Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
บทที่ 2
คืนนี้กลุ่มเพื่อนของชายหนุ่มมีนัดปาร์ตี้ที่ผับแห่งหนึ่ง เขาอยากจะปฏิเสธแต่ก็ทนความรบเร้าไม่ไหวจึงตอบตกลงจะมาร่วมปาร์ตี้ในคืนนี้ เมื่อถึงกลุ่มเพื่อนๆก็มีสาวข้างกายกันหมด เขาเดินเข้าไปนั่งลงก็มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
“สวัสดีค่ะยังไม่มีใครข้างๆลิลลี่ขอนั่งด้วยนะคะ”
“โห่อะไรว่ะแปบเดียวก็มีสาวเข้าหาแล้ว”
“ช่วยขยับออกไปนิดนึงได้ไหมครับ” หญิงสาวพยายามเบียดเข้ามาใกล้อย่างถึงเนื้อถึงตัวกับเขา
“ลิลลี่หนาวนี่คะ” แน่นอนสิว่าแอร์เย็นขนาดนี้บวกกับชุดที่แถมจะเปิดอกมันก็ต้องหนาวอยู่แล้ว
“น้องเขาหนาวแกก็เป็นสุภาพบุรุษหน่อยสิว่ะ” ชายหนุ่มจำใจถอดเสื้อคลุมหนังให้หญิงสาวคลุมกันหนาว
“ขอบคุณค่ะแค่นี้ลิลลี่ก็หายหนาวแล้วค่ะ”
พวกเขานั่งดื่มกันต่อไปสักพักเพื่อนๆก็ทยอยกลับออกไปพร้อมกับสาวๆข้างกาย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกมันจะไปต่อที่ไหน ลิลลี่เห็นว่าชายหนุ่มไม่เล่นด้วยก็ทิ้งเสื้อคลุมเดินจากไป เขาเบื่อๆเลยคิดว่ากลับไปบ้านดีกว่า ระหว่างทางออกเขาก็ชนเข้ากับใครบางคน
“ขอโทษครับ อะ อ้าวเธอ”
“บังเอิญจังเลยองศา”
“เธอมาทำอะไรที่นี่”
“ฉันมาทำงานน่ะ ล้างจานอยู่ในครัว”
“เธอนี่ขยันจังนะ เรียนก็เก่ง เธอเอาเวลาที่ไหนไปทบทวนหนังสือ”
“ก็หลังจากเลิกงานนี่แหละ ขอตัวก่อนนะต้องไปทำงานต่อแล้ว”
“อืม” ในขณะที่เขาไม่รู้จะทำอะไรแต่เธอกับกำลังวิ่งวุ่นทำงานหาเงิน ฟ้านี่ชั่งโหดร้ายกับเธอเหมือนกันนะ ชายหนุ่มคิดในใจ
วันต่อมาหญิงสาวมาเรียนแต่เช้าพอเจอกับอิงดาวเธอก็เล่าให้เพื่อนฟังว่าเธอมีโอกาสได้นั่งรถยนต์คันหรูขององศาแล้วก็เป็นไปอย่างที่เธอคิดอิงดาวกรี๊ดกร๊าดดีใจยกใจเหมือนตัวเองอยู่ในเหตุการณ์ด้วยอย่างไงอย่างนั้น พอวันที่ได้ทำงานคู่กับชายหนุ่มหลังจากนั้นเธอก็มีงานชิ้นใหม่ทำคู่กับเขาอีก ไม่รู้เพราะอะไรเธอถึงได้มีโอกาสโชคดีแบบนี้อีกครั้ง
“รอนานไหม”
“ไม่นานเพิ่งจะมาถึง”
“เช้าแบบนี้ไม่ได้ทานข้าวเช้ามาแน่ๆเลยฉันทำแซนวิชมาเผื่อน่ะ”
“อืม ขอบใจวางไว้ก่อนเถอะ” ชายหนุ่มไม่ได้สนใจสิ่งที่หญิงสาวยื่นให้เลย
“ไม่ได้นะองศากองทัพต้องเดินด้วยท้องรู้ไหม ถ้าท้องหิวสมองก็จะคิดอะไรไม่ค่อยออก” ด้วยความที่เขาอยากจะตัดจบเลยยื่นมือออกไปคว้าแซนวิชของเธอมากัดไปคำหนึ่งก็เลยได้รู้ว่ามันอร่อยดีใช่ได้เลยแฮะ
“หมดแล้วจะเริ่มทำงานได้หรือยัง” เขาถามกลับเธอนิ่งๆ
“ได้เลยๆ เมื่อคืนฉันลองคิดมาแบบนี้นะนายลองดูก่อนว่าโอเคไหม” เวลางานหญิงสาวจะพูดอธิบายได้อย่างราบรื่นแต่พอจะคุยกันปกติเธอกับพูดน้อยอย่างที่เพื่อนเขาบอกจริงด้วย
“แบบนี้โอเคแล้วแหละเหลือแค่หาประเด็นเพิ่มเติม”
“พรุ่งนี้ก็นัดที่เดิมเวลาเดิมนี่แหละนะ”
“โอเคได้เลยฉันจะเตรียมแซนวิชมาให้อีก”
“ฉันขอซื้อเธอล่ะกันเพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอต้องมาให้ฉันกินฟรีนี่”
“ยังไงก็ได้ถ้านายสบายใจ ขอบใจนายมากนะ”
“อืม ของซื้อของขายนี่เธอก็มีต้นทุนจริงไหม ฉันไม่เอาเปรียบเธอหรอกนะ” หลังจากนั้นชายหนุ่มเดินกลับมานั่งกับกลุ่มเพื่อนเพื่อรอเรียนวิชาถัดไป
“ทำงานกับอัญญ่าเหมือนว่าแกจะไปได้ดีเลยนะ คู่ฉันนี่ไม่ได้เรื่องขี้เกียจชะมัด”
“ก็อยู่ที่ดวงแล้วมั้ง”
“คืนนี้ไปเที่ยวสักหน่อยดีไหม”
“ไม่อ่ะวันนี้ต้องกลับบ้านใหญ่ คุณพ่อคุณแม่ตามตัวแล้ว”
“เออๆแล้วแต่ เจอกันพรุ่งนี้”
“พรุ่งนี้ฉันก็มีนัดทำรายงาน”
“โอเคครับคุณชาย คุณนี่ตารางงานแน่นรัดตัวจริงๆ”
ณ คฤหาสน์เดโช
“ลูกชายสุดหล่อของแม่กลับมาแล้ว”
“คิดถึงคุณแม่จังเลยครับ”
“คิดถึงแล้วทำไมไม่ค่อยกลับมาหาแม่เลยล่ะลูก”
“งานยุ่งมากครับช่วงนี้มีนัดทำรายงานกับเพื่อนตลอด” แม่ของชายหนุ่มพยักหน้าเป็นอันเข้าใจลูกชาย
“นี่ลูกรู้ไหมว่าพี่สาวของลูกน่ะเขากำลังจะมีข่าวดี”
“ข่าวดีอะไรเหรอครับ”
“พี่กำลังจะแต่งงานองศา”
“นี่พี่อินจะแต่งงานแล้วเหรอครับ พี่ตุลย์ขอแต่งงานแล้วเหรอครับ”
“ใช่จ้ะ ลูกเตรียมชุดหล่อใส่ไปงานของอินเลยนะลูก”
“ครับผม ผมไม่พลาดแน่นอนเผลอๆหล่อกว่าเจ้าบ่าวอีก”
“ฮ่าๆไม่จริงจ้ะ ในสายตาของพี่พี่ตุลย์หล่อที่สุด”
“พี่อินนี่ผมน้องพี่นะพี่จะชมคนอื่นได้ยังไง”
“คนอื่นที่ไหนล่ะลูกเดี๋ยวอีกหน่อยตกแต่งเข้ามาอยู่ในบ้านก็คือครอบครัวเดียวกันแล้ว”
“ครับๆ ยังไงผมก็ขอให้พี่อินมีความสุขมากๆนะครับ”
“ขอบคุณจ้ะ”
วันต่อมาหญิงสาวตื่นแต่เช้ามานั่งทำแซนวิชให้ชายหนุ่มและตัวเองทาน เธอดีใจที่เหมือนว่าเขาจะชอบแซนวิชของเธอ
“อ่ะนี่แซนวิช”
“เท่าไรล่ะ”
“ยี่สิบบาท”
“ถูกจัง ฉันไม่มีแบงค์ย่อยเอาแบงค์ร้อยไปล่ะกัน”
“เดี๋ยวฉันทอนให้”
“ไม่ต้อง กลางคืนก็ต้องไปทำงานเช้ายังมีเวลามาเตรียมแซนวิชอีกเหรอ”
“มีสิ ยังไงฉันก็ต้องกินอยู่แล้ว”
“อืม รีบทำงานเถอะ”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
