10/2

“ฝากน้องด้วยนะ อาให้แล้วไม่รับคืนหรอกนะโดม” ราเชนทร์บอก

“หนักนิดเบาหน่อยก็อย่าถือสากันนะ ฮันน่ายังเด็ก ตักเตือนได้ก็ทำแต่อย่าให้ถึงขั้นใช้ความรุนแรง” ดูเหมือนว่าคำอวยพรแกมฝากฝังของชัชรินทร์ จะทำให้ชวดลแทบสะอึก ก่อนจะเอ่ยรับเสียงหนักแน่น

“ด้วยเกียรติของนายชวดล อัครเดชไพศาล จะไม่ทำร้ายทั้งกายและวาจาให้ฮันน่าต้องเจ็บปวดครับอาเชอรี่”

คำตอบนั้นเรียกรอยยิ้มออกมาจากปากของทุกคนในที่นั้น

“อากับอาจันทร์ก็ขอให้ทั้งคู่มีความสุข มีลูกมีหลานมาวิ่งเล่นจนเต็มบ้านนะ” พอมาถึงชลาทิศเขาก็รวบยอดอวยพรในเรื่องที่ยังไม่มีใครกล่าว เพื่อเติมเต็มคำอวยพรที่ขาดหาย

“ครับ/ค่ะ” เจ้าบ่าวเจ้าสาวรับคำอวยพรทุกคำอย่างยินดี

ทั้งหมดออกไปจากห้องหอปล่อยให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวอยู่กันตามลำพัง โรฮันน่าลุกขึ้นแต่ปลายเท้าดันเหยียบชายชุดที่ตัดเป็นหางปลายาวลากพื้น ทำให้เธอเกือบล้มคะมำหากชวดลไม่เข้ามาประคองไว้ทัน

“ชุดมันเกะกะ จะเดินจะเหินก็ไม่สะดวก มาพี่ถอดให้”

“แน๊! พอลับหลังคนอื่น ก็จ้องจะเล่นงานฮันน่าอย่างเดียวเลย ไม่ได้ยินหรือคะคำอวยพรเมื่อกี้ เขาบอกให้พี่โดมให้เกียรติฮันน่านะ” หญิงสาวประท้วง เอียงหน้าหลบสายตาหยาดเยิ้มของชายหนุ่มพัลวัน ดวงตาของเขามันเยิ้มด้วยความรู้สึก หรือด้วยพิษสุรากันนะ ก็เธอเห็นเพื่อนพ้องของเขาส่งเครื่องดื่มสีอำพันให้ตลอดจนกลัวว่าน่าจะเมา

“พี่จะช่วยถอดชุดให้ ไม่ให้เกียรติตรงไหน” เขาย้อนถาม แต่ยังกวาดตาเยิ้มฉ่ำมองไปทั่วร่างระหง

“ความหมายของพี่โดมมันมากกว่านั้น ฮันน่าไม่โง่หรอกนะ” เธอบอกก่อนสะบัดหน้าพรืดซ่อนความเขินอายที่ประทุขึ้นจนใบหน้าแดงก่ำ

“ตอนแรกพี่กะจะแค่ช่วยเธอถอดชุด แล้วปล่อยให้เธอได้พักผ่อนหลังจากต้องยืนมาตลอดหลายชั่วโมง แต่ตอนนี้พี่เปลี่ยนใจแล้ว ในเมื่อเธอรู้ว่าพี่คิดอะไร แล้วจะขัดขืนไปไยในเมื่อเราเป็นสามีภรรยาทั้งทางนิตินัยและพฤตินัยเรียบร้อยแล้ว”

“แต่ฮันน่าเหนื่อย” คราวนี้หญิงสาวต้องหาทางออก ทิ้งตัวลงทำอ่อนเปลี้ยเพลียแรง แต่การทิ้งตัวเข้าสู่อ้อมกอดของเขามันยิ่งยั่วยวนมากกว่าผลักไส

“ไม่เป็นไร ถ้าได้แช่น้ำในอ่างสัก 15 นาที ก็คงช่วยให้หายเหนื่อยได้”

“เอ๊ะ!” โรฮันน่าดีดตัวผึง แต่ไม่ทันเสียแล้ว เพราะชวดลไม่คิดจะปล่อยให้คนเรื่องมากนอนสบายๆ ในคืนส่งตัวเข้าหอ “พี่โดม! ฮันน่าถอดเองได้” เธอปัดป้องเมื่อเขาจับหันหลังแล้วรูดซิปยาวทีเดียวจนสุดสาย เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวอมชมพูนวลเนียนน่าสัมผัส

ชวดลถึงกับกลืนน้ำลายลงคอยากลำบาก กลิ่นกายของเธอบวกกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป กำลังทำให้เขาปั่นป่วน ลมหายใจฮึดฮัดอยู่หลายครั้งก่อนจะแนบหน้าเข้ากับแผ่นหลัง ประพรมจูบไปทั่วผิวเนื้อเนียนเรียบหอมจรุงใจที่แสนเย้ายวน

หญิงสาวสะท้านเฮือก แผ่นหลังเป็นจุดที่ไวต่อความรู้สึกมาก เขาทำแบบนี้เธอก็เลยขนลุกเกรียวไปทั้งร่าง

“พี่โดมขา” เสียงหวานเริ่มกระเส่า ร่างระหงสะท้านรุนแรงทุกขณะที่ริมฝีปากและปลายจมูกคลอเคลียไปทั่ว

เนื้อสาวเนียนนุ่มทั้งยังหวานหอมจนไม่อยากผละใบหน้าออกห่าง มือสองข้างสอดกุมเนินอกสล้างกลมกลึงเคล้าคลึงไม่ห่างหาย บราเซียตัวน้อยไร้สายไม่ได้ปกปิดอะไรได้เลย เพียงแค่เขาเกี่ยวแล้วรั้งลงมาเล็กน้อยทรวงสาวก็แทบผลิบานอยู่ในอุ้งมือ

“วันนี้คงมีแต่คนอิจฉาพี่ที่ได้เมียสวย”

นี่เขาชื่นชมเธอจากใจจริงหรือแค่หยอกเล่นให้สมจริงสมจังเท่านั้น แต่ไม่ว่าจะพูดจริงหรือหยอกเล่นเธอก็ดีใจที่ได้ยิน

ชวดลคลอเคลียปลายจมูกลงบนลอนสะโพกที่มีแพนตี้ตัวจิ๋วหุ้มอยู่ แพนตี้สีขาวสะอาดไม่ต่างจากผิวเนื้อขาวนวล ริมฝีปากร้อนเคล้าคลออยู่บนขอบกางเกงชั้นในตัวน้อย เหมือนจะชื่นชมจนแน่ใจแล้วว่าสวยจริง ก็อ้าปากใช้ไรฟันงับขอบเอวที่เป็นยางยืดแล้วดึงจนพ้นสะโพกสวย

“อ๊ะ...พี่โดมขา...ฮันน่าเสียว”

เธอหมายถึงเวลาที่ทั้งปากและจมูกแต่งแต้มลงบนหนั่นเนื้อตึงแน่น เรียกร้องให้เธอส่ายสะโพกด้วยความจั๊กจี้ระคนเสียวซ่านจนขนลุกขนพองไปหมด ชายหนุ่มสอดมือรั้งร่างนุ่มไม่ให้ทิ้งตัวอ่อนระทวย แต่เหมือนเธอจะต้านทานไม่ไหว เขาจึงเอาหมอนสอดเข้ามารองรับ

“พี่โดมจะทำอะไรคะ!”

“บทเรียนบทใหม่ไงลูกศิษย์”

คราวนี้สะโพกสายลอยเด่นกระจ่างสายตา ไม่ว่าเธอจะอ่อนเปลี้ยเพลียแรงแค่ไหน ความเป็นหญิงก็ยังอยู่ในระดับที่สายตาจับจ้องได้อย่างสบาย

ชวดลลดใบหน้าลงโลมเลียกลีบกายแรกแย้ม เป็นเหตุให้ร่างสาวสั่นระริกสะโพกสวยสะบัดพลิ้วไปมา ร่างกายสาวร้อนผะผ่าวราวจะเป็นไข้ ยิ่งกุหลาบดอกงามยิ่งอุ่นร้อนเหมือนเลือดที่กำลังเดือดพล่านไหลวนมารวมกัน เรียวลิ้นสะบัดถ้วนทั่วกลีบกายงดงามดื่มด่ำน้ำหวานฉ่ำแฉะที่อาบล้น

โรฮันน่าตัวอ่อนระทดระทวยซุกซบใบหน้าลงกับที่นอนนุ่ม เสียงครวญครางดังแผ่วหวิว มือบางขยุ้มดึงผ้าปูที่นอนจนยับย่น บางครั้งก็ทุบหนักๆ ปลดปล่อยอารมณ์ปรารถนาที่พลุ่งพล่าน

ชายหนุ่มรั้งร่างนุ่มขึ้นมานอนหงายและพรมจูบไปทั่วดวงหน้าหวานก่อนระเรื่อยลงมาตามซอกคอ ขบเม้มดูดซับความนุ่มเนียนอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ คลอเคลียแก้มสากกับปทุมถันงามเด่น ดูดกลืนยอดทรวงสล้างเข้าปากอย่างหิวโหย มือหนาเคลื่อนต่ำลงยังหน้าท้องเคล้นคลึงรอบๆ สะดือสวย ก่อนริมฝีปากจะเคลื่อนลงตามจุมพิตทุกที่ที่มือผ่านไปแล้ว ไม่เว้นแม้กระทั่งหลุมสะดือสวยตื้นๆ