ตอนที่หนึ่ง เซอร์ไพรส์

ตอนที่หนึ่ง

เซอร์ไพรส์

หญิงสาวตื่นขึ้นมาเมื่อแสงตะวันสาดส่องสว่างจนมาถึงเตียงนอน

“อาจู ตื่นแล้วหรือ เป็นอย่างไรบ้าง”

เสียงแห่งความห่วงใยดังขึ้นที่หน้าประตูก่อนที่ใบหน้าคุ้นตาจะโผล่เข้ามา

ไข่มุกจำได้ว่าเมื่อคืนเธอร้องไห้อยู่ในร้านชานมไข่มุกของตัวเองจนหมดแรง สองตาบวมแดงแทบลืมไม่ขึ้น จนกระทั่งได้ยินเสียงคนเดินมาใกล้ๆและเห็นหน้าคุณยายคนหนึ่งซึ่งก้มลงมามองด้วยสีหน้าใจดี

“เป็นอย่างไรบ้าง ร้องไห้เหนื่อยไหม”

“เหนื่อยค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าตอบ

“เมื่อสักครู่ได้ยินว่าอยากหาผู้ชายใหม่ที่หล่อกว่า รวยกว่า แล้วก็ดีกว่า ใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ” ไข่มุกรีบพยักหน้าแรงขึ้น ด้วยจำได้ว่าเพิ่งตะโกนลั่นร้านด้วยความเจ็บใจว่า

“คอยดูนะ ฉันจะหาแฟนใหม่ที่หล่อกว่า รวยกว่า ดีกว่า แล้วยังเอามันส์ คราวนี้ฉันจะไม่เล่นตัวแล้ว จะจับกินเสียตั้งแต่ทีแรกจะได้ไม่ต้องมีข้ออ้างทุเรศแบบนี้อีก ฮือๆๆๆๆ”

โชคดีที่คุณยายไม่ถามถึงประโยคหลังสุด ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“ถ้าอย่างนั้นตามฉันมา จะพาไปหา”

ไข่มุกจำได้ว่าตัวเองลุกขึ้นยืนแล้วเดินตามคุณยายไปอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว จากนั้นเธอก็จำไม่ได้แล้ว

ไข่มุกซึ่งกำลังตั้งสติจ้องมองใบหน้าซึ่งเหี่ยวย่นกว่าเมื่อคืนพร้อมเสื้อผ้าซึ่งแปลกตาพลางขมวดคิ้ว

ทำไมคุณยายแต่งตัวคล้ายชุดโบราณ

ว่าแต่ เธอนอนอยู่ที่ไหน ไม่ใช่คอนโดแล้วก็ไม่ใช่ในร้านชาด้วย

แล้ว...เมื่อกี้ คุณยายเรียกเธอว่าอะไรนะ

หญิงสาวมีแต่คำถามเต็มหัวจนมือเหี่ยวย่นมาวางทาบบนหน้าผากแล้วลูบไล้เนื้อตัวด้วยกิริยาห่วงกังวล

“อืม...ตัวไม่ร้อนแล้ว สีหน้าดีขึ้น”

ไข่มุกมองตามมือที่ลูบไล้ตัวเองไปจนพบว่าเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่เป็นชุดโบราณคล้ายกับของคุณยาย

เฮ้ย!...ทำไมฉันใส่ชุดนี้ล่ะ หรือว่าเมื่อคืนเผลอทำอะไรไม่ดีจนคุณยายต้องเปลี่ยนชุดให้

“อาจู เหตุใดจึงมีสีหน้าเช่นนั้น หรือว่ายังปวดหัวอยู่ เอาเถอะ เจ้ายังไม่หายดี นอนพักอีกหน่อย ยายจะไปต้มยาแล้วนำเข้ามาให้”

ไข่มุกฟังคำพูดจาแปลกๆและท่าทีห่วงใยของคุณยายด้วยความฉงนใจ จนเมื่อร่างเล็กของยายเดินลับหายไป เธอจึงล้มตัวลงนอนคิดถึงเรื่องเมื่อคืนต่อ

เมื่อคืนเธอกำลังนอนเกลือกกลิ้งร้องไห้เป็นบ้าเป็นบออยู่บนพื้นในร้านชานมไข่มุกที่เปิดอยู่ในอาคารสำนักงานชื่อดัง เพราะอยากเซอร์ไพรส์แฟนหนุ่มซึ่งพบรักกันในร้านชาตั้งแต่ปีที่แล้ว เธอจึงแอบหอบหิ้วของกินไปเคาะประตูห้องของเขาโดยไม่ได้นัดล่วงหน้า

ที่ไหนได้เธอกลับโดนเซอร์ไพรส์กลับด้วยการพบร่างเปลือยของอดีตลูกน้องสาวบนเตียงนอนของเขา ไม่ต้องบอกก็เดาได้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรกัน

“อ้าว คุณไข่มุก มาได้ยังไงคะ ได้เห็นสักทีก็ดี หนูจะได้ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆอีก” เสียงเยาะเย้ยดังออกมาจากปากของสาวน้อยบนเตียงพร้อมรอยยิ้มสมใจ

“น้องมุก พี่อธิบายได้ อย่าเพิ่งโกรธ ใจเย็นๆก่อน” แฟนหนุ่มซึ่งเพิ่งตั้งสติได้รีบก้าวเข้ามาจับแขนเรียวของแฟนสาวเอาไว้อย่างง้องอน

“อธิบาย เห็นคาตาแบบนี้ยังต้องอธิบายอีกหรือ มุกไม่ได้ตาบอดนะคะ” ไข่มุกตะโกนลั่นพร้อมขว้างข้าวของในมือใส่แฟนหนุ่มด้วยความโมโห อาหารในถุงตกหล่นกระจายจนเลอะเทอะไปทั้งตัวของชายหนุ่มและพื้นห้อง

“ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ มุกถามว่าเมื่อไหร่” หญิงสาวแผดเสียงดังลั่น

“ก็ตั้งแต่หนูยังอยู่ที่ร้านนั่นแหละค่ะ” สาวน้อยบนเตียงเห็นว่าผู้ชายคนเดียวในห้องยังยืนนิ่งไม่ยอมพูดจึงตอบออกมาเสียเองแถมยังขยายความแก้โง่เพิ่มอีก

“คุณไข่มุกคงไม่รู้ว่าพี่เขาเต๊าะหนูตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรกแล้ว วันไหนที่คุณไม่อยู่ พวกเราก็โบ๊ะบ๊ะกันในร้านทุกครั้ง” อดีตลูกจ้างของไข่มุกลอยหน้าลอยตาบอก

“น้องมุก ยัยนี่ก็แค่ของกินเล่นชั่วครั้งชั่วคราว อย่าคิดมากไปเลยนะ ยังไงพี่ก็รักน้องมุกคนเดียว” แฟนหนุ่มของเธอรีบแก้ตัวหน้าด้านด้าน

“จะของเล่นของชั่วคราวยังไง มุกก็ไม่สน แค่พี่กินลูกจ้างในร้านมุกก็ไม่ยอมแล้ว นี่ยังแอบกินกันในร้านของมุกอีก เห็นร้านมุกเป็นอะไร ร้านนั่งดริ๊งก์เหรอ” หญิงสาวตะโกนต่อว่าทั้งน้ำตา