3 ได้ข้อมูล

โจ :นายครับ ผมพอได้ข้อมูลมาบ้างแล้วครับ คุณตะวัน มีลูกสาว 1คน ชื่อปลายฟ้า อายุผมไม่ค่อยแน่ใจ ว่า 4 หรือ 5 ขวบ เธอเปิดร้านขายเสื้อผ้าเด็กที่ตลาด**** ครับ

พิพัฒน์ได้แต่เงียบฟังในสิ่งที้ลูกน้องได้เล่าให้เขาฟัง...

โจ : เอ่อ... นายครับ นาย....  นายครับ!!!!!

พิพัฒน์  : ฮ๊ะๆๆ.... อะไร มึงว่าไงนะ 

โจ : ผมบอกว่าเธอมีลูกแล้ว 1คน ชื่อปลายฟ้า อายุ ไม่แน่ใจว่า 4 หรือ 5 ขวบ ร้านเธอ...

พิพัฒน์ : หยุดๆๆๆ กุเข้าใจแล้ว พนุ่งนี้มีงานอะไรบ้าง ถ้าไม่มีอะไรสำคัญ ไปบ้านใหม่ที่พึ่งซื้อ และไปดูที่ ที่เราซื้อไว้กัน

โจ :เดี๋ยวผมเช็คให้นะครับนาย 

พิพัฒน์ : เออๆ มึงออกไปก่อน

โจ :ครับ 

พิพัฒน์พาร์ท

หรือเด็กคนนั้นจะเป็นลูกเขา ใช่เหรอ หรือเธอจะแต่งงานมีลูกกับผู้ชายใหม่ รึเปล่า? ห่าเอ้ย ไอโจ ทำไมมึงไม่ถามว่าตะวันมีผัวหรือมีใครไหม แม่ง เอ้ย..... 

อีกด้าน 

สนุกมากเลยค่ะคุณแม่ นู๋อยากไปถ่ายรูปทุกวันเลยค่ะ ^_^

ตะวัน : งั้นเราต้องหาลายใหม่ๆแบบใหม่ๆกันแล้วค่ะ จะได้สั่งตัดใหม่ แล้วก็จะได้มีชุดให้ใส่ถ่ายอีกยังไงละคะ 

ปลายฟ้า : ได้ค่า..... เดี๋ยวนู๋จะช่วยอีกแรง ^_^

ตะวัน : แต่ตอนนี้ ไปอาบน้ำนอนได้แล้วนะคะ เหนื่อยเล่นมาทั้งวัน

ปลายฟ้า : ได้ค่า......

การดำเนินชีวตของ 4 สาว ใหญ่ 1 วัยรุ่น 2 และไซส์มินิ 1 ดำเนินไปอย่างราบรื่น จน 1 อาทิตย์ผ่านไป 

ณ ตลาด

เอ  : พี่ตะวันคะ วันนี้พี่จะทานอะไรคะ เดี๋ยวเอ ซื้อมาฝาก มานั่งกินที่ร้านดีกว่า ไม่อยากไปนั่งกับคนเยอะๆ มันร้อน

ตะวัน : เราสั่งพวกส้มตำมากินไหม ไก่ย่าง ข้าวเหนียว อะไรแบบนี้อ่ะ พี่อยากกิน 

เอ : แบบนั้นก็ได้ค่ะ ไปสั่งก่อน แล้วค่อนออกไปเอาอีกรอบ

ตะวัน : ก็ดีนะ เอาแบบนั้นแหละ

กรุ๊งกริ๊ง ๆ 

สวัสดีครับผม......

เอ : คุณโจ...... มาได้ยังไงคะเนี่ย

0_0

โจ : พี่โจครับที่รัก

เอ : ฮ๊ะ?......

ตะวัน : อ้าว...คุณโจ มาได้ไงคะเนี่ย 

โจ : คิดถึงน้องเอน่ะครับ เลยแวะมาหา ซื้อของกินมาเพื่อด้วย เพราะคิดว่าน่าจะยังไม่ได้กินอะไรกันตอนเที่ยง..... ยังไงฝากท้องด้วยนะครับ ^_^

ตะวัน : ^_^ ได้ค่ะ ของฟรีอร่อยอยู่แล้ว เราไปนั่งข้างนอกดีกว่าค่ะ ที่กว้างหน่อย 

โจ : ได้ครับ.... คิดถึงนะ

เอ : @_@....... เอไปเอาน้ำเอาแก้วมาให้นะคะ

โจ : พี่ไปด้วย อยากช่วย อยากอยู่กับหนู 2 คน

ตะวันได้แต่ยิ้มให้น้องเอกับกับคุณโจ ความช่างพูดของคุณโจ สักวันคงจะได้รับหัวใจของน้องเอตอบกลับมา 

หลังจากจัดการอาหารกลางวันเสร็จแล้ว ตะวันขอตัวเข้าไปในร้านดูความเรียบร้อยต่อ ปล่อยให้2คนนั้นได้คุยกัน

โจ : น้องเอครับ แล้วนู๋ปลายไปไหนเหรอครับ พี่ไม่เห็นเลย 

เอ  : ไปโรงเรีบนน่ะค่ะ เตรียมอนุบาล 

โจ : แล้วนู๋ปลายอายุเท่าไรเหรอครับ?

เอ  : 4จะเข้า5 แล้วค่ะ ถามทำไมเหรอคะ?

โจ : แค่ถามน่ะครับ นึกว่า3ขวบ ตัวเล็กน่ารักดี อ๋อไม่สิ สวย ต้องบอกว่าสวย ฮ่าๆๆ แล้วพ่อน้องล่ะครับ ไปทำงานที่ไหนเหรอ ไม่ค่อยเห็น

เอ : น้องปลายไม่มีพ่อหรอกค่ะ ตั้งแต่ที่เอรู้จักกับพี่ตะวันมา ก็ไม่เคยเห็นใครมาแสดงตัวเป็นพ่อน้อง พี่ตะวันได้ป้าโฉมช่วยไว้น่ะค่ะ พี่ตะวันชอบเล่าให้ฟังว่าชีวิตของพี่ตะวันไม่มีใคร ในวันที่ต้องการกำลังใจจากใครสักคน ในวันนั้น กลับมองไม่เห็นใครเลย แต่วันที่พี่ตะวันคิดว่าจะหยุดทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกที่โหดร้ายไว้เพียงเท่านี้ กลับมีเสียงเสียงนึงที่เป็นเหมือนแสงสว่าง ชี้ทางให้พี่ตะวันหลุดออกมาจากความมืดหม่นนั้นได้ 

โจ : พี่ขอโทษ ขอโทษที่ถามออกไป พี่คิดว่าสามีของคุณตะวันไปทำงานกลับดึก.... แล้วนู๋ปลายไม่ถามถึงพ่อเขาเหรอครับ

เอ : ไม่ค่ะ นู๋ปลายไม่เคยถามถึงอีกเลย ตอนนั้นที่นู๋ปลายถาม เอก็อยู่ด้วย ตอนนั้นพี่ตะวันตอบแค่ว่า คุณพ่ออยู่ไกลมาก จนเราไปหาไม่ได้ ไกลเกินที่เราจะอยู่กับคุณพ่อได้ ตอนนั้นนู๋ปลายคิดไปว่า คุณพ่อของแกอยู่บนท้องฟ้า พี่ตะวันไม่ได้แก้ต่างอะไร ปล่อยให้นู๋ปลายแกเข้าใจแบบนั้น หลังจากนั้นนู๋ปลายก็ไม่ถามอีกเลย คงเพราะแกรู้ล่ะมั้งคะ ว่าพี่ตะวันเสียใจกับคำถามที่แกถาม แกคงไม่อยากให้พี่ตะวันเสียใจ แกเลยไม่อยากทำให้แม่แกเสียใจอีก เฮอ......

โจ : แล้วน้องเอล่ะครับ อยากมีลูกไหม พี่พร้อมนะ ^___^

_เอถึงกับเขินอาย เขาไม่อ้อมค้อมเลยสักนิด...

หมับ

โจ : จุ๊บ..... คิดถึงนะครับ พรุ่งนี้พี่มาหาใหม่

0_0.......

นี้เขาทำอะไรเนี้ย @____@ อร๊าย....... เขาขโมยจูบเธอได้ยังไงเนี่ย.. บ้าบอเกินไปแล้ว

โจ : นายครับ เท่าที่ผมสอบถามกับน้องเอมา เธอบอกว่า......................ครับ

พิพัฒน์ : อืม.... แบบนั้นเหรอ กูฝากอะไรอย่าง มึงต้องทำยังไงก็ได้ที่จะเอาเส้มผมของนู๋ปลาย.... ปลายอะไรนะ?

โจ : ปลายฟ้าครับ

พิพัฒน์ : เออ นั่นแหละ ปลายฟ้า เอามาให้กูให้ได้ ถ้ายิ่งได้เร็วเท่าไรยิ่งดี กูฝากด้วย

โจ : ครับนาย

โจรีบรับคำสั่งของนายทันที อันที่จริง ถึงเจ้านายไม่สั่งเขาก็จะช่วยดูแลให้ แต่เป็นช่วยดูแลน้องเอต่างหากล่ะ...