ตอนที่ 4 :: ยาปลุกเซ็กซ์

ตอนที่ 4

ยาปลุกเซ็กซ์

"ให้ธีร์ไปส่งนะลดา" ธีรวัฒน์ออกปากอาสาทันทีทันใด หลังจากที่ดินเนอร์มื้อค่ำของทั้งสามสิ้นสุดลงไปแล้ว

"ไม่เป็นไรค่ะ ลดาให้คนขับรถที่บ้านมารับแล้วล่ะ" ชลดาตอบพลางระบายยิ้มบาง ๆ

"ไปส่งนพก็ได้นะธีร์ รถนพเสียเลยต้องนั่งแท็กซี่ทั้งตอนมาและก็ตอนกลับ นพอยากกลับกับธีร์นะครับ" นพดลดัดเสียงกระแนะกระแหนใส่ผู้เป็นเพื่อน หนำซ้ำยังส่งสายตาวิ้ง ๆ มาให้ธีรวัฒน์ด้วยท่าทีกวน ๆ

"มึงมายังไงก็กลับอย่างนั้นแหละ" น้ำเสียงเยือกเย็นถูกพ้นใส่หน้าของคนชอบหยอกล้อจนเขาต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ซึ่งไม่นานรถตู้สีดำก็เคลื่อนตัวมาหยุดอยู่ตรงหน้าของทั้งสามคน

"ลดากลับแล้วนะคะ กลับกันดี ๆ ล่ะ" ชลดาบอกเมื่อเธอขึ้นไปนั่งบนรถเรียบร้อยแล้ว

"ครับ ฝันดีนะลดา" ธีรวัฒน์บอกหญิงสาวก่อนจะปิดประตูรถและส่งยิ้มให้เธอ

"ครับ ฝันดีนะลดา" นพดลแซวเพื่อนอีกครั้ง พลางทอดสายตามองตามรถตู้ของหญิงสาวที่กำลังเคลื่อนตัวห่างออกไป

"ยืนเงียบ ๆ กูก็ไม่คิดว่ามึงเป็นใบ้หรอกนะ"

"ฮ่า ๆ ๆ แซวนิดแซวหน่อยก็ไม่ได้ เออนี่! มึงรีบกลับไหม"

"ทำไม"

"ไปนั่งดื่มชิล ๆ ที่คลับเป็นเพื่อนกูหน่อยสิ"

"กูบอกแล้วไงว่าวันนี้กูจะไม่เข้าร้านอีก" ธีรวัฒน์บอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะเมื่อตอนเช้าเขาก็เข้าไปสิงอยู่ในคลับทีหนึ่งแล้ว ชายหนุ่มเลยบอกนพดลว่าช่วงดึกจะไม่กลับเข้าไปอีก ปล่อยให้นพดลกับลูกน้องจัดการกันไปก่อน แต่ตอนนี้ผู้เป็นเพื่อนกลับมาชวนเขาอีก

"น่านะ กูอยากดื่มอีกอะ มึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยนะ ไปในฐานะลูกค้าก็ได้นี่ ไม่ต้องเข้าไปในฐานะเจ้าของคลับก็ได้ นะ ๆ" นพดลยังคงรบเร้าต่อด้วยท่าทีออดอ้อนออเซาะ

"ที่ดื่มไวน์ไปมึงยังไม่พอใจอีกเหรอวะ"

"ยังไม่พอ จิบไปนิดเดียวเอง กูคอแข็งมึงก็รู้ นะ ๆ ไปดื่มเป็นเพื่อนกูอีกหน่อยนะ" ว่าพลางเดินเข้ามาใกล้และจับท่อนแขนแกร่งเขย่าเบา ๆ อย่างออดอ้อน

"มึงเลิกทำหน้านิ่งใส่กูได้ไหมเนี่ย ช่วยยิ้มให้กูเหมือนที่ยิ้มให้ลดาไม่ได้เหรอ" นพดลเริ่มงอแง

"หุบปากได้แล้วน่า จะไปก็ไป" ธีรวัฒน์ถอนหายใจแรง ๆ ก่อนจะบอกอย่างยินยอมในที่สุด

"ฮ่า ๆ ไปสิ ๆ แต่กูต้องไปกับมึงไหมล่ะ กูไม่มีรถ" นพดลว่าด้วยท่าทีดีอกดีใจจนน่าหมั่นไส้ ซึ่งธีรวัฒน์ก็ทำได้แค่ถอนหายใจให้ผู้เป็นเพื่อนอย่างเหนื่อยหน่ายใจ

@osh club

"ไอ้ธีร์ ๆ มึงดูสาว ๆ โต๊ะโน้นสิ มองมึงตาเป็นมันตั้งแต่เดินเข้ามาแล้วนะ กูว่าถ้าพวกเธอกินมึงทางสายตาได้ก็คงกินไปแล้วมั้ง" นพดลบอกพลางสะกิดไหล่หนาของเพื่อนเพื่อให้หันไปมองตามเขา

"..." แต่ธีรวัฒน์ไม่ได้สนใจคำพูดของเขาเลยแม้แต่น้อย ร่างสูงเพียงแค่นั่งกระดกแอลกอฮอล์เข้าปากอย่างเงียบ ๆ เท่านั้น

"เงียบอีกล่ะ ไม่สนใจหน่อยเหรอวะ มีแต่คนสวย ๆ ทั้งนั้นเลยนะ แค่มองเฉย ๆ เอง ลดาไม่รู้หรอก" นพดลยังคงรบเร้าต่อ

"..."

"แต่ถึงรู้ลดาก็ไม่ว่าอะไรหรอกน่า มึงกับลดาไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย"

ปัง!

"..." ทันทีที่นพดลพูดจบธีรวัฒน์ก็วางแก้วลงบนโต๊ะอย่างแรง ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่นั่งนิ่งและยังคงกำแก้วอยู่ในมือด้วยสีหน้าและแววตาแดงก่ำ

นพดลเห็นเพื่อนแสดงอาการแบบนั้น เขาจึงรู้ได้ทันทีว่าธีรวัฒน์คงไม่พอใจกับคำพูดของเขา

"กูขอโทษนะ"

"..."

"กู...คงจะเมา เริ่มมึน ๆ แล้วว่ะ" ว่าพลางสะบัดศีรษะไปมา

"เมาก็กลับ แต่ถ้ามึงไม่กลับก็นอนที่คลับนี่แหละ กูจะกลับคนเดียว" ว่าแล้วธีรวัฒน์ก็ลุกขึ้นและเดินออกมาจากตรงนั้นทันที

"เฮ้ย ๆ ๆ กูกลับด้วย ๆ กูไม่อยากนอนที่นี่" นพดลรีบวิ่งตามผู้เป็นเพื่อนไปอย่างรวดเร็ว

ธีรวัฒน์เดินฝ่าวงล้อมของเหล่านักท่องราตรีที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะดนตรีและเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มเพื่อมุ่งตรงไปยังประตูทางออกของคลับ

"เดี๋ยวสิคะคุณธีร์สุดหล่อ" ทว่าสาวสวยในชุดเดรสเกาะอกสีแดงเพลิงเดินเข้ามาขวางทางชายหนุ่มเอาไว้เสียก่อน

"..." ธีรวัฒน์เพียงแค่ชำเลืองมองเธอด้วยสีหน้าหงุดหงิด

"ไปต่อด้วยกันไหมคะ" หญิงสาวใช้นิ้วเรียวยาวกรีดเบา ๆ ที่ลำคอของชายหนุ่ม ก่อนจะกระซิบข้างหูของเขาด้วยน้ำเสียงยั่วยวน

"หลีกไป" เสียงเข้มเปล่งออกมาพร้อมกับแววตาเรียบเฉย

"ทำไมเจ้าของคลับถึงใจร้ายกับลูกค้าจังเลยล่ะคะ" หญิงสาวทำหน้างอ แต่ธีรวัฒน์ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของเธอเลยสักนิด เขามองเธอด้วยสีหน้าและแววที่เรียบเฉย แต่หญิงสาวกลับรู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือกและความน่ากลัวจนไรขนอ่อน ๆ ตามร่างกายลุกซู่

"อะ เอ่อ...นีน่าจะหลีกทางให้ก็ได้ค่ะ แต่ว่าคุณต้องดื่มให้หมดแก้วก่อนนะคะ แล้วนีน่าจะไป" มือเรียวยื่นแก้วแอลกอฮอล์มาหยุดอยู่ตรงหน้าของชายหนุ่มด้วยสายตาออดอ้อน

"..." ร่างสูงไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่แย่งแก้วนั้นมาแล้วกระดกแอลกอฮอล์ในแก้วลงคอเพียงรวดเดียว

"เก่งจัง ว่าแต่คืนนี้...อ๊ะ!" ไม่ปล่อยให้หญิงสาวได้พูดจนจบประโยค ธีรวัฒน์ก็เดินกระแทกไหล่ของร่างบางเพื่อให้เธอหลบออกไปให้พ้น ๆ ทาง ก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว

"ไอ้ธีร์! ไอ้สารเลว! มึงไปชนน้องเขาแบบนั้นได้ไงวะ น้องเขาเป็นลูกค้าของคลับเรานะเว้ย! มึงรู้ป้ะว่าน้องเขาล้มนมแทบหกเลยนะมึง!" นพดลเดินตามหลังผู้เป็นเพื่อนออกมาและต่อว่าเขา

"แล้วไง วันนี้กูมาในฐานะลูกค้า ไม่ได้มาในฐานะของเจ้าของคลับ" ธีรวัฒน์ตอบอย่างไม่ใส่ใจ ในเมื่อผู้หญิงคนนั้นทำให้เขารำคาญและเสียเวลา ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องปฏิบัติดีด้วย

"มึงนี่มันเลวจริง ๆ เลยนะ น่าเสียดายที่วันนี้กูไม่มีอารมณ์ ไม่อย่างนั้นคืนนี้กูคงชวนน้องเขาไปปลอบใจกันสองต่อสองแล้ว"

"ถ้ามึงไม่กลับก็ยืนโวยวายอยู่ตรงนี้ต่อไปนะ" ไม่ว่าเปล่า แต่ชายหนุ่มเดินตรงไปที่รถโดยที่ไม่ได้สนใจจะหันกลับมามองผู้เป็นเพื่อนเลยแม้แต่น้อย

"อ้าวเฮ้ย! รอด้วยสิวะ รอด้วย!"

@คอนโดนพดล

"ขับรถกลับดี ๆ นะเว้ย ขอบคุณมากที่มาส่ง"

"กูไม่ได้เต็มใจ ลงไปได้แล้ว"

"เออ ๆ ครับ ๆ"

ทันทีที่นพดลก้าวเท้าลงไป ธีรวัฒน์ก็ขับรถออกจากคอนโดของผู้เป็นเพื่อนทันที

ระหว่างทาง

ธีรวัฒน์ถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เพราะไฟจราจรตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะขึ้นสีเขียวให้เขาได้กลับถึงบ้านสักที

"ทำไมร้อนแบบนี้วะ" มือหนาเอื้อมไปปรับอุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศในรถให้ต่ำลงกว่าเดิม ก่อนจะกระชากเนกไทและถอดเสื้อสูทโยนทิ้งไปที่เบาะหลังของรถ แต่กระนั้นร่างกายของเขาก็ดูเหมือนว่าจะเริ่มผิดปกติมากขึ้น เพราะเม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นมาตามแนวขุมขนจนเจ้าตัวเกิดอากาศร้อน ๆ หนาว ๆ อย่างไม่ทราบสาเหตุ

ธีรวัฒน์กัดริมฝีปากของตัวเองเพื่อพยายามควบคุมสติอารมณ์เอาไว้เพราะเริ่มปวดหนึบที่บริเวณใจกลางความเป็นชายขึ้นมาดื้อ ๆ ฝ่ามือหนากำพวงมาลัยรถเอาไว้แน่นและพยายามครองสติให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

ประมาณหนึ่งนาทีต่อมาไฟจราจรตรงหน้าจึงปรากฎขึ้นสีเขียวในที่สุด ธีรวัฒน์เหยียบคันเร่งเเทบมิดเพื่อมุ่งตรงไปยังบ้านของตัวเอง ชายหนุ่มเริ่มจะรับรู้แล้วว่าอาการผิดปกติของเขาในตอนนี้มันเกิดขึ้นจากอะไร ถ้าไม่ใช่เพราะแอลกอฮอล์แก้วนั้นที่เขาดื่มมันลงไป ผู้หญิงคนนั้นคงใส่ยาปลุกเซ็กซ์ลงไปในแก้วแล้วเอามาให้เขาดื่มเป็นแน่

หล่อนช่างกล้านักที่มาทำแบบนี้กับเขาได้ สาบานว่าถ้าได้เจอผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง เขาจะจัดการเธอให้แหลกคามือ!

เอี๊ยดดด!

เสียงของรถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวเข้ามาจอดภายในโรงจอดรถของบ้านหลังใหญ่อย่างรวดเร็ว

ปัง!

ธีรวัฒน์ปิดประตูและลงจากรถด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว เพราะภายในร่างกายของเขาตอนนี้มันเกินที่จะต้านทานเอาไว้แล้ว และคนที่เขาจะปลดปล่อยฤทธิ์ยานรกนี้ให้มันหมดสิ้นไปก็คงไม่ใช่ใครที่ไหน ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงที่ทำให้เขาต้องถูกพ่อบังเกิดเกล้าต่อยแต่ยังไม่ได้รับโทษนั่นเอง!