3

ณ คอนโดหรูย่านธุรกิจ

ไอ้ที่ตั้งใจจะสงเคราะห์สักครั้งคิดว่าคงไม่ยุ่งยากเท่าไหร่ นับว่าเป็นความคิดที่ผิดมหันต์ ปองภพอุ้มเรือนร่างไร้สติเข้ามาในห้องอย่างทุลักทุเลเพราะคนเมาไม่ให้ความร่วมมือ มือไม้สะเปะสะปะน่าหวาดเสียวอีกนิดเดียวจะถึงโซฟากลางห้อง เจ้าหล่อนก็สร้างปัญหาใหม่ขึ้นมาอีกจนได้

“อุก...อุ๊ก..พรวด” เกรซโก่งคออาเจียนเอาเศษซากอาหารออกมาจนหมดไส้หมดพุงที่มันยุ่งก็เพราะหล่อนดันอาเจียนกับอกเขานี่สิ...ซวย.....ซวยจริง ๆ เลยกู.....ชายหนุ่มบ่นอย่างหัวเสีย นี่มันวันโลกาวินาศหรือไงวะ...

“คุณ...นี่คุณ” ปองภพหงุดหงิดที่สาวเจ้าสร้างปัญหาใหญ่ให้เขาอีกแล้ว...ซ้ำเจ้าตัวยังหลับหนีไปดื้อ ๆ

ปองภพวางหญิงสาวลงบนโซฟาตัวใหญ่....ก่อนจะเข้าไปหาผ้าแพรมาห่มคลุมเรือนร่างของหล่อนเอาไว้และสอดมือเข้าไปรูดซิปถอดชุดเดรสให้หล่อน บอกตัวเองว่าเพราะไม่อยากเสียลูกตากับภาพอุจาดตาต่างหากถึงต้องยอมทำอะไรที่มันยุ่งยากลำบากลำบน จากนั้นจึงผละไปหยิบอ่างน้ำและผ้าขนหนูผืนเล็กลงมือเช็ดหน้าเช็ดตาให้......อืม....พอไม่มีเครื่องสำอางยัยนี่ก็ดูดีเหมือนกันนี่หว่าชายหนุ่มเผลอยิ้มขำออกมา นึกถึงตอนที่หล่อนโฆษณาตัวเองว่านมใหญ่ก้นเด้ง....ยัยเพี้ยนเอ้ย !...อยากรู้นักว่าตอนไม่เมานิสัยเจ้าหล่อนจะเป็นยังไงกันนะ....ปองภพห่มผ้าให้หล่อนและปล่อยทิ้งไว้แบบนั้นดีกว่าจะต้องพยายามใส่เสื้อตัวใหม่ให้...ไม่ได้อยากเห็นอะไรต่อมิอะไรของหล่อนนักหรอก.....

ถึงเวลาที่ชายหนุ่มจะได้เข้าไปอาบน้ำชำระคราบสกปรกที่ยัยตัวแสบอ้วกใส่ไว้ เขาใช้เวลาไม่นานเพราะดึกมากแล้ว.....แต่พอกลับออกมาอีกทีก็เห็นแขนเรียวเล็กของหล่อนห้อยตกลงมาจากโซฟาแล้วต้องถอนหายใจอีกครั้ง..หากปล่อยทิ้งไว้แบบนั้น......มีหวังหล่อนได้ตกโซฟาแน่ ๆ

ด็อกเตอร์หนุ่มตัดสินใจอุ้มผู้หญิงขี้เมาขึ้นมาอีกครั้งพาไปวางบนเตียงกว้าง...ส่วนตัวเองก็ล้มตัวลงนอนอีกฝั่งเพราะง่วงและเหนื่อยเต็มที แต่แล้วก็นึกอะไรขึ้นมาได้...เขาลุกขึ้นไปจัดการตั้งกล้องถ่ายวีดีโอไว้บนโต๊ะปลายเตียงเรียบร้อยแล้วก็ยิ้มออกมา....ดีใจในความรอบคอบของตัวเอง หลังจากนั้นจึงหันหลังให้กับผู้หญิงที่ได้สิทธิ์นอนร่วมเตียงโดยเจ้าของไม่เต็มใจ แล้วหลับไปอย่างไร้กังวล.......

เช้าวันใหม่....เกรซ ลืมตาตื่นขึ้นมาแบบมึน ๆ งง ๆ บนเตียงกว้างขนาดคิงไซส์ที่ไม่ใช่ของหล่อนแน่ ๆ สภาพห้องแตกต่างจากห้องของตัวเองอย่างสิ้นเชิง หรือว่าจะเป็นห้องของเจ้าปพน น้องชายคนสนิทเพราะจำได้ราง ๆ ว่าปพนพูดบางอย่างด้วยแต่นึกไม่ออก…โอย...ปวดหัว...สองมือบางยกขึ้นกุมศีรษะกลอกตาไปมา...

“...กรี๊ดดดด !!......” หญิงสาวกรีดร้องออกมาสุดเสียงเมื่อเห็นผู้ชายตัวสูงใหญ่นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว เดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ ช่วงลำตัวยังมีหยดน้ำเกาะพราว ถึงหุ่นของเขาจะแซ่บน่ากินแค่ไหน...แต่ก็ไม่สำคัญไปกว่า เขาเป็นผู้ชายแปลกหน้า....ตายแล้วยัยเกรซ...หล่อนมั่วขนาดนี้เลยหรือวะ....พรหมจรรย์ของฉัน....หมด...หมดกัน…หญิงสาวแย้มผ้าห่มก้มดูเรือนร่างเปลือยเปล่าของตัวเองอย่างหมดอาลัยตายอยาก

“ผีชะนีเข้าสิงหรือไง...ร้องออกมาได้...แก้วหูแทบทะลุ” ด็อกเตอร์หนุ่มหันมายืนเท้าเอวประจันหน้ากับคนบนเตียงที่หัวหูชี้ฟูดูไม่ได้......

“แกเป็นใคร แล้วเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง...เอ่อ...ไม่ใช่สิ...ฉันเข้ามาในห้องนี้ได้ยังไง” เกรซพูดผิดพูดถูกเมื่อเห็นกล้ามเนื้อแน่นตึง ปกคลุมด้วยขนรำไร...โคตรเซ็กซี่เลยอ่ะ......ฮึ่ย !...มันใช่เวลามาคิดเรื่องลามกไหมเนี่ย.....ยัยเกรซเอ้ย......

“ที่นี่ห้องของผม....เตียงของผม...แล้วผมก็เป็นคนอุ้มคุณขึ้นมาวางไว้เอาบุญ” ดวงตาสีน้ำตาลเข้มจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่กำลังกลอกไปมาเต็มไปด้วยความไม่แน่ใจแฝงไว้ด้วยความหวาดกลัวแตกต่างจากแม่สาวฝีปากกล้าเมื่อคืนอย่างสิ้นเชิง

“ฉันจะแจ้งความ” เกรซสับสนแต่ก็แข็งใจเชิดหน้าขึ้น สถานการณ์ไม่น่าวางใจ อย่างน้อยให้ได้ขู่อีกฝ่ายจะได้ไม่ย่ามใจจนเกินไป….

“ข้อหาอะไรไม่ทราบ” คิ้วเข้มเลิกขึ้นดวงตาคมหรี่เล็กแคบพร้อมกับเหยียดยิ้มอย่างหมิ่น ๆ ประเมินดูแล้ว

“ข่มขืน กักขังหน่วงเหนี่ยวหรืออาจจะเรียกค่าไถ่ด้วย” สาวหัวหมอทำหน้าเหี้ยมแยกเขี้ยวยัดเยียดข้อกล่าวหายาวเหยียด

“ฮ่า...ฮ่า..ฮ่า....คุณนี่ตลกเป็นบ้าเลยพับผ่าสิ” ชายหนุ่มหัวเราะลั่น ไม่สะทกสะท้านกับข้อหาหนัก เขาเดินเอื่อย ๆ ไปเก็บกล้องที่ได้ทำการบันทึกวีดีโอไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ไม่สนใจดูด้วยซ้ำว่ามันจะยังทำงานอยู่หรือว่าแบตหมดไปนานแล้ว

“กะ...แก ไอ้เลว.....ยังจะกล้าอัดคลิปไว้ด้วยหรือ...ห๊า...” เกรซโกรธจนควันออกหูชี้หน้าด่าผู้ชายสารเลวปากคอสั่น เมื่อคิดว่าอีกฝ่ายอัดคลิปเอาไว้แบล็คเมล์...ชั่วจริง ๆ เสียดายที่รูปร่างหน้าตาดันสวนทางกับนิสัยอย่างน่าใจหาย

“บังเอิญผมเป็นคนรอบคอบ” ชายหนุ่มพูดพลางเก็บอุปกรณ์ไปพลางไม่มีอาการเร่งรีบลุกลี้ลุกลนอย่างคนที่ทำความผิดมักจะเป็น...

“นายแน่มาก...แบบนี้แสดงว่าเลวจนชำนาญเลวไร้เทียมทานจริง ๆ” หญิงสาวสรรเสริญคนบ้ากาม

“ขอบคุณที่ชม” ชายหนุ่มแยกเขี้ยวใส่

“เอามานี่นะ” เกรซลุกจากเตียงจะเข้าไปแย่งกล้องในมือของผู้ชายตัวโต ในขณะที่อีกมือก็กำผ้าแพรที่พันตัวเอาไว้...แต่เขาไวกว่าเดินหนีออกนอกห้องไปเฉยเลย

“ไอ้บ้า...ไอ้ชั่ว....เอามานี่นะ...ไอ้เลว” หญิงสาวตะโกนด่าลั่นพร้อมกันนั้นก็รีบขยับผ้าแพรพันเป็นกระโจมอกขมวดปมให้แน่นหนาขึ้นอีกนิดก่อนจะตามไปติด ๆ ตั้งใจจะตามไปแย่งกล้องคืนให้ได้….เมื่อออกไปเห็นชายหนุ่มร่างสูงนั่งอยู่บนโซฟา เขายกกล้องขึ้นมาท่าทางเหมือนกำลังจะเปิดดูภาพที่บันทึกเอาไว้...เกรซตัดสินใจกระโจนเข้าแย่งกล้องในมือแต่ดันพลาดกลายเป็นขึ้นไปนอนทับอยู่บนร่างหนา ไม่รู้ว่าหล่อนแรงเยอะหรืออีกฝ่ายตั้งใจกันแน่.....

“เฮ้ย ! เจ๊...เฮีย.....” ปพนอุทานเสียงดังลั่น มองภาพตรงหน้าตาค้าง....เร็วเกินคาด คือสิ่งที่ชายหนุ่มสรุปได้ตอนนี้