EP.2 - ยัยขี้เมา

“หมอกร”

“หมอกรคะ” แฟนสาวของหมอหนุ่มพยามเรียกเขาสองสามรอบแต่เขายังคงเงียบไม่รู้ว่าจ้องมองอะไรตาแทบไม่กระพริบ

“หมอคะ?” แฟนสาวยื่นมือไปเขย่าตัวชายหนุ่มเบาๆจนเขาได้สติหันกลับมาสนใจเธออีกครั้ง

“ครับ อะไรครับพลอย ผมขอโทษที่ผมเหม่อ”

“มองอะไรอยู่คะ พลอยเห็นกรมองนานแล้ว พลอยเรียกกรก็ไม่สนใจเลย เป็นอะไรคะ! สนใจพลอยเห็นสิคะ หมอกำลังสนใจอะไร ลืมไปแล้วรึเปล่าว่าพลอยนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้” ผมกำลังมองยัยตัวดี ไม่ใช่ใครที่ไหนเลยคู่นอนของผมเอง ปลายดาว สาวสวยชุดเซ็กซี่ เธอมันไม่ธรรมดา

“เปล่านี่พลอย” ผมตอบกลับก่อนจะหันไปมองอีกทีก็ไม่เห็นเธอแล้ว

“ไอ้กรมึงเป็นอะไรวะ?” ไอ้เคนมองผมอย่างงงๆ

“เปล่ากูอยากเข้าห้องน้ำว่ะ “

“พลอยเดี๋ยวผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

“รีบไปรีบมานะคะ พลอยเริ่มเมาแล้วพลอยไม่อยากรอนานค่ะ”

“ครับ”

“ขอพลอยออกไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะคะพอดีน้องชายที่เป็นลูกพี่ลูกน้องโทรมาปรึกษาเรื่องงานค่ะ” หมอสาวคว้าโทรศัพท์และรีบเดินหนีออกไปด้วยสีหน้าท่าทางไม่ค่อยดีนัก เธอมองจนทั่วว่าไม่มีใครอยู่แถวนั้นถึงยอมรับสาย และตวาดเสียงอย่างหงุดหงิดใส่ปลายสายที่โทรมาไม่ดูเวร่ำเวลา

“แกจะโทรมาทำไมเดี๋ยวฉันโอนเงินให้”

“คิดถึงเมีย มาหาฉันสักทีมั่วแต่นอนกกกับไอ้หมอนั้นจนลืมผัวอย่างฉันแล้วเหรอพลอย ฉันผัวเธอนะอย่าลืมว่าที่ฉันยอมให้เธอไปคบกับไอ้นั้นเพราะเงินนะ”

“ฉันรู้แล้ว เดี๋ยวฉันโอนเงินให้หมอให้ฉันสองแสน เดี๋ยวโอนให้แสนห้า ห้าหมื่นของฉัน”

“ดีมากเมียรัก! หาจากมันอีกนะ”

“อืม! อย่าโทรมาอีกเดี๋ยวคืนนี้ฉันจะไปหา”

ผมก็เดินก็เดินออกมาและเดินตามผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เดินเซไปเซมา

หมับ!!!! ผมคว้าแขนของเธอเดินไปยังห้องหนึ่ง ห้องเปล่าๆของไอ้เคนแหละ

“ปล่อยนะ อย่ามาจับฉันอิตาบ้า ฉันมีปืนนะรัวกบาลแกนะเว้ย ปล่อยดิวะ!!” ยัยนี่หลับหูหลับตาพูดกับผมเธอเมาจนไม่ได้สติแล้วเนี่ย

“ว่าไงยัยขี้เมา ลืมผัวอย่างฉันแล้วเหรอ” ผมดันเธอชิดกำแพง

“มะ…หมอกร” เธอเบิกตากว้างมองหน้าผมอย่างงงๆ

“ชุดสั้นเกินไปแล้วนะ สั้นฉิบหายเลยว่ะ” ผมลูบต้นขาเนียนใสของเธออย่างมั่นเขี้ยว

“ออกไปไกลๆเหม็น...” เธอผลักตัวผมออกแต่แขนสองข้างผมครอบงำตัวเธอเอาไว้เรียบร้อย

“พึ่งออกเวร เลยพาพลอยมาดื่ม ไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่ด้วย”

“อืม”

“คืนนี้จะไปหานะ พลอยบอกว่าพลอยมีนัดกับลูกพี่ลูกน้องเธอจะไปนอนค้างที่นั้น” ผมกระชิบข้างๆหูก่อนจะซุกไซร้ตามซอกคอขาวๆของเธอ

มือผมสอดล้วงเข้าไปยังใต้เสื้อของเธออย่างชำนาญ ก่อนจะบดจูบริมฝีปากที่มีกลิ่นแอลกอฮอร์เบาๆแต่โคตรเย้ายวนฉิบหาย

“ อื้อ !” มือหนาของผมทำการล้วงเขาไปในใต้ร่มผ้ากระโปรงอันสั้นจิ๋วของเธอ

“อ้ะ อย่าจับสิ ฉันเป็นประจำเดือนนะ” เธอดึงมือผมออกทันทีที่มันจะเข้าไปอารมณ์ผมต้องหยุดชะงักทันที

“อืม งั้นคืนนี้ก็คงไม่ได้ไปนะ” ผมจัดเสื้อตัวเองดีๆก่อนจะมองหน้าเธอ

“ฉันปวดหัวปวดท้องหมอไปนอนค้างกับฉันที่คอนโดจะได้ไหมคะ” เธอลูบแผลงอกผมอย่างเย้ายวน และยั่วอารมณ์ผมมาก หน้าอกที่อวบอิ่มมันตรึง ผมมองจนอยากจะกลืนกินมันให้หมด

“…”

“อืม เข้าใจแล้วว่าฉันไม่มีสิทธินั้น”

“ควรกลับไปได้แล้วมันดึกมากแล้ว แต่งตัวมาแบบนี้ไม่ค่อยชอบ ฉันเห็นนะเธอคุยกับผู้ชายคนนั้น เป็นอะไรกัน”

“เราคู่นอนกันอย่าก้าวก่ายสินะ หมอยังพาแฟนมาเที่ยวได้เลยแล้วทำไมฉันจะทำตามใจตัวเองไม่ได้”

“อืมแล้วแต่ละกัน งั้นกลับก่อนนะ พลอยเมามากแล้ว และคงรอกู” ผมออกมานานแล้วพลอยคงรอแน่

“ฉันจะไปเที่ยวกับเพื่อนหลายวัน คงไม่ได้ติดต่อกับนายนะหมอ”

“ไปไหน เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชายล่ะ?”

“ก็มีทั้งสองแหละ”

“อืม กลับไปได้แล้วกลิ่นเหล้าขนาดนี้” เธอเมาหนักกลิ่นเหล้าเหม็นหึ่งอย่างกับอาบมาอย่างไงอย่างงั้นเลย

“ ไม่กลับ จะดื่มต่อ ฉันไม่เมา”

ครืด!

ครืด! โทรศัพท์ผมสั่นเพราะพลอยโทรมาตามแล้ว

“ไปล่ะ พลอยโทรตามแล้ว”

“อื่อตามสบายเลย”