Chapter8

8

ตอนพิเศษ วาเลนไทส์

แสงดำมืดรอบตัว เสียงพูดคุยคุ้นหู พยายามยกเปลือกตาที่หนักอึ้ง ร่างกายถูกกดทับจนขยับตัวไม่ได้ “สต๊อปช่วยด้วย!! ใครก็ได้ช่วยด้วย ฉันกลัว “

ปลายนิ้วเรียวดึงไปกอดไว้แน่บอก เสียงหัวเราะเย้ยหยันดังก้อง กำลังข่มให้อีกฝ่ายกลัว “ปล่อยนะ นายเป็นใคร ปล่อย!! “ดิ้นพล่านในอกร่างสูง กลิ่นนี้คุ้นเคยจังเหมือนเคยสัมผัสจากที่ไหน แววตาคนตรงหน้าดำสนิทยิ่งน่ากลัว มืออ่อนโยนฉุดฉันออกจากอกของอีกฝ่าย หน้าสต๊อปลอยมาในความรู้สึก

สต๊อป : “ปลาย ปล่อย!! เอริเป็นของกู “

ปลาย : “…… “#รั้งแขนเอริไว้

สต๊อป : “กูบอกให้ปล่อย มึงไม่มีสิทธิยุ่งกับเค้า “

ปลาย : “…… “#รั้งแขนเอริแน่นกว่าเดิม #ลงน้ำหนักจนเจ็บ

สต๊อป : “มึงมันบ้าไปแล้ว “

ปลาย: “ใช่กูบ้า!! อะไรที่เป็นของมึง ก็เหมือนเป็นของกู “

ปลาย : “แม้แต่มึง ก็เป็นของกู “

เสียงเถียงกันดังต่อเนื่อง ก่อนฝ่ายที่พูดน้อยกว่าจะโน้มตัวไปบดจูบปากอีกฝ่ายอย่างระบายอารมณ์ เอริยังยืนอยู่ตรงกลาง ถูกทิ้งให้งงกับภาพตรงหน้า “มันเกิดอะไรขึ้น? “รสจูบหยาบโลนบดเบียด รุกเร้าจนสต๊อปทุบอกประท้วงขออากาศหายใจ แต่ก็แค่เพียงอึดใจเท่านั้น

สต๊อปส่งสายตามองเอริก่อนจะถูกปลายบดจูบย้ำๆ ปลายนิ้วเรียวบีบกร้ามแน่นให้สนใจแต่ที่เค้า มือปลายไล่ถอดเสื้อตัวเกะกะออก สต๊อปเริ่มเกร็งขัดขืนตามจังหวะที่ถูกรุกเร้า ปลายระบายอารมณ์ดิบฉีกทึ้งเสื้อจนขาดร่วงลงพื้น ร่างเกือบเปลือยเหลือเพียงชั้นในบางช่วยบังตา ปลายไล่ซุกไซ้จากซอกคอ ลงล่างบดจูบบนเนื้อนิ่มสร้างรอยจ้ำแดงไว้ทั่ว สต๊อปพยายามกลั้นเสียงแห่งความพ่ายแพ้ไว้

สีหน้าเสียวซ่านยิ้มยั่วเชิญชวนเอริ ปลายเหลือบตามองเอรินิดหนึ่ง แสยะยิ้มเย้ยก่อนจะฟัดร่างตรงหน้าต่อ จุกแบนถูกปลายลิ้นดูดเม้มจนแข็งเป็นไต รอยฟันคมประทับบนยอดอก สต๊อปครางเสียงหวานปนเจ็บปวด

เอริอยู่ใกล้คนทั้งสองเพียงเอื้อมมือ แท่งแก่นกลางขนาดโตเต็มวัยดันขอบชั้นในจนเห็นชัดเป็นลำ ปลายดึงชั้นในของสต๊อปลง ฝ่ามือดึงชักช่วยสต๊อปให้ปลดปล่อย เสียงครางระงมทั้งให้เอริยืนตัวแข็งทื่อ แต่ยังแสร้งยิ้มอย่างใจเย็น “เอริ มานี่สิ “

“เอริ มาหาปลายสิ “ร่างเอริมองปลายเหมือนต้องมนต์ สต๊อปรีบคว้าเอริไปประกบปากบดเม้มระบายความเสียว ปลายยื้อแย่งคว้าเอริมาจูบอีกคน เสียงครางหวาน เสียงหายใจหอบถี่ยิ่งกดดันให้รู้สึกแปลก

เฮ้อๆ เฮ้อ!! .. หืมม #กลืนน้ำลายฝืดคอ

นี่เราฝันบ้าอะไรเนี่ย โฮโมนในร่างกายทำงานเยอะเกินไปหรือไง #เสียงจากเอริ