคล้ายๆห้องพักในโรงแรม เอาไว้บริการให้กับสายเมาที่ไม่สามารถขับรถกลับที่พักได้ และเป็นที่สำหรับชายหญิงบางคนที่เกิดถูกใจกันแบบ one night stand ก็จะพากันมาต่อที่ชั้นนี้

เมื่อได้ที่นั่งกันเรียบร้อยแล้วโดยทิมมี่เลือกเป็นโซนชั้น 1 เพื่อที่เธอจะได้ดื่มและเต้นให้เต็มที่ บนโต๊ะมีเหล้านอกราคาแพงที่ดีกรีก็แรงไม่แพ้ราคาตั้งอยู่พร้อมมิกเซอร์ แต่สำหรับขนมพายนั้นเพื่อนสาวสั่งให้เพียง Cocktail ที่เป็นเหล้าผสมกับน้ำผลไม้เท่านั้น

"โอ๊ย บรรยากาศดีอะแก ผู้ดี เพลงเพราะ กระเทยชอบ พี่เขาออกแบบผับได้ดูมีระดับมากแกดูสิ"

ทิมมี่ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดพร้อมกับมองไปยังบรรยากาศรอบๆด้วยความชอบใจ

"ก็บอกแล้วไงว่ามันเริ่ด มากี่ทีบรรยากาศก็ไม่เคยเปลี่ยนเหมาะแก่การตกผู้กลับบ้านสักคนสองคนจริงๆ เป็นยังไงบ้างพายแกโอเคไหม"

ปุยฝ้ายหันมาถามขนมพายที่นั่งมองบรรยากาศรอบๆด้วยความตื่นตาตื่นใจ กับประสบการณ์แปลกใหม่ที่เธอเพิ่งเคยสัมผัส

"อืม ก็โอเคอยู่นะฝ้าย เพิ่งมาครั้งแรกมันก็ตื่นเต้นนิดหน่อยอะ แต่ก็ดีลองเปลี่ยนบรรยากาศจากห้องนอนมาเป็นร้านเหล้ามันก็ Feel Good ไปอีกแบบ แล้วอีกอย่างนะเครื่องดื่มที่ฝ้ายสั่งให้ก็อร่อยดีพายเพิ่งเคยดื่ม"

ขนมพายตอบเพื่อนด้วยรอยยิ้ม รสชาติขมเล็กน้อยตัดกับน้ำผลไม้รสหวานทำให้ขนมพายที่ไม่เคยดื่มของมึนเมารู้สึกติดใจขึ้นมาทีละน้อย อร่อยแฮะขมๆปนหวานๆกลมกล่อมเข้ากันดีคนที่เพิ่งเคยลองคิดในใจก่อนจะยกเครื่องดื่มขึ้นจิบเรื่อยๆ

"มาๆมาชนแก้วกันฉลองให้กับการเป็นพี่ปีสองของพวกเรา เย่ เย่ "

ทิมมี่ชวนเพื่อนสาวทั้งสองชนแก้วกันแก้วแล้วแก้วเล่าจนเริ่มมึนเมาได้ที่ก็ชวนกันออกไปเต้นกลางฟลอร์ ขนมพายที่เพิ่งมาครั้งแรกรู้สึกสนุกสนานเธอจึงปลดปล่อยตัวเองไปกับเสียงเพลงอย่างเต็มที่โดยที่ไม่รู้เลยว่า อันตราย กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ตัวทุกที

มุมหนึ่งของโซน VIP

มิ้นท์ เซนท์ ออกัส สามหนุ่มหล่อแห่งคณะวิศวกรรม กำลังนั่งคุยกันพร้อมกินเหล้าไปอย่างเงียบๆ มันเป็นมุมประจำของพวกเขาที่สามารถมองลงไปเช็คความเรียบร้อยของผับได้เป็นอย่างดี

เพราะผับแห่งนี้มิ้นท์เป็นเจ้าของเพิ่งเปิดมาได้ 2 ปีด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเขาเอง ถึงแม้ทางบ้านเขาจะรวยมากแค่ไหนแต่เขาก็อยากจะทำอะไรให้สำเร็จด้วยความพยายามของตัวเขาเอง

"เออ ไอ้เซนท์ ช่วงนี้ที่สนามมึงเป็นยังไงบ้างวะ ได้ข่าวว่ามีพวกห้าวตีนมาท้าแข่งรถบ่อยๆนี่"

ออกัสเอ่ยถามเซนท์ด้วยความสนใจกับข่าวใหม่ที่ได้ยินมา เพราะส่วนใหญ่เวลาเลิกเรียนถ้าไม่อยู่ที่ร้านไอ้มิ้นท์ก็จะเป็นสนามแข่งรถไอ้เซนท์มีแค่สองที่ ๆพวกเขาจะไป

"ก็ไม่ยังไงว่ะมึง อ่อนว่ะ พวกเด็กบ้านรวย พ่อแม่สปอยล์ พอแข่งแพ้ก็ห้าวตีนฉิบหาย กูไม่หวดมันยับก็ดีแค่ไหนล่ะ"

เซนท์บอกเพื่อนอย่างไม่ค่อยสนใจกับพวกที่มาห้าวในสนามของเขาสักเท่าไหร่ มือหนาควงแก้วเหล้าในมือเล่นไปมาก่อนที่จะยกขึ้นดื่ม

"มึงก็ปล่อยๆพวกมันไปเหอะว่ะ มันยังเด็กอยู่ยังคิดกันไม่เป็นหรอก"

"กูก็ไม่ได้จะอะไรกับพวกเด็กเวรนั่นหรอก กูแค่เบื่อที่ต้องมาคอยห้ามพวกแม่งตีกันนี่แหละ เสียเวลาซั่มสาวฉิบหาย พวกเวร"

บ่นอย่างหัวเสียกับเรื่องที่เพิ่งผ่านมาเขากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับผู้หญิงที่มาเสนอตัว พวกแม่งก็ตีกันทำเอาเขาหมดอารมณ์อยากไปเลย

"เบาได้เบาเพื่อน กูกลัวมึงเป็นเอดส์ตายก่อนจะเรียนจบ"

มิ้นท์เอ่ยแซวเพื่อนอย่างไม่จริงจังนัก ถึงเพื่อนเขาจะฟาดไม่ยั้งแต่เขาก็มั่นใจว่ามันป้องกันตัวเองดีแน่นอน

"โห เพื่อนมิ้นท์มึงว่านี่ใคร กูเซนท์ไง เซนท์เพื่อนมึงไง ระดับเซนท์แล้วทานโทษครับยืดอกพกถุงว่ะครับ"

เซนท์ชี้มาที่ตัวเองแล้วยืดอกอย่างมั่นใจระดับเขาไม่มีพลาดแน่นอนครับทุกคน

"ว่าแต่กูแล้วมึงอะ เยดุ นะครับเพื่อน ได้ข่าวอาทิตย์นี้ฟาดไปสองคนแล้วนี่"

เซนท์หันมาแซวเพื่อนอย่างรู้ทันกัน มิ้นท์ได้แต่กระตุกยิ้มมุมปากน้อยๆก่อนจะตอบกลับเซนท์ทันที

"ผู้หญิงเสนอ กูก็แค่สนอง วินวินกันทั้งสองฝ่ายไงไม่เห็นต้องคิดไรมาก"

พูดจบก็กระดกเหล้าเข้าปากรสขมของเหล้าไม่ได้ทำให้ผู้ชายที่คอแข็งแบบมิ้นท์รู้สึกมึนเลยแม้แต่น้อย เพราะพากันนั่งเล่น นั่งชิล กินเหล้ามาตั้งแต่สองทุ่มจนตอนนี้ใกล้จะเที่ยงคืนยังไม่มีใครเมาเลยสักคน เพราะนั่นคือเรื่องที่ดีที่จะไม่ต้องแบกพวกเพื่อนเวรขึ้นห้อง

เวลาเมาแล้วเรื้อนเหมือนหมาฉิบหาย

โซนชั้น 1 ของผับ

โต๊ะของสามสาวตอนนี้ปุยฝ้ายได้ฟุบลงไปบนโต๊ะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ในขณะที่ทิมมี่แค่มึนๆเพราะตี้บ่อยเธอเลยค่อนข้างคอแข็ง

ในขณะที่ขนมพายอยู่ในอาการมึนขั้นสุด เพราะความอร่อยของ Cocktail ที่เธอเพิ่งเคยลิ้มลองทำเอาเธอมึนหัวไปหมดแล้วตอนนี้

"พายแกนั่งอยู่กับนังฝ้ายตรงนี้นะเฝ้ามันหน่อย เดี๋ยวกระเทยมาปวดฉี่ไปฉี่แป๊บ กลับมาแล้วเราค่อยกลับคอนโดกันแกอย่าหายไปไหนนะพาย ใครเอาอะไรมาให้กินก็ห้ามกินนะรู้ไหม หืม"

"อือ ทีมมี่ปายเหอะ ม่ายต้องห่วงพายนะ คิก คิก"

กำชับเพื่อนสาวเสร็จทิมมี่ก็รีบวิ่งไปทางห้องน้ำอย่างไว เพราะดื่มไปค่อนข้างเยอะเธอเลยฉี่บ่อยเป็นพิเศษ เมื่อเพื่อนสาววิ่งหายไปทางห้องน้ำแล้ว

ขนมพายที่สติหายไปเกินครึ่งก็พยายามเขย่าแขนปุยฝ้ายให้ตื่น แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากปุยฝ้ายเลยสักนิด ตอนนี้เธอหนักหัวมากใกล้จะฟุบลงบนโต๊ะไปอีกคนแล้ว แต่สติที่มีอยู่น้อยนิดสั่งให้เธอห้ามฟุบโดยเด็ดขาด

"สวัสดีคนสวยชื่อไรอะ เราชื่อบอสนะเพื่อนไปไหนล่ะทำไมนั่งกันสองคนสักแก้วหน่อยไหม"

บอส ลูกค้าประจำของผับเมื่อสบโอกาสก็รีบลุกจากโต๊ะถือแก้วเหล้ามาที่โต๊ะของขนมพายทันที เขาเห็นเธอตั้งแต่เข้าผับมาแล้วสวยเซ็กซี่สะดุดตาเขามาก

และวันนี้เขาต้องได้เธอกลับไปนอนครางที่ใต้ร่างเขาให้ได้ หึ ขนมพายพยายามลืมตาขึ้นด้วยความยากลำบาก เมื่อมีผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเธอไม่รู้จักเดินเข้ามาทักทาย

"คือเพื่อนราวปายเข้าห้องน้ำอะ ราวรอเพื่อนราวอยู่"

ขนมพายตอบบอสด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ใจอยากเดินหนีไปจากตรงนี้มาก แต่ติดที่ทิ้งปุยฝ้ายไว้คนเดียวไม่ได้กลัวก็กลัว ห่วงเพื่อนก็ห่วง

บอสขยับเข้ามาใกล้ๆขนมพายมือข้างที่ว่างก็ถือวิสาสะโอบเอวขนมพายไปด้วย พลางแอบสูดกลิ่นหอมจากเรือนผมสวยด้วยสีหน้าหื่นสุดฤทธิ์พร้อมก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูแผ่วเบา

"ไปต่อที่ห้องด้วยกันไหมครับคนสวย"

ขนมพายเบิกตากว้างด้วยความตกใจที่โดนมือหนาโอบเอวอย่างจาบจ้วง พร้อมกับประโยคคำถามที่พอได้ฟังกลับรู้สึกขยะแขยงจนแทบอยากจะอาเจียนออกมา เธอใช้แรงที่มีอยู่น้อยนิดพยายามสะบัดแขนที่เกาะเอวแน่นราวคีมเหล็กออกแต่ทำยังไงก็ไม่ออกสักที

"นี่ ปล่อยเรานะมากอดเราทำไม ปล่อยเดี๋ยวนี้"

ขนมพายพยายามประคองสติก่อนจะตะโกนบอกผู้ชายแปลกให้ปล่อยเธอแค่นี้เธอก็สะอิดสะเอียนจะแย่แล้ว

บอสยิ้มเยาะมุมปากด้วยความหยามใจ เธอเมาแบบนี้จะทำอะไรเขาได้แค่แรงจะปัดมือเขาออกยังไม่มีเลย ผู้หญิงอะไรตัวหอม ผิวเนียนนุ่มนิ่ม ลื่นมือไปทั้งตัวจริงๆไหนจะหน้าอกที่ใหญ่เกินตัวนั่นอีกแค่คิดสิ่งที่อยู่ใต้กางเกงก็เริ่มมีปฏิกิริยาทันที

"แหม คนสวย กอดนิดกอดหน่อยทำเป็นหวงตัวงั้นเอาแบบนี้ดีกว่า ถ้าเธอยอมดื่มเหล้าแก้วนี้ให้หมดเราสัญญาว่าจะปล่อยเธอทันที"

บอสยื่นข้อเสนอที่ทำเอาขนมพายหยุดดิ้นทันทีที่ได้ยิน เธอนิ่งอย่างใช้ความคิดสุดท้ายเธอก็ตัดสินใจ

"เธอพูดจริงนะถ้าเราดื่มเธอต้องปล่อยเรา"

เสียงหวานแข็งกร้าวเต็มไปด้วยความโมโหที่อยู่ๆก็ต้องมาเจอผู้ชายเลวๆแบบนี้

"ลูกผู้ชาย คำไหนคำนั้น"

บอสยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะยักไหล่ให้ขนมพายเล็กน้อย

จบคำพูดนั้นขนมพายก็แย่งแก้วเหล้ามาจากมือของบอส ก่อนที่จะยกแก้วเหล้าขึ้นจิบนิดหนึ่งหน้าสวยเบะน้อยๆด้วยความขม ทั้งขมทั้งแสบคอพากันกินเข้าไปได้ยังไงแต่พอเงยหน้าขึ้นสบตากับผู้ชายที่กอดเอวเธออยู่ก็เจอกับสายตากดดัน

ทำให้เธอกลั้นใจยกแก้วเหล้ากระดกรวดเดียวจนหมดแก้ว รสชาติขมฝาดคอของเหล้าราคาแพงค่อยๆไหลผ่านลำคอของเธอลงไปด้วยความยากลำบาก ก่อนจะส่งแก้วคืนให้ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้

"หมดแล้ว เอาคืนไป แล้วก็ปล่อยเราได้แล้ว"

บอสยอมปล่อยมือออกจากเอวขนมพายทันที เขายอมถอยโดยง่ายเพราะยังไงเธอก็หนีไม่พ้นเขาหรอกคนสวย เพราะเหล้าแก้วนี้มันผสม ยาปลุกเซ็กซ์ ยังไงล่ะ หึหึ

หลังจากที่บอสเดินออกไปจังหวะเดียวกับที่ทิมมี่กลับมาพอดี

"โทษทีพาย ห้องน้ำคนเยอะมากต่อคิวยาวเป็น 2 แถวเลย แล้วทำไมทำหน้างั้นอะ หน้าแกมันฟ้องว่ายี้มากเลย"

ทิมมี่ทักเพื่อนสาวด้วยความสงสัยก่อนไปยังดีๆอยู่เลย ทำไมกลับมาถึงหน้ายี้แบบนี้ล่ะไม่ใช่ไปรับอะไรใครมาดื่มหรอกนะ

"อ๋อ ปะ เปล่านะ พอดีพายหนักหัวนิดหน่อย เรากลับกันเหอะทิมมี่นี่ก็ดึกแล้ว"

เธอเลือกจะปฏิเสธข้อสงสัยของเพื่อนไหนๆทิมมี่ก็กลับมาแล้วจะได้กลับบ้านกันสักที ทิมมี่ตรงเข้าไปประคองปุยฝ้ายที่ฟุบกับโต๊ะให้ลุกขึ้นมา

ส่วนคนเมาที่ถูกประคองจิ๊ปากราวกับโดนขัดใจที่ถูกปลุก แต่ก็ยอมเดินตามเพื่อนที่ค่อยๆประคองตัวเองออกจากผับอย่างทุลักทุเล

"พายแกเดินตามหลังฉันมานะเดินให้ทันจับแขนนังฝ้ายไว้ห้ามหลงกันนะ"

ทิมมี่ที่ประคองปุยฝ้ายอยู่หันมาสั่งเพื่อนส่วนขนมพายนั้นพยักหน้า อืออา ตอบรับทั้งๆที่ตอนนี้เธอแทบจะเดินไม่ไหวแล้ว

ขนมพายพยายามประคองสติที่มีอยู่ขอทางเหล่านักเต้นและเดินตามทิมมี่ออกไป โดยที่ไม่รู้เลยว่าข้างหลังเธอบอสกำลังเดินตามมาเงียบๆรอจังหวะตะครุบเหยื่อ จนเมื่อถึงบันไดที่เป็นทางเชื่อมขึ้นไปยังโซน VIP ชั้น 2 ขนมพายที่เดินก้มหน้าก้มตาก็ชนเข้ากับผู้ชายคนหนึ่งด้วยความไม่ตั้งใจ

พลั่ก

ร่างบอบบางปะทะกับร่างสูงสมส่วนแบบบุรุษเพศ กลิ่นหอมอ่อนๆจากร่างสูงปะทะจมูกเธออย่างจัง ขนมพายที่ไม่ทันระวังตัวเกือบหกล้มหน้าคะมำ ดีที่มิ้นท์คว้าเข้าที่เอวของเธอเข้ามาหาตัวกันเธอล้มลงไปนอนกองกับพื้น

"อะ เอ่อ ขอโทษค่ะ พายไม่ได้ตั้งใจ"

เอ่ยปากพูดขอโทษไปสองมือก็จับเอวหนาไว้แน่นกันล้ม หน้าก็ฟุบลงบนอกด้วยความไม่ตั้งใจ

บอสที่ตามมาเงียบๆหยุดชะงักทันทีเมื่อเห็นเฮียมิ้นท์เจ้าของผับแห่งนี้ ที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดกำลังยืนกอดเอวสาวสวยที่ตัวเองเล็งไว้ด้วยความตกใจ

แต่ก็ทำใจดีสู้เสือหมายจะเข้าไปดึงขนมพายออกจากมาจากอ้อมกอดของมิ้นท์ แต่พอเจอสายตาดุๆที่ตวัดมองมาทำเอามือที่กำลังจะเอื้อมไปคว้าแขนของขนมพายทิ้งลงข้างตัวทันที

"ใคร ผู้หญิงที่มึงเล็งไว้ หรือ แฟนมึง"

ริมฝีปากสีชมพูออกคล้ำนิดๆเนื่องจากสูบบุหรี่จัดเอ่ยปากถามทันทีที่เห็นบอสยื่นมือมาหมายจะแย่งขนมพายไปจากอ้อมกอดของเขา

"เอ่อ คือ "

บอสเลิ่กลั่กอย่างลังเลปากยังไม่ยอมขยับไม่รู้จะตอบเฮียมิ้นท์ว่ายังไงดีเพราะเขายังไม่มีแฟนน่ะสิ

เพียงแค่นั้นมิ้นท์ก็ได้คำตอบเขาไม่ใช่คนโง่ที่จะมองไม่ออก เพราะถ้าสองคนนี้เป็นแฟนกันต้องออกมาด้วยกัน ผู้หญิงในอ้อมกอดเขาท่าจะเมาหนักมาก ไอ้บอสมันต้องช่วยประคองสิไม่ใช่เดินตามหลังมาแบบนี้

"มึงอย่ามาทำเลวในผับของกู เรื่องแบบนี้กูไม่ว่าแต่เขาต้องเต็มใจไม่ใช่มึงมาตามหลังคอยฉุดเขาแบบนี้"

เมื่อเจอประโยคฟาดแสกหน้าจากปากเจ้าของผับ บอสก็ล่าถอยออกมาทันทีเพราะเขาไม่อยากเสี่ยงและไม่อยากมีปัญหากับมิ้นท์

"ขอโทษครับเฮียงั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"

ปากพูดกับร่างสูงแต่สายตาเสมองขนมพายในอ้อมกอดของเฮียมิ้นท์ด้วยความเสียดาย ก่อนจะตัดใจหันหลังเดินกลับไปหาเพื่อนที่โต๊ะ

ทางด้านขนมพายเมื่อเจออกนุ่มๆเข้าไปเธอก็ซบลงทันที ตอนนี้สติเธอกำลังจะหายไปมือบางที่เกาะเอวหนาไว้หลวมๆในทีแรกตวัดแขนกอดเอวหนาไว้อย่างแนบแน่น

"เฮ้ยเธอ ตื่น ตื่นสิ"

มิ้นท์เขย่าแขนคนตรงหน้าเพื่อเรียกสติ มือขวาตบแก้มนุ่มๆของเธอเบาๆ แต่ไม่มีทีท่าว่าเธอจะตื่นขึ้นมาเลยสักนิดท่าจะเมาหนักมากแฮะ

"แก้มนุ่มฉิบหาย"

พึมพำเสียงเบาอยู่คนเดียว เมื่อมือใหญ่สัมผัสโดนแก้มใสเนียนนุ่มนั้น

"งืม งืม พ่อขาพายขอนอนก่อนนะ พายง่วง พายขอนอนน้า"

ปากพูด มือก็รัดเอวหนาแน่นยิ่งขึ้นไปอีก มิ้นท์ยกมือขึ้นตบหน้าฝากด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ เวรกรรมอะไรของเขาว่ะเนี่ยที่ต้องมาเจอยายขี้เมาคนนี้

ถึงเขาจะเป็นเสือที่ชอบขย้ำเหยื่อเมื่อสบโอกาส แต่เขาก็เป็นสุภาพบุรุษมากพอที่จะไม่ถือโอกาสทำอะไรกับคนเมาหรอกนะเว้ย

"เธอ ตื่นสิ มากับใคร เพื่อนไปไหน"

ไร้เสียงตอบรับจากร่างบางมีเพียงสีหน้าที่ดูมีความสุขและปากที่ยิ้มน้อยๆ เหมือนเด็กน้อยที่กำลังนอนหลับฝันดี

"เวรเอ้ย"

มิ้นท์สบถคำหยาบออกมาอย่างหัวเสียความตั้งใจที่จะลงมาสำรวจความเรียบร้อยของด้านล่างผับหายไปทันที ก่อนจะก้มลงช้อนอุ้มร่างบางขึ้นมาแนบอก แล้วเดินไปกดลิฟต์ส่วนตัวที่มีเพียงเขาและเพื่อนๆเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ขึ้นไปที่ห้องพักส่วนตัวของเขาที่ชั้น3 ทันที