เสี่ยแสดงตัว

ยามเช้า คฤหาสน์หลังใหญ่

เสี่ยกรณ์เดินลงมาจากห้องนอนใหญ่ พร้อมสาวคู่ขาที่เขาควงเธอมาเมื่อคืน

"จัดการโอนเงินให้เธอด้วย ... ฝากไปส่งที วันนี้จะออกไปดู โกดังหน่อย"

"เสี่ยขา ให้เคทไปด้วยซิค่ะ เคทจะได้ดูแลเสี่ย ด้วยไงค่ะ"

"ไม่ต้อง เธอกลับไปได้แล้ว ฉันไม่ชอบคนเรื่องมาก"

เธอเดินออกไปด้วยหน้าตาไม่พอใจ เสี่ยแก่ ทันที

"ถ้ามึง ไม่มีตังให้กุ กุไม่ต้องเอาตัวเข้าแลกกับมึงหรอก ไอ้เสี่ยเลว"

คราม ลูกน้องคนสนิท ของเสี่ยเดินเข้ามา พร้อมกับรายงาน

ที่สน.มีท่านรองผู้กำกับคนใหม่เข้ามาประจำการแทนคนเก่า ที่ถูกย้ายไป

"เสี่ยครับ ....ผมว่าเราเอากระเช้า ไปแสดงตัว ทำความรู้จักกับท่านรองคนใหม่ดีไหมครับเสี่ย "

" เออ ไปดิ งั้นมึงไปจัดเตรียมของด้วยละกัน พร้อมแล้วเรียกกู

กูขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน"

"ครับ เสี่ย " ครามตอบตกลงเสี่ยไป

. เสี่ยกรณ์และคราม เดินเข้ามาใน สน.พร้อมกระเช้าผลไม้มาแสดงความรู้จัก ท่านรอง คิณหันต์ จ่าจ้อยเลยพาเสี่ยเดินมาทีห้องท่านรอง เคาะเรียกท่านรอง และเข้ามารายงาน

"รองครับ เสี่ยกรณ์มาหาครับ"

ตอนแรก ผมเองก็แปลกใจที่

เสี่ยมาหาผมถึงห้องเลย เค้ามาทำไม

"ถ้างั้นรบกวนจ่าเชิญเสี่ยไปรอผมที่ห้องรับรองก่อนครับ เดี๋ยวผมตามไป เรียกหมวดณัฐ เข้าไปกับผมด้วย ขอบคุณครับ"

" ครับ ท่านรอง"

ผ่านไป5 นาที ผมลุกขึ้นเดินไปยังห้องรับรองทันที เห็นหมวดณัฐยืนรอที่หน้าห้องแล้ว

"เข้าไปเป็นเพื่อนผมหน่อย หมวด"

"ครับ ท่านรอง" ผมและหมวดเดินเข้ามา ยกมือไหว้ เสี่ยกรณ์ทันที

เสี่ยเองรีบลุกขึ้นยืนรับไหว้ผมเช่นกัน

"สวัสดีครับท่าน ผมชื่อกรณ์ครับ เห็นชาวบ้านบอกว่ามีท่านรองมาใหม่ ผมเลยอยากมาทำความรู้จักกันไว้ นะครับ " เสี่ยกรณ์ ยกยิ้มมุมปาก

"สวัสดีครับ เสี่ย ผมคิณหันต์ครับ เพราะผมเอง กำลังอยากรู้จักกับเสี่ยพอดีเช่นกันครับ เชิญนั่งก่อนครับ "

"ผมเองยินดีอยากทำความรู้จักกับท่านเอาไว้นะครับ วันนี้ผมนำกระเข้าผลไม้มามอบให้ท่าน เพื่อแสดงความยินดีที่ท่านมารับราชการที่นี่ "

เสี่ยพูดออกมา ด้วยสีหน้ายิ้มกว้าฃ เพราะคิด ว่านายตำรวจหนุ่มคนนี้น่าจะหัวอ่อน ช่วยเค้าได้ในภายภาคหน้า

ผมเองเห็นแล้วว่าเสี่ยนำกระเช้าดอกไม้ออกมาวางแต่ใต้กระเช้ามีซองสีน้ำตาล วางซ่อนอยู่ คงจะไม่ได้เตรียมมาซื้อตัวผมหรอกนะ เพราะผมยังมีธุรกิจ มีหุ้นที่ลงเล่น แค่นี้ผมเหลือเก็บแล้ว

"ขอบคุณเสี่ยมากๆ ครับ แต่ผมคงจะรับไว้ไม่ได้ครับ รบกวนเสี่ยเอากลับไปด้วยนะครับ"

เมื่อผมพูดออกไปจากเสี่ยที่

ยิ้มแย้มแจ่มใส

รอยยิ้มหายไปทันที

สายตาของเค้าไม่หลงเหลือในความเมตตาต่อผมแล้วหละ

"หึ...ผมคิดไว้แล้ว ว่าคุณจะไม่รับของจากผม ไม่เป็นไรครับ ไปไอ้คราม กลับเว้ย "

เสียงปิดประตูดังลั่นห้องทำงานของผม เสี่ยเองก็คงเสียหน้าเช่นกัน ที่ ผมปฎิเสธแกออกไป ถ้าผมรับครั้งนี้ ผมคิดว่าชีวิตผมไม่สงบสุขแน่

หลังจากเสี่ยเดินออกมา

จากห้องท่านรองคิณ ...

เขารีบเดินมาที่รถ ปิดประตูรถเสียงดัง จนคนขับรถสะดุ้ง

"แม่งเอ้ย เล่นตัวฉิบหาย มันคิดว่ามันเป็นใครวะ ไอ้คราม มึงไปสืบเรื่องของมันมาให้กูทีและส่งคนตามมันหน่อย ว่ามันกำลังจะทำอะไร แล้วไปที่ไหนบ้าง"

"ครับเสี่ย ให้ผมส่งคนไปสั่งสอนไอ้รอง สักเล็กน้อยไหมเสี่ย "

เสี่ยกรณ์ ตบหัวให้ครามอย่างแรง

"ไอ้โง่...ออกตัวตอนนี้ มันก็รู้สิว่าใครสั่ง มึงรอก่อน ถ้ามันมาขวางงานของกูเมื่อไหร่ กูก็ไม่เก็บมันไว้แน่นอน"

.............

12:00 น. ผู้หมวดณัฐ เดินเข้ามาหาผมที่ห้อง เพื่อไปร้านกาแฟ ของจารวี คนที่ผมจะไปเอาคืน เห้อ .... เสียงของเธอ ก็ดังเข้ามาในความคิดของผม "ไอ้โรคจิต"

"ท่านรอง ท่านรอง รองคิณ"

หมวดณัฐ เรียก รองคิณเสียงดังมากกว่าเดิม

"คุณจะเสียงดังทำไม ผมตกใจหมด ไป ไป จะไป ก็รีบไป ผมอยากเจอ คุณจาอะไร ที่คุณพูดถึงแล้ว "

คินหันต์ ทอล์ค

ตอนนี้ หมวดณัฐ ได้เข้ามาเป็นคู่หู นายตำรวจ ตัวติดผม เพราะเวลาที่ออกไปหาพยาน ไปสืบคดีต่างๆ ผมจะให้เค้าไปด้วยเสมอ และผมยอมรับเลย ว่าเค้าเป็นตำรวจชั้นดีคนนึง ที่เงินไม่อาจซื้อได้

หมวดณัฐและผม เดินออกจากห้องทำงานแล้ว ได้ชวนจ่าทั้งสองคนไปด้วย แต่พวกแกไม่ได้ไป ติดงานที่ผมสั่งเอาไว้ งั้นเดี๋ยวตอนกลับค่อยซื้อมาฝากแกสองคน ผมกับหมวดก็เดินออกมา

"วันนี้คงรู้แล้วหรือเปล่า จ่าหวัง ว่ารองคิณ มาเพราะเส้นหรือ ผลงาน"

จ่าจ้อยพูดชม ท่านรองออกมา โดยลืม ที่ก่อนหน้านั้น เคยดูถูกรองเอาไว้เยอะแยะ

" เออ งั้นเราคงต้องมองแกใหม่ละครับจ่าจ้อย"

ผมขับรถออกมา ไม่เกิน 3 กิโลเมตรก็เจอกับรีสอร์ท Jarawee Chills มองจากภายนอกดู ร่มรื่น ไปกับสวนดอกไม้ต่างๆ และ ลานน้ำพุใหญ่ๆ

ผมขับรถเข้ามาจอด ลานจอดรถของรีสอร์ท แล้วชวนหมวดเดินไปชมรอบๆ รีสอร์ท ทันที แอบเห็นตู้แดงของสน. เธอเองคงใช้บริการ ดูแลความปลอดภัยจาก สน.เราเหมือนกัน เพราะผมจะได้หาเรื่องลงพื้นที่ มาเขียนบันทึกประจำวันเองซะเลย

หมวดพาผมเดินมาถึงร้านกาแฟ ในรีสอร์ท จัดร้านมินิมอลเล็กๆ ทางเดินเข้าร้านราวสะพาน ด้านล่างมีธารน้ำ มองเห็นปลาเล็กปลาน้อย

"ยัยเด็กแสบของผม จะอยู่ไหมนี่สิ เอาเหอะอยากเจอ ต้องได้เจอ"