เซิร์กบุกดาวรกร้าง 2

“ได้ๆ นี่ก็เย็นแล้วไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะ ทำงานมาทั้งวันแล้ว” คุณย่าโรซ่าเอ่ยบอกอย่างไม่ใส่ใจเพราะเธออยู่ที่นี่ตั้งแต่เด็กจนแก่จึงรู้ดีว่าอากาศที่นี่มันก็ร้อนอยู่อย่างนี้อยู่แล้ว หล่อนโบกมือลาเด็กสาวแล้วเดินเข้าบ้านตัวเองไป

อลิสมองตามร่างของย่าโรซ่าจนลับสายตา เธอถอนหายใจก่อนจะทำอาหารกิน ไม่ว่าจะเกิดอะไรท้องต้องอิ่มก่อน ทว่าใครจะรู้ว่าอาหารมื้อนี้จะเป็นมื้อสุดท้ายของเธอ

ในค่ำคืนที่อากาศร้อนระอุจนแทบทนไม่ไหว ทำให้อลิสนอนไม่หลับพลิกกายไปมาหัวใจเธอไม่สงบเลยจริง ๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอากาศร้อนหรือจะเกิดเภทภัยอะไรขึ้นกันแน่ จนกระทั่งเที่ยงคืน เสียงกรีดร้องดังระงมไปทั่วทั้งดาวรกร้าง ร่างบางดีดตัวลุกออกจากบ้านหลังเล็กของตัวเองออกไปนอกบ้านอย่างรวดเร็ว

ดวงตาคู่งามเบิกกว้าง เพราะสิ่งที่เห็นทำให้ขนกายเธอลุกชันด้วยความหวาดกลัว ทำไมเซิร์กถึงมาที่เมืองรกร้างแห่งนี้!

กรี๊ดดดด!!!

เสียงกรีดร้องระงมดังไปทั่วดาวรกร้างแห่งนี้ พร้อมร่างมนุษย์ที่วิ่งหนีตายอย่างน่าสงสารถูกพวกมันอ้าปากกัดกินในคำเดียวกัน เซิร์กที่เห็นตรงหน้ามากกว่าร้อยตัว ไม่ว่าจะหนีไปทางไหนก็ไม่อาจหลุดพ้น ขาเธอแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว เธอเป็นเพียงหญิงสาวชาวบ้านที่แสนธรรมดาจะไปต่อสู้กับพวกเซิร์กนับร้อยตัวได้อย่างไร

ขณะนั้นก็หันไปเห็นคุณย่าโรซ่าที่กำลังถูกพวกมันกำลังตะบบ ไม่รู้ว่าความกตัญญูหรืออย่างไรทำให้ขาที่แข็งทื่อของเธอวิ่งไปช่วยย่าโรซ่าเอา เธอใช้พลังธาตุไม้ที่มีอยู่น้อยนิดดึงร่างของย่าโรซ่าออกจากปากอันใหญ่โตของมัน แต่เพราะร่างกายเธออ่อนแอทำให้พลังอ่อนแอตามไปด้วย

“อลิสหนีไปไม่ต้องห่วงย่า!”

หญิงชราตะโกนก้องด้วยความร้อนใจ เซิร์กตัวนั้นเมื่อเห็นอาหารที่กำลังเข้าปากหลุดลอยไปยิ่งทำให้มันโมโห พุ่งเข้าใส่อาหารตรงหน้าเร็วขึ้นกว่าเดิม อลิสทำได้แต่ใช้ร่างตัวเองผลักร่างของย่าโรซ่าออกไป ปากที่อ้ากว้างของเซิร์กตัวนั้นงับเข้าร่างของเธอเต็มคำ ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วร่างก่อนจะไม่รู้สึกตัวอีกเลย

มีเพียงความคิดหนึ่งเดียวที่ทำให้เธอยิ้มออกมา แม้ว่าต้องเผชิญความตาย เธอได้หลุดพ้นแล้ว หลุดพ้นจากบิดาแสนขลาดเขลาและเมียหลวงที่เลวทรามคนนั้นแล้ว...

ไม่รู้ว่าฟ้ากลั่นแกล้งหรือโชคชะตานำพา ทำให้ อลิส เจนี่ ร็อกส์ หญิงสาววัยยี่สิบปีที่ใช้ชีวิตคนเดียวตั้งแต่อายุสิบขวบ มายังสาธารณรัฐประชาชนจีนใน ปี1980 ย้อนเวลากลับมาในยุคที่กำลังพัฒนา ในร่างของเด็กผู้หญิงอายุสิบสองปีอย่าง หลิวตาน

หลิวตานเป็นลูกสาวคนโตของครอบครัวร่างกายผอมแห้งเหมือนเด็กอายุสิบขวบเพราะขาดสารอาหาร มีพ่อเป็นทหารซึ่งนาน ๆ จะกลับบ้านมาที ส่วนแม่อยู่บ้านทำงานในแปลงนากับดูแลลูก ๆ นั้นก็แสนจะอ่อนแอ ยอมบ้านสามีเสมอ ทำงานให้คนในบ้านอย่างหนักแต่อาหารที่ได้กินกับน้อยนิด ที่สำคัญพวกเขาไม่เคยได้กินเนื้อเลยสักคำ ขนาดปีใหม่ยังได้กินเพียงแค่น้ำแกงที่เหลือกินของคนบ้านใหญ่เท่านั้น

และร่างนี้ยังมีน้องชายคนรองที่มีชื่อว่า หลิวเหอสวี่อายุเจ็ดขวบ ถูกด่าว่าเป็นเด็กไม่สมประกอบ เพราะเขาชอบย้ำคิดย้ำทำ จดจ่อแต่สิ่งนั้น ๆ ไม่ค่อยตอบสนองกับสิ่งรอบข้างทำให้ถูกรังแกบ่อย ๆ ยิ่งไม่ร้องไห้ยิ่งกลายเป็นจุดเด่นที่ถูกพี่น้องในบ้านรุมรังแก โดยเฉพาะหลานชายสุดที่รักของย่า ในโลกของอลิสอาการของหลิวเหอสวี่เรียกว่าเด็กออทิสติก หากมีเหรียญดวงดาวซื้อยาก็รักษาหายแล้ว

อีกทั้งเธอยังมีน้องสาวคนเล็กชื่อหลิวอิ๋งอีอายุเพียงห้าขวบแต่รู้ความมาก เวลาพี่ชายโดนรังแกก็จะเข้ามาช่วยพี่ชาย จนตัวเองก็โดนรังแกไปอีกคนเพราะอายุยังน้อยและยังผอมบางจึงไม่สามารถต่อสู้กับหลานคนโตได้