ตอนที่ 1
ดวงตากลมโตสุกใสของหญิงสาวผิวคล้ำเนียนละเอียดเบิกกว้าง ริมฝีอิ่มห่อเป็นรูปตัวโอหลุดเสียงอุทานออกมาเบาๆ เมื่อเห็นภาพที่ปรากฏอยู่หลังประตูที่เธอเพิ่งไขกุญแจเปิดออก
อย่างกับห้องชุดของโรงแรมชั้นหนึ่งที่เคยเห็นในหนัง
หญิงสาวหันมาดันประตูปิด จากนั้นค่อยๆจรดปลายเท้าลงไปบนพรมเนื้อดี ปูลาดไปทั่วทุกพื้นที่ของห้องอย่างระมัดระวัง
หรูเหลือเกิน ดูมีราคาไปเสียทุกสิ่งอัน
เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นออกแบบเข้าชุดกัน เน้นรูปแบบความเป็นไทย ไม่ว่าจะเป็นโต๊ะกินข้าว ตู้โชว์ ชั้นวาง ล้วนแล้วแต่แกะสลักลวดลายสวยงาม แม้แต่ม่านหน้าต่างก็ยังเป็นผ้าทอมือลายไทย
ทว่าทุกอย่างก็ยังดูกลมกลืน ดูไม่ขัดกันสักนิดกับข้าวของเครื่องใช้ทันสมัยที่เป็นของตะวันตก
หญิงสาวเดินสำรวจไปจนทั่วก็พบว่า นอกจากห้องโถงกลางที่แต่งเหมือนกับห้องรับแขก ยังมี ครัวกะทัดรัด ห้องเก็บของ ห้องรับประทานอาหารที่กั้นเป็นสัดส่วนด้วยไซด์บอร์ด แล้วก็ห้องนอนขนาดเล็กพื้นที่ใช้สอยราวๆเก้าตารางเมตรติดกันสองห้อง ห้องน้ำน่าจะใช้รวมกันทั้งคนที่มาพักในห้องนอนเล็ก และแขกไปใครมาเพราะเป็นเอกเทศอยู่ติดกับครัว มีประตูเข้าออกทางเดียว
พิธุตาหิ้วกระเป๋าเข้าห้องนอนเล็กที่มีเฟอร์นิเจอร์ครบ เดาว่าป้าเตือนน่าจะพักห้องนี้ เพราะอีกห้องที่อยู่ติดกันมีเพียงเตียงนอนไม่มีเฟอร์นิเจอร์อื่น
เก็บกระเป๋าเรียบร้อยแล้วก็ออกเดินสำรวจพบห้องนอนใหญ่สำหรับเจ้าของบ้านอยู่คนละฟากกับห้องนอนเล็ก มีห้องโถงที่ใช้เป็นห้องรับแขกกั้นกลาง
ห้องนอนใหญ่กว้างขวางกว่าห้องนอนเล็กสองห้องรวมกัน ห้องน้ำโออ่า เครื่องสุขภัณฑ์อย่างดี มีอ่างจากุชชี่ทันสมัย
ก็พอจะรู้นะ ว่าอาคารที่พักอาศัยย่านนี้สำหรับคนมีกะตังค์จริงๆ แต่เพิ่งเห็นกะตานี้แหละที่ว่าอยู่กันหรูหรานั้นเป็นยังไง
ป้าเตือนตาซึ่งเป็นป้าแท้ๆเพราะเป็นพี่สาวของแม่ที่ทำงานกับนายจ้างผู้เช่าห้องชุดนี้ เล่าให้ฟังว่า คนที่มาอยู่คอนโดฯนี้ ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ เป็นฝรั่งชั้นดี ไม่ใช่ฝรั่งกุ๊ย หรือฝรั่งตกอับ
เจ้าของห้องชุดสวยงาม นายจ้างของป้าก็เป็นฝรั่ง
เมื่อป้าเตือนประสบอุบัติเหตุถึงกับกระดูกแตก ต้องใช้เวลารักษาตัวอีกนาน เพราะกระดูกคนอายุมากนั้น กว่าจะเชื่อประสานกันเป็นปกติต้องใช้เวลา แต่ไม่อยากเสียงานนี้ไปจึงเกิดการขอร้องกันขึ้นระหว่างป้า-หลาน
“แกช่วยไปทำแทนป้าที ไม่อย่างนั้นนายฝรั่งจะต้องหาคนมาทำแทนป้าแน่ๆ เพราะกว่าป้าจะลุกเดินเหินได้สะดวกก็คงอีกนาน เขาคงไม่รอแล้วป้าก็คงสัยงานนี้ไปแน่ๆ แกเองก็มองหารายได้พิเศษอยู่นี่ ทำที่นี่นอกจากแกจะมีรายได้ยังเท่ากับช่วยป้าให้มีงานทำต่อเมื่อป้าหายดี”
พุธิตาลังเล
ก็แหม คนเรียนจบบัญชีถึงจะแค่ระดับปวส.แต่ก็จบด้วยคะแนนสูงสุดของรุ่นนะจ๊ะ แล้วอยู่ๆต้องไปทำงานเมท เป็นแม่บ้าน ทำงานบ้านสารพัดให้ฝรั่ง
“คุณทอมใจดี เมียเขาก็ไม่จุกจิกจู้จี้”
ป้าเตือนเกลี้ยกล่อมต่อ เรื่องของเรื่องเพราะแกเสียดายงานนั่นแหละ งานดี เงินดี เข้ากับเจ้านายจ้างได้ใช่ว่าจะหากันได้ง่ายๆ
“แกก็อย่าหัวสูงนักเลย ไม่เห็นรึพวกเลือกงานเพราะตัวเองมีใบปริญญาตกงานกันคึกๆ ไม่ใช่เพราะเกี่ยงงานหรอกรึ แล้วไหนแกว่าอยากมีงานทำช่วงกลางวันที่ไม่ต้องไปเรียนไง ก็นี่แหละเหมาะที่สุดละ ค่าแรงเฉลี่ยวันละห้าร้อยน้อยอยู่รึนั่น”
เพราะไม่อยากเป็นพวกหัวสูงทั้งที่ฐานะทางบ้านก็ไม่ได้เอื้ออำนวย พุธิตาจึงตัดสินใจรับงาน เพราะนอกจากเพื่อช่วยป้าเตือนไม่ให้เสียงานที่ทำมาหาเลี้ยงตัว เธอเองยังมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ ในเมื่อช่วงกลางวันก็อยู่ว่างๆ
แม่บ้านมือใหม่ (จำเป็น) ยืนหมุนคว้างอยู่เป็นนาน เพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นที่ตรงไหนก่อน
มองดูสภาพโดยรวม ข้าวของบ้านช่องก็ดูสะอาดสะอ้าน เป็นระเบียบเรียบร้อย แสดงว่าเจ้าของบ้านคงลงมือทำเองอย่างแน่นอน เพราะก็ต้องเป็นอาทิตย์มาแล้วที่ป้าเตือนมาทำเอาไว้ครั้งสุดท้ายก่อนประสบอุบุติเหตุแข้งขาหัก
“คุณทอมทำงานที่สถานทูต คุณเอวาอยู่บ้านเฉยๆ”
นั่นคือข้อมูลที่ป้าเตือนป้อนให้
ก็ไม่รู้ว่าที่ว่าทำงานที่สถานทูต จะทำในตำแหน่งอะไร ยังไงก็คงไม่ใช่เสมียนประจำสถานทูต อยู่หรูขนาดนี้
อันที่จริง ทำเองได้อย่างนี้ ไม่น่าจะต้องจ้างแม่บ้านให้เสียเงินเสียทอง แต่อย่างว่าอีตาขี้ทูตสามีคงไม่อยากให้เมียลำบาก แล้วนี่ก็คงจะไม่อยู่ทั้งคู่ เพราะเธอกดกริ่งเรียกตั้งนานไม่มีใครออกมารับ เธอถึงได้ตัดสินใจใช้กุญแจสำรองที่ป้าให้ เปิดเข้ามา
ทำอะไรก่อนดีเรา?
ดูดฝุ่นก่อนละกันถึงมองไม่เห็นฝุ่นสักเม็ดก็เถอะ จากนั้นค่อยเช็ดถูสักหน่อย จะได้เรี่ยวเร้เรไรยิ่งขึ้น
พุธิตาค้นหาอยู่พักใหญ่ก็พบเครื่องดูดฝุ่นในห้องเก็บของจึงจัดแจงนำมันออกมาใช้งาน
ระหว่างที่กำลังทำความสะอาดห้องนอนของผู้เป็นนายของป้า หญิงสาวก็เหลือบไปเห็นรูปในกรอบ ตั้งอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ
เจ้าของภาพเป็นชายหนุ่มต่างชาติ วัยประมาณต้นสามสิบ ตาคม ผิวขาว รูปร่าง...เหมือนนายแบบกางเกงในยี่ห้อดังคนหนึ่งที่เธอคลั่งไคล้ จะใครล่ะ ถ้าไม่ใช่ป๋าเด สามีมโนของผู้หญิงทั่วโลก
เขาอยู่ในชุดขี่ม้า กางเกงรัดรูปสีดำสนิท เน้น...บุคลิกชายชาตรี
คงจะเป็นรูป “คุณทอม” หรือ มิสเตอร์ โทมัส ไลแมน โรเจอร์ส ‘นายหรั่ง’ ของป้า
รูปหล่อไม่เลวแฮะ ดูแมนแล้วก็ออกจะเซ็กซี่เอามากๆ โดยเฉพาะนัยน์ตาที่มองออกมาจากกระบอตาคมลึกคู่นั้น
เอ...ไม่ยักกะมีรูปภรรยา ไม่รู้สวยสมกันหรือเปล่า
