ตอนที่ 6

ตั้งแต่วันที่ซันนี่และท็อบกลับมาจากนอกวัง พระราชาก็ตัดพ้อต่อว่าทั้งคู่ ยิ่งท็อบยิ่งโดนตำหนิมากมาย

แล้วก็ยังมีเรื่องวุ่นวายต่างๆเข้ามาให้ป่วน

ซันนี่ต้องหมั้นหมายกับเจ้าชายต่างเมือง

นาร่าก็เช่นกัน

ท็อบก็ไม่ค่อยพุดเลยช่วงนี้

ฟานนี่ก็หงุดหงิดทุกคืนวัน

ยิ่งพระสนมแล้วยิ่งเป็นไปใหญ่

ส่วนพระราชาปลื้มใจสุดๆ

ย้อนกลับไปความเดิม

'หญิงไม่แต่งนะท่านพ่อ'

'ไม่ได้นะลูกหญิง'

'หญิงไม่รัก หญิงไม่ชอบ'

'มันเป็นประเพณีนะลูก'

'ถ้าหญิงเป็นราชินีหญิงจะยกเลิกประเพณีนี้'

'ยังไงหญิงก็ต้องแต่ง'

'ไม่ล่ะค่ะ หญิงจะต่อต้านเขา'

'เจ้าหญิงแสนสวยกับเจ้าชายรูปงามไม่เหมาะสมกันตรงไหน'

'ตรงที่หญิงยังเด็ก'

'พ่อกับแม่ก็แต่งกันตั้งแต่เด็ก'

'นี่มันคนล่ะสมัยกันนะค่ะท่านพ่อ'

'เจ้าหญิงต้องคู่กับเจ้าชายมันถูกต้องแล้ว ทั้งยศฐาบรรดาศักดิ์ เชื้อราชวงศ์ ชาติกระกูล'

คำๆนี้ที่ออกจากปากของพระราชาอาจดูไม่มีอะไรแต่สำหรบใครบางคนมันช่างเจ็บปวด

เวลาปัจจุบัน

'ท็อบ เจ้าชายทางเหนือเขาชื่ออะไร'

'ชื่อพระเจ้าอเล็กซานเดอร์กับเจ้าชายคีย์บอมพะยะค่ะ'

'เฮ้อ แล้วคนไหนที่ฉันจะต้องแต่งด้วยกันล่ะ'

'...'

'นายรู้มั้ย'

'น่าจะเป็น เจ้าชายคีย์'

'นายรู้ประวิติเขามั้ย'

'พอรู้บ้างพะยะคะ'

'เล่ามา'

'ดูฝ่าบาทจะสนใจเจ้าชายเข้าให้แล้วนะ'

'ก็ต้องสนสิ อีกหน่อยมันจะเป็นยังไงนายน่าจะรู้'

ทั้งคู่คุยกันแบบเย็นชื้ดไร้สีสันต่างจากเดิม ท็อบเล่าเรื่องเกี่ยวกับเจ้าชายคีย์ให้ซันนี่ฟัง ฟังได้ซักพักท็อบก็ขอตัวไปทำงานของเขา

ช่างเป็นอะไรที่ลำบากใจทุกคนจริงๆ

ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วทุกคนยังคงยุ่งอยู่กับการจัดเลี้ยงเพื่อต้อนรับเจ้าชายต่างเมืองจนไม่มีเวลาพบป่ะกันเท่าไหร่

งานเลี้ยงได้ถูกจัดขึ้นประมาณ 95% แล้ว ขาดที่เหลือตอนนี้ก็คือเจ้าหญิงทั้งสองพระองค์(ยังคงไม่ยอมท่าเดียว)

'จัดดอกไม้ตรงนั้นด้วยนะจ๊ะ'

แม่นมเซร่าสั่งสาวใช้ให้ไปทำหน้าที่ของพวกเธอ จากนั้นเธอก็เดินไปหาเจ้าหญิงซันนี่ในห้อง

'ฝ่าบาท'

ซันนี่สะดุ้งเฮือกเพราะกำลังใจลอย

'มีอะไรค่ะแม่นม'

'ยังไม่ทรงไปลองชุดวันงานอีกเหรอเพค่ะ'

'หญิงไม่มีอารมณ์ลองชุดหรอกค่ะ'

'พระองค์ไม่อยากแต่งานกับเจ้าชายใช่ไหมเพค่ะ'

'ใช่ ไม่อยาก'

'แต่เจ้าชายพรองค์นี้ไม่เป็นสองรองใครเลยนะเพค่ะ ทั้งยศศักดิ์ สายเลือด หน้าตา ความรู้'

'นั่นมันไม่ใช่ประเด็นนี่ค่ะ ใจความหลักๆมันคือ'

'ฝ่าบาทไม่ได้รัก'

'อืม'

'หม่อมฉันเคยอยู่กับพระราชินีสเตฟานี่มาก่อนนะเพค่ะ พระองค์ทรงเป็แบบองค์หญิงนี่แหละก่อนที่จะอภิเสกกับพระเจ้าสเตฟาน พระองค์ไม่ยอมกินเลยล่ะเพค่ะ จนกระทั่งมาเจอกับพระราชาพระองค์ทรงตกหลุกรักกันแล้วก็มีฝ่าบาทเจ้าหญิงตัวน้อยๆไงเพค่ะ'

'...'

'นะ ฝ่าบาทเชื่อหม่อมฉัน'

'อือ'

ซันนี่ยอมไปลองชุดด้วยดีหากแต่ใหน้าไม่มีรอยยิ้มใดๆอย่างที่ควรจะเป็นแม่นมหยิบชุดสีชมพูอ่อนมาให้ซันนี่ลองและเครื่องพระดับสวยหรูต่างๆ เธอดูงดงามมากๆทีเดียว

ไม่นานนักประตูก็ถูกเคาะเบาๆ ทั้งคู่หันไปมองคนที่กำลังเดินเข้ามาพร้อมถือกล่องสีแดงไว้บนมือ

'ท็อบ'

ซันนี่เผลอเรียกชื่อเขาไม่รู้เพราะอะไรเธอเห็นหน้าเขาแล้วก็ยิ้มออกมาเองโดยไม่รู้ด้วยอาจเป็นเพราะเขาคือเพื่อนของเธอ

'พระราชาให้หม่อมฉันเอาของหมั้นจากเจ้าชายมาถวายฝ่าบาท'

ท็อบพูดด้วยน้ำเสียงเรียเฉย

'อะ...อือ'

ซันนี่รู้สึกแปลกๆในใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

แม่นมเซร่าไปรับของจากมือท็อมาแล้วส่งให้ซันนี่ เธอรับมาแล้วมองช้าที่กล่องสีแดง

'มันคืออะไร'

'ของหมั้นไงเพค่ะ เจ้าชายจากต่างเมืองจะส่งของหมั้นมาให้เจ้าหญิงก่อนเพื่อใส่ในวันงานหรือเพื่อแสดงน้ำใจ'

ซันนี่เปิดกล่องออกมาข้างในเป็นเครื่องประดับมูลค่าเกินร้อยล้านดอลล่าเห็นจะได้ พวกมันส่องแสงระยิระยับสะท้อนแสง ซันนี่เผลอยิ้มออกมาเพราะความน่ารักของพวกมัน

ท็อสังเกตุเห็นรอยยิ้มนั้นไม่ทันไรเขาก็ขอตัวไปทำธุระด่วน แล้วปิดประตูราวกัลมพัด

'ปั่ง'

'....'

'ดูเหมือนพ่อหนุ่มนั้นจะไม่พอใจอะไรางอย่างนะเพค่ะฝ่าบาท'

แม่นมเซร่าพูดทิ้งท้ายไว้แล้วเดินจากไป คำพูดของเธอทำให้หัวใจซันนี่เต้นแรง ไม่รู้สาเหตุว่าเพราะอะไร

ค่ำคืนนั้นทุกคนเร่งมือจัดงานเลี้ยงอย่างเต็มที่เพื่อที่จะให้งานออกมาครบ 100% ก่อนวันพรุ่งนี้ วันที่เจ้าชายจะเสด็จเข้ามา