ตอนที่5 จุดเริ่มต้น

‘ไปจริงๆ ด้วย พี่ฟิสเขาไปแล้วจริงด้วย’ เจ้าเอยได้แต่นั่งมองประตูที่เขาเดินออกไปอยู่นั้นเป็นเวลานาน ก่อนจะคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา เหตุการณ์ทุกอย่างในชีวิตของเธอล้วนแต่มีเขาเข้ามาร่วมด้วยตลอด แต่ต่อไปนี้มันจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว เธอต้องยืนหยัดอยู่ได้เพียงคนเดียวเพราะเขาได้จากเธอไปแล้วจริงๆ

ที่จริงเรื่องนี้มันกะทันหันมากจนเธอไม่รู้จะทำยังไงต่อไป อีกอย่างพี่ฟิสเขาก็ไม่ยอมบอกเหตุผลกับเธอจริงๆ ตัวเธอเองก็ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้มาคบกับพี่มานานขนาดนี้ ทุกอย่างที่เป็นเธอล้วนไม่คู่ควรกับเขาแล้วตั้งแต่แรก

“หนูต้องเข้มแข็งนะลูก ถ้าแม่ร้องไห้หนูห้ามร้องตามแม่น่ะ” เจ้าเอยลูบที่หน้าท้องแบนราบของตัวเองเบาๆ ก่อนพูดประโยคนั้นออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

“อึก ฮึก ฮืออออ พี่ฟิสไม่รอที่จะฟังเรื่องราวในวันนี้เลย แต่มันก็ถูกแล้ว ถ้าพี่รู้เรื่องนี้มันอาจจะเป็นการรั้งพี่ไว้กับเอยก็ได้” ไม่กี่วินาทีต่อมาหยาดน้ำตาไหลรินลงมาจากดวงตากลมสวยของว่าที่คุณแม่ที่นั่งอยู่บนเตียงราวกับเขื่อนแตก

เธอรู้สึกผิดปกติกับร่างกายของตัวเองมาประมาณสองสามวันได้ วันนี้ตอนเช้าเธอเลยตั้งใจลงมาซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจดูแล้วก็พบว่าเป็นอย่างที่เธอคิดจริงๆ ที่ตรวจครรภ์ที่เธอซื้อมาทั้ง5อันขึ้นสองขีดทั้งหมด เธอดีใจมากที่ลูกของพวกเรามาตอนนี้ ตอนที่พวกเธอกำลังมีความสุขกันดี เธอเลยว่าจะมาเซอร์ไพรส์เขาตอนกินข้าว แต่ก็ไม่คิดว่าแม้แต่กับข้าวที่เธอจัดเตรียมไว้ให้เขานั้น ไม่มีแม้แต่คนที่จะกินมัน

เจ้าเอยก้มมองสมุดบัญชีธนาคารและโฉนดที่ดินในมือด้วยอารมณ์หลากหลายความรู้สึก จะให้เธอทิ้งสิ่งที่ถือไว้มันก็ทิ้งไม่ลง เธออยู่กับความเป็นจริงของชีวิตตัวเองอยู่แล้วนั่นก็คือ เธอไม่มีใครอยู่เคียงข้างเธออีกเลย ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีญาติ ไม่มีเพื่อน เธอเลยบอกกับตัวเองว่า จะไม่ทิ้งสองอย่างนี้ทิ้งอย่างแน่นอน สิ่งที่เขาให้มามันมีประโยชน์ต่อตัวเธอมากๆ ในอนาคต เธอต้องเลี้ยงลูกที่รอวันเติบโตอยู่ในท้องของเธอ จะอยู่แต่ในคอนโดคงจะไม่สะดวกแน่ๆ

อีกด้าน

“เอยเอย พี่ขอโทษนะคนดี ได้โปรดรอพี่หน่อยนะ พี่สัญญาว่าพี่จะรีบกลับมาหาหนูแน่นอน” ฟิสซิสมองขึ้นไปยังตึกคอนสูงระฟ้าที่เขาพึ่งก้าวออกมา เขาทำมันลงไปจริงๆ เขาทำร้ายจิตใจของเธอจนไม่เหลือชิ้นดี เขานี่เลวจริงๆ ที่ทำให้คนที่ตัวเองรักต้องมาเสียใจแบบนี้

“ไปสนามบิน” เขาโบกแท็กซี่ที่ผ่านมาพร้อมกับยัดเอาตัวเองเข้าไปในรถ ก่อนจะค่อยๆ มองภาพคอนโดที่เขาใช้อยู่ร่วมกับเธอมานานนับสี่ปีค่อยๆ เคลื่อนหายออกไปจากสายตา

ฟิสซิสหลับตาลงอย่างช้าๆ เพื่อไม่ให้น้ำตาของตัวเองไหลออกมา แต่ห้ามเท่าไหร่มันก็ไร้ผลเพราะในหัวของเขานั้นมีแต่สีหน้าของคนตัวเล็กที่แสดงถึงความเสียใจและไม่เข้าใจเขาเมื่อกี้ เขาไม่อยากทำแบบนี้ เขาอยากจะบอกเหตุผลที่ต้องจากไปให้เธอฟัง แต่เขาก็กลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้นกับเธอคนที่เขารักสุดหัวใจ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอจริงเขาต้องเป็นบ้าแน่ๆ ที่ไม่สามารถดูแลเธอได้เพราะความห่างไกล

เจ้าเอยเป็นคนน่ารัก เขาเองนี่แหละที่เป็นเข้าไปจีบเธอตั้งแต่ยังเป็นเฟรชชี่เข้าเรียนใหม่ๆ ครั้งแรกที่เขาได้สบตากับเธอเขาก็บอกกับตัวเองไว้เลยว่าคนนี้แหละแม่ของลูกเขาแน่นอน เขาอยากร่วมมีอนาคตกับเธอ สร้างครอบครัวที่น่ารักกับเธอ และจะรักเธอตลอดไปตราบนานเท่านาน แต่สุดท้ายทุกอย่างมันก็พัง พังเพราะตัวเขาเองที่คิดโลภตั้งแต่แรก

เพราะครอบครัวเขาทำธุรกิจสีเทาที่ต่างประเทศ อนาคตเขาต้องรู้ดีอยู่แล้วว่าคำว่าความสุขนั้นมันต้องสัมผัสได้ยากแน่ๆ แต่ก็ไม่คิดว่าเวลานั้นมันจะเข้ามาเร็วจริงๆ

ครอบครัวของเขามีอำนาจในรัสเซียอยู่พอสมควร โดยที่เขตปกครองใหญ่หลักๆ จะมีอยู่สามพื้นที่นั่นก็คือเขตตอนบนเป็นพื้นที่ดูแลของกลุ่มมังกรขาว เขตตอนใต้เป็นพื้นที่ดูแลของกลุ่มฟีนิกซ์เพลิง และเขตตอนกลางที่ใหญ่ที่สุดเป็นพื้นที่ดูแลของครอบครัวของเขาเองนั่นก็คือกลุ่มมังกรขาวนั่นเอง และกลุ่มมังกรขาวและกลุ่มมังกรแดงชื่อคล้ายๆ กันก็เพราะว่าผู้นำกลุ่มทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันนั่นเอง ถ้าสองกลุ่มนี่รวมกันเมื่อไหร่ก็จะไม่มีอะไรมาต้านทานได้แน่นอนหรือเรียกง่ายๆ ว่ากลุ่มที่ควบคุมมหาอำนาจธุรกิจที่เทาที่ใหญ่ที่สุดในประเทศเลยก็ว่าได้

Rrrrrrrrr

“ครับ” ฟิสซิสมองชื่อของปลายสายที่โทรเข้ามาเล็กน้อยก่อนจะกดรับในเวลาต่อมา

“……..”

“ผมออกมาแล้ว พ่อไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”

“…….”

“ผมไม่รับตำแหน่งบ้าๆ นั่นแน่นอน เรื่องนั้นพ่อจะให้ใครก็แล้วแต่พ่อเถอะผมไม่ยุ่งด้วย เพราะจบเรื่องนี้เมื่อไหร่ผมจะกลับไทยทันที และเราจะตัดขาดจากกันแน่นอน ถ้ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก”

ติ๊ด!

“เฮ้อ~” ฟิสซิสได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาต้องไปจัดการกับเรื่องแบบนี้ เขาไม่คิดจะขึ้นไปเป็นหัวหน้าแก๊งค์เพื่อปกครองเขตพื้นที่ต่อจากครอบครัวแน่นอน เรื่องนี้เขาได้คิดมาดีแล้ว มันจะเป็นยังไงต่อก็ช่าง แต่ที่เขาต้องกลับมาในครั้งนี้เพราะมันจะเล็งเป้าหมายไปหาเจ้าเอย เขาไม่อยากให้เธอต้องมาตกอยู่ในอันตรายโดยที่เจ้าตัวไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยเลย

นี่จะเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นของเรื่องราวต่างๆ มากมายที่จะเกิดขึ้น ทุกอย่างล้วนมีหน้าที่และเวลาของมัน สิ่งใดที่เกิดมันก็จะต้องเกิดอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทั้งสองแยกจากกันโดยที่หัวใจยังคงเชื่อมต่อกัน และมันจะไม่มีวันขาด เรื่องราวที่เกิดขึ้นจะทำให้ทั้งสองรู้ว่ากาลเวลามีค่าเหนือกว่าสิ่งอื่นใดทั้งสิ้น