โมสผู้รักสันโดษ

ผมโมสครับ ตอนนี้ผมอายุ 22 ปีแล้วเรียนอยู่ปี 3 มหาวิทยาลัยมอชออินเตอร์ คณะวิศวะคอมพิวเตอร์อยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่ครับ ผมเป็นคนค่อนข้างจะเก็บตัวไม่ชอบยุ่งวุ่นวายกับใคร เพราะส่วนใหญ่เวลาของผมจะอยู่แต่กับหนังสือแล้วก็เกมส์ในมือถือหรือในคอมพิวเตอร์เท่านั้น เวลาอยู่ที่บ้านส่วนใหญ่ก็จะมีแค่ผมคนเดียว เพราะแม่ต้องไปคอยเฝ้าร้านเบเกอรี่ของตัวเองและพ่อก็ทำงานเลิกดึกเกือบทุกวัน

แล้วจู่ๆแม่ก็โทรมาบอกผมเมื่อ 5 วันก่อนว่าจะพาลูกสาวของเพื่อนสนิทพ่อมาอยู่ด้วยกันที่นี่ โดยที่ไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังมากนัก บอกแค่ว่าให้ผมจัดการทำความสะอาดห้องไว้ให้เธอด้วย

กริ๊งงง กริ๊งงง >>>

Miss Call>> จากกุ๊กไก่

“ว่าไงกุ๊กไก่..?”

(พ่อกับแม่ยังไม่กลับมาใช่ไหม..?)

“อืม..มีอะไรหรอ.?”

(กุ๊กอยู่ที่หน้าบ้านนะ เปิดประตูให้หน่อยซิ)

“...”

ผมเดินไปดูที่หน้าต่างหน้าบ้าน ก็เห็นกุ๊กไก่ยืนอยู่ที่หน้าประตูรั้วบ้านจริงๆ ผมจึงตัดสินใจเดินออกไปเปิดประตูบ้านให้เธอ

“คิดถึงโมสจัง..”

“คิดถึงโมสหรือคิดถึงอะไร..?”

“ก็น่าจะรู้นี่ว่าคิดถึงอะไร..?”

กุ๊กไก่ส่งสายตายั่วยวนมาให้ผม ผมมองจัองเข้าไปในแววตาของเธอก็รู้ดีว่าสิ่งที่เธอต้องการคืออะไร

...

ห้องนั่งเล่น

“อื้มมม..โมส เร็วอีกซิ..”

เอวสอบบดเบียดเข้าไปที่ช่องทางรักของเธอเร็วขึ้น แล้วก้มใบหน้าซุกไซ้มาที่ซอกคอขาวของเธออย่างรู้สึกเสียวซ่าน มือทั้ง 2 ข้างของเขากอบกุมอยู่ที่สองเต้างามบีบเค้นมันอยู่แบบนั่นไม่ปล่อย

“อ๊ะ..อ่าส์..”

กุ๊กไก่มีสีหน้าที่ทรมานแทบขาดใจ เธอกัดริมฝีปากแน่นแต่ก็ยังแอ่นอกให้เขาใช้ริมฝีปากดูดมาที่ยอดอกของตัวเองทั้ง 2 ข้างของเธอ เพื่อเพิ่มความเสียวให้เธอมากยิ่งขึ้น โดยที่สะโพกสอบของเขายังคงเร่งขยับอย่างไม่หยุดหย่อน

“โมส..กุ๊กไม่ไหวแล้ว..อื้มมม..”

กุ๊กไก่ร้องบอกเขาปนด้วยด้วยเสียงร้องครางที่ดังออกมา เขาเร่งอัดกระแทกสะโพกเข้าใส่อย่างรัวเร็ว มือบางของเธอทั้ง 2 ข้างก็มาบีบขย้ำสะโพกสอบของเขาเหมือนเป็นการเร่งเร้าให้เขาขยับเร็วมากขึ้น

“โมสจะเสร็จแล้ว..ลุกขึ้นเร็ว..”

เขารีบถอนแก่นกายออกจากช่องทางรักของเธอ แล้วรีบดึงตัวเธอลุกขึ้นนั่ง

“กุ๊กอ้าปากเร็ว..อื้มมม”

เขาเอาแก่นกายของตัวเองยัดเข้าไปในโพรงปากเธอทันทีจนสุดลำ แล้วก็ขยับสะโพกเข้าออกอยู่ในโพรงปากนุ่มของเธอพร้อมกับให้เธอขยับหัวโยกไปมาด้วย

“อ่าส์...เร็วอีก..โมสจะแตกแล้ว..”

เขาขยุ้มเส้นผมของเธอรวบไปไว้ข้างหลัง แล้วจับใบหน้าของเธอขยับโยกเข้าโยกออกเร็วขึ้น เร็วขึ้น จนในที่สุดร่างกายเขาก็เกร็งกระตุกถี่ๆปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในโพรงปากนุ่มของเธอจนหมด

“อื้มมม...”

เขาปล่อยเส้นผมเธอคลายออกแล้วนั่งลงอย่างหมดแรง เธอมองเขาแล้วก็ยิ้มออกมาด้วยความชอบใจ พร้อมทั้งอ้าปากคายน้ำสีขาวขุ่นออกมาจากโพรงปากตัวเอง

“น้ำเยอะขนาดนี้เลย อยากต่ออีกไหม..?”

“ไม่ดีกว่า..เดี๋ยวพ่อกับแม่จะกลับมาแล้ว”

“อีกแค่รอบเดียวเอง นะๆ..”

“ไว้ครั้งหน้านะ..เดี๋ยวจะเบิ้ลให้ 2 เท่าเลย”

“พูดจริงนะ..?”

“อื้ม..”

“งั้นก็ได้..”

กุ๊กไก่ยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้เพื่อจูบผม ผมจูบตอบเธอกลับไปด้วยความดูดดื่มอยู่สักพักแล้วก็ละออก ลุกขึ้นแต่งตัวจนเรียบร้อยก็เดินออกไปส่งเธอที่หน้าบ้าน

“ไปนะ..”

ผมพยักหน้าให้เธอแล้วส่งยิ้มให้เพื่อเป็นการบอกลา ผมยอมรับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ผมมีอะไรด้วยบ่อยที่สุด แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกันเพราะเธอมีแฟนอยู่แล้ว มันก็เป็นแค่Sex และผู้หญิงทุกคนก็ชอบSex และผู้หญิงที่เข้ามาหาผมก็ต้องการให้ผมทำเรื่องแบบนี้ด้วยกันทั้งนั้น ผมไม่คิดจริงใจกับใครหรอกเพราะผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายกับชีวิต แต่ถ้าพวกเธอต้องการSexจากผม...ก็แค่บอกผม ผมก็จะสนองให้

แกร๊ก>> เสียงประตูบ้านเปิดออก

“โมส..”

“...”

ผมใส่แค่บ้อกเซอร์ตัวเดียวกำลังจะเดินขึ้นห้องตัวเองเพื่อไปอาบน้ำ ก็ได้ยินเสียงประตูบ้านเปิดออกพร้อมกับเสียงเรียกของแม่

“แม่..”

“ว๊าย..!”

“โมส..ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยซิลูก ดูซิน้องตกใจหมดแล้ว..”

ผมก้มมองดูสภาพตัวเองก็ต้องแปลกใจ

“แล้วผมแต่งตัวไม่เรียบร้อยตรงไหน ผมไม่ได้แก้ผ้าซักหน่อยนะครับแม่..?”

“ก็น้องเขาเป็นผู้หญิงไม่เคยชินกับการแต่งตัวแบบนี้ของแกไง รีบไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วรีบลงมา.”

“ครับพ่อ..”

ผมมองผู้หญิงคนที่ยืนเอามือปิดหน้าตัวเองข้างๆแม่แล้วรู้สึกโมโหจริงๆ ทำเป็นเด็กอายุ12-13 ไปได้ โตขนาดนี้แล้วไม่เคยเห็นผู้ชายใส่บ้อกเซอร์หรือไง

“รีบไปซิโมส..มายืนอยู่ได้..”

“ครับๆ..”

...

ห้องนั่งเล่น

กอหญ้านั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นของบ้านอาตงและอามิวด้วยอาการเกร็งไปหมด ไม่กล้าหยิบกล้าจับอะไรเลยเพราะรู้สึกเกรงใจคุณอาทั้ง2 ยิ่งเมื่อกี้ที่ได้เจอกับลูกชายของคุณอาก็ยิ่งทำให้ยิ่งเกร็งเข้าไปใหญ่

“ทำตัวตามสบายนะกอหญ้า ไม่ต้องเกรงใจคิดซะว่านี่คือบ้านของหนูนะ..”

“ขอบคุณค่ะอามิว..”

กอหญ้ารู้สึกโชคดีจริงๆที่ได้เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ หวังว่าหลังจากนี้กอหญ้าจะโชคดีไปแบบนี้เรื่อยๆนะคะ

“ตาโมสลงมาแล้วจ่ะ..”

พี่โมสหรอจะใช่เขาหรือเปล่านะ คนที่กอหญ้าเคยชอบมาตลอด

“นั่งลงซิลูกมานี่มา มาทำความรู้จักกับน้อง”

พี่เขานั่งลงตรงหน้ากอหญ้าแล้ว แต่กอหญ้าไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองพี่เขาเลย

“โมส..นี่กอหญ้าจ่ะ..”

“...”

“กอหญ้า..นี่โมสจ่ะ ลูกชายของอา..”

“ค่ะ..”

“กอหญ้าน่าจะอายุน้อยกว่าโมส 3 ปีได้มั้ง..งั้นต่อไปโมสก็คือพี่ชายของกอหญ้านะ โมสต้องคอยดูแลน้องเข้าใจไหมลูก..”

“โตขนาดนี้แล้วต้องมาคอยดูแลอีกหรอครับ เธอไม่ใช่เด็กแล้วซะหน่อย..”

“แต่น้องเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ยังไม่รู้จักใคร จะไปไหนก็ไม่รู้จักถนนหนทาง แม่ถึงให้โมสคอยดูแลน้องไปก่อนไง ถ้าน้องเริ่มมีเพื่อนแล้วก็ไปไหนมาไหนเองได้แล้วแม่ค่อยวางใจ..”

“แต่ผมไม่ได้ว่างขนาดนั้นนี่ครับ..”

“เอาน่า.แค่ช่วงนี้เองลูกแม่ฝากน้องหน่อยนะ”

“...”

ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองพี่เขาเลย น้ำเสียงพี่เขาฟังดูน่ากลัวจัง หวังว่าเขาจะไม่เกลียดกอกญ้านะ

...

โชคร้ายก็เรื่องนี้แหละมั้ง กอหญ้า