บทที่ 10 ขอถอนหมั้น

ก่อนที่ฟรานเชสจะเห็นสาวน้อยหน้าหวานรูปร่างบอบบางแต่มีทุกสัดส่วนที่ออกจะเต็มไม้เต็มมือช่างยั่วยวนใจเขา บวกกับริมฝีปากจิ้มลิ้มสีชมพูและใบหน้าที่แตกตื่นตกใจของเธอ ช่างดูมีเสน่ห์น่ารักดวงตากลมโตที่เธอกำลังใช้มองจ้องหน้าเขาอยู่ในตอนนี้ ทำให้ฟรานเชสเกิดความรู้สึกอยากจะเป็นนายพรานล่ากวางเนื้อหวานหอมขึ้นมา รวมถึงอยากเข้าไปดึงเธอเข้ามาจูบรับขวัญให้หายตื่นตกใจด้วยในตอนนี้

"อุ้ย… องค์ชายลี่หยางพระองค์ฟื้นแล้ว พระองค์เป็นอย่างไรบ้างเพคะ"

สาวน้อยรีบเข้ามาจับที่แขนแกร่งเพื่อช่วยพยุงด้วยความเป็นห่วง โดยที่ไม่ทันได้สังเกตถึงสายตาขององค์ชายลี่หยางที่แปลกไป ไม่ได้มองเธอด้วยสายตาที่อ่อนโยนเสมือนน้องสาวคนหนึ่งดั่งที่ผ่านมา แต่กลับเป็นสายตาคมกริบที่หยาดเยิ้มปนหื่นเจ้าเล่ห์ดั่งชายที่ได้พบหญิงสาวที่เขาปรารถนาพึงพอใจ เมื่อร่างเล็กบอบบางแตะต้องลงที่แขนแกร่งของฟรานเชส ชายหนุ่มกับรู้สึกว่ามีกระแสไฟแทรกซึมเข้ามาในร่างกายของเขาพร้อมกับหัวใจที่เต้นสั่นรัวจนแทบทะลุออกมานอกอกความเจ้าเล่ห์ปนหื่นในตัวของเขาก็เริ่มฉายออกมาในสีหน้า โดยที่สาวน้อยหนิงจินเอ๋อไม่ทานได้ตั้งตัวฟรานเชสก็รีบหันไปดึงเธอเข้ามาสู่ในอ้อมกอดรัดเธอไว้จนแน่น ทำให้สาวน้อยถึงกับตื่นตกใจรวมถึงทหารอีกสองนายที่อยู่ตรงนั้นด้วย

"อุ้ย… องค์ชายลี่หยางพระองค์จะทำอะไรเพคะ ทรงปล่อยหม่อมฉันเถอะ หากใครเห็นเข้าจะทำให้หม่อมฉันเสียหายได้"

"เจ้านอนเฝ้าข้าเยี่ยงนี้เราไม่ได้เป็นแฟนหรือคนรักกันงั้นก็ต้องเป็นสามีภรรยากันสิ เจ้าถึงได้ต้องมานอนเฝ้าข้าอยู่ที่ขอบเตียงเช่นนั้น"

ฟรานเชสกล่าวสันนิษฐานออกมาให้กับสาวน้อย ในขณะที่ทหารทั้งสองรีบกลับไปประจำที่ที่ข้างประตูของตนเองทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้นด้วยรู้หน้าที่ของตนเองดี หนิงจินเอ๋อได้แต่ก้มหน้าซบอยู่ที่อกแกร่งแต่ผ่ายผอมขององค์ชายลี่หยาง ใบหูเล็ก ๆ ได้ยินเสียงหัวใจเต้นที่สั่นรัวราวกับตีกลองขององค์ชาย ทำให้สาวน้อยรู้สึกตกใจเพราะคิดว่าองค์ชายลี่หยางกำลังอาการหนักหัวใจถึงเต้นเร็วเกินไปหรือเปล่าด้วยความเป็นห่วง

"แย่แล้วองค์ชายหัวใจของพระองค์ทรงเต้นเร็วเกินไป กระหม่อมได้ยินเต้นรุนแรงเหลือเกินเพคะ พระองค์จะทรงหัวใจวายหรือเปล่า ให้หม่อมฉันตามหมอหลวงมาให้ดีไหมเพคะ"

คำกล่าวของสาวน้อยในอ้อมแขนของฟรานเชสซึ่งอยู่ในร่างขององค์ชายลี่หยาง ทำให้ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะอารมณ์ดีออกมากับความช่างไร้เดียงสาของสาวน้อยที่มีกลิ่นตัวหอมราวกับดอกไม้ ช่างให้ความรู้สึกที่สดชื่นและดีกับเขามากเหลือเกิน ชายหนุ่มถึงกับอดใจไม่ไหวก้มศีรษะลงสูดดมกลิ่นหอมจากเรือนผมนุ่มเข้าไปจนเต็มปอด พร้อมกับในร่างกายขององค์ชายลี่หยางเริ่มร้อนเต็มไปด้วยความต้องการในร่างหญิงสาวร่างเล็กบอบบาง แต่ผิวพรรณกับนุ่มรื่นน่าสัมผัส

"องค์ชายลี่หยางเพคะทรงปล่อยหม่อมฉันเถอะ"

"ถ้าข้าไม่ปล่อยเจ้า เจ้าคิดว่าเจ้าจะมีปัญญาอะไรมาสั่งให้องค์ชายเยี่ยงข้าปล่อยเจ้าได้ล่ะแม่สาวน้อย"

คำกล่าวที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์กับสายตาที่สาวน้อยพึ่งเงยหน้าสบตาด้วย ทำให้ชาวน้อยถึงกับขวยเขินแก้มแดงก่ำร่างกายสั่นเทา เพราะนี่เป็นการแนบชิดกับชายหนุ่มบุรุษเพศเป็นครั้งแรกที่ผ่านมามีเพียงท่านพ่อของเธอเท่านั้นที่เธอได้กอด

"ดูสิเพียงข้ากอดเจ้าก็ตัวสั่นไปหมดเสียแล้ว ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าหญิงงามเช่นเจ้าจะยังคงเป็นหญิงบริสุทธิ์อยู่"

"ท่านพูดเช่นนี้หมายความว่าเช่นไร ข้าเป็นคู่หมั้นของท่านข้าย่อมเก็บความบริสุทธิ์ของข้าไว้ให้ท่านอยู่แล้ว แต่ช่างเถอะในเมื่อท่านกล่าวมาเช่นนี้ ข้าเองก็ลำบากใจมานานกับเรื่องของเรา"

"เจ้ามีเรื่องอะไรลำบากใจอย่างนั้นหรือ ลองบอกข้ามาสิสาวน้อยข้าจะได้รู้ว่าข้าทำให้เจ้าลำบากใจเช่นไร"

“หม่อมฉันขอถอนหมั้นกับพระองค์ได้หรือเปล่าเพคะองค์ชาย”

“ถอนหมั้นกับข้าแล้วเจ้าจะไปแต่งกับใครงั้นเหรอ ข้าไม่ถอนหมั้นแต่จะเร่งวันอภิเษกให้เร็วขึ้นด้วย” องค์ชายกล่าวและมองมาที่เธอด้วยสายตาที่เจ้าชู้ ในแบบที่เธอไม่เคยเห็นสายตาแบบนี้จากคู่หมั้นมาก่อน

“ไม่ได้นะเพคะพระวรกายของพระองค์ไม่แข็งแรง หมอหลวงเคยบอกว่าท่านไม่สามารถหลับนอนกับสตรีนางใดได้ หม่อมฉันต้องการแต่งงานกับชายอื่น ที่สามารถทำให้หม่อมฉันมีลูกได้เพคะ”

“เรื่องนั้นเจ้าไม่ต้องกังวลเหรอก ข้ากลัวแต่ว่าเจ้าจะรับข้าไม่ได้ทั้งคืนต่างหาก สามีเยี่ยงข้าจะทำให้เจ้ามีลูกหัวปีท้ายเลยก็ยังได้ เมื่อกี้เจ้าก็ได้เห็นแล้วนี่ว่าข้าสามารถทำให้เจ้ามีลูกได้หรือเปล่า”

คำกล่าวที่ไม่ยินยอมถอนหมั้นขององค์ชายลี่หยางทำให้สาวน้อยหนิงจินเอ๋อนิ่งอึ้ง

"เอาล่ะ ข้าปล่อยเจ้าก็ได้แต่จะปล่อยเจ้าเพียงแค่ครั้งนี้เท่านั้น เพราะต่อไปในเมื่อเจ้าเป็นคู่หมั้นของข้าเจ้าก็ต้องมาปรนนิบัติดูแลข้าอย่างดี แต่ก่อนที่ข้าจะปล่อยเจ้าข้าอยากจะให้รางวัลเจ้าที่อุตส่าห์ดูแลข้าซะก่อน"

องค์ชายลี่หยางกล่าวยังไม่ทันขาดคำ กับใช้มือหนาของตนเองจับล็อกท้ายทอยของสาวน้อยเอาไว้ ก่อนที่จะรีบก้มหน้าแนบริมฝีปากหนาอันซีดเซียวของตนเอง บดแนบเคล้าคลึงริมฝีปากของสาวน้อยคู่หมั้นแสนสวยที่ฟรานเชสเพิ่งได้รับรู้ด้วยความดุดื่ม และดูเหมือนว่าสาวน้อยที่เขากำลังจูบนี้จะยังไม่เคยผ่านการจูบกับชายคนใดมาก่อน เพราะสาวน้อยแม้แต่สนองจูบตอบกลับมายังทำไม่เป็นเลย อีกทั้งอาการตัวสั่นราวกับจะเป็นไข้ของเธอก็ยิ่งทำให้ฟรานเชสตื่นตัวจนส่วนล่างของเขาเริ่มแข็งชูชันขึ้นมา ผ่านเชฟเมื่อรู้ว่าตนเองกำลังจะเริ่มควบคุมร่างกายของตนเองไม่ไหวแล้ว