มาเฟีย 9 นิ้ว

สมาคมมังกรดำตะวันออกเฉียงใต้ เอ่ยไปแล้วไม่มีใครไม่รู้จัก

สมาคมยิ่งใหญ่ที่รวบรวมมาเฟียตระกูลดังมากอำนาจและอิทธิพลของแต่ละแถบทวีปไว้ด้วยกันถึงห้าตระกูล อันได้แก่ ตระกูลจาง เจ้าพ่อเก่าแก่จากแดนฮ่องกง ตระกูลลี มาเฟียจากดินแดนแถบใต้ของประเทศจีน ตระกูลแกรนซ์ ผู้มีอำนาจในแถบอิตาลี ตระกูลคชราช ผู้มีอิทธิพลในฟากถิ่นตะวันออกเฉียงใต้

และสุดท้ายตระกูลรัสเซลล์ มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลที่มีอาณาเขตอำนาจกว้างขวางทั้งในและนอกประเทศ พร้อมทั้งได้ขึ้นชื่อว่าเป็นตระกูลของผู้นำสมาคมมังกรดำ

“หูว แม่สาวเดรสแดงบาดใจกูฉิบหาย” เสียงทุ้มของคริสเตียน แกรนซ์เอ่ยกับกลุ่มเพื่อนสนิทท่ามกลางงานเลี้ยงของสมาคมมาเฟีย เมื่อพิกัดสายตาตรงหน้าเขาคือแม่สาวชุดแดงสุดเซ็กซีบาดใจ จนตัวเขาอยากจะพาขึ้นเตียงไปขยี้หนัก ๆ สักสองสามวัน

“เขาบาดใจมึง แต่มึงน่ะ บาดใจเขาหรือเปล่า” เสียงนุ่มลุ่มลึกของอชิระ คชราชเอ่ยขัดขึ้นในทันที

ทำเอาคริสเตียนถึงกับถลึงตามองใส่ ก่อนจะต้องรีบกระทุ้งศอกเข้าข้างลำตัวเพื่อนหนัก ๆ เมื่อเป้าหมายของเขากำลังมุ่งหน้าตรงมาทางนี้แล้ว

“เฮ้ย ๆ เธอมองมาทางนี้แล้วเว้ย หลงเสน่ห์กูชัวร์แบบนี้” คริสเตียนยังคงมั่นใจในความหล่อและรูปลักษณ์ที่แสนจะดึงดูดเพศตรงข้ามของตัวเอง

ร่างสูงยืดตัวให้ไหล่ตึงอกตั้ง เตรียมตั้งท่าจะชนแก้วไวน์กับสาวสวยเต็มที่ ทว่า...เธอนั้นกลับเดินเลี้ยวไปหาใครอีกคนในกลุ่มของเขาเสียอย่างนั้น

“ไลลา เดนการ์ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณ...” เสียงใสติดจะเซ็กซีกล่าวขึ้น พร้อมทั้งสายตาที่ลากมองตั้งตาโครงหน้าหล่อจัด ไล่ลงไปถึงเป้าแน่น ๆ ของชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนจะเผยอริมฝีปากอวบอิ่มเรียกชื่ออีกฝ่ายออกมา

“เจอราร์ด รัสเซลล์สินะคะ” ร่างเล็กใช้โนมเนื้อเต่งตึงเบียดแนบเข้าไปที่แขนของเขาด้วยท่าทียั่วยวน

คนถูกยั่วไม่ได้เอ่ยตอบอะไรในทันที โครงหน้าหล่อจัดแบบหนุ่มลูกครึ่งผู้ดีอังกฤษยังคงนิ่งขรึมเช่นเคย นัยน์ตาสีน้ำทะเลลึกหลุบมองคนที่ชวนตนสนทนาเล็กน้อย ก่อนจะลากลงไปยังทรวงอกอวบอิ่มจนแทบจะล้นทะลักออกมานอกเนื้อผ้าของเจ้าหล่อน

“ไลลาอยากรู้จักคุณนะคะ” แม้ว่าเขาจะไม่ตอบอะไร ทว่าสายตาที่มองนั้นก็ทำเอาไลลาอยากจะเปลื้องผ้าเสียตรงนี้เลยทีเดียว

“งั้นเหรอครับ” ในที่สุดเสียงทุ้มติดแหบทว่าแสนเซ็กซีก็เอ่ยตอบ ก่อนจะจรดแก้วไวน์ชิดริมฝีปากแล้วลิ้มรสชาติเครื่องดื่มในนั้น

ได้มองสาวสวยหุ่นเอ็กซ์พร้อมกับดื่มไวน์ที่บ่มมานานหลายสิบปี ก็ทำให้รสชาติดีไม่น้อยเลยทีเดียว

มุมปากหยักได้รูปยกขึ้นเล็กน้อย ดวงตาคมกริบเริ่มส่องสำรวจสาวเจ้าตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า

“ผมเกรงว่าคุณจะรับผมไม่ไหวหรอก วันนี้คงไม่ได้ ไว้วันหลังนะ” เจอราร์ดเอ่ย ก่อนจะใช้สายตาหลุบมองมายังเป้ากางเกงที่แน่นและตุงของเขา เพื่อจะสื่อว่าระดับเจอราร์ด รัสเซลล์นั้นย่อมไม่ธรรมดา เขาอยากจะประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่าเขานั้นอลังการงานสร้าง เป็นลูกรักเทพเจ้าเลยด้วยซ้ำ

ทั้งใหญ่ ทั้งแน่น สมส่วนตั้งแต่โคนจรดปลาย!

ไลลามองตามลงไปแล้วเลียริมฝีปากเล็กน้อยอย่างเสียดายที่เธออดชิมของเด็ดของดีประจำตระกูลรัสเซลล์ ก่อนจะสะบัดก้นงอนงามที่คริสเตียนทอดมองตาละห้อยเดินออกไป

ทำเอาอชิระถึงขั้นอดจะผิวปากแซวความยิ่งใหญ่ของเพื่อนตัวเองไม่ได้ นอกจากจะเกิดมาหล่อแถมจู๋ยังพระเจ้าสร้างอีก เขาอิจฉามันจริง ๆ

“วิ้วว ไอ้มาเฟียเก้านิ้ว กูนึกว่าคืนนี้ไอ้โคตรมังกรเก้านิ้วของมึงจะออกมาอาละวาดคำรามซะอีก เสียดายว่ะ คนนั้นโคตรน่าลอง” อชิระกล่าว

“นั่นดิ หรือมึงกลัวว่ากูจะโกรธ บอกเลยว่าไม่ แค่เสียดายที่ไม่ได้อึ๊บผู้หญิงหุ่นในฝันเท่านั้นเอง” พูดแล้วคริสเตียนก็จิ๊ปากเสียดายไลลาไม่หยุด บอกเลยว่าถ้าได้ลองสักครั้งเขาจะตั้งใจทำงานให้แด๊ดดี้ทั้งชีวิต

“กูเปล่า ไม่ได้เกรงใจ กูแค่กลัวน้องเขาจะต้องคลานลงจากเตียงพรุ่งนี้เช้าก็เท่านั้น มึงก็รู้ว่ากูทั้งใหญ่! ถึก! ทน!” แม้หญิงสาวจะน่าลองไม่น้อย แต่วันนี้เขาไม่มีอารมณ์เอาออกมาใช้งานจึงได้ปฏิเสธเธอไป

ประโยคที่แสนจะภูมิใจของเจอราร์ดทำเพื่อนทั้งสองหมั่นไส้ไม่น้อย แต่ก็โต้แย้งไม่ได้เพราะเพื่อนเขามันของจริง ภาพจำล่าสุดตอนเรียนปีสุดท้ายที่เจอราร์ดลากแม่สาวดาวมหาวิทยาลัยไปเล่นจ้ำจี้จนเจ้าหล่อนต้องนอนโรงพยาบาลไปร่วมอาทิตย์ยังติดตรึงในความทรงจำพวกเขาดี

ฉายามาเฟียเก้านิ้วของเจอราร์ด รัสเซลล์ไม่ใช่ได้มาเพราะโชคช่วย

“ของแบบนี้มันแข่งกันลำบา...”

สนทนาต่อได้ไม่กี่ประโยคคนที่เป็นดาวเด่นของงานเลี้ยงสมาคมก็เริ่มหน้าเสีย คิ้วเข้มขมวดมุ่นเข้าหากันแน่นเมื่อรู้สึกว่าช่วงล่างของเขากำลังเกิดปัญหาใหญ่ เพราะมันกำลังเคลื่อนตัวไปอยู่ในจุดต้องห้าม

ไม่ไหว ให้ทนต่อไปแบบนี้เขาทนต่อไปไม่ได้จริง ๆ ต้องระบายมันออกเดี๋ยวนี้ ก่อนที่นายน้อยตระกูลรัสเซลล์ ผู้สืบทอดสายเลือดมาจากขุนนางอังกฤษเก่าแก่อย่างเขาจะทนต่อไปไม่ไหวตรงนี้

“กะ กูขอตัวแป๊บ” เจอราร์ดเอ่ยขึ้นมาเสียงสั่น อีกทั้งแก้วไวน์ในมือก็สั่นไปด้วย ก่อนจะรีบเดินลิ่วออกมาจากงานเลี้ยงทันที

คิมหันต์ มือขวาประจำกายนายน้อยเจอราร์ดที่เฝ้ามองดูผู้เป็นนายอยู่ทุกวินาทีรีบเดินตามออกไปเช่นกัน ท่าทีลนลานเดินหน้าสั่นเหงื่อชื้นขมับทำตัวเขาเองก็หวั่นใจไม่น้อย

หรือว่านายน้อยของเขาจะโดนวางยานะ ไม่ได้การละ

คิดแล้วคิมหันต์ก็รีบซอยเท้าเดินตามไปติด ๆ ทั้งยังกดเครื่องมือสื่อสารที่ติดตั้งอยู่บริเวณใบหูเตรียมออกคำสั่งกับลูกน้องด้านนอกให้เตรียมตัวรับมือกับสถานการณ์ฉุกเฉินไปด้วย

“ไม่ไหวแล้วโว้ย!” เจอราร์ดโวยวายออกมาดังพอประมาณเมื่อเดินออกมาจากงานเลี้ยงไกลพอตัว แก้วไวน์ในมือที่ถือมาก็จัดการโยนทิ้งลงไปในน้ำพุใกล้ ๆ อย่างไม่ไยดี ก่อนจะทำการปลดปล่อยความอึดอัดให้เป็นอิสระ

ในขณะที่คิมหันต์ก็เตรียมเอ่ยคำสั่งให้กับบอดีการ์ดที่เหลือได้รับรู้ว่านายน้อยนั้นกำลังจะ...

“ไอ้ห่าเอ๊ย! กางเกงในเข้าวินมาได้นะมึง แสบง่ามตูดฉิบหาย”

ท่าทางของชายหนุ่มสูงร่วมร้อยเก้าสิบเซนติเมตรในชุดซูตทักซีโดจากห้องเสื้อแบรนด์ดังกำลังยืนอ้าขาใช้นิ้วดึงขอบกางเกงชั้นในออกจากช่องทางส่วนตัวนั้นไม่ได้น่าดูเลยสักนิด แถมยังตั้งหน้าตั้งตาดึงอย่างจริงจังเสียด้วย

ทำเอาคิมหันต์ตบหน้าผากตัวเองดังแปะ! ปลายนิ้วจิ้มค้างอยู่บนอุปกรณ์สื่อสารเนิ่นนาน ยิ่งเห็นภาพนายน้อยตรงหน้าก็ยิ่งอยากจะดึงทึ้งหนังศีรษะของตัวเองให้หลุดร่วงออกมาให้หมด ไม่ต้องเหลือแม้แต่ผมเส้นเดียว

เจอแบบนี้ขอบวชอยู่วัดไทยไม่สึกตลอดชีวิตยังดีกว่า

คิมหันต์ยืนคิดหนักกับตัวเองแค่ชั่วครู่ก็ต้องรีบหันซ้ายแลขวา มองดูว่ามีใครแอบเดินตามมาเห็นนายน้อยเจอราร์ดกำลังดึงกางเกงในที่เข้าวินให้เสียชื่อตระกูลหรือไม่ พอเห็นว่าทั้งบริเวณคนโล่งเขาก็เบาใจ แต่พอมองไปที่เจ้านายตัวเองก็ชักจะหนักใจอีกรอบ

งานเลี้ยงจบลงพร้อมกับนายน้อยเจอราร์ดที่เดินไปขึ้นรถลีมูซีนสีดำคันหรูของตระกูล ตามประกบติดกายด้วยคิมหันต์ที่เป็นมือขวาคนสนิท

ภายในห้องโดยสารถูกแบ่งให้เป็นส่วนตัวแยกจากสารถีอย่างชัดเจน มีกำแพงอัตโนมัติเลื่อนขึ้นมากั้นเอาไว้ ไม่ให้คนขับรถคนใหม่มารับรู้อะไรที่ไม่ควรรับรู้ อย่างเช่น...

“คิมหันต์ คุณคิดว่าวันนี้ผมเท่ไหม ผมคงต้องหล่อมากสินะเพราะมีสาว ๆ เอาแก้วมาชนไม่หยุด คุณว่างั้นไหม หึ ๆ” เจอราร์ดเอ่ยถามแล้วเก๊กหน้าหล่อทันที

“คงประมาณนั้นครับนายน้อย”

“เฮ้อ คิดแล้วผมก็เหนื่อย เกิดมาหล่อ เท่ สมบูรณ์แบบอย่างผมเนี่ยมันลำบากใจเนอะ ต้องปฏิเสธคนนั้นคนนี้บ่อย ๆ”

คิมหันต์ได้แต่ยิ้มแหย ๆ ตอบรับไป เห็นนายน้อยยังนั่งเก๊กหน้าหล่อไม่หยุดเขาก็ชักเริ่มรู้สึกเมื่อยแทน เลยเปลี่ยนบรรยากาศด้วยการรินน้ำแร่ใส่แก้วเพื่อชวนเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

“นี่น้ำครับนายน้อย” เขายื่นแก้วให้เจ้านาย

“คิมหันต์รู้ใจผมมากเลย” เจอราร์ดยิ้มมุมปากและยักคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง

“เอ่อ ผมว่านายน้อยหยุดทำหน้าหล่อดีกว่านะครับ ผมเกรงว่าถ้านายน้อยหล่อและเท่กว่านี้สาว ๆ จะทำใจลำบากครับ”

“โอ้ จริงด้วย ที่คุณพูดก็มีเหตุผล”

“ครับ”

สิ้นเสียงขานรับจากคิมหันต์ เจอราร์ดก็ก้มจิบน้ำแร่ให้ชุ่มคอเล็กน้อย ก่อนที่ดวงตาจะมองออกไปสะดุดกับหญิงสาวผู้น่าสงสารคนหนึ่ง ทั้งเสื้อผ้าและผมเผ้าของเธอกระเซอะกระเซิงจนดูไม่ได้ บนบ่าเล็ก ๆ แบกท่อแป๊บที่มีพวงมาลัยห้อยอยู่เต็มไปหมด

ไม่ได้ คนหล่อที่จิตใจดีและเท่มากอย่างเขาทนมองดูเฉย ๆ ไม่ได้ แบบนี้ต้องโชว์ให้คนขับรถคนใหม่เห็นสักหน่อยว่า ขึ้นชื่อว่ามาเฟียก็ใจบุญเป็นเหมือนกัน

“คิมหันต์”

“ครับนายน้อย” เขาหันไปตามเสียงเรียก

“กดรีโมตเอาที่กั้นลง บอกคนขับให้ชะลอข้างหน้าแล้วเปิดกระจกเหมาพวงมาลัยเด็กที่ดูโสโครก ๆ คนนั้นด้วย อ้อ บอกเขาด้วยว่านายน้อยเจอราร์ดเหมาเอง” เจอราร์ดพูดพลางชี้ไปยังหญิงสาวที่เขาพูดถึง

“เอ่อ ครับ” คิมหันต์รับคำ ก่อนจะลอบถอนหายใจอย่างเหนื่อยอก

คำสั่งถูกส่งไปถึงสารถีจนกระจกรถถูกลดระดับลงมา หญิงสาวที่ถูกกวักมือเรียกมีสีหน้างุนงง เธอเกาหัวตัวเองแกรก ๆ แต่ก็เดินเข้าไปหารถลีมูซีนสีดำราคาแสนแพง

“หมดนี่กี่บาทหนู” คิมหันต์เอ่ยถาม

“ฮะ? หมายถึงอะไรคะ”

“ก็พวงมาลัยนี่น่ะกี่บาท เจ้านายพี่เขาจะเหมาทั้งหมดเลย เขาชื่อนายน้อยเจอราร์ด เขาสงสารหนู”

“หนูคือเด็กขายพวงมาลัยเหรอ” เมื่อได้ยินดังนั้นเธอก็ชี้นิ้วเข้าหาตัวเองเพื่อถามย้ำให้มั่นใจ

“ก็ใช่น่ะสิ เร็ว ๆ กี่บาท เดี๋ยวเลยเวลานอนของนายน้อยพี่”

“พันห้าพี่” หญิงสาวบอกราคาไปมั่ว ๆ เพราะไม่รู้ว่าทั้งหมดราคาเท่าไหร่ และเธอก็ไม่ใช่เด็กขายพวงมาลัยด้วยซ้ำ

เห็นแบกพวงมาลัยแบบนี้ แต่ที่จริงเธอช่วยอุ้มเด็กขายพวงมาลัยที่ถูกรถเฉี่ยวเมื่อกี้ไปนั่งพักที่ฟุตพาท และกำลังจะเอาพวงมาลัยที่ตกอยู่บนพื้นไปให้ต่างหาก แต่กลับถูกมองว่าเป็นเด็กขายพวงมาลัยเสียเอง

“สารรูปเธอน่าสงสารมาก ไม่ต้องทอนนะ” เจอราร์ดพูดพลางควักแบงก์พันสองใบส่งให้คิมหันต์ไปจัดการต่อทันที

เมื่อได้รับเงินแล้วหญิงสาวก็เดินไปยังฟุตพาท ดวงตากลมสีน้ำตาลเข้มทอดมองรถลีมูซีนที่ขับออกไปจนลับสายตาพร้อมกับกำเงินสองพันบาทในมือ เธอก้มมองดูสภาพเนื้อตัวของตัวเอง เสื้อยืดและกางเกงยีนขาด ๆ แนวสตรีตที่ใส่อยู่ราคาเกือบหมื่น แต่แค่ชุ่มเหงื่อเพราะเธอยังไม่ได้กลับค่ายไปอาบน้ำก็เท่านั้นเอง

“ไอ้ผู้ชายตาต่ำ ไอ้คนตาสถุลเอ๊ย ใครได้เป็นผัวโคตรน่าสงสารเลย”