Chapter9

9

รัก / หลง / หลอก

Ari’ s Part @แปดโมงเช้าวันจันทร์ที่อ่อนล้า

เดินมาถึงโต๊ะประจำเห็นภาพสต๊อปขี่หลังปลายโดยบังเอิญ อดจะนึกถึงฝันแปลกๆ ไม่ได้ วันนี้ก้มหน้าตลอด ไม่กล้าสู้สายตาใคร รู้สึกหน้าร้อนผ่าวจินตนาการฉัน 18 มาก

สต๊อป : " เอริ เป็นอะไรหรือเปล่าวันนี้ดูเงียบๆ "

เอริ : " ห๊ะ!! กอ.. ก็เปล่านิ "

เอริ : " น้องเล็กเราไปเข้าแถวกันเหอะ เพลงขึ้นแล้ว "

มือฉันเกาะน้องเล็กตลอด ไม่อยากเปิดโอกาสให้สต๊อปเข้ามาคุยด้วยตอนนี้ โชคดีที่คาบเช้าเราเรียนกันคนละตึก จึงรีบแยกตัวออกมาก่อน

น้องเล็ก : " แกเป็นอะไร พูดมาตรงๆ ซิ "

เอริ : " เปล่า!! ไม่มี "

น้องเล็ก : " อย่ามาโกหก เราไม่ได้เพิ่งรู้จักกันนะเว้ย "

เอริ : " คือถ้าเราเล่า แกจะไม่ด่าเราใช่ไหม "

น้องเล็ก : " ก็ลองเล่ามาดิ "

เอริ : " คือ สงสัยว่าสต๊อปกับปลายเค้าคบกันอยู่วะ "

น้องเล็ก : " ห๊ะ!! แกพูดบ้าอะไรเนี่ย "

เอริ : " ไม่บ้านะเว้ย แกว่าสต๊อปมีโอกาสชอบผู้ชายด้วยกันไหม "

น้องเล็ก : " ไม่มีทาง "

เอริ : " เฮ้ย!! ทำไมอ่ะ "

น้อง เล็ก : " ก็ตอนที่สต๊อปมันจูบแก มันลูบไล้ บีบเออ.. หน้าอกแกอะ หน้ามันโคตรต้องการเลย เราแอบดูอยู่เราเห็น เสียงครางต่ำในลำคอเหมือนคนสะกดอารมณ์นั้นก็เหมือนกัน มันคงอึดอัดมากแต่ไม่อยากเอาเปรียบแกมากกว่า อีกอย่างบุคลิกสต๊อปก็ไม่ใช่ นิสัยมันออกแนวเจ้าชู้ ไม่ใช่สุภาพแบบคนที่เป็น ถ้าเป็นไอ้ปลายก็ไม่แน่นะ "

เอริ : " คนที่เป็นจะแบบปลายเหรอว่ะ " #เสียงอ่อนหน้าหงอยไม่รู้ตัว

น้องเล็ก : " ส่วนใหญ่จะสุภาพแบบนั้นนะ แล้วมันก็ไม่จูบผู้หญิงหรอก มันจะจั๊กจี้แปลกๆ "

เอริ : " แต่ปลายกับเราจูบกันแล้วนะ "

น้องเล็ก : " ห๊ะ!! อะไรนะตั้งแต่เมื่อไร "

เอริ : " เออแล้ว..ล่ะกันน่า ช่างมันก่อนเหอะ “

เอริ : “แล้วเรามีวิธีดูไหมวะว่าเค้าเป็นเปล่า "

น้องเล็ก : " แกต้องตอบมาก่อน ว่านึกไงแกถึงสงสัยขึ้นมา

เอริ : " ก็เราเห็นรอยสักของสต๊อป S&P แล้วเราก็ฝันแปลกๆ ฝันเห็นสองคนนั้นมีอะไรกัน "

น้องเล็ก : " ในฝันมีแกด้วยไหม " #ถามยิ้มๆ

เอริ : " ก็มีนะ "

น้องเล็ก : " แล้วตื่นมาตอนเช้าแกเปียกไหม "

เอริ : " ห๊ะ!! อะไรเปียก "

น้องเล็ก : " อย่ามา แฉะเลยใช่ไหมล่ะ "

เอริ : " บ้า รู้ได้ไง " #เขิน

น้อง เล็ก : " สรุปนะ คือมันปกติ มันก็มีอารมณ์แบบอยากไง แล้วก็เก็บไปปลดปล่อยในฝัน เรื่องธรรมดาแกไม่ต้องอาย ส่วนสองคนนั้นเป็นไหมเนี่ยดูด้วยตาไม่น่าเป็นทั้งคู่แต่ถ้าอยากพิสูจน์เราก็ลองชวนเค้าคุยเรื่องทะลึ่งๆ ดูถ้าเพศเดียวกับพวกเรามันจะชิวๆ ไม่เขินไม่อาย "

เอริ : " อยู่ๆ จะเอาเรื่องอย่างว่ามาพูดได้ไงล่ะ น่าอายจะแย่ "

น้องเล็ก : " เอาน่า เดี๋ยวจัดการให้เอง "

ฝุ่น’ s Part

สิงร่างอยู่กับเอริทุกวันเช้าไปโรงเรียนพร้อมกัน กลางวันกินข้าวด้วยกัน เย็นกลับบ้านทางเดียวกัน แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปหาแฟน ดีนะที่ได้มางานออกร้านได้เจอคนอื่นบ้าง ไม่งั้นชีวิตวัยรุ่นของฉันคงเหี่ยวเฉาน่าดู #พี่โต๊ะนั้นน่ารักจัง #เหมือนเป็นพรหมลิขิต

(พี่เป้ #ร่างกายสูงสมส่วนหุ่นนักกีฬา ดูเป็นผู้ใหญ่ใจดี อารมณ์เย็น สรุป!! จองนะ)

@โต๊ะประจำ

ฝุ่น : " เอริ ตกลงแกเอาชุดว่ายน้ำ แบบเดียวกับฉันเลยนะ แกเอาสีอะไร "

เอริ : " เออ เอาสีอะไรก็ได้ที่ไม่ใช้สีแดงอะ "

ฝุ่น : " งั้นฉันสั่ง โอนตังค์เลยละกัน "

เอริ : " เออๆ ดูจะกระตือรือร้นกับการไปว่ายน้ำนะแก มีอะไรหรือเปล่า "

ฝุ่น : " เปล่า ไม่มี๊ " #เสียงสูง

น้องเล็ก : " พวกแกสั่งบิกีนี่เลยเหรอ จะไปว่ายน้ำหรือไปอ่อยครูสอนว่ายน้ำกันแน่เนี่ย "

เอริ : " ห๊ะ!! แกสั่งบิกีนี่เลย แล้วฉันจะใส่ได้เหรอ "

ฝุ่น : " ได้ซิ แต่อาจจะเซ็กซี่หน่อย " #หลบตาสต๊อปตอบเสียงแผ่ว

สต๊อป : " ไหนฝุ่น ของสต๊อปดูแบบหน่อย " #ตะลึงกับแบบ

สต๊อป : " เอริ ไม่ไหวนะ โป๊ไปมั่ง "

เอริ : " แหม่!! ก็จะไปยั่วผู้ชายน้อยกว่านี้ได้ไงล่ะสต๊อป " #น้องเล็กเขี่ยเท้าส่งซิกแนว

ปลาย : " ใส่ขนาดนี้ ไม่ต้องใส่ก็ได้มั้ง " #มองแบบตอบหน้านิ่ง

เอริ : "ก็ไม่ได้โป๊อะไรมากนิน่า ไม่งั้นเค้าจะทำมาขายทำไม "

น้องเล็ก : " ไม่โป๊บ้าอะไรแก นี่ถ้าเป็นแฟนเรา เราไม่ให้ใส่หรอก "

เอริ : " หวงขนาดนั้นเลย "

น้องเล็ก - ปลาย - สต๊อป : " เออ!! "

น้องเล็ก : " บิกีนี่เกาะอยู่แค่นี้ เกี่ยวที่เดียวก็หลุดแล้ว "

น้องเล็ก : " เผลอๆ สอนไปเกี่ยวในน้ำไปยังได้เลย ทางสะดวกมากพูดเลย "

ฝุ่น : " แกก็พูดเกินไป ใครมันจะนิ้วไวเหมือนแก "

น้องเล็ก : " อ้าว!! จริงๆ ไม่ต่างจากกางเกงในเลยแก "

น้องเล็ก : " หลงล้วงมือเข้าไปนี่จะสูบหายไปทั้งมือหรือเปล่าก็ไม่รู้ "

ฝุ่น : " ทุเรศ แกพูดอะไรเนี้ย "

น้องเล็ก : " ไม่เคยอะดิ "

เอริ : " แก คือนิ้วนะเว้ย มันสอดเข้าไปในนั้นได้เหรอว่ะ " #ชูนิ้วชี้ขึ้นมากระดิกดู

เอริ : " มันไม่น่าจะเข้าได้นะแก " #ถามโดยไม่คิด

ปลาย : " เอริ!! " #ตีหน้าผากเอริอย่างหมั่นไส้

น้องเล็ก : " ใหญ่กว่านิ้วยังเข้าได้เลยแก " #หัวเราะมองมีเลศนัย

น้องเล็ก : " พอๆ เอางี้ถ้าชุดเค้าส่งมาเมื่อไร แกสองคนต้องเอามาลองใส่ให้พวกเราดู ว่าผ่านเปล่า โอเคนะ ทุกคนเป็นห่วงแกเข้าใจไหม? "

ฝุ่น-เอริ : " เออ โอเค "

น้องเล็ก : " โดยเฉพาะแก ขุดชุดเก่ามาใส่ได้เลย ไม่น่าจะผ่านวะ "

เอริ : " ก็ไม่ได้อ้วนขนาดนั้นปะ "

น้องเล็ก : " ไม่เกี่ยวกับอ้วน แต่นมมึงใหญ่จะยัดลงไปยังไงล่ะห๊ะ!! "

แมร่ง!! ... พูดซะเสียงดัง โคตรอายเลย #สายตาสองหนุ่มนี่คืออะไรกัน

Stop’ s Part

ตั้งแต่วันที่ผมจูบกับเอริทุกอย่างรอบๆ ตัวผมก็เปลี่ยนไป จากที่เหมือนโดนบังคับให้ไปโรงเรียนแต่ตอนนี้โรงเรียนน่าอยู่ขึ้น ชอบความสดใส เสียงหัวเราะ ชอบเธอตอนทำหน้าเอ๋อๆ แม้แต่ตอนที่เธอหลับกรนดังสะท้าน ผมยังมองว่ามันน่ารักมาก และคงไม่ใช่ผมคนเดียวที่รู้สึกอย่างนั้น

พ่อเสือยิ้มยากที่ตัวติดผมตลอดอย่างไอ้ปลายเอง ก็ยังเผลอยิ้มตามเอริ ไม่แปลกที่ช่วงนี้เราจะพูดอะไรพร้อมกัน เพราะสาวๆ มีเรื่องให้ปวดหัวได้ทุกวันสิ ผมดีใจที่ได้เฟริส์คิสของเอริ แต่วันที่เอริหายไปห้องน้ำกับปลาย ผมไม่เชื่อว่าเรื่องมันมีแค่นั้น

ช่วงนี้ทุกคนดูแปลกไปหมดแม้แต่ไอ้แจ็ค ตั้งแต่เคลมแซมมี่ก็ตัวติดกันตลอด คู่นี้เค้าเหมาะสมกันดี ลูกคุณหนูVSลูกคุณหนู แต่ก็อดสงสารไอ้แจ็คไม่ได้ มันดูไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมแซมมี่เลย ยิ่งแซมมี่ยังเกาะแกะไอ้ปลายตลอดแบบนี้ ยิ่งลำบากใจที่จะพูด

" ความสัมพันธ์ของเพื่อน มันยั่งยืนเหนือสิ่งอื่นใด " คำพูดนี้ที่ปลายเคยพูดใส่หูผมในวันนั้น ...

เอริ : " มันไม่น่าจะเข้าไปได้นะแก " #พูดโดยไม่คิด

#ปลายเอื้อมมือไปหยุดที่หน้าเอริใช้ปลายนิ้วดีดหน้าผากเบาๆ ภาพลงโทษแบบฉบับของปลายที่ผมเคยคุ้นตา แต่ไม่เห็นมันทำกับใครอีก ผมเข้าใจได้ทันทีว่าผมมีคู่แข่งแล้ว ต่อไปคงต้องจริงจังให้มากกว่านี้

นี่มันชุดว่ายน้ำ ที่ไม่น่าจะได้ว่ายน้ำนะครับ ขนาดตอนลองยังบางแนบเนื้อขนาดนี้ถ้าลงน้ำจะบางขนาดไหน ผมไม่ยอมปล่อย เอริกับฝุ่นไปเรียนว่ายน้ำแค่สองคนแน่ สุดท้ายผมก็ลงเรียนด้วย ชุดสีส้มยิ่งขับผิวเอริให้สวยเนียนกว่าที่เคย มือผมถือโอกาสลูบไล้ร่างกายเอริอย่างตั้งใจ ยัยนี้ก็ไม่รู้ตัวเลยว่าโดยลวนลามทั้งทางสายตา ทั้งทางร่างกายอยู่ ยังคงสนุกสนานกับน้ำในสระอย่างกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผมละหมั่นไส้ไอ้ครูสอนว่ายน้ำที่ไอ้ฝุ่นมันชอบจริงๆ ผู้ชายเรามองกันออกครับ มาแบบมิตรหรือมาแบบศัตรู เจตนาที่ไม่บริสุทธิ์ใจของมัน ทำให้ผมกับเอริทะเลาะกันหลายครั้งแล้ว (เจอละมุมน่าเบื่อของยัยนี้) เชื่อคนง่าย ใครพูดอะไรก็เชื่อทุกอย่างยกเว้นผม

สต๊อป : " ทำไมต้องเปลี่ยนวันเรียนด้วย วันอาทิตย์อย่างเดิมก็ดีแล้วนิ "

เอริ : " ก็ครูเป้เค้าไม่ว่างวันอาทิตย์ แค่สองสัปดาห์เอง จะอะไรนักหนาล่ะสต๊อป "

สต๊อป : " คือพุธเย็น สต๊อปจองห้องซ้อมไว้ยาวเลย “

สต๊อป : “จะแยกร่างไปเรียนด้วยได้ไงล่ะ "

เอริ : " งั้นสต๊อปก็ไปซ้อมเหอะ เราไปเรียนสองคนกับฝุ่นได้ "

สต๊อป : " ไม่ได้เราเป็นห่วง เข้าใจไหม "

เอริ : " มันก็ไม่มีอะไรน่าห่วง ทุ่มหนึ่งก็กลับแล้ว "

สต๊อป : " ทุ่มหนึ่ง นี่มันดึกไปนะ คนก็ไม่เหลือแล้วจะไม่ให้ห่วงได้ไง "

เอริ : " สต๊อปคิดมากไปนะ เข้าใจว่าห่วงแต่เราโตแล้ว “

เอริ : “พอเหอะขี้เกียจพูดเรื่องนี้แล้ว " #ไว้อาลัยแด่เอริผู้ที่ไม่ยอมใคร

ผมถามความคิดเห็นเพื่อนคนอื่นๆ ส่วนใหญ่ก็มองไอ้พี่เป้ดีกันหมดมีแค่เสียงของ ผม ไอ้ปลาย น้องเล็ก ที่ไม่เห็นด้วย เลยต้องยอมเสียงข้างมาก แล้ววันพุธก็มาถึง สองสาวกับบิกินี่18 ท่าทางรีบร้อนเดินออกจากโรงเรียนไป

สต๊อป : " เฮ้ยมึง กูว่าแมร่งต้องมีอะไรวะ "

ปลาย : " มึงคิดมากไปหรือเปล่า "

สต๊อป : " มึงดูยี่ห้อกูด้วย กูเคยมาก่อน "

ปลาย : " ถ้าห่วงมาก มึงก็ไปเฝ้าเค้าสิ จะมั่วมาบ่นอยู่ทำไม "

สต๊อป : " ถ้ากูไปได้ ก็ไปแล้วป่ะ

สต๊อป : “แมร่งงานประกวดก็จะถึงอาทิตย์หน้าแล้ว “

สต๊อป : “ยังช่วยไอ้แจ็คแกะโน็ตไม่เสร็จเลย ซ้อมซาว์ดก็ยังไม่ไปถึงไหน “

สต๊อป : “กูจะไปยังไง "

ปลาย : " งั้นมึงก็ใจเย็นๆ โตขนาดนี้แล้ว เค้าคงดูแลตัวเองได้แหละ "

สต๊อป : " โตแต่ตัวนะสิ แถมโลกสวยด้วย กูบอกอะไรไม่เคยเชื่อเลยมึง "

ปลาย : " เอ้า!! ไอ้ห่า ก็มึงชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอ "

สต๊อป : " ใช่กูชอบ ทั้งชอบ ทั้งห่วง ทั้งหวง สมองกูรวนไปหมดแล้ว " #หงุดหงิดเพ้อ

ปลาย : " งั้นมึงไปเหอะ กูอยู่ช่วยไอ้แจ็คเอง " #หน้าตึงตอบเสียงเรียบ

สต๊อป : " มึงไง!! ซ้อมร้องไม่ยุ่งเท่ากูหรอก ไปดูให้หน่อยได้ไหมว่ะ "

ปลาย : " ห่า กูก็ต้องแกะเสียงเหมือนกัน มึงอย่ามาโยนให้กูเลย "

สต๊อป : " ไม่ต้อง มึงร้องดีอยู่แล้ว นะๆ ไปดูให้หน่อยเหอะ "

ปลาย : " คือกูไม่เกี่ยว มึงห่วงมึงก็ไปเองดิ "

สต๊อป : " กูถามจริงๆ เหอะ มึงไม่ห่วงเค้าเลยหรือไง "

ปลาย : " เออ กอ.. ก็ห่วง แล้วยังไงล่ะวะ "

สต๊อป : " ห่วงก็รีบไป "

ปลาย : " โอ๊ย!! แล้วทำไมต้องกูด้วย "

ผมรีบเก็บของไอ้ปลายยัดใส่เป้ให้มัน รีบคว้าเสื้อคุมตัวประจำลากมันไปที่บิ๊กไบร์คันโปรดทันที ท่าทีอิดออดแต่ผมก็รู้ว่ามันเต็มใจไป ผมมันคนมีเซ้นเรื่องแบบนี้ ผมห่วงเอริมากกว่าเรื่องอื่น มากกว่าเรื่องของความรู้สึกตัวเอง ไอ้ปลายออกตัวไปอย่างรวดเร็ว เข็มไมล์ตอนนี้คงแตะอยู่ที่ 140 ได้มั้ง (ขนาดไม่อยากไปนะเนี่ย)

พี่เป้ : " น้องฝุ่น รถคันสีขาวที่จอดอยู่ใช่รถน้องฝุ่นป่ะครับ

พี่เป้ : “พี่เห็นมันร้องนานแล้วนะ "

ฝุ่น : " ใช่คะ งั้นเดี๋ยวฝุ่นไปดูก่อนนะคะ "

พี่เป้ : " ครับ เดี๋ยวรถแบตหมด พี่ไม่ช่วยเข็นนะ "