พบเจอกันครั้งแรก

"เมิงมองอะไรข้างล่างวะ" เหมราชเอ่ยถามเพื่อน

ที่ไม่ได้สนใจ สาวตรงหน้ากลับมองลงไป ด้านล่าง กลุ่มโต๊ะที่จารวีนั่ง กับน้องๆ

"เปล่า ไม่มีอะไร กุก็แค่มอง ทุกมุมของร้านนะแหละ เมิงแม่งชอบจับผิดกู"

"กุว่าไม่ใช่ ละ ไอ้ปรี ไอ้แดน เมิงลองดูตามที่มือกุชี้ไปดิ " สองคนนั้นมองลงไปด้านล่าง

"น้องจาร์ ลูกน้าตฤณ กับน้า ดารา ที่เสียชีวิตไปเมื่อปีก่อนไง " ปรีชารู้จักหญิงสาว เลย บอกกล่าวเพื่อนที่โต๊ะ

"เจ้าของรีสอร์ท ร้านกาแฟ JaraveeChills ไง ถัดจากโรงพักมึงไปไง" ไอ้แดน บอกพิกัดให้คิณหันต์ ผมเองก็ Memory ไว้ในใจทันที หลังจากผมฟังพวกมันเล่าถึงเธอ ผมเห็นเธอลุกออกมาจากโต๊ะ เพื่อไปห้องน้ำ ด้านข้าง ของผับ ผมเองก็เลยบอกเพือน ว่าจะไปสูบบุหรี่ด้านล่างทันที ผมเดินลงไปตามทาง แต่สายตาผมจับจ้องที่เธอ

...........

ทางด้านจารวี นั่งดื่มได้สักพัก เริ่มมึนๆเลยบอกน้องชายว่าจะไป เข้าห้องน้ำ

"เจมส์ เดี๋ยวพี่มานะ ไปเข้าห้องน้ำแบบเดียว" จารวีบอกน้องชาย

"พี่ให้ผมไปเป็นเพื่อนไหม " เจมส์บอกพี่สาว เพราะที่นี่ อย่างที่รู้ อันตรายรอบด้าน

"ไม่เป็นไร พี่ไปได้ แค่นี้เอง นั่งรอนี่นะ มีอะไรจะโทรหา"

จารวีบอกน้องชายแล้วเธอก็เดินตรงไปเข้าห้องน้ำทันที ระหว่างทางที่เดินไปความเมา เธอเดินชนผู้ชายข้างๆ จึงเกิดปะทะวาจากันขึ้น

"ขอโทษค่ะ ขอโทษนะคะ"จารวีกล่าวคำขอโทษ รู้สึกผิดชนชายคนนั้น จนขวดไวน์ที่กำลังถือตกแตก

" อี บ้า เมิงเดินยังไงของมึง ไวน์กู ไวน์กู" ลูกค้าชายหงุดหงิด เลยเอ่ยคำหยาบออกไป

"จาร์ขอโทษนะคะ จาร์ยินดีชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมดเลยค่ะ"จารวียกมือไหว้เขา แต่ชายคนนั้นกลับผลักเธอ

ไปชนโต๊ะ ข้างๆ จารวี ล้มลงไปที่พื้น ด้วยความเจ็บ และแล้วอารมณ์เธอเริ่ม คุกรุ่นแล้ว ความซวยกำลังเกิด

จารวีรีบลุกขึ้น ใช้ช่วงจังหวะชายคนนั้นเผลอเธอเตะไปที่น้องชายของมันอย่างแรง จนมันร่วงลงไปเอามือกุมน้องชายไว้ ด้วยความเจ็บ จารวีไม่รอช้ารีบวิ่ง กลับไปที่โต๊ะทันที

"เฮ้ย ตามมันไปดิวะ" วันนี้กุไม่ได้เอาคืน กุไม่ยอมแน่ชายนักเลง ตะโกนเสียงดัง จนลูกน้องมัน 2 คนวิ่งไปตามจับ

จารวี วิ่งหนีมาได้สักพัก ก็มีมือของใครบางคน มาฉุด เธอเข้าไปในซอกทางเดินห้องเก็บถ้วยชาม เขาเอามือปิดปากของเธอ ไม่ให้เธอส่งเสียง โวยวาย ดันเธอชิดกำแพง จนใบหน้าเราสองคนเกือบแนบกัน

"ช่...ว...ย...ด้..ว...ยย..ค่ะ ใครก็ได้ เอามือแกออกไปเลยนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้"

"เงียบๆ สิคุณ เสียงดังขนาดนี้พวกนั้นก็หาเจอหรอก" คิณหันต์บอกหญิงสาว แต่มือยังคงปิดปากเธอไว้ ชายกลุ่มนั้นเดินผ่านไปไกลแล้ว

"ปล่อย ก็บอกว่าปล่อย เดี๋ยวนี้" เวลาเธอดุ ผมไม่ได้กลัวเธอเลย เหมือนลูกเสือตัวน้อยไม่มีเขี้ยวเล็บ

"ถ้าคุณไม่หยุดร้อง ผมจะหยุดคุณ ด้วยจูบละนะ" คินหันต์พูดด้วยน้ำเสียงโมโห แต่เค้าแอบหัวเราะ และรู้สึกว่าเธอ ตัวนุ่มนิ่ม และกลิ่นหอม จนอยากซุก ไซร้ ซอกคอเธอเลย ความที่ชายหนุ่มเผลอ จารวี ใช้รองเท้าส้นสูงกระแทกลงไปที่เท้าฝ่ายชาย

คินหันต์สะดุ้ง ร้อง ขึ้นเสียงดัง

"โอ้ย... คุณ ทำบ้าไรเนี่ย "

"ไอ้พวกฉวยโอกาส ไอ้โรคจิต"

เธอตะโกนด่าชายหนุ่ม กำลังจะเดินออกมา ทันใดนั้นเอง ชายหนุ่มฉุดเธอเข้ามา จนกระแทกกับอกแกร่งของเขา เขาแนบชิดริมฝีปากของเขา และเธอ จารวีดิ้น เพื่อให้หลุดจากอ้อมกอดเขาแต่

ยิ่งดิ้น ยิ่งรัดแน่น

"โอ้ย คุณ.... พอ. .. ก่อน ฉันหายใจไม่ออก " เธอแกล้งทำคนกำลังหมดแรง คินหันต์เองก็ตกใจ จึงถอนริมฝีปากออกมา ปล่อยเธอออกจากอ้อมกอด จังหวะนั้น จารวี เอานิ้วจิ้มลูกตาเค้าสองข้าง และรีบวิ่งหนีออกไปอย่างไว

"โอ้ย .... ยัย บ้า ยัยเด็กแสบ "

"โอ้ย.... " ชายหนุ่มร้องเสียงดังจนการ์ดต้องรีบเดิน เข้ามาดูเขา อ้าว

"ฝากไว้ก่อนนะ ยัยแสบ"

"ไม่รับฝากเว้ย ไอ้โรคจิต"

การ์ดเดินเข้ามาทางผม แล้วต้องตกใจ ที่ผมนั่งพิงโต๊ะบาร์ มือปิดตาสองข้าง ตอนแรกการ์ดคิดว่าเป็นลูกค้า

"เฮีย"

"เฮีย เป็นอะไร"ใครทำเฮีย"

"เดี๋ยวค่อยถามได้ไหมมาช่วยกุก่อน พากุหาหมอที " คิณหันต์ ร้องบอกลูกน้องพาไป โรงพยาบาล เค้าแสบตามาก เพราะจารวี แสบไม่ใช่น้อย

"ให้พวกผมบอกเฮียเหมไหมครับเฮีย"

"ไม่ต้องบอก ฉันโทรบอกเองว่ารีบกลับมีงาน "

"งั้นเฮียรอตรงนี้ก่อน ผมไปเอารถ"

.......

จารวีเมื่อเดินกลับมาที่โต๊ะ เธอก็ชวนน้องชายกลับทันที

"พี่จาร์ ไปทำอะไรมาเนี่ย ทำไมเป็นแบบนี้" เจมส์ถามพี่สาว ด้วยความเป็นห่วง

"พี่ไม่ได้เป็นอะไร รีบกลับเถอะ ดึกมากแล้ว เช้าทำงานอีก"   จะเล่าให้น้องฟังได้ยังไง  จูบแรก ของชั้น ที่จะเก็บให้เจ้าชายตัวจริง ต้องโดนไอ้บ้ากาม ไอ้หน้าม่อ ไอ้หื่น ที่ไหนไม่รู้

บนรถที่ขับออกมาเพื่อพาเจ้านายไปโรงพยาบาล

" ฮัดเช้ย "

"ฮัด...เช้ย "

การ์ดถามเฮียที่อยู่ๆก็จามออกมา เฮียหนาวหรอครับ ผมลดแอร์ลงให้

"ไม่อะ เหมือนมีคนสาปแช่งยังไงก็ไม่รู้ "

ตาก็เจ็บ เท้าก็ปวด วันนี้วันอะไรของกุวะเนี่ย

"แล้วเฮียไปทำอิท่าไหนละครับ ถึงเจ็บตัวขนาดนี้ "

การ์ดถามเจ้านาย แอบขำ เพราะคิดว่า ต้องไปเจอดีกับสาวๆมาแน่นอน

ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ชายหนุ่มกดรับสายจาก เพื่อนเขา โทรตามนั่นเอง

"นี่มึงหายไปไหนวะ ไปสูบบุหรี่เป็นชาติเลย"

เหมราชทักชายหนุ่มทันที ที่เค้ารับสาย

"เออ กุออกมาแล้ว ว่าจะโทรบอก กุขับรถอยู่ แค่นี้นะ มีธุระ"

ผมเจ็บตามากไม่อยากคุยกับพวกมัน

" เมิงรีบไปตามสาวไง "

เสียงไอ้ปรีดังลอดเข้ามา

"ถ้าเมิงไม่ใช่เพื่อนกู

กูจะกลับไปถีบมึงเลย

แค่

นี้นะ"

แม่งเอ๊ย หล่อขนาดนี้หาว่ากุโรคจิต อาทิตย์หน้าเธอเจอชั้นแน่ ยัยตัวแสบ