1

“ปล่อยช้านนนนนนน.........ไม่ต้องมายุ่ง” หญิงสาวสวยคมสมส่วน รูปร่างกลมกลึง เอวคอดกิ่ว อวบอิ่มในส่วนที่ควรมี เพราะเหตุนี้บรรดาชายหนุ่มที่เข้ามาผูกสมัครรักใคร่อยากได้หล่อนเป็นแฟนจึงจ้องแต่จะฟันหล่อนกันตาเป็นมัน จึงทำให้ไม่มีใครก้าวข้ามเข้ามาอยู่ในฐานะนั้นได้สักคน จนกระทั่ง......ผู้ชายคนปัจจุบันที่กำลังจะกลายเป็นอดีตสด ๆ ร้อน ๆ .....

“เกรซเมาแล้วนะคะ......ให้พี่ไปส่งเถอะ” ชายหนุ่มสูงโปร่งจมูกโด่งผิวขาวแลดูเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว พยายามจะเข้ามาประคอง แต่ก็โดนปัดป้องอย่างรังเกียจ

แทนคุณผู้ชายแสนสุภาพอ่อนโยน คนที่เกรซหมายมั่นปั้นมือจะลงหลักปักฐานหลังจากเกือบจะขึ้นคานด้วยวัยยี่สิบเจ็ดปี แต่แล้วก็ต้องผิดหวังอย่างรุนแรงจนเป็นเหตุให้ หล่อนเมามายในค่ำคืนนี้

“ไม่ต้องแกล้งเป็นห่วง.....ไปให้พ้นไอ้คนตอแหล...ไปสิโว้ย....” คนเมาตะโกนใส่หน้า แทนคุณเสียงดังลั่นซ้ำร้ายยังยกเท้าขึ้นหมายจะถีบอีกฝ่ายแต่ก็วืด... หล่อนไม่แคร์สายตาหลายคู่ที่หันมามอง…และหนึ่งในนั้นมีสายตาคู่คมที่มองมาอย่างนึกสมเพชฝ่ายหญิง...ไร้ค่า...คนที่คิดว่าตัวเองฉลาดตัดสินหล่อนไปแล้ว ก่อนจะเบนหน้าหนีจากภาพชายหญิงที่ทะเลาะกันตรงหน้า

“เกรซ !....คือ.....พี่ขอโทษ” ช่วงไหล่ที่เคยสง่าผ่าเผยตอนนี้ลู่ลงอย่างเห็นได้ชัด แขนทั้งสองข้างตกแนบลำตัวพร้อมกับเอ่ยเสียงเศร้าสร้อยด้วยความรู้สึกผิด สมแล้วที่หล่อนจะด่าเขาอย่างนั้น เขาไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องราวจบลงแบบนี้เลยสักนิด

“ไปกันได้หรือยังครับพี่แทน” ชายหนุ่มหน้าอ่อนรูปร่างโปร่งบางผิวขาวใสราวกับเด็กทารก เขาเดินเข้ามาถามแทนคุณด้วยหน้าตาตึงเปรี๊ยะพร้อมกันนั้นก็ชายตามองนางชะนีขี้เมาอย่างดูหมิ่นดูแคลนแล้วแอบเบ้ปากนิด ๆ เหยียดหน่อย ๆ

“พี่ไปก่อนนะเกรซ...ขับรถดี ๆ นะคะ” แทนคุณบอกอย่างห่วงใยซึ่งอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้แสดงออกกับผู้หญิงคนนี้ เดิมทีเขาคิดว่าอาจจะรักและสร้างครอบครัวร่วมกับหล่อนได้แต่สุดท้ายเขาก็ทำไม่ได้ ไม่อาจฝืนความรู้สึกของตัวเองต่อไปได้ แท้จริงแล้วเขารู้สึกกับหล่อนเหมือนน้องสาวได้แค่นั้นจริง ๆ ไม่อาจเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้นอกจากยอมรับกับหล่อนไปตามตรงอย่างน้อยก็ยังดีกว่าไปทิ้งขว้างกันกลางทางตัดโอกาสที่หล่อนจะได้เจอคนที่ดีกว่าเขา

“ฮึ...ขออย่าให้เจอะให้เจอกันอีกเลย...เจ้าประคู๊นนนนนน....” เกรซยกมือท่วมหัวสาปส่ง...จบสิ้นกันเสียที...ไม่มีผัวก็ได้วะ....” หญิงสาวยังทำใจไม่ได้กับความจริงที่เข้ามาโดยไม่ทันได้ตั้งตัว...เรือนร่างระหงหมุนตัวกลับพยายามเดินเชิดหน้าตัวตรงไปที่ลานจอดรถ...ผับแห่งนี้เป็นของรุ่นน้องที่สนิทกันมาก เกรซและเพื่อน ๆ จึงมาสิงสถิตอยู่ที่นี่บ่อย ๆ ...แต่วันนี้ นายปพนผู้เป็นเจ้าของที่นี่ไม่รู้หายหัวไปไหน.....แต่ก็ช่างเถอะถึงมันอยู่ก็ช่วยเหลืออะไรไม่ได้อยู่ดี...สงสัยจะต้องกลับไปบวชชีล้างซวย ที่คนสวยอย่างหล่อนดันมาโดนเกย์หักอก.....โอ๊ย...อยากจะบ้าตาย....หญิงสาวตะโกนโวยวายระบายความอัดอั้นตันใจ...……

ในที่สุดคนที่เพิ่งอกหักช้ำรักมาหมาด ๆ ก็เดินโซซัดโซเซขึ้นมานั่งบนรถด้วยจิตใจที่ยังไม่สงบ และเพราะความพลุ่งพล่านนี้เองทำให้หล่อนถอยรถออกมาได้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ จอดขวางรถคันข้าง ๆ โดยไม่ตั้งใจก่อนจะฟุบหน้าร้องไห้โฮอย่างลืมอาย

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...เสียงเคาะกระจกข้าง ๆ หูไม่อาจเรียกความสนใจจากหญิงสาวที่นั่งฟุบหน้าอยู่ที่พวงมาลัย หล่อนยังตั้งหน้าตั้งตาร้องไห้ให้สาแก่ใจ ไม่อยากรับรู้สิ่งรอบตัวโลกจะถล่มดินจะทลายก็ชั่งหัวมัน...ฉันกำลังเศร้าเข้าใจกันบ้างไหมสิโว้ย........คนเมานึกขวางพาลพาโลไปทั่ว

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก

ชายหนุ่มในชุดลำลองกางเกงยีนส์เสื้อยืดสีขาวโชว์แผงอกแน่นเปรี๊ยะอย่างคนที่ดูแลตัวเองดีมาก ๆ เขาเพิ่มแรงเคาะขึ้นอีกระดับ เป็นผลให้คนที่ตั้งหน้าตั้งตาร้องไห้อยู่นั้น เงยหน้าตวัดสายตาขึ้นมองอย่างไม่พอใจก่อนจะกดลดกระจกลงแล้วก็พ่นคำด่าออกมาราวกับพ่นไฟ...นาทีนี้หล่อนหน้ามืดตามัวไม่เห็นหัวใครทั้งนั้น

“ออกไปจากชีวิตฉันสักทีไอ้พวกบ้าเอ้ย.....จะจองเวรกันไปถึงไหน ไปผุดไปเกิดเสียทีไป...ไป๊... ชะนีไม่ได้มีเอาไว้บังหน้าใครนะโว้ย....อยากจะพากันไปเขมือบที่ป่าไหนหรือจะลากกันไปกินในน้ำก็ตามสบาย อย่ามายุ่งกับฉัน..ชู่ว์ ชู่ว์...” เกรซหลับหูหลับตาด่าเป็นชุด พร้อมกับโบกมือไล่ให้ใครก็ได้ที่บังอาจมารบกวนช่วงเวลาสุดเศร้านี้ ไปไกล ๆ

“นี่คุณ...ช่วยเลื่อนรถให้ผมก่อน แล้วจะนั่งสวดให้พรใครต่อก็ตามใจ” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างหงุดหงิดที่จู่ ๆ ต้องมารับคำผรุสวาทจากผู้หญิงที่เขามองว่าทำตัวไร้ค่าสิ้นคิด.....ซวยจริง ๆ พับผ่าสิ…ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างหงุดหงิดที่ต้องมาเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่อง

“ไม่หลบมีอะไรป่ะ....ฉันไม่สวยหรือไงหึ...ดูดี ๆ ดิ...นมก็ใหญ่ก้นก็เด้ง เก้งอย่างพวกคุณคงไม่ชอบสินะ....ฮ่า...ฮ่า.....เอิ้กกก...” โฆษณาสรรพคุณของตัวเองจบ หญิงสาวก็ฟุบหน้าลงไปเหมือนเดิม ครั้งนี้เหมือนสติจะดับหลับไปเสียแล้ว