ตอนที่5 เตียงไฟลุก 

“เสียวใช่ไหม” ลำคอหนาเอื้อนเอ่ยน้ำเสียงกระเส่า  

“อย่า....”  

น้ำเสียงแผ่วเบาเอ่ยห้ามจนแทบไม่ได้ยินครั้นถูกกลบโดยเสียงหายใจ ของชายหนุ่มเรือนร่างกำยำเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อสีใสไหลซึมตามผิวกาย ครั้นกำลังใช้ปลายนิ้วถูไถกลีบกุหลาบอวบอิ่มก่อนจะค่อยๆสอดใส่เข้าไปสำรวจความอบอุ่นภายใน 

“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ “ 

ดวงตาคู่สวยเบิกโพลง ขณะบิดตัวไปมาด้วยความเจ็บและคับแน่นตรง ร่องกุหลาบสองกลีบ 

‘นี่เราต้องเสียตัวให้ผู้ชายคนนี้จริงๆ หรอเนี่ย’  

วารินทร์ครุ่นคิดในหัวระหว่างถูกนิ้วสากชักเข้าออกตรงช่องสวาทจนน้ำฉ่ำแฉะไหลเยิ้ม  

เจ้าของใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มอย่างชอบใจครั้นรู้ว่าผู้หญิงที่เขากำลังจะมีอะไรด้วยยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่  

มือหนาหยุดขยับการ สอดใส่ ในระหว่างที่ร่างเล็กกำลังหายใจอย่างโรยริน อีกทั้งขาเรียวยังอ่อนแรง ที่จะต่อต้านทำได้เพียงปล่อยให้ร่างหนาจัดแจงตามชอบ  

ทำไมต้องหลอกกันด้วยนะเจ๊แป๋ว  

ฉันครุ่นคิดอย่างแค้นใจ ไม่คิดเลยว่างานที่เจ๊แกบอกจะเป็นงานอย่างว่าเธอจึงต้องมารองรับความต้องการของผู้ชายคนนี้ ..  

“อ๊ะ” 

ในระหว่างครุ่นคิด วารินทร์ถึงกับกรี๊ดลั่นพลางบิดตัวไปมาครั้นถูกริมฝีปากหนาโลมเลียที่กลีบสีชมพูอ่อนของเธอ  

“อย่านะ~~อือออ อ่าาา” 

ร่องสวาทฉ่ำแฉะถูกดื่มด้ำจน เจ้าตัวสมองขาวโผลนดวงตาเหลือก ไม่อาจจะทนรับความเสียวซ่านขนาดนี้ได้อีกจำต้องหวีดร้องครวญครางออกมาอย่างสม่ำเสมอปลายนิ้วเรียวสวยจิกผมหนานุ่มของราเชนทร์ด้วยความเผลอไผล 

ก่อนที่เขาจะยอมถอดถอนริมฝีปากหนาออกพลันกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจก่อนจะจับเอวคอดขยับเข้าหาลำตัวทำการสอดใส่เจ้าแท่งร้อนที่กำลังชูขันอย่างเต็มที่อยู่ระหว่างกลาง  

มือหนาจับแกนกายลำแข็งถูไปมาอย่าเบาบางก่อนจะสอดใส่จน วารินทร์สะดุ้งเฮือกเธอไม่เคยได้ลิ้มลองรสชาติแห่งความเจ็บปวดขนาดนี้มาก่อน  

อีกทั้งมันยังทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่านจนแทบคลั่งนี่มันคงเป็นความรู้สึกของการร่วมรักที่เธอไม่เคยประสบงั้นสินะ เธอได้แต่ครุ่นคิด แม้จะเสียใจที่ถูกข่มขืนทว่าในใจกลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกอีกทั้ง ผู้ชายคนนี้ยังดูดีมากขนาดที่เธอยังไม่เห็นหน้าเขาแบบชัดเจนด้วยซ้ำ  

กลิ่นกายหอมละมุนถูกปลายจมูกเรียวดอมดมอย่างมีความสุข ขนาดสอดใส่ยัดเยียดแกนกายเข้าไปภายในร่องสีชมพูอ่อนอย่างบ้าคลั่ง  

เริ่มแรกราเชนทร์ก็ดูอ่อนโยนทว่าช่วงหลังเขาเริ่มกระแทกหนัก ขึ้นจนวารินทร์เริ่มหวาดกลัวจนต้องใช้มือแตะดันหน้าท้องเขาให้ชะลอจังหวะ ทว่ากลับถูกราเชนทร์จับมือเรียวกดลงแนบเหนือศรีษะ 

ตับ ตับ ตับ  

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” 

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังอยู่ภายในห้องขาเรียวสวยถูกจับฉีกกว้าง รองรับร่างหนาที่กำลังกระแทกสอดใส่อยู่ตรงกลางอย่างรุนแรง  

“เจ็บนะคะ เบาๆหน่อย ได้ไหม”  

น้ำเสียงหวานพ่นคำพลุสวาทใส่ชายหนุ่มก่อนจะถูกมือหนาจับเอวพลิกในท่าคว่ำยกบั้นท้ายตั้งชูผจัญหน้ากับริมฝีปากหนาที่กำลังก้มลงโลมเลียร่องสยิวตรงสะโพกอวบ  

“คุณบ้าไปแล้ว....”  

วารินทร์รู้สึกเขินอายจนแก้มแดงระเรื้อ เมื่อชายหนุ่มดูดดื่มและรุกล้ำเรือนร่างเธอแบบถาโถม ก่อนจะสอดใส่แกนกายใหญ่เข้าใส่ร่องสวาทตรงบั่นท้ายอวบของวารินทร์ ความรู้สึกจุกและเจ็บเกินจะบรรยาย ร่างเล็กถึงกับเข่าอ่อนล้มพับแต่ก็ถูกมือหนาสอดมาดังรั้งเอวคอดให้ไปแนบกับเรือนกายกำยำขณะสอดใส่เร่งจังหวะเร่าร้อน  

กรงเล็บคมทั้งจิกและข่วน แผ่นหลังขาวเนียนจนเป็นรอยแดง ถลอกแสบซ่าน  

ตุบๆๆ  

เพี๊ยะ!! 

มือหนาตบสะโพกอวบ อย่างเต็มแรง วารินทร์เริ่มทรมานกับความรุนแรงที่ราเชนทร์กระหน่ำทำกับเธอแม้กระทั่งยามที่เขาจับเธอนอนตะแคงพลางสอดใส่อย่างสุขสมนั่นยิ่งจุกและคับแน่น  

เสียงกระแทกดังเร่งจังหวะ ผมสีดำยาวสลวยถูกมือหนาขยุ้มพร้อมกับกระชากเรือนผมของหยิงสาวจนแสบไปทั่วหนังศรีษะ  

การร่วมรักคืนนี้มันไม่ต่างอะไรกับการทรมานแบบซาดิสม์ยิ่งอารมณ์ของชายหนุ่มพลุ่งพล่านมากแค่ไหนร่างเล็กของวารินทร์ที่รองรับก็ย่อมเจ็บปวดมากเท่านั้น  

อัก อัก อัก  

มือหนาบีบขย้ำที่ลำคอขาวจนวารินทร์ลิ้นจุกปากตาเหลือก เหมือนคนใกล้ตายพร้อมกับแรงกระแทกช่วงท้ายที่รุนแรง 

“ใกล้จะแตกแล้ว อ๊าาา”  

เสียงคำรามผ่านลำคอหนา ขณะที่บั้นเอวหนาเร่งจังหวะรัวเร็วพลันปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นภายในเรือนร่างเล็กจนล้นเอ่อถ่าโถมราวกับเขื่อนแตก  

วารินทร์ชาไปทั้งตัวเมื่อเธอถูกชายหนุ่มปลดปล่อยสายธารน้ำรักเข้าใส่ในกายของเธอก่อนที่เขาจะลงนอนหลังข้างๆเธออีกทั้งยังเอาแขนล้ำวางพาดที่เอวบางและเอาใบหน้าซบอกอวบอิ่มไม่ยอมออกห่างแม้เสี้ยวนาทีผิดแปลกกับผู้หญิงคนอื่นที่หลังจากราเชนทร์มีอะไรด้วยเขาก็จะทิ้งเธอให้นอนลำพังในห้องส่วนเขาก็กลับไปนอนคอนโดตนเองหลังเสร็จสมใจ 

ทว่าคืนนี้ชายหนุ่มกลับมิเป็นเช่นนั้น เสียงหายใจดังสม่ำเสมออยู่ภายในห้องนอน ขณะที่ร่างหนาหลับใหล ดวงตาคู่สวยก็ได้แอบร่ำไห้ อยู่ภายในความเงียบสงบภายในห้อง  

เธอไม่อาจรอให้ถึงเช้าเพื่อเจอหน้ากับผู้ชายที่เผลอมีอะไรด้วยเพราะความผิดพลาดได้  

วารินทร์พยุงเรือนร่างเปลือยเปล่าลุกจากเตียงในความมืด เพื่อเดินไปห้องน้ำชำระล้างตัว ทว่าจู่ๆไฟในห้องก็เปิดขึ้น ทำให้หญิงสาวตกใจก่อนจะรีบนั่งฟุบลงเอามือปิดเรือนร่างเปลือยเปล่าให้พ้นจากสายตาคู่คม  

“เธอจะไปไหน?”  

น้ำเสียงดุดันเอ่ยถามพลางมองจ้อง วารินทร์ที่กำลังนั่งก้มหน้า ไม่กล้ามองเขาอยู่บนพื้นทำให้ชายหนุ่มต้องขยับตัวลุกเดินมาที่เธอ  

“อย่าเข้ามานะคะ” 

น้ำเสียงสั่นระรัวเอ่ยห้าม ทำให้ราเชนทร์ต้องชะงัก พลางยกยิ้มมุมปาก 

“นี่เธอกลัวฉันหรอหรือว่าอาย”  

น้ำเสียหนาเอ่ยขึ้นทำให้วารินทร์ ยอมหันหน้ามามองจ้องเขาจนชายหนุ่มถึงกับชะงักกลืนน้ำลายกึกใหญ่ลงคอ เมื่อได้เห็นใบหน้าสะสวยของวารินทร์แบบเต็มตา  

“ใครกลัวคุณกันละไอ้คนฉวยโอกาส” 

แม้ตอนนี้จะรู้ว่าตนเอง ไม่ต่างอะไรกับลูกไก่ในปากจระเข้ทว่ายังอดกลั้นแสดงฝีปากเพื่อรักษาศักดิ์ศรีอันน้อยนิดที่เหลืออยู่ของตนเอง นั้นยิ่งทำให้ราเชนทร์หลงใหลเธออย่างมาก 

ไม่คิดเลยว่าชายหนุ่มวัย35แบบผม จะต้องมาพ่ายรักให้กับเด็กสาวตรงหน้าที่ดูเหมือนจะยังไม่บรรลุนิติภาวะอย่างเธอ 

“งั้นเธอก็เดินงมทางมาเองละกัน ฉันปิดไฟละนะ” ครั้นชายหนุ่มเห็นว่าวารินทร์เขินอายเขาจึงแสร้งปิดไฟทว่าดวงตายังคงแอบมอง เด็กสาวที่เดินมาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงแบบเงียบๆด้วยใบหน้าอมยิ้ม ก่อนที่พวกเขาจะผล็อยหลับเคียงข้างกันไปจนถึงเช้า