บทนำ

ช็อกวงการ! ทำผู้หญิงท้องแล้วทิ้ง อักษรย่อไม่ต้องเดานักแสดงดาวรุ่งช่อง Z ที่ตอนนี้เป็นที่โด่งดังทั้งไทยและต่างประเทศ ‘ภควัตร หรือ ลม’ ประกาศผ่าน IG ส่วนตัวว่าไม่ใช่ตน

แต่เอ๋...ทำไมไม่เปิดคอมเมนต์ละเนี่ยยย เมื่อโดนจี้เอามาก ๆ ก็ปิด IG และหายเข้ากลีบเมฆพร้อมกับผู้จัดการส่วนตัวที่ไม่รับสายเหยี่ยวข่าวของเราเช่นกัน!

แล้วแบบนี้ พส. คนสนิทที่ไปทานข้าวด้วยกันบ่อย ๆ จนแว่วว่าถ้าผ่านด่านพ่อตาก็คงจะมีข่าวดี แบบนี้ก็จึ้งนะสิค้าาาา

“อ่านจบหรือยัง”

“อืม ไม่มีไรก็แค่นี้แหละ”

“รับสายพ่อหน่อย”

“กวิ้นกูนอนอยู่แค่นี้!”

‘การินทร์’ กดวางสายก่อนจะปิดเครื่องและควานหยิบรีโมตเครื่องปรับอากาศมาลดอุณหภูมิให้เหลือแค่ 19 องศา ก่อนจะซุกกายที่เหนื่อยล้าจากการอดนอนมาหลาย ๆ คืนติด ๆ กัน เขาเดินทางไปดูกาสิโนที่ถือหุ้นในบริษัทต่างประเทศและพึ่งกลับถึงไทยวันนี้เอง...และก็เกิดเรื่อง

ในตอนนี้การินทร์เพียงแค่อยากจะนอนหลับอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนา ไม่อยากจะรับรู้อะไร ขอแค่ได้พักสักคืนร่างกายที่เหมือนไข้จะกินคงหายดี

ชายหนุ่มหลับตาแต่ภายในสมองตีกันยุ่งเหยิง หัวใจที่คิดว่าตายด้านมันกลับรู้สึกหวิวไหวอีกครั้ง เมื่อนึกถึงข่าวคราวที่ได้อ่าน ได้รู้จาก ‘กวินท์’ ผู้เป็นพี่ชายที่คาบข่าวมาบอกทั้งที่ตัวมันอยู่ที่เชียงรายและเขาอยู่กรุงเทพ

ดวงตาสีนิลลืมโพล่งมองเพดาน มันจะมีสักกี่เหตุผลที่พ่อจะโทรมาหาเขาในเวลาดึกดื่นเช่นนี้...และพี่ชายก็ยังส่งข่าวเรื่องนั้นมาบอกอีกด้วย ริมฝีปากหยักเหยียดยิ้มและทีนี้ไม่ใช่เสียงโทรศัพท์อีกแล้ว แต่มันเป็นเสียงเคาะประตูห้องนอนที่ดังสนั่นหวั่นไหว…

“ไม่เห็นจะต้องหอบมามี้มาที่นี่เลย” การินทร์เอ่ยออกมาอย่างไม่พอใจพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงอย่างเหนื่อยล้าบนโซฟากลางห้อง

ข้างกันมีมารดาผู้ให้กำเนิดในชุดอยู่บ้านแสนจะธรรมดาไม่ได้แต่งองค์ทรงเครื่องอะไรเหมือนพ่อดึงมาก็ออกตามมาเลย

“ก็มึงไม่รับโทรศัพท์ กูก็ต้องพามามี้มึงมากดรหัสประตูไหม?”

‘กระทิง’ ผู้เป็นพ่อถอนหายใจและนั่งลงที่โซฟาเยื้อง ๆ กัน เขามองหน้าลูกชายไม่วางตาราวกับจะจดจ้องมองไปถึงเบื้องลึกของจิตใจลูก 

ภายในปีมานี้ลูกชายคนเล็กของเขามาให้เห็นหน้ากันแทบจะนับครั้งได้ และมันก็ทำงานเป็นบ้าเป็นหลังจนไม่ลืมหูลืมตา สาเหตุเพราะอะไรทุกคนก็เข้าใจกันดีอยู่

“พึ่งถึงไทยตอนหกโมงไปเคลียร์งานต่อกลับมาสี่ทุ่ม...พ่อรู้ไหมว่าผมไม่ได้นอนเลย” ท่าทางยียวนกวนประสาทนี่ไม่รู้ว่ามันได้ใครมา กระทิงหงุดหงิดใจเหลือเกิน!

“งั้นมึงก็ไม่ต้องนอนค่อยนอนทีเดียวตอนตาย!”

“คุณคะ ถ้าคุณจะมาขอความช่วยเหลือลูกแต่พูดจาแบบนี้เป็นมิก็ไม่ช่วยคุณหรอกค่ะ” ‘ยูมิ’ พูดออกไปพร้อมกับกุมมือที่หยาบกร้านของลูกชายไว้ด้วย

“งั้นมิก็คุยแล้วกัน เพราะพี่พูดไปไอ้กิ้นมันคงจะฟังพี่หรอก!” กระทิงหงุดหงิดที่ลูกชายคนเล็กมักไม่ได้ดั่งใจ ตั้งแต่เรื่องเมื่อปีที่แล้วเราพ่อลูกก็เหมือนมีเส้นบาง ๆ กั้นกันไว้ตลอดเลย

“บ้านลุงฐามีปัญหา เขาโทรมาเมื่อช่วงเย็น...ถามหากิ้นเพราะกิ้นไม่รับสายเขา” การินทร์มองหน้าผู้เป็นแม่ด้วยสายตาเรียบนิ่งไม่ได้แสดงท่าทีโกรธเกรี้ยวกวนประสาทเหมือนอย่างที่ทำกับผู้เป็นพ่อ

“ผมยังไม่ได้ดูโทรศัพท์เลยครับ” ยูมิพยักหน้ารับรู้ ไม่ติเตียนลูกชาย แต่ยกมือข้างหนึ่งลูบแก้มสากที่มีหนวดเคราขึ้นจนครึ้มไปหมด

“กิ้นอยากจะนอนพักก่อนไหมแล้วพรุ่งนี้เรากลับบ้านไปคุยกัน” การินทร์ส่ายหน้าอย่างไม่ต้องคิด

“ผมมีงานที่ปากช่องต่อ ช่วงเที่ยงก็ต้องเดินทางแล้ว มามี้มีอะไรก็พูดมาได้เลยครับสักพักผมว่าจะพักแล้ว” คนเป็นแม่กุมมือลูกชายเอาไว้แนบแน่น 

“กิ้นเห็นข่าวไข่ตุ๋นแล้วใช่ไหม...”

“ครับ กวิ้นส่งมาให้ดูแล้ว” การินทร์ตอบอย่างไม่ยี่หระอะไรทั้งใบหน้า สายตา และท่าที

“ตอนนี้ข่าวมันไปทางด้านลบซะส่วนใหญ่ และมันไม่ส่งผลดีกับบ้านลุงฐาเลย ฝั่งนู้นท้องและมีคลิปเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดว่าให้ไปเอาเด็กออก ชาวเน็ตก็เลยตีข่าวว่าคนที่ใจร้ายกับเด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยคือแฟนตัวจริงของนายลม” 

“แล้วยังไงครับ? ตรงไหนที่มันเกี่ยวกับผม?” การินทร์กะพริบตามองหน้าผู้เป็นแม่ช้า ๆ ราวกับไม่เข้าใจในสิ่งที่ท่านพูดให้เขาฟัง

“ลุงฐามีบุญคุณกับครอบครัวเรามาก...และเขายังเป็นเพื่อนรักพ่อกระทิงด้วย” แววตาคมกริบของการินทร์เบนสายตามองไปทางอื่น ก่อนจะบิดมือที่โดนมารดาจับกุมไว้ออก

“ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าที่มามี้กับพ่อกำลังจะพูด คือเรื่องอะไร?” กระทิงมองแววตาเจ้าเล่ห์แฝงรอยยิ้มนั้นและก็ได้แต่ทอดถอนใจ

“ฉันอยากให้แกกลับไปคบกับไข่ตุ๋น”

“จะต้องให้ผมบอกพ่อกี่รอบว่าผมกับเธอเราไม่เคยคบกัน”