ตอนที่ 5 เสียสติ

ช่อแก้วพยายามพยุงตัวลุกขึ้นจากเตียง แต่ขากลับไม่มีแรง เธอเดินไปได้แค่สองสามก้าวก็ล้มลงกองกับพื้น

ร่างกายเจ็บปวด รวดร้าวไปทั่วตัว เธอเหลือบไปมองรอยเลือดบนผ้าปูที่นอน

“ฮึก ฮืออออ”

ช่อแก้วปล่อยโฮร้องไห้ออกมาสุดเสียงด้วยความเสียใจ

ทำไมความบริสุทธิ์ของเธอต้องถูกช่วงชิงไปให้กับคนที่ไม่เห็นคุณค่าในตัวเธอเลย

ช่อแก้วร้องไห้อยู่นานแสนนานจนตาบวม จากนั้นค่อย ๆ หยิบเสื้อผ้าชุดเดิมขึ้นมาสวมทีละชิ้น

"โอย เจ็บ ฮือ ฮือ" ช่อแก้วร้อง

เธอลุกขึ้นเดินอย่างช้า ๆ ออกจากห้อง ในสภาพเหมือนคนไร้ความรู้สึก เหมือนคนสติหลุดลอย

แกร๊ก

เสียงเปิดประตูห้องพักของช่อแก้ว

ทันทีที่เธอมาถึง ช่อแก้ววางกระเป๋า ถอดเสื้อผ้า ตรงเข้าไปในห้องน้ำ เปิดฝักบัวให้น้ำเย็น ๆ ไหลผ่านร่างกาย มองร่างกายที่มีร่องรอยของการเสพสัมพันธ์เป็นรอยช้ำแดง ๆ

เธอค่อย ๆ นั่งชันเข่าร้องไห้ออกมาเหมือนคนกำลังขาดใจ ใช้มือถูกผิวตัวเองแรง ๆ จนเกิดเป็นรอยแดง รอยถลอก แสบผิว แต่ในเวลานี้ช่อแก้วคงไม่นึกถึง คิดเพียงว่าจะลบรอยพวกนี้ออกไปยังไง

‘เกลียด น่าขยะแขยง สกปรก’

นี่คือสิ่งที่ช่อแก้วกำลังปลูกฝั่งเข้าไปในจิตใต้สำนึกของตัวเอง

เวลาล่วงเลยไปกี่ชั่วโมงแล้วนะ ที่ช่อแก้วร้องไห้อยู่ในห้องน้ำอยู่แบบนั้น

ปันและเชอร์รี่ที่อยู่คอนโดใกล้ ๆ กับหอช่อแก้ว เดินมาหาเธอที่ห้อง อยากรู้ว่าเมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง พวกเธออุตส่าห์วางแผนกันกลับก่อน เพื่อให้เธอได้ใช้เวลากับอาทิตย์หนุ่มหล่อที่ช่อแก้วขอชนแก้วด้วย หวังว่าตอนนี้เธอคงเข้าใจความหมายของคำว่า ‘ยิ้ม’ สักที

ประตูห้องช่อแก้วที่ไม่ได้ล็อก ปันกับเชอร์รี่เลยถือโอกาสเข้าไปโดยไม่ขออนุญาตเจ้าของห้องหวังจะเซอร์ไพรส์ แต่ปรากฏว่าในห้องกลับว่างเปล่า ได้ยินเพียงเสียงน้ำไหลในห้องน้ำ

พวกเธอคิดว่าช่อแก้วกำลังอาบน้ำอยู่ เลยนั่งรออยู่ในห้อง เม้าท์มอยไปเรื่อย

แต่มันเริ่มที่จะผิดสังเกต นี่ผ่านมาเกือบชั่วโมงแล้วที่ ช่อแก้วอาบน้ำ มันนานเกินไป แล้วไหนเสียงน้ำไหลที่ไม่หยุดและไม่มีเสียงช่อแก้วดังออกมา ทั้งที่พวกเธอพยายามเรียก

ทั้งสองเลยเข้าไปดูในห้องน้ำ...

"แก้ว!" เพื่อนสนิททั้งสองตกใจเมื่อเห็นช่อแก้วนั่งชันเข่า หน้าซีด เหม่อลอย สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ตาบวมแดง เนื้อกายมีแต่รอยถลอก

"..."

"แก้วเป็นอะไร" ปันเขย่าตัวเรียกสติช่อแก้วกลับมา เชอร์รี่รีบปิดก๊อกน้ำหาผ้าขนหนูมาคลุมตัวช่อแก้ว

"เกิดอะไรขึ้น" ปันและเชอร์รี่ตกใจมาก ช่อแก้วมองหน้าเพื่อนของเธอ

"ปัน เชอร์รี่ ฮืออออ" ช่อแก้วปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง ปันกับเชอร์รี่ได้แต่สวมกอดช่อแก้วไว้อย่างนั้น

จากเหตุการณ์วันนั้นทำให้ช่อแก้วช็อก เสียสติ ไม่สบายไปหลายวัน ถึงขนาดต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะไข้ขึ้นสูง

เธอช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้นมาก จนทำให้ตอนนี้เธอกลายเป็นผู้หญิงที่กลัวผู้ชายอย่างสุดขั้วหัวใจ และรักความสะอาดมาก เพราะจิตใต้สำนึกได้เธอบอกว่าทุกอย่างที่มาสัมผัสตัวมันคือสิ่งสกปรกด้วยเฉพาะผู้ชาย รวมไปถึงเธอยังกลัวที่แคบ ๆ แออัด เสียงเพลงที่ดังหนวกหู และที่มืด

บาดแผลที่เกิดขึ้นได้สร้างรอยร้าวใหญ่หลวงให้กับผู้หญิงบอบบางคนนี้

จากนั้นมา...ช่อแก้วไม่ยอมเล่าหรือพูดถึงเรื่องนั้นอีกเลย เธอพยายามใช้ชีวิตในมหา'ลัยให้ดีที่สุด

ปันและเชอร์รี่รู้สึกผิดกับตัวเองและช่อแก้วมากที่ทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ พวกเธอเลยชดเชยความผิดด้วยการอยู่ข้าง ๆ ช่อแก้ว คอยดูแลช่อแก้วตลอดไป แม้ว่าช่อแก้วจะไม่โทษเธอสองคนว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเพราะพวกเธอ

...มันแค่ความสนุก จนลืมตัวแค่ชั่ววูบหนึ่งเท่านั้น