Methat & NaRun - 2 ปฏิบัติการอ่อยหมอหนุ่ม

เย็นวันต่อมา

พราวฟ้าแกล้งเข้าไปหาคุณหมอเพราะอยากจะเลี้ยงขอโทษที่เธอเมาใส่เขาเมื่อวันก่อน ตอนแรกหมอเมธัสทำท่าเหมือนไม่อยากมา แต่ทว่าไม่รู้ว่าเพราะอะไรอยู่ ๆ เขากลับเปลี่ยนใจรับนัดเธอขึ้นมาเสียอย่างนั้น

ณ ร้านอาหารริมน้ำ

“คุณหมอเมธัส ทางนี้ค่ะ” พราวฟ้าโบกมือทักทายเมื่อเห็นหมอเมธัสเดินเข้ามาที่ร้าน แต่ก็ต้องแอบผิดหวังเล็กน้อยที่เห็นคนเดิมตามมาข้าง ๆ คือหมอตุลย์ที่เดินมาติด ๆ

“สวัสดีครับคุณพราวฟ้า พอดีหมอเมธัสชวนผมมาด้วย คุณพราวฟ้าคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับ”

คนตรงหน้าเล่นดักคอไปแล้ว แล้วพราวฟ้าจะทำอะไรได้ ที่ทำได้คือส่งยิ้มหวานไปให้ตามมารยาท

“อ๋อ...ค่ะ ฟ้าไม่ว่าอะไรเหรอคะคุณหมอ ทานกันหลายๆ คนครึกครื้นดีค่ะ^^”

ไม่รู้ว่าทำไมหมอเมธัสถึงพาหมอตุลย์มาด้วยแต่ทำให้พราวฟ้าถึงกับลำบากใจเพราะกลัวแผนพิสูจน์ความเป็นเกย์จะไม่สำเร็จ

สำหรับเธอหมอตุลย์อะน่าจะเป็นเกย์แน่ เพราะแต่งตัวเนี้ยบมาก แต่หมอเมธัสละ เป็นด้วยกันไหมนะ พราวฟ้าพยายามสลัดความคิดออกไปจากหัว และเรียกพนักงานมารับออเดอร์

“งั้นเดี๋ยวผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ” อยู่ ๆ หมอเมธัสก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ เขาบอกกับพราวฟ้าด้วยท่าทางสุภาพแต่หันไปกระซิบกระซาบอะไรบางอย่างที่ข้างหูอย่างแนบชิดกับหมอตุลย์ต่อหน้า

หญิงสาวถึงกับตกใจกับการกระทำของคนทั้งคู่ เพราะท่าทีที่ทั้งสองแสดงต่อกันแทบไม่ต่างอะไรกับคู่รัก ก่อนที่หมอเมธัสจะเดินออกไปโดยมีหมอตุลย์ตะโกนตามหลัง

“เฮ้ย! แล้วมึงกินไรวะกูจะได้สั่งรอ” หมอตุลย์เอ่ยเรียกเพื่อนที่กำลังจะทำท่าเดินออกไป

“อะไรก็ได้ มึงสั่งมากูกินได้หมด มึงก็รู้อยู่นี่แล้วว่ากูกินอะไรไม่กินอะไร” หมอเมธัสเอ่ยตอบหมอตุลย์ก่อนส่งยิ้มให้

ทั้งท่าทางและคำพูดที่หมอหนุ่มทั้งคนแสดงต่อกัน ยิ่งทำให้พราวฟ้าที่นั่งอยู่อึ้งไปกันใหญ่ ทว่าพอเห็นหมอตุลย์กำลังมองเธออยู่ เธอเลยหันมาส่งยิ้มให้เขาพร้อมกลับรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติทันที

“หมอตุลย์นี่ รู้ใจหมอเมธัสดีนะคะ ^^” ไหน ๆ ก็ลองแอบหยั่งเชิงหมอตุลย์ไปสักหน่อยเพื่อดูท่าที

“ใช่ครับ... เราอยู่ด้วยกันมานานนะครับ เลยต่างคนต่างรู้ว่าชอบอะไรหรือไม่ชอบอะไร^^” หมอตุลย์ตอบหญิงสาว ก่อนจะก้มมองไปที่เมนูอาหารในมือ ทำให้เขาไม่เห็นสีหน้าของพราวฟ้าตอนนี้ที่เธอนั่งยิ้มแหย ๆ เมื่อได้ฟังคำตอบ

“ณาลัลน์เอ๊ยย... ฉันว่าชัวร์แล้ววว...” พราวฟ้าพึมพำกับตัวเองอย่างเบาที่สุด เป็นจังหวะเดียวกับที่หมอตุลย์เงยหน้ามองหญิงสาวเพื่อที่จะถามว่าเธอสั่งอะไร

“คุณพราวฟ้าจะสั่งอะไรเหรอครับ พอดีเมื่อกี้ผมไม่ได้ยิน” หมอตุลย์ ถามหญิงสาวเมื่อเห็นเธอเหมือนพูดอะไรสักอย่างเพียงแต่เขาได้ยินเธอไม่ชัด

“อ๋อ... ฟ้าทานตามที่คุณหมอตุลย์สั่งก็ได้ค่ะ พอดีอยากรู้เหมือนกันว่า ปกติแล้วพวกคุณหมอชอบทานอะไร^^” พราวฟ้าเอ่ยบอกพร้อมยิ้มให้แห้งก่อนหยิบน้ำขึ้นมาจิบ

อีกฟากฝั่งของหมอเมธัส ทั้งที่บอกว่าจะขอตัวมาเข้าห้องน้ำแต่พอคล้อยหลังหมอตุลย์กับพยาบาลสาวที่นั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะ เขาก็เหลียวหันกลับไปมองก่อนเพื่อนกับพยาบาลสาวก่อนจะยกยิ้มออกมาที่มุมปาก ทั้งหมดเป็นแผนการของเขาเอง

เขารู้ว่าหมอตุลย์เพื่อเขาชอบพยาบาลพราวฟ้ามานาน และที่เขายอมรับนัดจากเธอก็เพื่อสิ่งนี้ ทว่าจังหวะที่หันหลังกลับปอีกทาง กลับชนเข้ากับหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังเดินตรงมาพอดี

“โอ้ย ว้ายยย.....”

“ขอโทษครับ เป็นไรไหมครับ”

ร่างที่ตัวโตสูงกว่าชนคนตัวเล็กอย่างจัง ส่งผลให้หญิงสาวที่ใส่ส้นสูงหัวเข็มเซจนข้อเท้าพลิกเกือบจะล้ม ดีว่าหมอเมธัสคว้ามือเธอไว้ได้ทันจนรั้งตัวเข้ามาในอ้อมแขน

“โอย.... เจ็บข้อเท้าค่ะ”

หญิงสาวที่หมอเมธัสชนคือณาลัลน์ ความจริงเธอเองก็ไม่ได้มองทางอยู่เหมือนกัน เพราะกำลังมองหาโต๊ะของพราวฟ้าจนไม่ได้สังเกตทางตรงหน้า

“ขอโทษนะครับ ไหนผมขอดูหน่อยนะครับ” ด้วยความเป็นหมอทำให้เมธัสรีบก้มลงเขานั่ง ก่อนจะกำลังยื่นมือเขาไปจับที่ข้อเท้าเผื่อดูอาการ แต่ทว่าณาลัลน์กลับตกใจรีบขยับเท้าหนีตามสัญชาตญาณ

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่ได้เป็นมากค่ะ แค่นี้เองเดี๋ยวนั่งสักพักก็น่าจะดีขึ้นค่ะ” ณาลัลน์เอ่ยบอกชายหนุ่มตรงหน้าแต่ก็ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมองชายตรงหน้า ที่ตอนนี้เขาทำหน้าแอบตำหนิคนไข้ที่เขาพึ่งชนเมื่อกี้ เพราะจากการสันนิษฐาน เบื้องต้นแล้วการที่ใส่สนสูงขนาดนี้และแรงชน อาจจะทำให้ข้อเท้าของหญิงสาวแพลงได้และอาจจะมีอาการบวมตามมา

“ไม่ต้องกลัวนะครับ พอดีผมเป็นหมอ ผมขอดูหน่อยนะครับ” เมธัสเอ่ยขึ้นอีกครั้งเพื่อลดความกังวลของหญิงสาว ก่อนที่เขาจะประคองเธอนั่งลงตรงเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ข้าง ๆ

“หมอ?” อย่าบอกนะว่าเขาคือหมอเมธัสที่เพื่อนของเธอพูดถึง ณาลัลน์กะพริบตาปริบ ๆ แอบลุ้นอยู่ในใจ ส่วนคนตรงหน้าเหมือนนึกรู้เขาก็เอ่ยบอกชื่อตัวเองพอดี

“ครับ ผมเป็นหมอชื่อเมธัส ประจำโรงพยาบาล BBS ผมขอดูข้อเท้าหน่อยนะครับ” เมธัสละสายตาจากหน้าของณาลัลน์ที่ใกล้กันนิดเดียวตอนนี้เปลี่ยนไปมองยังข้อเท้าของเธอ

“เจ็บไหมครับ” เมธัสถามอีกครั้ง เมื่อเขาเอามือไปจับที่ข้อเท้าของหญิงสาว ที่ตอนนี้เริ่มมีอาการบวมแดงขึ้นมาที่ข้อของหญิงสาวทที่ตอนนี้จากผิวขาวเนียนละเอียดเปลี่ยนเป็นสีแดงบวมขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“โอ้ย.! เจ็บค่ะ เจ็บ”