บทที่ 2 หย่าร้าง 100%

“รีบๆ เอาความสกปรกของเธอออกไปจากที่นี่ซะนังไพลินทร์ ในที่สุดความฝันของฉันก็เป็นจริง คงไม่มีอะไรที่ทำให้ฉันมีความสุขไปมากกว่านี้อีกแล้ว”คุณหญิงรัตนาเดินเข้ามาพูดเยาะเย้ยขึ้นเมื่อบุตรชายของเธอขับรถออกไปจากบ้านหลังจากหย่าเสร็จ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอพยายามที่จะกำจัดนังไพลินทร์มาตลอด แต่มันก็รอดมาทุกครั้ง ดูเหมือนว่าครั้งนี้ฟ้าจะเป็นใจให้เธอกำจัดมันสำเร็จ

“หนูก็ไม่อยากจะอยู่รวมกับผู้หญิงที่มีจิตใจปีศาจเหมือนคุณหญิงหรอกค่ะ จำไว้นะคะว่า กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมตามสนอง ถึงแม้ตอนนี้คุณหญิงจะเป็นผู้ชนะ แต่อย่าลืมนะคะว่า คนเรานั้นสามารถพ่ายแพ้ได้ หนูจะรอวันที่คุณหญิงไม่เหลืออะไร แม้กระทั่งลูกชายของตัวเอง!!!”ไพลินทร์ลุกขึ้นประจัญหน้ากับอดีตแม่สามี ที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอพยายามทำดีเพื่อพิชิตใจคุณหญิงรัตนนาแต่แล้วไงล่ะ??? ความดีของเธอไม่เคยเข้าไปถึงโสตประสาทของผู้หญิงคนนี้เลยสักนิด ในเมื่อเป็นคนดีแล้วไม่ได้อะไรขึ้นมาเธอขอเป็นคนเลวจะดีกว่า

“นังไพลินทร์แก!!!”คุณหญิงรัตนาเงื้อมือขึ้นจะตบอดีตลูกสะใภ้ แต่กลับถูกไพลินทร์จับไว้ทัน

“จะตบหนูเหรอคะ??? ฝันไปชาติหน้า ไพลินทร์คนนี้จะไม่มีวันที่ยอมให้คุณหญิงโขกสับอีก ตอนนี้หนูไม่ได้เป็นสะใภ้ของบ้านนี้แล้ว ขอเตือนไว้เลยนะคะว่า อย่าริอาจมาเล่นกับไฟ หนูไม่ใช่คนดีอะไรอย่างที่คุณหญิงเห็น จำใส่สมองหนาๆ ของคุณหญิงไว้เลยนะคะว่า หนูจะกลับมาทวงทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของหนู และคุณหญิงจะต้องทุกข์ทรมานกับสิ่งที่ตัวเองทำไว้!!!”นี่แหละคือตัวต้นที่แท้จริงของฉัน ไม่ใช่ผู้หญิงที่อ่อนหวานอะไร ใครดีด้วยก็ดีกลับ ใครร้ายมาก็ร้ายตอบ

“แกขู่ฉันเหรอ.. ฉันไม่กลัวแกหรอกนะนังไพลินทร์ เฉดหัวของแกออกไปจากบ้านของฉันเดี๋ยวนี้!!!”น้ำเสียงที่เกรี้ยวกราดของคุณหญิงรัตนาแสดงถึงความเกลียดชังต่ออดีตลูกสะใภ้อย่างไม่ปิดบัง

“ไม่ต้องไล่ค่ะ หนูก็จะไปอยู่แล้ว เชิญสุขสบายกับว่าที่ลูกสะใภ้คนใหม่ของคุณหญิงไปเลยนะคะ ขอเตือนด้วยความหวังดีนะว่า “อย่าเห็นกงจักรเป็นดอกบัว”พูดเสร็จเธอก็หยิบกระเป๋าที่สาวใช้เอามารอไว้ให้ แล้วเดินออกไปจากบ้านโดยมีเพื่อนสาวคนสนิทของเธอมารอรับอยู่ที่หน้าบ้าน