ภูเก็ตที่รัก

วันเดินทางที่จะไปเที่ยวก็มาถึงตอนนี้ฉันมารอปลายฝันอยู่ที่สนามบิน

"ฝัน ทางนี้"มือเรียวสวยชูขึ้นพร้อมกับเสียงหวานตะโกนเรียกเพื่อนเสียงดัง

"เบา ๆ ก็ได้แกอายเขา"ปลายฝันมองไปรอบ ๆ ตัวเห็นคนรอบข้างเริ่มหันมามองด้วยความอายเลยส่งเสียงเพื่อปรามเพื่อน

"ฉันก็กลัวว่าแกจะไม่เห็นไง ไปกันยัง"

"พ่อ แม่ สวัสดีคะ"จ๊ะแล้วเรามารอนานยัง

"เพิ่งมาเหมือนกันคะ เราเข้าไปข้างในกันเลยไหมคะ"

"ไปสิแก /ไปคะไปรอข้างในกัน"ยัยฝันจูงมือฉันเดินเข้าไปข้างในเพื่อรอขึ้นเครื่อง

"เหนือบอกว่าจะมาด้วยนะฝันแม่ยังไม่เห็นเลยอีกครึ่งชั่วโมงเครื่องก็จะออกแล้ว".

"เดี๋ยวคงมาคะแม่ "

"ฝัน พี่เหนือมาด้วยเหรอ"ฉันรีบถามยัยฝันทันที

"ใช่มาด้วยบอกว่าทำงานเหนื่อยอยากจะพักผ่อนอะ พอดีฉันชวน พี่เหนือรีบตอบตกลงทันทีเลยนะ พูดไม่ทันขาดคำนั้นไงเดินมาพอดี"

ขาวยาวก้าวมาหยุดยืนสายตาไล่มองไปที่เก้าอี้ทีละแถวเพื่อหา คนที่จะไปภูเก็ตด้วยกัน

"พี่เหนือทางนี้" ปลายฝันชูมือเรียกพี่ชายตัวเอง

เมื่อเห็นมือของน้องสาวพ่วงด้วยเลขาสาวที่เขาอยากเจอหน้านั่งอยู่ข้าง ๆ น้ำเหนือมุ่งตรงไปที่น้องสาวและเพื่อนทันที

"สวัสดีครับพ่อ แม่ "น้ำเหนือนั่งลงข้างเลขาสาว

"รถติดเหรอถึงมาช้า"

"ติดนิดหน่อยครับ"ตอบคำถามพ่อกับแม่แต่สายตาจ้องมองไปที่เลขาสาวมุมปากยกยิ้มร้าย

จะมองอะไรนักหนาเนี่ย ทำตัวไม่ถูกแล้ว ทำไงดีวะ สวัสดีก่อนแล้วกันคนที่โดนมองหน้าได้แต่คิดในใจ

"สวัสดีคะบอส"มือเรียวยกมือไหว้หัวหน้าหนุ่มที่มานั่งเก้าอี้ถัดกับตนเอง

"อืม สวัสดี อยู่ข้างนอกไม่ต้องเรียกฉันว่าบอสก็ได้ บอสเอาไว้ตอนอยู่ที่ทำงานแล้วก็"

"แล้วจะให้ขวัญเรียกบอส ว่าอะไรละคะ"

"เรียกพี่เหนือเหมือนกับยัยฝันแล้วกัน"

"คะ พี่เหนือก็พี่เหนือ"

"สองคนเลิกคุยกันได้แล้วพนักงานเรียกขึ้นเครื่องแล้วฉันคิดถึงคนที่ภูเก็ตจะแน่"ยัยปลายฝันพูด

เดินทางประมาณ 1 ชั่วโมงก็ถึงภูเก็ตรถตู้จากที่บ้านพี่นิวตันแฟนปลายฝันก็มารับที่สนามและพาไปส่งที่โรงแรม

"ฮู้ ฝันโรงแรมแฟนแกใหญ่จัง สวยด้วย บรรยากาศโครตดีเสียดายยัยกุ้งนางน่าจะมาด้วยเนอะ"เสียงขวัญข้าวเอ่ยออกมาใส่แจ๋วตื่นเต้นดีใจ

"สวยแกก็เที่ยวให้สนุกนะอะไรที่มันไม่ดีแกโยนมันทิ้งไว้ที่นี่แหละเข้าใจไหม พี่นิวตันมาแล้ว ปะเข้าโรงแรมกัน"

แฟนยัยฝันส่งคีย์การ์ดเข้าห้องให้ฉันแต่ไม่คิดว่าห้องของบอสกับฉันอยู่ติดกัน คงไม่เป็นไรหรอกมั่งไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันสะหน่อย

ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องเพื่อจะเอาของไปเก็บ ฮู! ห้องสวยมากเปิดประตูตรงระเบียงเห็นวิวทะเลสวย บรรยากาศโครตดีเหมาะกับการมาพักผ่อนมาก ๆ ไหนลองทดสอบเตียงสิว่านิ่มหรือเปล่า ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่เตียงนอนที่ปูผ้าปูเตียงสีขาวก้นขย่มเตียงเบา โครตนิ่มดูสิ เด้ง ดึ๋ง ดึง ดึ๋ง เลย

ตอนค่ำครอบครัวพี่นิวตันแฟนยัยฝันเชิญพวกเราไปทานมือค่ำ

คิด คิดดูแล้วยังฝันโชคดีจังที่เจอคนที่รักจริงไม่นอกใจ เฮ้อ! คิดไปก็เท่านั้นอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่าเดี๋ยวก็ต้องไปกินเลี้ยงแล้ว

ชั้น 30

สายตาสวยมองการตกแต่งที่หรูหราตั้งแต่เดินเข้ามา ฮู ห้องพักชั้น 27 ว่าสวยแล้ว แต่ดูชั้นนี่สิโครตสวย แบบว่าหรูมาก ข้างในมีครบหมด ห้องรับแขก ห้องครัว ห้องทานอาหาร มีเคาน์เตอร์สำหรับดื่มเหล้าด้วย ยัยฝันโครตโชคดีเลย

"เชิญครับคุณหญิงโสภา คุณรัชวิท สบายดีไหม" ผู้ใหญ่ทั้งสองทักทายช่างเป็นกันเองมาก

"สบายดีครับ ช่วงนี้ก็เที่ยวตามประสาคนแกแหละเนอะแม่"

"คนนี้น้ำเหนือใช่ไหม โตขึ้น หล่อ ลุงจำไม่ได้เลย" พ่อพี่นิวตันหันมาคุยกับพี่เหนือ

"สวัสดีครับคุณลุงคุณป้า"พี่เหนือยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง

ดูจากการทักทายที่เป็นกันเองน่าจะรู้จักกันมานานแล้วด้วย

"แล้วคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แฟนเหนือใช่ไหมหน้าตาสวย ตาถึงนะเรา"

อ้าวอยู่ๆ แม่พี่นิวตันก็ทักพี่เหนือมาแบบนี้ ฉันนี่หน้าเหวอเลย พี่เหนือก็ไม่ค้านท่านด้วย ดูยังจะยิ้มอีก

"คุณพ่อ คุณแม่ คนนี้ชื่อขวัญข้าวเป็นเพื่อนของปลายฝันคะ"เพื่อนที่น่ารักฉันแก้ตัวให้อยากจะจุ๊บหน้าผากเหม่ง ๆ มันสักที

"สวัสดีคะ คุณลุงคุณป้า"ฉันยกมือขึ้นไหว้บุคคลทั้งสอง

"อ้าวขอโทษแม่คิดว่าเป็นแฟนตาเหนือ"

"ฮึ ฮึ ไม่เป็นไรคะ "ฉันยิ้มออกมาน้อย ๆ

"โอเค ไม่ใช่ก็ไม่ใช่มาๆๆกินข้าวกัน"

ตอนนี้พวกเรามานั่งอยู่โต๊ะอาหารแล้ว อาหารเยอะมาก ได้ยินว่าแม่พี่นิวตันให้เชฟ มาทำอาหารให้

"พอทานกันได้ไหม"แม่พี่นิวตันถาม ฉันบอกตามตรงนะอร่อยมากเลยถ้าให้ฉันอยู่ที่นี้สักเดือนน่าจะอ้วนเป็นตุ่มแน่ ๆ

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารอบอุ่นดีนะฉันชอบคุยเรื่องงานหมั้นของปลายฝันกับพี่นิวตัน ฉันเหรอเงียบค่าา อยู่ในช่วงกิน ฮา ฮา ฮา นาน ๆ ได้กินของอร่อยที

ตอนนี้ทุกคนย้ายตัวเองมาที่เคาเตอร์เครื่องดืมส่วนพวกผู้ใหญ่เขาก็นั่งในห้องรับแขก ใกล้ ๆ กันนี่แหละ

"นิวตัน"

"ครับพ่อ"

"เดินไปหยิบขวดไวน์แดงมาให้พ่อหน่อย เอาขวดที่ซื้อมาจากฝรั่งเศสนะ" พี่นิวตันลุกออกไปหยิบขวดไวน์ และเปิดเทให้ คุณลุงทั้งสอง

"เอาไปแบ่งกันกินนะถือซะว่าพ่อเลี้ยงฉลองให้กับลูก สองคน"

เวลานี้แก้วไวน์สีแดงอยู่ในมือฉันมันหอมมากเลย

"ดีใจด้วยนะฝัน ดีใจด้วยนะพี่นิวตัน ฉันขอให้แกกับพี่นิวตันมีความสุขมาก ๆ นะ"ฉันยกแก้วไวน์ขึ้นแล้วอวยพรทั้งสองคน แล้วตามด้วยกระดกไวน์ทีเดียวจนหมดแก้ว อยากบอกว่ามันนุ่มมาก ๆ เลย

"ขอบใจแกมากนะขวัญ ฉันก็ขอให้แกเจอรักครั้งใหม่และเจอคนที่จริงใจสักที"

"อืม"

"ดีใจด้วยนะยัยฝันพี่ขอให้ฝันกับนิวตันมีความสุขนะผมฝากน้องด้วยนะคุณนิวตันบ้างทีมันชอบเอาแต่ใจอย่าถือสามันเลย"ผมมองน้องสาวผมที่กำลังจะมีความสุขดีใจกับน้องจริง ๆ

"ขอบคุณครับพี่เหนือ"

"ขอบคุณมากค่าาพี่"

แต่เดี๋ยวนะผมมองไปที่เลขาตัวแสบของผมตอนที่พวกเรานั่งคุยกันในแก้วไวน์ของทุกคนเหรอเกือบครึ่งแก้วแต่เมื่อผมมองไปที่เลขาตัวแสบผมเล่นกินไวน์คนเดียวจะหมดขวดแล้ว แล้วแบบนี้ผมว่าต้องแบกยัยขี้เมากลับห้องอีกตามเคย

เหมือนน้องสาวก็คิดเหมือนผมคิดเหมือนกัน

"ใจเย็นขวัญ ใจเย็น เดี๋ยวแกก็เมากินเยอะขนาดนี้"

"ฉันไม่เมาหรอกแก ว่าแต่พรุ่งนี้มีโปรแกรมไปเที่ยวไหน"

คิดดูเอาเถอะขนาดน้องสาวผมเตือนแล้วก็ไม่ฟัง ผมว่านะพรุ่งนี้ต้องมีคนบ้างคนเมาแฮงค์แน่ ๆ ไม่ต้องบอกนะก็น่าจะรู้ว่าเป็นใคร

"ไปไหนดีพี่นิวตัน"

"พรุ่งนี้เราไปเที่ยวเกาะใกล้ ๆ กันไหม ไปดำน้ำดูปะการัง "

"ดีคะ น้องอยากไป"

ดีจริง ๆ น้องผมอยากไปเที่ยวเกาะแต่ที่ผมเป็นกังวลอยู่ตอนนี้คือเลขาตัวแสบที่ดื่มไวน์ใกล้จะหมดขวดแล้ว เอาไงดี แบบแล้วกันเพื่อตัดปัญหา