คืนใช้หนี้

ตอนที่3

คืนใช้หนี้

พลอยดาวด้วยความอ่อนเพลียกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดทั้งวันเธอเผลอหลับไปถึงแม้ว่าหัวใจบอกว่าจะยังรอเขามารู้สึกตื่นอีกทีเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิดออก หัวใจของเธอเต้นแรงถี่แทบไม่เป็นจังหวะเมื่อรู้ว่าเงาที่เข้ามาคือชายร่างสูงที่กำลังจะเข้ามาเป็นสามีของเธอ

หญิงสาวไม่รู้ว่าเธอควรจะทำอย่างไรใจหนึ่งก็อยากจะลุกขึ้นไปทักทายกับเขาตามแบบที่ภรรยาควรทำแต่อีกใจมันก็กำลังรู้สึกกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในขณะที่หัวใจกำลังสับสนเจ้าของเงาดำก็ดึงม่านที่อยู่หัวเตียงให้ปิดสนิทกันไม่ให้แสงไฟจากข้างนอกรอดเข้ามาได้ก่อนที่ตัวเขาจะล้มตัวลงนอนข้างๆ

“ขอโทษที่ทำให้รอนานเริ่มงานคุณได้เลยนะ”

เมฆาจับสาวร่างน้อยจนคล้ายกับก็จะโยนตัวเธอขึ้นมาอยู่บนอกหนาของเขาแขนใหญ่ที่บีบลงบนแขนเล็กมันไม่มีความปราณีเอาเสียเลย

“ผมไม่ได้ให้คุณมานอนเฉยๆทำหน้าที่ของคุณให้ผมมีความสุขที่สุด”

“พลอย…”

สาวน้อยผู้อ่อนต่อโลกเธออยากจะบอกเขาว่าไม่รู้จะเริ่มต้นจากตรงไหนเรื่องแบบนี้เธอได้ยินก็แค่เพียงตอนเรียนสุขศึกษาเท่านั้นแต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้อ้าปากพูดอะไรมือหนาก็ลูบลงไปที่ผมค่อยๆโน้มในหน้าของเธอลงมาต่ำจนตอนนี้รีบฝีปากของคนทั้งคู่สัมผัสกัน

“อือ…”

พลอยดาวจากที่คิดว่าเธอคงทำอะไรไม่ได้ ร่างกายมันกลับตอบสนองอย่างเป็นธรรมชาติริมฝีปากบางเผยอรอรับการบดขยี้จากอีกฝ่ายความชุ่มฉ่ำจากลิ้นสากอันแสนซนทำให้ร่างกายของเธอรู้สึกปั่นป่วนมวนท้องไปหมด สองมือเล็กลูบไล้ลงไปที่แขนของเขาในขณะที่อีกฝ่ายเริ่มรู้สึกไม่ได้อย่างใจจากอยากที่จะเป็นฝ่ายรับก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นฝ่ายขึ้นมารุกแทน

ความอ่อนโยนอันแสนบริสุทธิ์ทำให้หัวใจของเมฆาจากที่คิดว่าเขาจะใช้เธอเป็นแค่เครื่องระบายอารมณ์แต่เวลานี้เขากลับใช้แต่ความอ่อนโยนทะนุถนอมเหมือนว่าเธอคือปุยนุ่นที่แสนสวยที่เขากำลังจะมอบความสุขให้กับเธอ จากที่คิดจะเป็นฝ่ายตั้งรับให้อีกฝ่ายปรนเปรอตอนนี้เมฆากลับทำหน้าที่บำเรอความสุขให้กับสาวน้อยผู้ยังไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มา

ทุกท่วงท่าการขยับตัวของพลอยดาวมันช่างมีเสน่ห์อันแสนบริสุทธิ์ซ่อนอยู่หัวใจของเมฆา เสือผู้ผ่านผู้หญิงมาแล้วนักต่อนักเขาไม่เคยรู้สึกมีความสุขเท่านี้มาก่อน ความใสซื่อไม่รู้ประสีประสาของเธอเหมือนเป็นเสน่ห์ที่ทำให้เขาแทบจะไม่อยากละสายตาจากร่างบางอรชรที่ตอนนี้ยอดประทุมกำลังชูช่อรอรับต่อสู้สัมผัสอันชุ่มชื้นที่เขาจะมอบให้

ความขาวใสที่มีเสน่ห์อยู่ในตัวสลับกับจุดที่ควรจะอมชมพูทำให้หัวใจของชายหนุ่มตอนนี้มันแทบจะทนต่อไปไม่ไหว อะไรที่เขาคิดว่าจะสร้างความสุขให้กับพลอยดาวเมฆาก็เลือกที่จะทำมันทุกอย่าง จนตอนนี้สาวน้อยครางไปมาด้วยความเสียวสร้างและก็มีความสุขในแบบที่เธอไม่เคยรู้สึกมาตลอดชีวิต

ความเป็นชายเข้าไปแสดงความเป็นเจ้าของในถ้ำสีชมพูที่แสนอ่อนโยน มันมีทั้งความเจ็บปวดคับแคบและ ความลำบากใจสำหรับเมฆาเพราะเขาไม่เคยคิดว่าสาวน้อยจะบริสุทธิ์ได้จริงๆเธอไปเรียนถึงไหนมาผ่านใครมาบ้างเขาคิดมาสารพัดแต่เมื่อวันนี้เขาได้รู้ความจริงเขากลับยิ่งรู้สึกอยากจะทะนุถนอมรวมเธอกับเขาให้หัวใจเป็นหนึ่ง

เสียงครางด้วยความเจ็บปวดสลับกับเสียงแห่ง ความพอใจสร้างความสุขให้กับหัวใจของชายหนุ่มที่เขาไม่ได้ลิ้มรสแบบนี้มานานแสนนานเพราะไม่อยากจะปล่อยหัวใจให้รู้สึกหลงไหลหรือรักใครแต่ทุกทีท่าที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้หัวใจของเขามันกลับรู้สึกกำลังหลงใหลในความสวยงามของเรือนร่างตรงหน้ามันคือความสุขที่เขาเองก็ใฝ่หามานาน

“อือ…อา”

พายุสวาทแห่งความต้องการจบสิ้นลงแล้วแต่สองมือหนาแสนซุกซนยังคงสาละวนกับเรือนร่างเล็กอย่างไม่ยอมลดละเหมือนว่าเธอคืออาหารใจที่รสชาติอร่อยที่สุดที่เขาเคยลิ้มลองมาสาวน้อยร่างอรชรที่ตอนนี้เธอกำลังรู้สึกเจ็บปวดกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นแต่ก็มีบางอย่างที่ทำให้เธอยิ้มได้ส่งเสียงครางอยู่ในคอเมื่อรู้สึกว่าถูกสัมผัสที่อีกฝ่ายกำลังลูบไล้มันกระตุ้นความรู้สึกบางอย่างในตัวของเธออีกแล้ว

เมฆาให้เวลาสาวน้อยได้มีโอกาสได้พักหายใจก่อนที่เกมต่อไปเขาจะฝึกให้เธอเป็นฝ่ายรุกบ้างและครั้งนี้เธอก็ทำมันได้ดีสมกับที่เขาได้มอบประสบการณ์ในครั้งแรกไปให้

ร่างเล็กที่กำลังโยกสะโพกอยู่บนตัวของเขาสร้างความสุขและอิ่มเอมใจให้กับเมฆาเป็นอย่างมากถึงแม้หัวใจของเขาจะพยายามบอกกับตัวเองว่าเขาไม่ได้พาเธอมาที่นี่เพื่อจะรู้สึกดีแต่เขาแค่ต้องการเสพสมกับเธอเท่านั้นแต่หัวใจมันกำลังรู้สึกหลงไหลและคิดตรงข้ามกับสิ่งที่สมองสั่งการ

พายุที่อยากจะโหมกระหน่ำไม่รู้ต่อกี่ครั้งแต่มันก็เป็นอันต้องสงบลงเมื่อตอนนี้พระอาทิตย์กำลังจะส่องแสงบอกให้รู้ว่ากำลังจะเข้าสู่วันใหม่

“ไม่ได้เรื่องเลยนะเธอควรจะฝึกและหาความรู้ให้มากกว่านี้ ทำให้ผมมีความสุขเพราะบางทีเวลาของคุณอาจจะน้อยลงแต่เมื่อคืนคุณทำให้ผมรู้สึกว่าคุณไม่คุ้มกับค่าเงินที่ผมต้องเสียไป”

เมฆาลุกขึ้นมานั่งหันหลังพูดกับสาวน้อยที่ยังคงนอนอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าด้วยน้ำเสียงเชิงตำหนิส่ายหัวไปมาเหมือนไม่ถูกใจในสิ่งที่เกิดขึ้นตลอดทั้งคืน

ชายหนุ่มลุกไปแล้วทิ้งไว้แค่ความเจ็บช้ำในหัวใจของพลอยดาวเมื่อคืนเขาทำเหมือนว่าเธอคือสุดยอดแห่งความสุขแต่ทำไมเช้านี้เขากลับพูดจากับเธอแบบนั้นทั้งที่วันนี้สิ่งที่เธอควรจะได้รับคือคำพูดที่ดีๆเธอเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายแปลกหน้าที่เธอไม่แม้แต่จะรู้จักเขาเพื่อตอบแทนบุญคุณผู้มีพระคุณและเธอก็มั่นใจว่าเธอทำดีที่สุดแต่กลับไม่เคยถูกใจเขาเลย