บทที่ 8. ค่ำคืนแห่งน้ำผึ้งพระจันทร์

เสียงครางกระเส่าของคู่บ่าวสาวข้าวใหม่ปลามันดังกึกก้องสะท้านสะท้อนไปทั้งห้องหอแสนหวาน ในขณะที่ร่างเปลือยเปล่าของสองหนุ่มสาวนั้นกำลังกอดรัดกันอย่างร้อนเร่าอยู่บนเตียงกว้างที่ยับย่นเมื่ออารมณ์มาถึงขีดสุด หลังจากที่เขาส่งเธอไปสู่วิมานหวามด้วยปลายลิ้นร้ายของตน...

“โอ... รักจ๋า พี่เด่นไม่ไหวแล้ว พี่เด่นจะระเบิดแล้วครับ...” อัคราครางชิดกลีบกุหลาบงามพรั่งพร้อมที่รินหลั่งน้ำหวานออกมาให้เขาดื่มกินไม่ขาดสาย

ดวงตาคมพร่าพรายด้วยไฟสวาททั้งยังรุ่มร้อนด้วยความต้องการที่อัดแน่นอยู่ที่แก่นกลางกายชายที่พร้อมจะระเบิดทุกเมื่อ มือหนาบีบสะโพกหนั่นแน่นด้วยความมันเขี้ยวก่อนจะเผยอตัวขึ้นมาบดจูบริมฝีปากสวยที่ครางกระเส่ารัญจวนอย่างหลงใหลไม่แพ้ส่วนใดๆ ในร่างกายงดงามนี้ ร่างกายแสนงดงามที่เขากำลังจะได้ครอบครองเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว ร่างงามของหญิงสาวที่เฝ้ารอให้เธอเดินเข้ามาในชีวิตด้วยความรักที่ เขามีให้กับเธออย่างแท้จริง...

มือร้อนผ่าวลูบไล้สะเอวบางคอดกิ่วและหน้าท้องเรียบเนียนไร้ไขมันอย่างทะนุถนอมแล้วค่อยๆ จับเข่ามนแยกออกจากกันอย่างนุ่มนวลก่อนจะแทรกร่างใหญ่โตเข้าไปแทนที่ ร่างใหญ่ที่คร่อมทับกายสาวแบบบางนั้นดูยิ่งใหญ่และทรงพลังจนยอดรักรู้สึกครั่นคร้ามกับตัวตนของเขาที่เธอเองก็เคยได้สัมผัสมาแล้วว่ามันยิ่งใหญ่แค่ไหน หญิงสาวลืมตามองเขาด้วยความหวาดหวั่นเล็กน้อย แม้ความหวามไหวจะยังคงแล่นพล่านไปทั้งเส้นเลือด แต่ความวิตกกังวลก็ยังคงรบกวนให้หวั่นไหวกริ่งเกรง...

“พะ พี่เด่น อื้มมม... โอ รัก ไม่... อา...” หญิงสาวพูดเหมือนครางจนฟังไม่ได้ศัพท์

“ไม่ต้องกลัวนะครับยอดรัก พี่จะนุ่มนวลกับยอดรักที่สุด... พี่เด่นสัญญา...” เขากระซิบบอกเบาๆ ก่อนจะก้มลงจูบเธออย่างเร่าร้อน

มือใหญ่ก็ฟอนเฟ้นทรวงอกอวบอิ่มเต็มเต็มมือที่เสมือนถูกสร้างมาเพื่อเขาอย่าเมามันทั้งยังก้มลงดูกลืนยอดอกสีหวานอย่างเอร็ดอร่อยราวกับว่ามันคือขนมหวานเลิศรส ความวาบหวิวรัญจวนสาดซัดเข้าหายอดรักอีกระลอกจนร่างสาวต้องแอ่นหยัดขึ้นเหนือที่นอนนุ่มด้วยความเสียวกระสัน มือบางจิกทึ้งเรือนผมดกหนาและบ่ากว้างเพื่อระบายความเสียวซ่านอันแสนทรมานซ่านสุข แต่ทว่ายิ่งเธอครางกระเส่ามากเท่าใด ความรู้สึกซ่านเสียวก็มีมากขึ้นเท่านั้น และเสียงครางแผ่วหวานของเธอมันกระตุ้นให้อัคราฮึกเหิมและอยากจะทำให้เธอครางเสียงดังกว่าที่เป็นอยู่ นิ้วแกร่งจึงสอดไซ้หยอกล้อเกสรงามยั่วเย้าให้เธอดีดดิ้นด้วยความต้องการบางอย่างที่อัดแน่นจนต้องร้องขอเขา...

“พี่เด่นขา... รัก รัก มะ... ไม่ไหวแล้ว... ช่วยรักด้วย...” หญิงสาวครางกระเส่าร้องขอเขาอย่างลืมอายเมื่อนิ้วแกร่งพาเธอล่องลอยไปในดินแดนหฤหรรษ์อีกครั้งอย่างง่ายดาย

อัครายิ้มอย่างพอใจก่อนจะแทรกกายแกร่งเข้าหาความอ่อนนุ่มอุ่นละมุนของกายสาวพรั่งพร้อมด้วยความอดทนเมื่อความคับแน่นโอบล้อมเขาทุกทิศทางจนแทบขยับฝ่าไปไม่ได้...

“โอ.. รักจ๋า ยอดรักของพี่เด่น แน่นเหลือเกิน...”

“พี่เด่น รัก จะ เจ็บ...” แม้จะเตรียมตัวเตรียมใจเตรียมกายสาวคนพรั่งพร้อมแต่ความสดใหม่ของเธอก็แทบจะฆ่าเขาให้แดดิ้นด้วยความต้องการถึงขีดสุดแต่ยังไม่สามารถฝ่าปราการอันคับแคบไปได้

“ครั้งเดียวยอดรัก พี่สัญญาว่าแค่ครั้งเดียว แล้วรักจะมีความสุขตลอดไป...” ยอดรักพยักหน้าช้าๆ และมองเขาด้วยประกายหวานเต็มไปด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจ...

เธอรักเขาและอยากจะเป็นของเขาเพียงผู้เดียว... สิ่งมีค่าที่สุดของเธอเขาจะเป็นผู้ได้ครอบครองแต่เพียงผู้เดียว ด้วยความรักความเต็มใจของเธอ...

“โอ๊ะ อื้มมม... / โอ้ววว... รักจ๋า รัก ยอดรักของพี่...” สองหนุ่มสาวครางออกมาพร้อมกันเมื่อความแข็งแกร่งของเขาสอดผ่านเข้าไปสู่ความอ่อนหวานแสนพิศุทธิ์

สองร่างกอดกันกลมอัครากอดร่างบอบบางแน่นและเฝ้าวนเวียนพรมจูบหวานไปทั่วใบหน้าแดงปลั่ง ไต่แต้มขบเม้มใบหูบางอย่างเอาอกเอาใจจนความเกร็งเขม็งของเธอลดลง

ชายหนุ่มก้มลงมองสบตาเฉี่ยวคมด้วยรอยยิ้มเย้ายั่วแล้วขยับสะโพกสอบเบาๆ เพื่อหยั่งเชิง ยอดรักหลับตาลงแล้วครางแผ่วๆ เมื่อความเสียวรัญจวนโจมตีเธอช้าๆ แล้วค่อยๆ หมุนวนแรงขึ้นราวพายุทอร์นาโด ก่อนที่มันจะโยกคลอนให้กายและใจเธอหวั่นไหววาบหวามไปกับความเสียวกระสันที่เสียดแทงทุกรูขุมขน ไม่แตกต่างจากชายหนุ่มที่กำลังถูกความเสียวซ่านโจมตี ยิ่งความคับแน่นโอบล้อมเขามากแค่ไหนความเสียวซ่านทรมานก็มีมากขึ้นเท่านั้น...

“โอ้ววว... ยอดรักจ๋า เยี่ยม ดี เหลือเหลือเกินคนดี...” อัคราซอยสะโพกหนาแรงขึ้นเร็วขึ้นตามจังหวะอารมณ์ที่เดือดปะทุ ในขณะที่ยอดรักเองก็แอ่นกายโรมรันกับกายแกร่งด้วยความตื่นเต้นเร่าร้อนไปกับจังหวะรักที่ร้อนแรงขึ้น ยิ่งเขารวบเข่ามนไว้ด้วยกันแล้วโยกโย้มันไปข้างหน้าจนชิดอกอวบทำให้เขาสามารถเข้าไปถึงจุดลึกสุดของความอ่อนนุ่มได้อย่างถึงอกถึงใจ เสียงครางของหนุ่มสาวดังแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องคละเคล้ากับกลิ่นเพศรสที่อบอวลไปทั้งห้องหออันเร่าร้อน... ก่อนที่บ่าวสาวจะจับจูงกันไปดินแดนแสนสวาทได้อย่างงดงามครั้งแล้วครั้งเล่าจนเกือบรุ่งสาง...

ยอดรักขยับตัวอย่างอึดอัดเมื่อรู้สึกถึงแรงรัดรึงที่เอวบางซ้ำยังรู้สึกร้อนผะผ่าวจากลมร้อนๆ บางอย่างที่ใบหน้าเธอจึงพยายามลืมตาขึ้นสู้แสงจ้าที่ลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง แต่ยิ่งขยับตัวสิ่งที่รัดอยู่ก็ดูจะรัดแน่นมากขึ้น แก้มสาวก็เหมือนจะถูกรุกรานจากบางสิ่งบางอย่าง...

“พี่เด่น...” นัยน์ตาเฉี่ยวเบิกกว้างแล้วหันมายังทิศทางของสิ่งที่รบกวนนิทรารมย์แสนสุขของตน...

“จ๋า... ยอดรักของพี่...” อัคราขานรับเสียงหวานนัยน์ตาคมฉ่ำเยิ้มด้วยความรักล้นอกล้นใจ...

ยอดรักหน้าแดงก่ำพยายามหลบจมูกคมๆ กับปากร้อนๆ ที่พยายามจะฉกชิมความหอมจากแก้มสาวแล้ยังเลยมาขบเม้มไหล่มนอย่างหยอกเย้ามือไม้ของเขาก็ยุ่มย่ามกับเนื้อตัวเธอชนิดที่ไม่ให้โอกาสตั้งตัวเลยทีเดียว...

“พี่เด่น อื้ม ปล่อยก่อนสะคะ รักอยากเข้าห้องน้ำ”

“ก็ไปสิจ๊ะ พี่เด่นไม่ได้ว่านี่ครับ”

“ก็กอดรักอยู่แบบนี้รักจะเข้าได้ยังไงล่ะคะ”

“อ้าว.. เหรอ พี่กอดไว้หรอกเหรอ...”

ชายหนุ่มทำตาหวานใส่เธอแล้วรั้งให้เธอลุกขึ้นอย่างรวดเร็วจนผ้าห่มที่คลุมอยู่หลวมบริเวณเนินอกงามผุดผ่องร่วงลงไปกองอยู่กับพื้น

“กรี๊ดดด... พี่เด่นคนบ้า...”

ยอดรักหวีดร้องเบาๆ แล้วโผกอดเขาไว้แน่นเพื่อกันไม่ให้เขามองร่างเปลือยเปล่าของตน แต่เหมือนเธอจะคาดผิดไปเพราะเขาก็เปลือยเปล่าไม่แพ้กัน และเธอรู้สึกได้ว่าเขาอาบน้ำแล้วเพราะผิวกายแกร่งที่เย็นชื้นหอมกลิ่นสบู่...

“หึหึ... อะไรกันครับคุณเมียยอดรักตื่นมาก็ให้พรผัวเลย”

“บ้า.. พูดอะไรน่าเกลียด...”

ปากต่อว่าเขาแต่แก้มสาวก็แดงปลั่งถึงใบหูทั้งพยายามจะดันตัวออกห่างร่างแกร่งเมื่อรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่ดุนดันอยู่กับหน้าท้องเนียน...

“รักจะเข้าห้องน้ำค่ะ...” เธอย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เล็กน้อย คนเป็นสามีหมาดๆ มองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความขวยเขินของภรรยาคนสวยด้วยความอิ่มอกอิ่มใจและร้อนรุ่มขึ้นมาอีกครั้ง

“เดี๋ยวพี่เด่นพาเข้าห้องน้ำนะครับ คิดว่ารักคงเดินไม่ไหวหรืออาจจะไม่ค่อยมีแรง...” ปากพูดไปนัยน์ตาคมก็ฉายแววเจ้าเล่ห์แพรวพราวยอดรักยิ่งหน้าแดงมากขึ้นและร้อนผ่าวไปทั้งตัว...

“มะ ไม่ต้องค่ะ รักเดินไหว พี่เด่นอาบน้ำแล้วไม่ใช่เหรอคะ”

“อาบแล้วก็ช่วยเมียถูหลังได้ครับ มาเถอะอย่ามัวพูดมากเลยเสียเวลาทำอย่างอื่น...”

“อุ้ย.. พี่เด่น ไม่ต้องค่ะ ว้าย ไม่เอานะ รักจะอาบน้ำคนเดียว...”

เสียงคัดค้านของเธอไม่มีความหมายเมื่อเขาดึงดันพาเธอเข้าห้องน้ำจนได้ และอาบน้ำให้เธออีกด้วยและกว่าเขาจะปล่อยให้เป็นอิสระจากเพลิงสวาทอันเร่าร้อนท่ามกลางสายน้ำอุ่นก็กินเวลาไปอีกร่วมชั่วโมง...

สามวันสามคืนที่เจ้าบ่าวไม่ยอมปล่อยตัวเจ้าสาวออกมาจากห้องหอทำให้คุณดารากับคุณอีริคต่างยินดีและมั่นใจว่าลูกชายคนโตจะต้องมีทายาทตัวน้อยๆ ให้พวกตนชื่นชมแน่ๆ อีกทั้งอัคราก็ดูรักใคร่เอาใจยอดรักจนออกนอกหน้าตั้งแต่ก่อนแต่งจนหลังแต่งและผ่านพ้นเวลาเข้าหอไปกว่าสัปดาห์ อัคราก็กลายเป็นเงาติดตามตัวยอดรักไปทุกที่ สร้างความเอ็นดูแกมหมั่นไส้ให้กับบรรดาน้องๆ ที่มองพี่ชายยิ้มหน้าบานเหมือนจานดาวเทียมขณะเฝ้ามองภรรยาพูดคุยกับบารนีและกุ้งเต้นอย่างออกรสอยู่ที่สนามหญ้าหน้าเรือน...

“หมั่นไส้คนเพิ่งมีเมียว่ะ เห็นโสดมานานบทจะมีเมียเล่นเอาน้องนุ่งตั้งตัวไม่ติด...”

อัคนีน้องชายคนรองเขากล่าวขึ้นพร้อมทั้งเหยียดปากแสดงความหมั่นไส้พี่ชายเต็มกำลัง รวมไปถึงอัครวัฒน์น้องชายคนเล็กก็รีบเสริม...

“เฮ้อ... แต่อย่าไปหมั่นไส้เขาเลยพี่เดียว เพราะดูท่าทางแล้วพี่เด่นจะกลัวเมียไม่หยอกนะ หมอโดมฟันธง”

“นี่น้อยๆ หน่อยไอ้น้องชาย คนอย่างนายใหญ่แห่งเรือนเด่นจะกลัวใครที่ไหนวะ”

“จริงน่ะ ไม่กลัวจริงน่ะ” น้องเล็กแห่งบ้านดีแลนด์ยิ้มล้อเลียน...

“แล้วจะคอยดู... พี่เด่นกลัวเมียฮ่าๆๆ”

ทั้งอัคนีและอัครวัฒน์พูดขึ้นพร้อมกันก่อนจะพากันวิ่งแยกย้ายไปคนละทางเมื่อขายาวๆ ของพี่ชายวาดมาด้านที่พวกตนยืนอยู่ก่อนจะไปหยุดยืนอยู่ในจุดที่ปลอดภัยแล้วหัวเราะกันสนุกสนาน...

“เห็นลูกๆ มีความสุขเราก็มีความสุขมากนะคะ คุณพี่ว่าไหมคะ” คุณดาราหันมาพูดกับสามีคู่ชีวิตด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข...

“อีกหน่อยหลานๆ เราก็จะมาวิ่งเล่นกันที่นี่เต็มไปหมด...”

ผู้ที่กำลังจะได้คุณปู่คุณยาที่มีหลานๆ มากมายต่างยิ้มด้วยความอิ่มเอมใจ...