07 | ปลดปล่อย

สิงห์ราชเพียงปลายตามองใบหน้าแดงซ่านแห่งความร้อนรุ่มของเธอ จนเป็นเขาเองนั้นที่เพียงมองเรือนร่างอันเย้ายวนและใบหน้าหวานเท่านั้นก็แทบปริแตก

เขาพยายามชักจูงมือน้อยให้สัมผัสกับลำกายแกร่งที่เขาปลดหัวเข็มขัดและปลดปล่อยเจ้าลูกโลกที่ดุนดันอันเดอร์แวร์สีขาวสะอาด เพียงแค่ถกมันลงเท่านั้นลำกายยาวก็ดีดผึงออกมาหายใจหายคอ

“อุ้ย!”เธออุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่อฝ่ามือน้อยถูกนำพาจากมือหนาสิงห์ราชให้จับต้องของร้อนราวกับแท่นเหล็กที่รนไฟ มันทั้งใหญ่และยาวสู้มือน้อยของเธออย่างดี

“มนต์จ๋าช่วยพี่หน่อย”ชายหนุ่มอ้อนวอนเธออีกครั้งด้วยน้ำเสียงกระเส่าความอัดแน่นจนแทบรวดร้าวทรมานเจียนขาดใจ เขาอยากจะให้มือนุ่มนิ่มของเธอสัมผัสมันและทำให้มันสงบลง

“จะให้มนต์ช่วยยังไงคะ”กมลเนตรถามเมื่อเขาจับมือเธอกำรอบและรูดขึ้นลงอย่างเบาๆ

“รูดขึ้นลงเบาตามจังหวะ อ่า...อย่างนั้นแหละเด็กดี”สิงห์ราชจับมือน้อยชี้ทางให้เธอสัมผัสแผ่วเบาแต่หนักแน่นทุกจังหวะการขยับ จนชายหนุ่มต้องสูดปากครางด้วยความซ่านสยิว

เธอมองซีกหน้าของสิงห์ราชก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความพอใจ ที่เขาขอร้องเธอขนาดนี้ คนตัวเล็กคิดอย่างกระหยิมในใจสายตาพลันไปสะดุดปลายกับส่วนปลายบวมเปล่งบานออกมาราวกับดอกเห็ด ปลายนิ้วเรียวแตะตรงรูเล็กๆ ที่มีน้ำขุ่นขาวออกมาด้วยความอยากรู้

“โอ้ว....ซี๊ด!”

สิงห์ราชสูดปากดังด้วยความเสียวซ่านเมื่อเจ้าหล่อนแตะสัมผัสตรงจุดหฤหรรษ์ของเขา โดยที่มือน้อยยังคงทำงานขยับขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ และก่อนที่สาวน้อยจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นนั้นทำให้ความอัดแน่นไปด้วยต้องการกำลังจะถูกปลดปล่อย

“อืม...เด็กดื้อ อ่า...เร็วอีก”

เขาเร่งเล้าเมื่อความซ่านสยิวเมื่อเธอกลัดกุมกระชับขึ้นฝ่ามือนุ่มนิ่มว่าตามโดยว่าง่ายรัวเร็วทวีคูณเป็นสองเท่า ก่อนสะโพกจะเด้งขึ้นรับปล่อยน้ำสีขาวขุ่นพวยพุ่งออกมาเปื้อนคางมนที่อยู่ห่างจากความเป็นชายเพียงสองคืบเท่านั้น

“อึ๋ย....พี่สิงห์เปื้อนหน้ามนต์หมดแล้วคะ”

หญิงสาวปล่อยกายแกร่งที่สงบลงเพียงเล็กน้อยออกก่อนจะผลิก หลังมือทั้งสองข้างขึ้นมาเช็ดที่คางของตนอย่างทะมัดทะแมง กลิ่นคาวคุ้งของน้ำรักที่ตลบอบอวลไปทั่วรถทำให้สาวน้อยหน้าแดงซ่าน

สายตาคมจ้องมองดูภาพตรงหน้า อกอวบอิ่มที่ไหวกระเพื่อมตามแรงขยับของหญิงสาวทำเอาใจดวงแกร่งเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ และต้องกระตุกยิ้มที่มุมปากออกมาเมื่อความน่ารักบวกกับความไร้เดียงสาของเจ้าหล่อน ที่ยกมือขึ้นเต็มน้ำรักขุ่นที่ติดอยู่กับฝ่ามือน้อยของเธอ

“ลองกินดูสิ”มือหนาคว้าหมับเข้ากับข้อมือเล็กด้านขวาเอาไว้ และคลี่นิ้วทั้งห้าของเธอออกและไล้ไปที่ปากบางทีละนิ้ว ถึงแม้จะน้อยนิดที่ติดอยู่ปลายนิ้วเรียวแต่เขาก็อยากให้หญิงสาวลิ้มลองรสชาติของมัน

‘น่ารักชะมัดยัยหนูเก็ทบี้ของเขา’

ของเขา!!!

ของเขา!!

ของเขา!

สิงห์ราชสบถในใจเบาๆ ใบหน้าหวานที่แหงนเงยมองหน้าเขา ลิ้นเล็กแลบออกมาไล้เลียนิ้วของตนและเตลิดมาดูดกลืนฝ่ามือหนาเขาอย่างยั่วยวน จนทำให้สิงห์ราชต้องชักฝ่ามือของตนกลับเข้าหาตัว

“อืม...นิ้วพี่สิงห์นี่หวานนะคะ”

กมลเนตรพูดด้วยน้ำเสียงกระเง้ากระงอดน่ารักเหมือนเด็ก พร้อมกับมือเล็กที่ตามประกบมือหนาของเขา จนคนที่มองภาพตรงหน้าต้องส่ายหัวเรียกสติตัวเองกลับมา

ยั่วได้ยั่วเอาเขาก็จะเอาจริงแล้วนะ!!!

“ใส่เสื้อผ้าซะ!”สั่งร่างบางเสียงเข้มในขณะที่สิงห์ราชกำพวงมาลัยไว้แน่นเพื่อควบคุมตัวเองไม่ให้ข่มขืนสาวน้อยหน้าใส แค่นี้ก็ไม่รู้ว่าจะมองหน้ากันอย่างไร เขาผิดเองที่ระงับอารมณ์ไม่ได้

“ทำไมล่ะ มนต์ก็สวยนิคะ”

“ใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้!”เสียงเข้มตะโกนใส่หน้ากมลเนตร ก่อนจะตัดสินใจดึงเสื้อชั้นในของเธอลง แต่มันชั่งยากนักเมื่อขนาดของมันใหญ่เสียจนเขาอึดอัดแทนเจ้าหล่อน

มิหนำซ้ำเมื่อสัมผัสเข้ากับความนุ่มหยุ่นอีกครั้งก็เหมือนมีกระแสไฟหลายร้อยโวลต์แล่นผ่านร่างกาย จนต้องหยุดชะงักทุกอย่างลงและจ้องไปที่ใบหน้างามอย่างพินิจพิจารณา

“ใส่ต่อสิคะหยุดทำไม หรือว่า......”

หญิงสาวลากเสียงยาวหยุดไว้เพียงแค่นั้นก่อนจะเกลี่ยแก้มสากเบาๆ ทั้งที่สภาพของตนเปลือยต่อหน้าเขา แต่ไม่รู้หรอกว่าการกระทำของเธอกำลังจะกลับมาทำร้ายตนเองอย่างจัง

“นิฉันถามจริงๆ ทำไมถึงเสนอตัวเองมาที่นี่”ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความสงสัยที่ผู้เป็นพ่อเขาบอกว่าสาวน้อยคนนี้หลังจากที่คุณไมตรีพ่อของเธอทนการใช้เงินของเธอไม่ไหว

จึงตัดสินใจให้ทำงานหาเลี้ยงตัวเองตามจริงกมลเนตรไม่ยอมแถมยังขู่อีกว่าจะหนีออกจะบ้าน แต่พอบอกว่าจะส่งมาทำงานกับเขาเจ้าตัวกลับยินดีมาโดยกระเป๋าเดินทางเองด้วยซ้ำ เรื่องนี้มันต้องมีอะไรมากไปกว่านั้นแน่ๆ พ่อเขาและคนตรงหน้ากำลังปั่นประสาทเขาอยู่แน่ๆ

“อยากรู้จริงๆ หรอคะ”หญิงสาวทำท่าครุ่นคิดก่อนจะถามเขากลับ แต่ดูเหมือนว่าพี่สิงห์ของเธอจะขี้โมโหไปนิดเมื่อโดนยิงประเด็นแบบนี้ ทำให้เขากัดกรามถอนหายใจพรืดใหญ่เหมือนกับพยายามระงับอารมณ์ตัวเอง

“ตอบฉันมา.....”น้ำเสียงกังวานตะคอกใส่หน้าเธออีกครั้ง เขารอคำตอบจากเธอแต่ดูเหมือนเจ้าหล่อนจะเล่นลิ้นกวนประสาทเขา

“ก็ได้ค่ะ มนต์คิดถึงพี่สิงห์ มนต์อยากอยู่กับพี่สิงห์ชัดไหมคะ”

ตอบออกไปอย่างอิดออดใดๆ ทั้งสิ้นในเมื่อเขาอยากรู้เธอก็บอก มือเล็กจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเองให้เข้าที่เพราะดูเหมือนว่าที่ๆ จอดรถอยู่นั้นจะมีคนเดินผ่านไปมาเธอลืมไปเสียสนิทเลย เวลาเกือบสิบห้านาทีที่เธอและเขาอยู่ตรงนี้

“ฟังนะสาวน้อยไม่มีผู้หญิงดีๆ ที่ไหนเสนอตัวมาหาผู้ชายถึงต่างจังหวัดหรอก”

“แล้วผู้หญิงดีๆ ที่ว่าเป็นแบบไหนคะ มนต์ก็ไม่เห็นทำอะไรผิดคิดถึงเลยอยากมาหาอยากอยู่ใกล้ก็เท่านั้น”เธอไม่เข้าใจเขาเลยจริงๆ ทำไมต้องสาดคำพูดทำร้ายจิตใจให้เธอช้ำใจอยู่เรื่อย คำพูดร้ายกาจพวกนี้พี่สิงห์ของเธอไปเรียนมาจากที่ไหนกันแน่ ทีกับแฟนเก่าที่เคยควงไปบ้านทำไมถึงดูรักใคร่อ่อนโยนเช่นนั้น ทีกับเธอเหมือนไม่อยากมองหน้าด้วยซ้ำ

“แล้วเธอจะได้รู้ว่านรกเป็นอย่างไร”

สิงห์ราชกัดฟันแน่นก่อนจะหันกลับไปสนใจกับพวงมาลัยมือหนาข้างซ้ายยกเกียร์รถหนึ่งครั้ง ก่อนจะหักรถเลี้ยวกลับไปทางเดิมที่จากมา เมื่อเธอเสนอให้ขนาดนี้เขาก็จะสนองให้เธอได้รู้ว่าเซ็กส์ของเขาเป็นอย่างไร......

“จะไปไหนคะ”

หญิงสาวถามเมื่อสิงห์ราชกระชากรถอย่างแรงกลับไปทางเดิมที่เพิ่งจากมา ด้วยความสงสัยปนกับความหวาดระแวงกับคำพูดของเขาทำให้สาวน้อยถึงกลับหน้าถอดสีเมื่อรถคันนี้หยุดลงที่หน้าบ้านเรือนไทยหลังหนึ่งที่ใหญ่กว่าที่ๆ พักเสียอีก

“อยากได้ฉันมากไม่ใช่หรอ เตรียมใจรับมันไว้ให้ดีเพราะเธออาจจะไม่อยากเข้าใกล้ฉันอีกก็ได้”

“พี่สิงห์พูดอะไรคะ”

กมลเนตรตะโกนไล่หลัง หลังจากที่ร่างสูงลงจากรถก่อนจะอ้อมมาเปิดประตูฝั่งที่เธอนั่งออกกว้าง ก่อนจะฉุดรั้งร่างเล็กเข้าสู่อ้อมกอดและรวบร่างอรชรขึ้นพาดบ่ามุ่งตรงขึ้นบ้าน

ตอนนี้คนที่กำลังสับสนน่าเป็นจะกมลเนตรที่ไม่รู้ว่าตนจะเจออะไรบ้าง คำพูดและแววตาของเขามันชั่งเหมือนตอนที่เขาทำให้เธอตกใจเมื่อคราวก่อนที่ว่าเธอเป็นผู้หญิงแพศยา ชายหนุ่มจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าในขณะนี้เขากำลังจะทำอะไร

ตุ้บ!

“อ๊ะ!....”

สิงห์ราชทุ่มร่างเล็กลงบนที่นอนหนานุ่มแต่แรงที่กระทำนั้นทำให้กมลเนตรเจ็บจนจุกไปหมดทุกสับพรางร่าง จนต้องกุมท้องตัวเองไว้แน่นเมื่อความอึดอัดที่รวมกันอยู่ที่มวลท้องน้อยจึงทำให้หายใจไม่ค่อยสะดวกนัก พลันสายตากลมโตก็ไปสะดุดกับผู้ชายตรงหน้าที่กำลังถอดเสื้อกั๊กและเชิร์ตออกเผยให้เห็นแผงอกกว้างบึกบึนกล้ามหน้าท้องที่เรียงตัวกันหกลูกสุดแสนเซ็กซี่นั้นทำให้สาวเจ้าหลับตาแน่นไม่กล้ามองลงต่ำ

“พี่สิงห์ค่ะ คือมนต์สัญญานะคะว่าจะไม่ดื้ออีกจะตั้งใจทำงานไม่ทำให้พี่สิงห์ปวดหัวอีก กรี๊ด!!!”

น้ำเสียงที่ฟังดูสั่นเครือหลังจากพูดจบฝ่ามือหนารวบข้อเท้าบางทั้งสองข้างให้เข้าประชิดตัวมากขึ้น โดยร่างสูงแทรกตัวอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้าง จัดการกับเสื้อผ้าที่รกหูรกตาออกจากร่างงามแต่ไม่ง่ายเลยเพราะเจ้าหล่อนเอาแต่ดีดดิ้นหนีจนเขาเริ่มโมโหขึ้นมา

“อยู่นิ่งๆ”น้ำเสียงเข้มดุดันตะคอกใส่หญิงสาวอีกครั้ง ทิ้งน้ำหนักของตนกดทับร่างเล็กเอาไว้ให้จมอยู่ใต้อาณัติของเขา มือหนากดข้อมือเล็กไว้เหนือหัวด้วยมือข้างเดียวและดึงเอี๊ยมขายาวลงจนมันไปกองอยู่ปลายเตียง ดวงตาสีอำพันลุกวาวขึ้นอีกครั้งเมื่อแพนตี้ตัวน้อยสีดำอันเก่าที่เขาเห็นเมื่อยี่สิบนาทีก่อนชุ่มแฉะไปด้วยน้ำหวานจากกลีบผกาช่องาม

เสื้อยืดสีขาวบางที่กมลเนตรพยายามฉุดรั้งมันเอาไว้เมื่อสิงห์ราชพยายามดึงมันขึ้นมากองอยยู่เหนืออก แต่แล้ว....

แควก!!!

เสียงเศษผ้าที่ถูกฉีกขาดด้วยน้ำมือของสิงห์ราชที่ตอนนี้แทบควบคุมตัวเองไม่ได้ มือหนาสะเปะสะปะไปทั่วร่างงามที่ตอนนี้หดตัวหนีกรงเล็บของมัจจุราชร้ายอย่างเขาแต่นั้นไม่ใช่ปัญหา เขาหยิบกุญแจมือที่อยู่ในลิ้นชักหัวเตียงออกมา ล็อคข้อมือเล็กไว้กับหัวเตียงความหวาดหวั่นเริ่มก่อเกิดขึ้นในใจดวงน้อยที่ไม่คิดว่าเขาจะโหดร้ายขนาดนี้

“พี่สิงห์ปล่อยมนต์ไปเถอะค่ะ อึก....มนต์กลัว”

ร่างบางขอร้องเว้าวอนไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะเป็นแบบนี้ ภาพลักษณ์ของเขาในวันที่เจอวันนั้นชั่งแตกต่างจากวันนี้ ผู้ชายแสนดีที่ยิ้มให้กับคู่รักอย่างรักและเสน่หาตอนนี้กลับกลายเป็นเสือสามารถฉีกเนื้อของเธอให้ขาดออกจากกันได้

“หึ! อย่ามาร้องขออะไร เพราะตอนนี้เธอไม่ควรได้รับมันเลย”สิงห์ราชพูดลอดไรฟัน มือหนาบีบเข้าที่ปลายคางเรียวเล็กจนปากบางยู่เข้าหากัน ก่อนจะกระแทกจูบลงไปอย่างบ้าคลั่ง

ไม่สนใจคนที่พยายามเบือนหน้าหนีเลยสักนิด นิ้วเรียวยาวไล้เลียไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างงามก่อนจะหยุดตรงกึ่งกลางกายสาวเขาไล้วนอยู่อย่างนั้นก่อนจะจวงแทงนิ้วร้ายเข้าไปในความอ่อนนุ่มที่ตอนนี้แห้งเผือด

“อื้อ...”

ขาเรียวเสลาทั้งสองข้างลอยเคว้งคว้างอยู่ในอากาศ ด้วยความเจ็บแสบที่ช่องทางรักที่ไม่มีน้ำหล่อลื่น น้ำเสียงที่ครางประท้วงออกมากลับไม่มีเสียงใดๆ เล็ดลอดออกมา เพราะลิ้นหนาที่ดุนดันสอดแทรกเข้ามาชิมความหวานในโพรงปากบาง

สิงห์ราชขมวดคิ้วหนาเข้ามาชิดกันจนเป็นปม ปากหยักและนิ้วเรียวยังคงทำงานอย่างไม่ขาดหาย จนเฮือกสุดท้ายที่ดูเหมือนว่าสาวน้อยกำลังจะขาดอากาศหายใจเขาดูดความหวานเข้าปอดหนึ่งครั้งก่อนจะปล่อยให้มันเป็นอิสระอย่างน่าเสียดาย

“พอแล้ว...อื้อ”

เรียวลิ้นหนาสากที่ไม่ยอมหยุดเย้าแหย่เข้าไปหยอกล้อกับหูเล็กจนทำให้คนเบื้องล่างซ่านสยิว แต่กระนั้นกลีบกุหลาบของเธอที่สิงห์ราชยังคงทำงานเข้าออกอย่างไม่ยอมลดละนั้นทำให้กมลเนตรเจ็บแสบไปหมดเพราะเธอไม่มีอารมณ์พิศวาสเลยสักนิดเพียงแค่อยากให้เขาหยุด

แรงบีบรัดจากแอ่งน้ำหวานทำให้การขยับนิ้วของเขานั้นเป็นไปได้ลำบากเช่นกัน เพราะเขาทำมาสักพักยังไม่มีน้ำหวานออกมาชโลมให้ได้ดูดกินเลย จึงหยุดการกระทำนั้นลงเล้าโลมด้วยปากและลิ้นที่กำลังดูดเม้นอกอวบแข็งเป็นไตสู้เขาอย่างท้าทาย มือหนาข้างซ้ายบีบฟ้อนเฟ้นอย่างเมามันโดยไม่สนใจว่าเธอจนเจ็บเลยสักนิด

“อ๊ะ...เจ็บ!”แรงบีบทรวงอกที่ไม่คิดจะปราณีเธอเลยสักนิดทำให้หญิงสาวร้องออกมา ข้อมือเล็กทั้งสองข้างที่ปวดแสบเพราะร่างที่เลื่อนลงต่ำเรื่อยๆ สิงห์ราชใช้แรงทั้งหมดที่มียกร่างสาวขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะขบเม้มเนื้อเนียนขาวจนเกิดเป็นรอยแดงเต็มไปหมด กลีบผกาลีที่เบ่งบานช่อสวยตาคมที่จ้องมองลึกเข้าไปข้างในที่ชั่งดูปิดสนิทสวยงามเป็นธรรมชาติ

ชายหนุ่มไม่รอช้าปล่อยร่างแน่งน้อยวางราบกับที่นอน ร่างสูงเลื่อนลงต่ำเข้าหาเบื้องล่างของร่างกายอย่างไม่รอช้าจับขาเรียวทั้งสองข้างแยกออกจากกันก้มใบหน้าหล่อเล้าสูดดมสาบสาวที่เย้ายวนนั้น ก่อนจะดูดกินกุหลาบงามที่แห้งฝาดแต่ในขณะที่น้ำลายของเขาชโลมทั่วกลีบสาวนั้นทำให้เธอยกสะโพกน้อยเข้าหาเรียวลิ้นร้ายกาจอย่างท้าทาย

“หอมหวานไปหมดทั้งตัวเลยยัยหนู พี่สิงห์จะกินไม่เหลือให้ใครได้แตะต้องเลย”ร่างสูงลุกขึ้นปลดกางเกงและอันเดอร์แวร์ออกอย่างรวดเร็วสายตาคมก็เอาแต่จ้องร่างเปล่าเปลือยอยู่อย่างนั้น ลำกายแกร่งที่เป็นอิสระผงาดงันท้าทาย กมลเนตรที่เห็นมันถึงกับอ้าปากค้างให้กับขนาดของมันที่ใหญ่กว่าตอนที่เธอเห็นในรถเสียอีก

“พะ..พี่สิงห์ อย่าทำอะไรมนต์เลยมนต์กลัว”

เธอเคยได้ยินมาว่าครั้งแรกของผู้หญิงมันจะเจ็บมากและนี่ของเขามันชั่งใหญ่โตเสียจนเธอกลัวไปหมด ร่างบางหุบขาเรียวให้ชิดกัน แต่เธอไม่รู้หรอกว่านั้นเป็นภาพที่เซ็กซี่น่าขยี้ที่สุดสำหรับสิงห์ราช ผมยาวสลวยที่แผ่กระจายเต็มหมอนใบใหญ่ข้อมือทั้งสองข้างถูกล็อคด้วยกุญแจมืออกอวบอิ่มไหวกระเพื่อมล่อตาเขา ปากเล็กที่เปราะเปื้อนลิปสีชมพู

“พี่สิงห์ออกไปนะมนต์ไม่เอา”

ร่างหนาที่ทาบทับอยู่เหนือร่างของเธอทำให้หญิงสาวหวาดระแวงขึ้นมา ถึงแม้ว่าจะอยากรู้อยากลองมากแค่ไหน แต่ความยิ่งใหญ่ที่เธอกลัวจะรับมันเอาไว้ไม่ไหวนั้นทำให้ร่างเล็กดิ้นเร้าอย่างเอาแต่ใจ

“ฉันจะเอา! ถ้าไม่อยากตายนอนอยู่นิ่งๆ ให้ฉันเอาซะ ฉันสัญญาเธอจะไม่ลืมความเจ็บปวดวันนี้เลย”สิงห์ราชจับลำกายแกร่งเอาไว้ถูไถไปตามรอยแยกกายสาว กรามแกร่งขบเข้าหากันแน่นเมื่อกายสาวรัดเขาไว้แน่นจนแทบขยับเขยื้อนไม่ได้ แต่นั้นแค่ส่วนปลายเท่านั้นลำกายของเขายังไม่เข้าไปเลยสักนิด

“กรี๊ด!!! เจ็บเอาออกไป”

ปากบางกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขากดลำแกนแกร่งเข้าหาความอ่อนนุ่มของเธอ น้ำตาที่ไหลรินออกมาอย่างไม่ขาดหายไม่สามารถเรียกสติสิงห์ราชกลับมาได้

เขาไม่ได้สนใจหรือหยุดการกรระทำนั้นลง ก่อนจะดุดันเข้าไปจนสุดลำรวดเดียวอย่างไม่รอช้าเส้นพรหมจรรย์ขาดอออกเป็นเสี่ยงๆ รู้สึกถึงของเหลวที่เต็มช่องทางรัก

“แน่นชิบ โอ๊ย!!!”

กำปั้นหนักทุบลงบนที่นอนหนึ่งครั้งก่อนจะดันตัวตนเข้าไปอย่างหมดความอดทน เขาต้องการที่จะปลดปล่อยความอัดอั้นที่ไม่ได้ปลดทุกข์มาหลายวัน เมื่อเห็นหญิงสาวเพียงแวบแรกเท่านั้นเขาก็แทบคุมสติตัวเองไว้ไม่ได้

“เจ็บ....เอาออกไป”หญิงสาวพยายามส่ายวนสะโพกน้อยหนีแต่นั้นเหมือนกับเป็นการยั่วยวนเขา สิงห์ราชบดสะโพกสอบอย่างช้าแต่หนักแน่นทุกการเคลื่อนไหวความอ่อนนุ่มอบอุ่นที่ทำให้เขารู้สึกอยากกระหน่ำใส่ร่างของเธอให้หนำใจ แต่เดี๋ยวก่อนเธอยังอ่อนต่อเรื่องอย่างว่าสายตาคมจ้องมองจุดเชื่อมโยงความสัมพันธ์เลือดสาวพรหมจรรย์ที่เขาไม่เคยได้รับจากหญิงใดทำให้เขารู้สึกภาคภูมิใจอย่างมาก

“อ่า...อยู่นิ่งๆ ฉันกำลังทำให้เธอ โอ้ว...อย่ารัดกันสิ”

“อ๊ะ...มนต์ยังไม่ทำอะไรเลยนะคะ”กมลเนตรตอบออกไปอย่างไร้เดียงสา น้ำตาที่ไหลรินถูกชายหนุ่มจูบซับให้จนเหือดแห้ง มือหนาที่ฟาดลงบนก้นงามงอนเพื่อเป็นการทำโทษที่เจ้าหล่อนโอบรัดแก่นกายแน่นเสียจนเสียดเสียวไปหมด

“อ่า...เสียว”เสียงเข้มสูดปากอย่างเสียวซ่านแรงบีบรัดจากช่องทางรักทำให้เขาเร่งจังหวะการเข้าออกอย่างถี่ขึ้น จนกมลเนตรหัวสั่นหัวครอนไปหมดมือหนาควานหากุญแจปลดกุญแจมือออกจากข้อมือบาง ก่อนจะจับไหล่บางไว้แน่นกระหน่ำใส่เธอจนหญิงสาวกลั้นเสียงครางหวานไว้ไม่อยู่

“อ๊ะ....อ่า พี่สิงห์มนต์...อื้อ...เสียว”

ความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านจากแรงเสียดทานของร่างกาย ปลายเท้าเล็กจิกลงบนที่นอนเพื่อระบายความซ่านสยิว กมลเนตรเริ่มรู้การควบคุมจังหวะของเขาจึงยัดกายสาวเข้าหา

“อ่า...เรียนรู้ โอ้ว....เร็วจัง”

“อ่า เร็วอีกมนต์กำลัง.....”

“เสร็จใช่ไหม”ชายหนุ่มเมื่อรู้อย่างนั้นแรงกระตุกจากร่างบางทำให้เขารู้ว่าเธอถึงจุดหมายแล้วแต่สำหรับเขานั้นอีกยาวไกล สิงห์ราชโยกขยับไปเรื่อยๆ นับครั้งไม่ถ้วนทั้งที่เธอสุขสมไปแล้วแต่เขากลับคิดว่าตนเองนั้นยังไม่ถึงสักที

“อ่า...ขอเวลาฉันหน่อย”

เมื่อแรงตอดรัดทำให้เขาแทบจะอดกลั้นจะปลดปล่อยไม่ไหวในอีกไม่ช้า เขาเองก็จะสุขสมอิ่มเอมเช่นกันเสียงครางหวานชั่งฟังเสนาะหูทำให้เขาอยากได้ยินแบบนี้ไปเรื่อยๆ ตลอดทั้งวันทั้งคืน

“อ๊ะ...อีกนิดจะแตกแล้ว”

เสียงครางกระหึมในลำคอ สะโพกสอบที่เข้าออกในพูกลีบงามอย่างรัวเร็วขึ้นก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักพวยพุ่งเข้าสู่ร่างกายเธอทุกหยาดหยดจนเอ่อล้นออกมา

“อ๊ะ!....”หญิงสาวรู้สึกมีน้ำอะไรมากมายไปรวมตัวกันที่ท้องน้อยจนรู้สึกอุ่นไปหมด เปลือกตาที่หนักอึ้งบวกกับความเหนื่อยล้าจากการถูกชายหนุ่มรังแกรวมแล้วเกือบสิบนาที ตอนนี้เธออยากจะหลับไปซะ แต่เดี๋ยวนะเขาจับร่างโอนเอนของเธอขึ้นและชายหนุ่มก็ทิ้งตัวลงนอนแทนคนตัวเล็กโดยที่ยังไม่ถอดถอนความเป็นชายออกจากตัวเธอเลย

“พี่สิงห์มนต์ง่วงแล้ว”

“ก็นอนไปสิ”

สิงห์ราชยกยิ้มที่มุมปากเขาอยากให้เธอหลับในอ้อมกอดเขาแบบนี้โดยไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม เจ้าน้องชายที่ตอนนี้เริ่มแข็งชันทำงานอีกครั้งอกอวบที่แนบชิดกับแผงอกกว้าง เสียงลมหายใจแผ่วเบาที่ทำให้เขารู้ว่าเธอหลับแล้ว

เฮ้ย!!! หลับลงได้ไงวะ ฉันยังหิวนะเว้ย

เขาจำใจที่จะไม่รังแกคนที่กำลังหลับจึงปล่อยให้เจ้าหล่อนนอนอยู่อย่างนั้น โดยที่เขาต้องพยายามข่มความต้องการของตัวเองไว้แน่น ให้เวลานอนอีกห้านาทีเท่านั้นหลังจากนี้เธอจะไม่ได้นอนเลย.....