4 คนที่ไม่อยากเจอ
ทางด้านแสงตะวัน ใช้ชีวิตในแบบเรียบง่ายเหมือนทุกวัน โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าหายนะ ความมืดหม่นในชีวิตของเธอกำลังจะกลับมาหาเธออีกครั้ง
1อาทิตย์ผ่านไป
ตะวันได้แต่เฝ้าดูการกระทำของหนุ่มสาว ที่ทำตัวเหมือนต้องการวางแผนจะมีลูกเป็นของตนเอง คุณโจ อาสาไปรับปลายฟ้าที่อนุบาลพร้อมกับน้องเอ ทั้งคู่ดูมีความสุข เหมือนกำลังซ้อมเลี้ยงลูกยังไงยังงั้น วันนี้คุณโจขออนุญาติเธอ อยากพาน้องเอกับปลายฟ้าไปเดินห้าง ไปกินไอศกรีม เธอก็อนุญาติเพราะช่วงนี้ยัยตัวเล็กติดคุณโจมาก จนยายโฉมสุดสวยมีเคือง ฮ่าๆๆ
กรุ๊งกริ๊ง
ตะวัน
ร้านแสงตะวันยินดีต้อนระ..........รับค่ะ @____@
พิพัฒน์
ไง........ ไม่เจอกันนานนะเลยนะ......แสงตะวันคิดถึงกันบ้างรึเปล่า
กริ๊ก....
ตะวัน
คุณล็อคประตูทำไม ให้อนุญาติให้คุณเข้ามาที่นี่... เชิญค่ะ ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ (ผายมือ)
พิพัฒน์
หึ.... ร้านนี้เข้าตอนรับลูกค้าแบบนี้เหรอ... แล้วที่ถามว่าล็อคประตูทำไม เพราะฉันมีเรื่องที่จะต้องคุยกับเธอยังไงล่ะ ยัยขี้ขโมย!!!
ตะวัน
??? ฉันขโมยอะไรไม่ทราบ คุณอย่ามา พูด ม๊ะ...แมวๆอย่างนี้นะ
ตอนนี้พิพัฒเริ่มเดินต้อนตะวันมาเรื่อยๆๆด้วยท่าทางที่น่ากลัว
พิพัฒน์
ขโมยสิ เธอขโมยสเปิร์มของฉันมา แล้วยังพรากลูกฉันอีก
ตะวัน
@__@ ไอทุเรศ ไอคนทุเรศ คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดแบบนี้ คุณไม่มีสิทธิ์ในตัวลูกของฉัน คุณไล่พวกเราเอง คุณไม่ยอมรับในวันนั้น ในวันที่ฉันและลูกต้องการคุณ แต่คุณ.......... (น้ำตาที่คิดว่ามันจะไม่ไหลให้กับเรื่องนี้มันก็ไหลออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่) คุณกลับไปซะเถอะ ฉันขอร้อง ฉันกับลูกของฉันเราอยู่กันได้โดยไม่มีคุณ เราไม่ต้องการคุณอีกแล้ว
พิพัฒน์
เสียใจด้วยนะแสงตะวัน ตอนนี้ฉันเจอเธอและลูกแล้ว ฉันไม่มีทางปล่อยไปแน่ ถ้าก่อนหน้านี้ฉันยังไม่เจอเธอ ฉันก็คงไม่ทำแบบนี้ แต่ตอนนี้ฉันเจอแล้ว และฉันจะไม่ปล่อยไปแน่นอน อ๋อ.... แล้วไม่ต้องหาข้ออ้างว่าปลายฟ้าไม่ใช่ลูกของฉัน เพราะฉันมีหลักฐานทุกอย่างที่จะไปยืนยันต่อศาล ถ้าเธอคิดว่าจะชนะฉันได้ก็ลองดู เธอก็รู้จักฉันดีนี้....
ตะวัน
ฉันมะ...อือ........ ปล่อยนะ......อืออออออออ อ๊า......อย่า.....นะ.....ปล่อย.........ฉัน
พิพัฒน์
อ่าห์..... ฉันปล่อยเธอมานานแล้วตะวัน......อืม........
แคว๊ก.....ตุบ....เพี๊ยะ.....
ตะวัน
อือ.......... หยุด........อย่านะ........ฮือ.........ฮึก.......คุณพิพัฒน์........ฉันขอร้อง.......อย่าทำอะไรฉันเลย ฮือ.......
พิพัฒน์
ชู่ว........ไม่ต้องกลัวนะ........ พี่จะทำช้าๆ........อ่าห์......
จุ๊บ.........จ๊วบ.......จ๊วบ......อ้าห์........ซู๊ด.......จ๊วบ....แจ๊ะๆๆๆ.....อ๊า.........
ตะวัน
อือ..........อ่าห์......... อ่าห์....... คุณ..........อ๋าห์.....ฉัน......อ๊า อ๊า อือออออออออ อ๊าาาาาาาา......
ร่างสาวเล็กเกรงกระตุก3-4ที แต่พิพัฒน์ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ตอนนี้เขาเริ่มละเลงลิ้นบนxxที่อยู่บนเนินสาวอีกรอบ จนตะวันเกรงกระตุกเป็นรอบที่2 นิ้วร้ายก็กระแทกเข้าออกแบบรัวเร็วพร้อมงอนิ้วเพื่อเพิ่มความเสียวให้สาวร่างเล็ก ไม่นานเธอก็เสร็จสมอีกรอบ
พิพัฒน์
เก่งมาก เก่งมากที่รัก คนดีของพี่ แจ๊ะๆๆๆ จุ๊บ( เขาจุ๊บลงที่หน้าผาก) พร้อมแล้ว หนูพร้อมแล้ว พี่ใส่แล้วนะครับ ...ส๊วบ......อ๊าห์...... แน่น......โคตรดีเลยตะวัน....อ๊า......
ตะวัน
อือ......... อย่า.......อ๊าาาาาา..... เพาะ....พอ.....แล้ว...อ๊า......อือออออออ...อ๊า...
เสียงของการร่วมเพศดังออกมาจากทั้งคู่ เสียงเหมือนมีการสู้รบตบมือดังนานนับชั่วโมง พิพัฒน์ผู้เอาแต่ใจเขาได้หว่านเม็ดพันธ์ุของเขาเข้าสู่กายสาวนับครั้งไม่ถ้วน.......
ตะวัน
ตอนนี้คุณได้ทำอย่างที่คุณตั้งใจแล้ว คุณควรกลับไปซะ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าคุณอีก
พิพัฒน์
หึ.... ผิดแล้วตะวัน นี่คือการเริ่มต้น นับจากวินาทีนี้ต่างหากคือของจริง พี่จะเริ่มทวงคือในสิ่งที่พี่ต้องเสียไปนานนับปี แล้วตะวันก็ไม่มีทางที่จะไม่ยอม ถ้าตะวันคิดอยากจะลองกับพี่ก็ได้นะ แต่ทางที่ดี อย่าคิดที่จะลองดีกว่า พี่ขอเตือน
ตะวัน
ทำไมคะ ทำไมคุณถึงไม่ปล่อยเราแม่ลูกไป เมื่อก่อนคุณไม่เคยอยากจะรับรู้อะไรเกี่ยวกับเราแม่ลูก คุณจำได้ไหมคะ วันนั้น..... คุณพูดอะไรกับฉันบ้าง คุณรู้ไหมว่าหลังจากวันนั้นชีวิตฉันเป็นยังไง....คุณรู้บ้างไหม....ฮือ.....
พิพัฒน์
แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกับตอนนั้น ตอนนี้พี่พร้อมจะทำทุกอย่าง ให้ตะวันกับปลายฟ้ามาอยู่กับพี่ ได้โปรดกลับมาอยู่กับพี่....
ตะวัน
ไม่มีวัน ฉันไม่ยอม ฉันจะไม่ยอมเป็นคนโง่อีกครั้ง
พิพัฒน์
ไม่งั้นก็ลองดูกันสักตั้งก็ได้นะ พี่สัญญาเลยว่าตะวันจะเสียใจกับสิ่งที่พูดออกมาลองดูกัน
เขาไม่คิดว่าเพียงแค่ตะวันและเขาห่างกันไปไม่กี่ปี หญิงสาวกลับกล้าต่อต้านเขาได้ถึงขนาดนี้ เมื่อก่อนตะวันเป็นเด็กพูดง่าย เขาพูดอะไรเธอก็ฟัง เขาบอกให้เธอทำอะไรเธอก็ทำ แต่ตอนนี้ ตะวันคนเดิมของเขาได้เปลี่ยนไป จากเด็กสาวที่ยิ้มเก่ง ร่าเริง พูดง่ายบอกง่าย กลายเป็นคนดื้อรั้นขึ้นมาก.... ไม่เป็นไร เขายังมีเวลามากพอที่จะปราบพยศหล่อน.... แสงตะวันที่รัก
