ตอนที่ 2 เริ่มเกม

ช่อแก้วมองรอบ ๆ มองดูคนที่ดูน่าสนใจ ซึ่งในใจเหมือนจะมีอยู่แล้ว

เพราะตั้งแต่ที่เธอเดินเข้าผับจนมาถึงที่โต๊ะ เต้น ดื่มสังสรรค์กัน เธอเหลือบไปเห็นกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่ดูเหมือนจะเป็นจุดเด่นในบริเวณนี้ และในกลุ่มนั้นมีผู้ชายอยู่คนหนึ่งที่ช่อแก้วสะดุดตั้งแต่แรกที่เห็นคือ ผู้ชายที่อยู่เยื้อง ๆ กับเธอประมาณ 3 ถึง 4 โต๊ะ เขาอยู่เป็นกลุ่มใหญ่ ๆ ดูสูงเด่น ดูภูมิฐาน น่าค้นหา

"ปัน เห็นผู้ชายตัวสูง ๆ ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวพับแขน กางเกงขายาวที่อยู่เยื้อง ๆ กับโต๊ะเราใหม่" ช่อแก้วพูดกระซิบข้างหูเพื่อนสนิทและชี้ไปทางกลุ่มผู้ชาย

"ไหน ๆ อ้อ ผู้ชายกลุ่มใหญ่นั้นนะเหรอ" ปันยืนมองหาผู้ชายที่ช่อแก้วสนใจ

"อืม"

"คนไหน กลุ่มนั้นงานดีทุกคน"

"คนที่ยืนนิ่ง ๆ อ่ะ เซตผมเรียบ ๆ หน่อย"

"อ่อ สเปคแก้วเป็นแบบนี้เองเหรอ สุขุม เก๊ก ๆ หน่อย หนุ่มใหญ่วัยทำงาน" ปันกำลังวิเคราะห์

"หนุ่มใหญ่อะไรกัน ดูจากหน้าตา ก็อายุประมาณ 30 ต้น ๆ เอง ไม่ใช่หนุ่มใหญ่สักหน่อย"

"ก็หนุ่มใหญ่ป่ะ เราแค่เลขหนึ่งเองนะ ห่างจากเรา ๆ 10 กว่าปีได้มั้ง"

"เลขหนึ่งเข้าเลขสองต่างหาก"

"จ้า ๆ"

"โอเคล็อกเป้าหมายเรียบร้อย ลุย"

ปันจับมือลากช่อแก้วเดินไปที่กลุ่มหนุ่มใหญ่ทันที ไม่ทันให้ช่อแก้วได้เตรียมใจ

หัวใจช่อแก้วเต้นระรัว ลงไปถึงตาตุ่ม

"สวัสดีค่ะพี่ ๆ พวกหนูขอร่วมสนุกด้วยคนได้ไหมคะ"

ปันยิ้มทักทายเป็นกันเอง แต่ไหนแต่ไรเธอค่อนข้างเข้ากับคนอื่นได้ง่ายอยู่แล้ว เพราะความมั่นใจในตัวเอง และฉะฉานในคำพูด มีเหตุผลและดูรอบรู้ ต่างจากช่อแก้วที่ออกจะเรียบร้อย ใสซื่อ ไม่ทันคน ดูเงียบ ๆ

ช่อแก้วยืนนิ่ง ๆ ข้าง ๆ ปัน ฟังบทสนทนาอยู่เงียบ ๆ และยิ้มบาง ๆ ให้ทุกคน โดยไม่พูดอะไร ช่อแก้วดูเกร็ง ๆ เข้ากับคนในกลุ่มใหญ่ ๆ ไม่ค่อยได้ ก็คนในกลุ่มตอนนี้มีแต่ผู้ชาย มีผู้หญิง ปันกับช่อแก้วแค่สองคน

"ได้สิ มีสาวสวยวัยละอ่อนมาร่วมวง มันทำให้มีสีสัน มีชีวิตชีวาอยู่ไม่น้อย"

พี่คนหนึ่งในกลุ่มพูดก่อนจะยกแก้วมาชนกับปันและช่อแก้ว เป็นการทักทายทำความรู้จัก

"หนูชื่อปันค่ะ ส่วนข้าง ๆ ชื่อช่อแก้ว ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ พี่ชื่อเพลง ส่วนคนที่ยืนนิ่ง ๆ อารมณ์ไม่ดีอยู่ข้าง ๆ น้องช่อแก้วนั่นคืออาทิตย์ ส่วนคนอื่นไม่ต้องสนใจ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

หนุ่มหล่ออารมณ์ดีทักทายแบบตัดจบอย่างรวดเร็ว ไม่อยากแนะนำใครให้ปันกับช่อแก้วรู้จักนักเพราะคนมันเยอะ แล้วแต่ละคนก็แยกย้ายไปสนุกกันตามสไตล์

"ค่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

"ว่าแต่โต๊ะน้องทั้งสองนั่งอยู่ตรงไหนกันเหรอ"

"อ้ออยู่ตรงด้านหลังค่ะ หลบอยู่ในมุมมืด วันนี้พวกเราพึ่งสอบปลายภาคเสร็จเลยมาคลายเครียดกันที่นี่" ปันพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่โต๊ะที่เธอจากมา

"อย่างงี้นี่เอง แล้วเรียนอยู่ปีไหนกันแล้ว พูดแล้วก็นึกถึงสมัยเรียน"

"ปีหนึ่งค่ะ" ปันคุยตอบโต้อย่างเป็นธรรมชาติ ช่อแก้วได้แต่ยืนฟังอยู่เฉย ๆ คอยดื่มเหล้าในมืออยู่เงียบ ๆ

ช่อแก้วดูอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้เธอควรจะพูดอะไรออกไปดี ต้องชวนคุยเรื่องอะไรให้ดูเป็นธรรมชาติเหมือนอย่างปันหรือเชอร์รี่

ช่อแก้วทำหน้านิ่ง ๆ เหมือนกำลังหลุดออกจากวงโคจร

ส่วนผู้ชายที่ช่อแก้วว่าจะชนแก้วด้วย พอยืนด้วยกันข้าง ๆ เธอดูตัวเล็กไปเลย เขาน่าจะสูงราว ๆ180 190 ได้มั้ง เธอสูงแค่ 158 เหมือนพ่อกับลูกยังไงไม่รู้ แล้วเขายังดูเข้าถึงยากกว่าที่คิด

ตั้งแต่ที่เธอมาที่โต๊ะนี้ ยังไม่ได้ยินแม้แต่เสียงพูดหรือเสียงหัวเราะของเขา เอาแต่ดื่มอย่างเดียวกับทำหน้านิ่ง

‘อ๊ากกก อยากจะบ้าตาย’ ช่อแก้วพูดอยู่คนเดียวในใจ

ช่อแก้วยกแก้วขึ้นดื่มรวดเดียว

เอิ๊ก! อิ่ม

“เพื่อนน้องปันดูท่าทางดื่มเก่งน่าดูนะ” เพลงพูด หันมาสนใจช่อแก้วที่ดื่มเหล้าที่เกือบเต็มแก้วหมดในคราวเดียว

“ตรงกันข้ามต่างหากละคะพี่เพลง แก้วพึ่งเคยดื่มเหล้าเป็นครั้งแรก ปันเดาว่าในมือเธอ เธอคงคิดว่าเป็นน้ำเปล่า”

“กินแบบนั้นระวังเมานะครับน้องช่อแก้ว” เพลงพูดกับช่อแก้ว

ช่อแก้วได้แต่ยิ้มให้ไม่พูดอะไร ก่อนที่แก้วในมือจะถูกเติมขึ้นอีกครั้ง ด้วยมือคนที่ไม่คาดคิด

"ชอบดื่มเหล้าเหรอ" เสียงนุ่มลึก ไพเราะ น้ำเสียงมีเสน่ห์ของอาทิตย์พูดขึ้นเมื่อเห็นช่อแก้วดื่มเหล้าอย่างเดียว ไม่พูดอะไร ซึ่งอาทิตย์เองสังเกตช่อแก้วอยู่สักระยะหนึ่งแล้ว

"เปล่าค่ะพึ่งเคยดื่มเป็นครั้งแรก" ช่อแก้วยิ้มและเริ่มพูดคุยกับคนข้าง ๆ ซึ่งเป็นคนที่แก้วต้องขอชนแก้วให้ได้

"ครั้งแรกจริงเหรอ ไม่กลัวเมารึไง"

"อืมมม แก้วไม่รู้ว่าเมามันเป็นยังไง ตอนนี้แค่กินไปเรื่อย ๆ ค่ะ แต่ก็รู้สึกตัวร้อน มึนหัวอยู่พอสมควร"

"งั้นเหรอ" อาทิตย์พูด

เขาค่อย ๆ รินเหล้าใส่แก้วให้ช่อแก้วจนเต็มอยู่เรื่อย ๆ และชนแก้วกับเธอ

‘สำเร็จ’ แก้วตาลุกวาว ตะโกนดีใจอยู่คนเดียว

"ขอบคุณค่ะ" แก้วพูดขอบคุณ ก่อนจะยกขึ้นดื่มจนหมดแก้ว

'ในที่สุดภารกิจก็เสร็จสิ้นตามสิ่งที่เพื่อนบอกให้ทำ ตอนนี้คงกลับไปที่โต๊ะของตัวเองได้แล้ว' ช่อแก้วคิดในใจ

"อึก แค่ก ๆ นี่มันคืออะไรคะ ทำไมมันบาดคอ แสบคอแบบนี้ แล้วยังขมมาก ๆ อีกต่างหาก" ช่อแก้วทำหน้าหยียกมือกุมคอตัวเอง

มันทำให้เธอรู้สึกคอแห้งจนอยากจะดื่มน้ำตามลงไป

อาทิตย์ยิ้มมุมปากเบา ๆ เหมือนเขากำลังแกล้งช่อแก้ว

"วอดก้าเพียว"

"วอดก้า มันคือเหล้าแบบใหม่เหรอคะ" ช่อแก้วดื่มมันโดยไม่รู้ถึงฤทธิ์แอลกอฮอร์ของเครื่องดื่มชนิดนี้

ท่าทีที่ช่อแก้วแสดงออกมาอย่างใสซื่อบริสุทธิ์ ดูไร้เดียงสาธรรมชาติ ทำให้อาทิตย์รู้สึกสนใจเธออยู่ไม่น้อย คอยมองสังเกตพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ไม่วางตา

ช่อแก้วดูเป็นคนที่เชื่อใจและไว้ใจคนอย่างง่ายดาย ทันทีที่เธอเริ่มรู้จักและสนิทด้วย ซึ่งมันอันตราย อาทิตย์รู้สึกแบบนั้น

อาทิตย์คอยชวนช่อแก้วคุยเรื่อยเปื่อย ฆ่าเวลา ระหว่างนี้ก็คอยรินวอดก้าใส่ให้เธอ

เธอและเขาคุยกันอย่างถูกคอ ไม่ทันสังเกตว่าปันเดินออกจากวงสนทนาตอนไปไหน เหลือแค่อาทิตย์กับช่อแก้วที่ยืนคุยกัน

ช่อแก้วยังคงไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่อาทิตย์กำลังทำกับเธอคือการมอมเหล้า...

ช่อแก้วรู้สึกมึนหัว หนักหัว ร้อนไปทั้งตัว และคลื่นไส้อย่างบอกไม่ถูก ขาไม่เริ่มมีแรงที่จะพยุงตัว เธอยืนเซชนเข้ากับอาทิตย์

"โอ๊ะ" อาทิตย์พยุงตัวช่อแก้วได้ทันเวลาก่อนที่เธอจะล้มลงฟุบกับพื้น

"ขอโทษค่ะพี่อาทิตย์ แก้ว แก้ว ตอนนี้รู้สึกร้อน มึนหัว ไม่ค่อยสบายตัวเท่าไหร่" ข่อแก้วยกมือขึ้นจับหัวตัวเอง มันปวดหัวตุบ ๆ จนอยากจะฟุบหลับไป และพยายามพยุงตัวให้ตรง มันฝืน เรี่ยวแรงต่าง ๆ ค่อย ๆ หายไป

"สงสัยคงเมาแล้วล่ะ พึ่งเคยกินแอลกอฮอล์ครั้งแรกใช่ไหมล่ะ"

"ค่ะ นี่คือสิ่งที่เรียกว่าการเมาเหรอคะ"

"ใช่ ซึ่งแต่ละคนจะแสดงอาการเมาไม่เหมือนกันหรอก"

"อืม หืมมม สงสัยแก้วคงต้องกลับแล้วละค่ะ" ช่อแก้วพยายามตั้งสติพยุงตัวเพื่อเดินกลับไปที่โต๊ะ

"ไหวไหม เดี๋ยวพี่เดินไปส่ง" อาทิตย์คอยช่วยพยุงช่อแก้วที่ตอนนี้เหมือนจะทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดไปที่อาทิตย์ซะแล้ว

"ขอบคุณค่ะ"

"โต๊ะไหน"

"โต๊ะ โต๊ะ โต๊ะนั้น อ้าวหายไปไหนกันหมด"

ช่อแก้วพยายามลืมตา ดึงสติกลับมา มองไปที่โต๊ะที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่สักคน เห็นเพียงพี่พนักงานร้านกำลังเก็บกวาดแก้ว ขวดเหล้าบนแก้ว

"ขอโทษนะครับ กลุ่มผู้หญิงที่อยู่โต๊ะนี้หายไปไหนแล้วครับ"

อาทิตย์ถามเมื่อเห็นช่อแก้วท่าทางจะไม่ไหวแล้ว

"พวกเธอกลับไปแล้วครับ" พนักงานตอบ

"ห๊าาาาาา ได้ไง แล้ว แล้วแก้วจะกลับยังไงเนี่ยยยยยย"

ช่อแก้วพูด เธอพยายามหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาเพื่อน และเห็นข้อความหนึ่งปรากฏขึ้นมา

'พวกเราขอสลายตัวก่อนนะ ง่วง เหนื่อยแล้ว เจอกันพรุ่งนี้ เย็น ๆ เดี๋ยวไปหาที่หอ ขอให้สนุกนะ'

ช่อแก้วยืนนิ่ง ๆ อ่านข้อความในมือถือ

เธอแทบจะไม่เชื่อว่าเพื่อนจะกล้าทิ้งเธอไว้ที่นี่คนเดียว ทำไมล่ะ ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกยังมาด้วยกันอยู่ดี ๆ

"จะบ้าเหรอ โอยยยยย หอแก้วก็ไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ สักหน่อย นี่จะตีสองแล้ว รถไฟฟ้าก็ปิดไปนานแล้ว จะให้กลับยังไง แก้วไม่ได้มีรถเหมือนพวกเธอนะ"

ช่อแก้วบ่นคนเดียว สติก็เริ่มเลือนราง ตอนนี้เธออยากจะฟุบหลับบนที่นอนเต็มที่แล้ว

"ให้พี่ไปส่งไหม พี่ก็จะกลับแล้วเหมือนกัน" อาทิตย์ยิ้มมุมปาก

เขาเข้าใจในความหมายของข้อความที่เพื่อนช่อแก้วส่งมาทันที ว่าหมายถึงอะไร แต่เจ้าตัวกลับไม่รู้ตัวคิดหาทางกลับห้องด้วยตัวคนเดียว

“พี่อาทิตย์อยู่แถว ๆ ลาดพร้าวเหมือนกันเหรอคะ” ช่อแก้วถาม

“ครับ” อาทิตย์ยิ้มให้

ซึ่งความจริงมันคนละทิศคนละทาง

"จริงเหรอคะ ลำบากพี่รึเปล่า"

"ไม่เลย พี่สิได้กำไรก้อนโต"

“กำไร กำไรอะไร พี่อาทิตย์น่าจะขาดทุนซะมากกว่าที่จะต้องเสียเวลาไปส่งแก้ว”

‘ไร้เดียงสา’ อาทิตย์คิดในใจ

“งั้นเหรอ”

"ถ้างั้นแก้วขอรบกวนหน่อยนะคะ"

"โอเค แก้วพอเดินไปรอหน้าผับไหวไหม พี่ขอไปบอกเพื่อนก่อนแล้วเดี๋ยวขับรถไปรับ" อาทิตย์พูด

"ได้ค่ะ"

ช่อแก้วพยายามเดินเบียดเสียดผู้คนไปรอหน้าผับตามที่อาทิตย์บอก

อาทิตย์ยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัยมองดูเธอตามหลัง และพอใจมากที่ทุกอย่างเป็นไปตามที่คิดไว้

อาทิตย์กลับมาที่โต๊ะหยิบเหล้าในแก้วขึ้นมาดื่มจนหมด ก่อนจะเดินออกไป

"กลับแล้วเหรอ" เพลงพูดขึ้น เมื่อเห็นอาทิตย์ยิ้มมุมปาก หลังจากที่ดื่มเหล้าในแก้วจนหมด หยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไป

"ใช่"

"…เหยื่อคราวนี้เป็นช่อแก้วจริง ๆ เหรอ" เพลงถามเพื่อนสนิทของตน

อาทิตย์ยิ้มมุมปาก พอใจในแผนการที่ตนได้วางไว้คือการมอมเหล้าช่อแก้วแล้วพาเข้าโรงแรม

“ใช่”

"น่าสงสารแฮะ ดูเธอยังอ่อนหัดต่อโลกใบนี้ ที่คืนนี้ ต้องถูกเสือร้ายอย่างนายขย้ำ"

"ช่างสิ ขอแค่ทำให้ฉันพอใจได้ในคืนนี้ก็พอแล้ว"

"…งั้นก็ดี แต่อย่ามาเสียใจภายหลังแล้วกัน เพราะดูช่อแก้วจะตรงสเปคนายไม่ใช่เหรอ"

"ฮึ ไม่มีทาง" อาทิตย์พูดแล้วเดินจากไป

รถสปอร์ตคันหรูแล่นไปตามท้องถนน ไร้รถสัญจรไปมา ช่อแก้วนั่งอยู่ข้าง ๆ คนขับรถหนุ่มหล่อที่ขับเงียบ ๆ เธอหลับไม่ได้สติด้วยอาการเมาฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มไป

และไม่นานเท่าไหร่นัก รถสปอร์ตคันหรูจอดหยุดอยู่หน้าโรงแรมที่ที่อาทิตย์จะใช้พักผ่อนในคืนนี้กับสาวน้อยที่ไม่ระวังตัวเลยสักนิด

"ช่อแก้ว" อาทิตย์เขย่าตัว เป็นการปลุกเรียกสติให้เธอตื่นขึ้น แต่มันไม่มีเสียงตอบกลับหรือขยับตัว เธอหลับสนิท

"..."

"ช่อแก้ว" หนุ่มหล่อพยายามเรียก

"..."

"ช่อแก้ว ตื่นสิ"

“...”

อาทิตย์เขย่าตัวเธอเบา ๆ พยายามปลุกเธอ แต่ช่อแก้วไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นเลย

"ถ้าอย่างนั้น...จากนี้ขอสนุกให้เต็มที่แล้วกันนะ"

อาทิตย์พูดและยิ้มอย่างพอใจ ค่อย ๆ อุ้มช่อแก้วที่หลับไม่ได้สติเข้าโรงแรม