ตอนที่...4....ว่า..ด้วยเด็ก มัธยม

#พาร์ทต่อ

เจ้าขาหัวเราะแทบน้ำตาเล็ด เมื่อหลานสาวคนสวยของเธอ เผาแม่ตัวเอง ทำให้เด็กสาวรู้ว่าพูดผิดไป

'หนูลูกจะไปพูดที่ไหนอีกนะคะลูก

'หนูลืมไปค่ะฮาๆๆ อยากเห็นลุงกรตัวเป็นๆจังเลยคะ"

"ดูจากลุงคีย์ผสมป๊าหนูครับ แต่ลุงกรจะได้โครงหน้าเข้มของคนใต้ผิวขาวของคนในญี่ปุ่น" ธันวาอธิบายให้หลานสาวฟัง

เจ้เวที่นั่งฟังก็เลยถามขึ้นมา "แล้วทำไมป๊าไม่ขาวบ้างครับ

"แบบป๊าเรียกขาวเหลืองครับลูก เพราะปู่กับย่าเป็นชลบุรีเป็นคนไทยแต่ม้าของลูกคุณยายมีเชื้อจีนผิวขาว ม้าก็เลยได้ผิวคนจีนมาครับ

"ผิวคนจีน คนญี่ปุ่น ทำไมขาวค่ะลุงธัน"

"มันอยู่ที่การทานอาหารด้วยแล้วจีนกับญี่ปุ่น เขามีฤดูหนาวที่มีหิมะตกด้วยครับ

"โห้ ประเทศเราก็มีหนาวนะแต่มีแค่ที่ภาคเหนือเอง แล้วเมื่อไหร่จะขึ้นเชียงใหม่อีกครับนี้ เวอยากไปเจอความหนาวบ้าง

"เนี้ย ได้ยินพี่คิมกะรสาพูดถึงเชียงใหม่ อิงว่าถ้าเรียนมหาลัยอิงจะไปเรียนที่เดียวกับแม่ค่ะน้าขา

"หนูต้องถามป๊าถามม้าก่อนนะคะ ถ้าสองท่านไม่ว่าน้าบอกเลยเชียวใหม่ unseen มากๆ

"โห้ น่าไปจังค่ะ

ในขณะที่กำลังพูดคุย นาราก็เดินผ่านสระว่ายน้ำมายังสวนเพื่อจะมาดูว่าลูกสาวทำอะไรไม่กลับซักที "คุยจ้อเลย เย็นแล้วกลับบ้านค่ะเด็กดี"

"อ้าว นารา เข้ามาก่อนตัวเอง มาดูรูปสาวน้อยคนนี้ค่ะ

"รูปที่พี่เวถ่ายหรือค่ะขา"

เธอเดินเข้ามาแล้วนั่งลงใกล้คนสวยของเธอ เจ้าขายื่นกล้องส่งให้ เธอเลื่อนไปดู "โห้ใครกันสวยจังเลย

"ใช่ม่ะ พี่เวถ่ายเก่งมาก หนูอิงสวยเลย

"โห้ คนต้องสวยด้วยค่ะม้า น้าขา รูปถึงจะสวย

"ใช่จะ คนต้องสวยด้วย ยกมือลูบผมเบาๆ

"เดี๋ยวขาจะโพส instagram แท๊กๆไปนะ

"จัดมาค่ะ โอนโพล์รูปให้ด้วยนะ

"เดี๋ยวให้พี่เว ส่งให้นะคะ นารา"

"งั้นเราพาคนสวยกลับห้องก่อน ป๊าเขารอทานข้าว ไปก่อนนะขาไปก่อนนะคะพี่ธัน ไปก่อนพี่เว "

"บายครับ ครับน้านารา กับเจ้อิง

"บาย ไอ้แสบเว

"โด้ว่าน้อง ชิว่าได้แค่น้องหรอก

'อย่าลืมส่งรูปให้ม้านะ

"ไลน์เจ้หล่ะ ไม่ส่งหรอ

'เอ่อลืม โทษที่

"หนูอิงลูกจะตะโกนคุยกันทำไม ไปกับเข้ามาในบ้าน " จริงๆแค่เดินกลับมาก็จบจะตะโกนคอแตกทำไม

"ป๊าขา " เจอหน้าป๊าสุดหล่อก็เข้าไปอ้อนตามเคย

'นึกว่าลืมป๊าซะแล้ว ไงครับสนุกไหมเห็นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย นางแบบตัวน้อย" บ่นไปงั้นไม่มีอะไร

"พี่เวถ่ายมาสวยมาพี่ภู

'จริงดิ ขอดูหน่อยดิว่าสวยเหมือนม้าพูดไหม

"รอเจ้าเวส่งมาทางไลน์ค่ะ"

"งั้นเราทานข้าวก่อนไหม ป๊าหิวใส้ขาดแล้ว ลูกสาวไม่ยอมกลับบ้านซักที"

"โอ๋ๆ ป๊าขา อย่างตอนแค่ช่วงปิดเทอมเองเปิดเทอมหนูก็ขยันอยู่บ้านนี้แระ

"มาค่ะ มาทานข้าว" นาราเห็นสองพ่อลูกนั่งเย้ากันไม่ยอมลุกเลย จำต้องเรียก

"ม้าคนจ๋วยทำไรค่ะ"

"ไม่ต้องมาพูดเอาใจเลยค่ะนั่งเลย"

บนโต๊ะ จะมีอาหารเพียงแค่ไม่กี่อย่าง คะน้าน้ำมันหอย ,,โป๊ะแตก ไข่ตุ๋น ปลาทูทอด"

โห้ของโปรดอิงหมดเลย " จากที่แม่อย่างเธอโปรดปรานไข่ตุ๋นมาก ดูลูกสาวโปรดปรานเช่นกัน

'สงสัยต้องเปลี่ยนชื่อให้ม้ากับอิงใหม่แล้ว

"เปลี่ยนไมงับป๊า

ผมส่ายหัวกับคำพูดภาษาต่างด้าวมาก ได้ยีนได้กรรมพันธุ์กันมาเต็มๆ "แม่ลูกไข่ตุ๋น ม้าชื่อไข่ ลูกชื่อตุ๋นดีป่ะ

"โด้ ม่ายอ่ะ

เราทั้งสามก็นั่งทานกันไปเรื่อยๆทานไปคุยไป จนเสียงข้อความไลน์แจ้งเตือน หนูอิงก็เข้าไปดู

"นี้ค่ะป๊ารูปที่เจ้าเวถ่ายให้อิง

"ครับลูก ป๊าทานข้าวก่อนนะ"

"ค่ะ

เช้าวันถัดไป

เมื่อคืนนอนดูรูปจนเพลินไม่รู้ว่ากลับไปตอนไหน ตื่นขึ้นมา ไม่เจอป๊ากับม้าเช่นเคย เพราะทุกช่วงเช้าป๊ากับม้าต้องเข้าบริษัทของอากงเพื่อตรวจบัญชี แต่สายเกือบบ่ายถึงเข้าสำนักงานนักสืบออฟฟิตของป๊า

ดูเหมือนว่าพี่หนูจ๋าบอกว่า คุณย่าจันทร์มาวันนี้แล้วฉันจะขึ้นไปชั้นนั้นยังไง ถ้าไม่คนชั้นนั้นไปมารับ แต่ใดๆแล้วอาบน้ำก่อน

หลังจากอาบน้ำหนูอิงก็ไลน์หาพี่สาวทันที

"พี่หนูจ๋าขา อิงจะขึ้นไปไงอ่า

"ไปไหนค่ะ

"แงะ ไปหาพี่หนูจ๋าไง"

"ลุง ภูกับน้านาราออกไปแล้วหรือค่ะ"

"โห้จะ สิบโมงแล้วป๊าจะอยู่ทำไมหล่ะ

"รอแป๊ป พี่คุณลงไปเอาเอกสารให้ป๊าค่ะ เดี่ยวพี่ให้พี่คุณแวะรับนะคะ

"จะดีหรือ"

"ไม่เป็นอะไรหรอ พี่คุณฉีดยากันพิษสุนัขบ้าแล้วปลอดภัย"

"อ้า ฮาๆๆ

ก๊อกๆๆ

ฉันกันพี่หนูจ๋ายังไม่ได้ออกจากช่องแชทเลย ใครมาเคาะประตูห้อง ฉันจำต้อวออกจากช่องสนทนาทันที

"ใครอ่า เจ้าเวป่ะ " ฉุกคิดแต่เจ้าเวจะมาเคาะทำไมเดินอ้อมด้านหลังก็ได้

"ฉันเอง"

"ใครซื่อฉันเองอ่ะ "รู้แล้วแระว่าใครแต่กวน

"เจ้าคุณ"

"อ๋อ พี่เจ้าคุณเอง "รอหนูแป๊ป สาวน้อยอย่างอิงธาราพร้อมหยิบโทรศัพท์แล้วเปิดประตูไม่ถามอะไรเลยเดินนำหน้าไปแล้วด้วย

"ไปค่ะ" สาวน้อยยื่นรอที่ประตูลิฟต์พร้อม"ไปไหน.." ผมแต่กวนเฉยๆ

"เอ้า แล้วพี่่มาทำไรห้องอิง" งงเด้! "กดชั้นผิดเลยแวะมา" ยกยิ้มให้กวนได้กวน

" ห๊ะ กวนว่ะ อาม้ามายังค่ะ" แอบมองบน "ยัง เดี๋ยวลุงทม มาส่ง"

"ไปยังนี้จะไปหาพี่หนูจ๋า "

"คนเขาแวะมารับ ขอบคุณซักคำไม่มีเด็กไม่มีมารยาท" เจอคำแบบนี้ หนูอิงก็เหอะเดินกลับมาที่ห้องพร้อมทั้งปิดประตูใส่หน้าทันที

"อิงเปิดประตูเดียวนี้นะ ทำตัวไม่น่ารักเลย " ผมเองก็ตกใจแต่ด้วยความเป็นคนแบบนี้ หรือพูดแรงไปว่ะ

ข้อความดัง ตึ๋ง!!

หนูอิง :ไม่ไปแล้วไปเถอะหนูคนไม่มีมารยาท

เมื่ออ่านข้อความน้องแล้ว รู้สึกผิดที่พูดแรง โทรออกหายัยน้องแฝดทันที่

"ว่าไงเฮีย แวะรับหนูอิงป่ะ

"แวะแต่..

"แต่อะไร หรือ

"พูดไม่เข้าหู งอนกลับเข้าห้องไปแล้ว

"เอ้า เดี๋ยวหนูลงไปค่ะ

เจ้าคุณเดินวนคิดอยู่ไม่นานน้องสาวฝาแฝดเขาก็ลงมาถึงชั้น 29

"พี่คุณว่าอะไรน้อง

"เด็กไม่มีมารยาทเฉยๆ

"ปากป่ะนี้ เห้อ เกลียดอะไรน้องนักหนา ชอบว่าอยู่ได้ น้องออกจะน่ารัก

หนูจ๋าพูดไปบ่นไป แต่มือเธอก็เคระประตูห้องน้อง

ก๊อกๆๆๆ หนูอิง พี่หนูจ๋าเองค่ะเปิดประตูให้หน่อย

เด็กน้อยรู้เฟลกับคำพูดสิ้นคิด ของพี่ชายแง้มประตูให้พี่สาวคนสวย "พี่จ๋า อิงโป้งแย้ว "

"เดี๋ยวพี่บอกม้าเอยให้ค่ะ พี่คุณพูดไม่เพราะ"

"หือ โป้งจริงด้วยบอกเลย"

"แล้วหนูไปข้างบนไหม แต่ถ้าไม่ไปอาม้าบ่นคิดถึงแย่เลย" ทักปลอบทั้งเชิญชวน

"ไปค่ะ จะเอารูปที่เจ้าเวถ่ายไปอวดอาม้ากับน้าเอย"

"รูปอะไรค่ะ"

"ไปดูข้างบนเถอะค่ะ"

พอพากันออกมาก็เจอเจ้าคุณยืนมองอยู่ สะบัดบ๊อบใส่แบบไม่สนใจ

"หึ " เสียงหัวเราะในลำคอ

ทั้งสามคนเดินเข้าลิฟท์เพื่อไปยังชั้น30 ในห้องนั้น ไม่ใช่แค่น้าเอยอยู่อาม้า จันทร์ อาม้าพิมก็อยู่

"สวัสดีดีค่ะ อาม้าคนสวย

"คนไหนสวยค่ะ

"สวยยกแพคคร้า

"อุ้ย พูดถูกใจ มาอาม้าค่ะขอกอดหน่อยคิดถึง

สาวน้อยนามว่าอิง ที่นานๆที่จะเอาอาม้าเอมของตัวเองเมื่อผู้ใหญ่เรียกมีหรือจะไม่เดินเข้าหาอ้อมกอด "อิงก็คิดถึงทั้งสองเลยค่ะ

"ทำไมตาแดงหล่ะลูก"

"มีคนว่าค่ะ" ฟ้องเลยนาทีนี้

"หรือ ใครกันคะว่าคนสวยของอาม้าค่ะ" หนูอิงไม่ตอบแต่ชี้นิ้วไปทางสองคนที่ยืน "จ๋าไม่เกี่ยวนร้าพี่คุณโน้น พูดไม่ดี"

"เจ้าคุณครับว่าอะไรให้น้องบอกม้ามาด่วน" เจ้าเอยถามขึ้นมา

"ผมแค่พูดความจริง" ตอบหน้านิ่งสไตล์เขา

"ความจริง แต่พูดไม่คิดเชอะ" พูดจบงอนอีก

"พี่คุณพูดว่าไงลูก "

"ว่าหนูไม่ขอบคุณที่อุตส่าห์แวะรับแถมว่า หนูไม่มีมารยาท"

"เจ้าคุณพูดแบบนี้ต้องการอะไรครับ" จริงๆมันก็สมควรที่จะพูดแต่ไม่ควรพูดแบบนี้

"ก็ไม่มีอะไรครับแค่ ว่าตามความจริง" ผมพูดจบแล้วเดินเข้าห้องไปเลย

"อย่าไปสนใจพี่เขาเลย ลูก"

"คิดถึงอาม้านะคะ แต่วันนีอิงมีอะไรมาอวดค่ะ พร้อมกดโทรศัพท์ เปิดไพล์รูปเมื่อวานโชว์ผู้ใหญ่ ทุกคนเอาแต่นั่งดูรูปกัน แต่วิจารณ์ออกมาในทางที่ดีหมด

"รูปที่เจ้าโพสเมื่อวานนี้" เธอเห็นได้จากการแท๊กโพสเมือวานแต่ยังคงยุ่งอยู่การจัดห้องเพราะตอนนี้ถ้าคุณแม่มา คุณแม่ทั้งสองจะพักที่ห้องของพี่คิณ

พี่คิณพี่กรนานๆมาที เลยต้องทำความสะอาด นั่วคุยกันนานจนลืมเวลา บ่ายสามเลยวานให้หนูจ๋าลงไปส่งน้องอีกครั้ง..

@โรงเรียนมัธยมชื่อดัง

เช้าในวันเปิดภาคเรียน สำหรับเด็กที่ขึ้นจากประถมมามัธยม มีบ้างหล่ะที่ตื่นเต้น...

(ย้อนกลับไป1อาทิตย์ก่อนเปิดเทมอ)

ก่อนวันเปิดภาคเรียน หนูอิงได้ไปสำรวจว่าตัวเองได้อยู่ห้องไหนคนที่อาสาพาเธอไปคือพี่หนูจ๋า แถมมีเจ้เวตามมาด้วย

หน้าบอร์ด

เดี๋ยวพี่ดูรายชื่อให้ เธอรับอาสาดูให้น้องไล่ชื่อ ก็เจอห้องแรกเลย ชื่อ สะดุดตั้งแต่จบแถวเด็กผู้ชาย #ดญ.อิงธารา อดิศสรวง#

"หนูอิงห้องคิงเลยเก่งมาก"

"จริงอ่ะ พี่หนูจ๋า

"ต้องแจ้งป๊าแล้วคือนี้ ชาบูต้องมา

"เวกินด้วยนะเจ้อิงคนสวย