12 ของขวัญสำหรับคนพิเศษ

ประตูพนักงานต้อนรับเปิดให้ทั้งคู่เดินเข้ามาในล็อบบี้อันโอ่อ่า แชนเดอเลียร์ระยิบระยับเหนือศีรษะสะท้อนกับพื้นหินอ่อนสีครีม ทุกย่างก้าวไปจนถึงลิฟต์นั้นแผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยบรรยากาศหวานละมุนที่ลอยอ้อยอิ่งอยู่รอบตัวพวกเขา

“พลอยอยากรู้จังว่าในกล้องนี้มันคืออะไร”

“มันเป็นเซอร์ไพรส์จากพี่ครับ”

“เซอร์ไพรส์เหรอคะ”

“ครับ”

เมื่อประตูลิฟต์ปิดลง ความเงียบในพื้นที่แคบยิ่งขับให้หัวใจเธอเต้นแรงขึ้น เธอเหลือบมองกล่องสีส้มอีกครั้ง กล่องของมันหรูหราพอจะเป็นของสำคัญที่ไม่ธรรมดา

“พี่กร…” เธอเอ่ยเสียงแผ่ว

“จะบอกได้หรือยังคะว่าข้างในคืออะไร” มังกรแกล้งถอนหายใจเหมือนกำลังลำบากใจ แต่รอยยิ้มที่มุมปากกลับทรยศความจริง

“มันคือของขวัญปลอบใจ ที่พี่หามาให้พลอยครับ” หน้าของเธอร้อนวูบ แขนแทบยกขึ้นบังหน้าตัวเอง

“แบบนี้...พลอยก็ยิ่งอยากรู้น่ะสิ”

“ใจเย็นครับ ถึงห้องพี่เปิดให้ดูแน่” เขาตอบด้วยน้ำเสียงอบอุ่น แต่ดวงตากลับมีประกายขี้แกล้งอยู่ลึก ๆ ลิฟต์ส่งเสียงเตือนเบา ๆ ก่อนประตูของมันจะเปิดออก มังกรใช้มืออีกข้างที่ว่างอยู่จูงมือเรียวบางของเด็กสาวเดินออกไปทันที โถงทางเดินเงียบสงบ มีเพียงเสียงฝีเท้าของทั้งคู่ดังเป็นจังหวะ ก่อนจะมาหยุดตรงหน้าห้องสวีท กว้างขวางที่พักเดิมของเขาก่อนหน้านี้ ชายหนุ่มยกกล่องสีส้มขึ้นเล็กน้อย มืออีกข้างเอื้อมไปไขการ์ดเข้าห้อง

ประตูเปิดกว้างออกและในเสี้ยววินาทีที่แสงไฟในห้องส่องกระทบกล่องนั้น พลอยนภัสก็พยายามสังเกตัวอักษรสลักสีทองของมัน อย่างเต็มตามันชื่อแบรนด์ที่ผู้หญิงแทบทุกคนในโลกอยากมีสักครั้งในชีวิต พลอยนภัสอ้าปากค้าง ดวงตาเบิกกว้างอย่างตกใจและตื่นเต้นผสมกัน

“พี่กร!! นี่มัน” มังกรยิ้มอย่างอบอุ่นและอ่อนโยนที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็นในวันนี้

“ของขวัญสำหรับเด็กดีของพี่ครับ” เขายื่นกล่องนั้นให้เธอ หัวใจของเด็กสาวอ่อนยวบลงทันที คำว่าประหลาดใจยังน้อยไปสำหรับเธอในตอนนี้

พลอยนภัสรับมาถือไว้ในมืออย่างตื่นเต้น เมื่อเธอค่อย ๆ เปิดฝากล่องออกก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่อยู่ภายใน กระเป๋าสะพายหนังแท้สุดหรูจากแบรนด์ Hermès ซึ่งเป็นที่รู้กันดีว่ามีราคาแพง แล้ววูบหนึ่งจิตใต้สำนึกของเธอก็เตือนว่าราคาของมันสูงเกินไปที่เธอจะรับเอาไว้

“พี่กรคะ! พลอยไม่กล้ารับหรอกค่ะ มัน... มันแพงมากเกินไป” เธอพูดเสียงสั่นด้วยความตกใจผสมดีใจที่เขาทุ่มเทเพื่อเธอได้ถึงขนาดนี้

“พี่ไปแอบซื้อมาตอนไหนคะ” เด็กสาวเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย เพราะอยู่ด้วยกันตลอด มังกรเดินเข้ามาใกล้ วางมือบนไหล่ของเธอเบา ๆ ด้วยความเข้าใจในความรู้สึกของเด็กสาว ก่อนจะเอ่ยขึ้น

“พลอยรับไว้เถอะครับ กระเป๋าสะพายของพลอยใบเก่าโดนกรีดจนขาดหมดแล้วนะ พี่แค่อยากให้พลอยมีกระเป๋าเอาไว้ใช้แทนกระเป๋าเดิม”

“โห!..แต่กระเป๋าของพลอยราคามันแค่ไม่กี่บาท เทียบไม่ได้กับกระเป๋าใบนี้เลยนะคะ พลอยรับไว้ไม่ได้หรอก”

เขาบรรจงคลี่สายกระเป๋าสะพายใบใหม่ออก แล้วค่อย ๆ ยัดมันใส่มือของเธอ เป็นการบังคับที่ยากจะปฏิเสธ “รับไว้เถอะ อย่าเกรงใจพี่เลย ไหน ๆ พี่ก็ซื้อมาแล้ว” พลอยนภัสเงยหน้ามองเขาด้วยแววตาที่ยังคงเต็มไปด้วยคำถาม

“พลอยสงสัยจริง ๆ ค่ะ พี่ไปซื้อมาตอนไหน” มังกรยิ้มบาง ๆ ดวงตาคมกริบของเขาสะท้อนภาพความทรงจำย้อนหลังไป

“พี่ซื้อมาตอนที่ เราเดินเที่ยวอยู่ที่ห้างไงครับ ตอนนั้นพลอยไปเข้าห้องน้ำ พี่เห็นแล้วว่า... พลอยมองมันอยู่นานมาก พี่ก็เลยคิดว่าพลอยต้องชอบมัน” คำพูดของเขาทำให้หัวใจของเธอเต้นระรัว ไม่คิดว่าการสังเกตของเขาจะละเอียดอ่อนถึงเพียงนี้

“พลอยก็ได้แค่มองล่ะคะ! สงสัยว่าวันพรุ่งนี้พลอยคงต้องใส่แว่นตาดำ พี่จะได้ไม่เห็นสายตาของพลอยอีก” เธอแกล้งทำเสียงงอน มังกรจับมือเธอที่กุมกระเป๋าไว้แน่น ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาใกล้

“อย่าคิดมากสิครับ พี่มีความสุขที่ได้ดูแลพลอยนะ”

ในห้องที่เงียบสงบนั้น กระเป๋า Hermès สีส้มสดใส ไม่ได้เป็นเพียงแค่กระเป๋า แต่เป็นเหมือนสัญลักษณ์ของ ความทุ่มเทและการเอาใจใส่ ที่มังกรมีต่อเธออย่างไม่มีเงื่อนไข มันคือการปิดท้ายค่ำคืนในปารีสที่แสนจะโรแมนติกและอบอุ่นหัวใจ

ความเงียบที่อบอุ่นเข้าปกคลุมห้องนอนของทั้งสองอีกครั้ง หลังจากที่พลอยนภัสได้โทรคุยกับผู้เป็นมารดาและพี่สาวเรียบร้อย เธอยืนชมวิวอยู่ตรงบริเวณระเบียงห้องนอน เพื่อรอให้มังกรคุยกับแม่จนแล้วเสร็จ

เธอยืนพิจารณาห้องพักอันหรูหรา ที่ทั้งชีวิตนี้คงไม่มีสิทธิ์ได้เข้าพัก หากไม่ใช่เพราะมังกร ห้องนี้มองไปแล้วมันถูกตกแต่งอย่างประณีตบรรจงทุกรายละเอียด สะท้อนถึงความหรูหราที่คนธรรมดาอย่างเธอจะไม่มีปัญหาเข้าพักอาศัย ถึงแม้ในอนาคตเธอมีเงินเดือน ก็คงไม่กล้ายอมควักกระเป๋ามาจ่ายค่าห้องพักแพง ๆ แบบนี้แน่

พลอยนภัสยืนมองวิวทิวทัศน์ของแม่น้ำแซนที่ส่องประกายระยิบระยับยามค่ำคืน เธออยากทำให้มันเป็นสถานที่แห่งความรักและตราตรึงอยู่ในความทรงจำของเขาตลอดไป

พลอยนภัสมองเข้ามาภายในห้องนอน เธอไม่ได้สนใจกับกระเป๋าใบหรู แต่จ้องมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้งยิ่งกว่า... ความรักและความปรารถนาที่จะตอบแทนเขาเกิดขึ้นในใจของเธออย่างห้ามไม่อยู่ ถึงแม้จะมีความกังวลเล็กน้อยเพราะความไม่เคยก็ตาม

เมื่อชายหนุ่มสนทนาทางโทรศัพท์กับมารดาแล้วเสร็จ เธอจึงเดินกลับเข้าไปในห้อง ก่อนจะก้าวไปข้างหน้าสบตาเขาอย่างเปิดเผย แววตาของเธอไม่ได้มีแค่ความขอบคุณ แต่เต็มไปด้วยแรงดึงดูดที่ไม่สามารถซ่อนเร้นได้อีกต่อไป

“คุยกับแม่เสร็จแล้วเหรอคะ พี่กร” เธอถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาที่เจือไปด้วยความเชิญชวนอย่างน่ารัก

“ครับ พลอยล่ะ คุยกับแม่เสร็จแล้วเหรอ”

“ค่ะ พลอยคุยไม่นาน พอดีว่าแม่กับพี่สาวต้องตื่นแต่เช้าด้วยกันทั้งคู่”

“อ๋อ!!”

“พี่กรคืนนี้เราอาบน้ำพร้อมกันมั้ยคะ เดี๋ยวพลอยจะเข้าไปเปิดน้ำอุ่นให้” เธอคิดมาหลายตลบก่อนจะบังคับตัวเองให้กล้าพูดประโยคนั้นออกไป โดยที่เขาไม่รู้สึกว่าเธอเป็นฝ่ายเสนอตัวให้เขา

“ในอ่างเหรอ?” เขาถามอย่างไม่มั่นใจ และคาดไม่ถึง

“ค่ะ...” มังกรถึงกับชะงัก สายตาคมกริบของเขาวาบไหวอย่างรุนแรงเมื่อได้ยินคำชวนที่กล้าหาญเช่นนั้น

“พลอย!!”

“อย่าคิดมากสิคะ พลอยแค่อยากให้รางวัลกับพี่บ้าง” พลอยนภัสยิ้มอย่างซุกซน ความรู้สึกของเธอคือความรักที่บริสุทธิ์และการอยากเอาใจคนรัก

“พี่กรทุ่มเทเพื่อพลอยขนาดนี้... พลอยแค่อยากตอบแทนความดีของพี่บ้าง” เขาใช้มือหนาแตะที่แก้มเธอเบา ๆ ก่อนจะถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นพร่าและจริงจัง

“ได้มั้ยคะ?”

“พี่ไม่อยากปฏิเสธด้วยซ้ำ... แต่ว่า...” มังกรอ้ำอึ้งด้วยความลังเล พลอยนภัสทำท่าทางงุนงงอย่างน่ารัก ก่อนจะยิ้มหวาน

“แต่ว่าอะไรเหรอคะ หรือว่า...สิ่งที่พี่ต้องการจากพลอยมันมีมากกว่านั้น... ”

มังกรสูดหายใจเข้าลึก ๆ ความปรารถนาในดวงตาของเขาแทบจะเผาผลาญเธอให้เป็นจุณ เขารู้ดีว่าการอยู่ในอ่างอาบน้ำกับเธอเพียงลำพังมันยากต่อการหักห้ามใจแค่ไหน

“แล้วถ้าพี่....” เขาเอ่ยด้วยเสียงที่แหบพร่าแต่ก็หยุดอยู่เพียงเท่านั้น พลอยนภัสยิ้มขึ้นอย่างมั่นใจก่อนจะรีบเอ่ยสวนอย่างทันควัน

“เอาเถอะค่ะ มันมีวิธีตั้งมากมายค่ะ... โดยที่พี่ไม่ต้องล่วงเกินพลอย” เธอตัดสินใจพูดออกมาอย่างน้อยก็เพื่อป้องกันตัวเองและไม่ให้เขามองว่าเธอเป็นผู้หญิงง่าย ๆ รอยยิ้มของเธอเต็มไปด้วยเสน่ห์และความเชี่ยวชาญในด้านเรื่องเพศที่ศึกษามาเป็นอย่างดีและพร้อมจะช่วยเหลือเขาหากเกิดว่าเขาคิดจะทำอะไรแบบนั้นจริงๆ

“ให้ตายเถอะ!! ...”

“ตกลงเราอาบน้ำพร้อมกันนะคะ”

“ครับ...คนดี”

“บ้าฉิบ!! ทำไมไม่กล้าพูดวะ” มังกรถึงกับพึมพำกับตัวเอง แล้วหันมามองใบหน้าบริสุทธิ์ของเด็กสาวที่รู้ดีไปหมดทุกอย่าง สงสัยว่าเด็กสมัยนี้คงต่างจากยุคของเขาไปเสียแล้ว

ดวงตาของพลอยนภัสส่องประกายแห่งความยินดีระคนความท้าทาย เธอรู้ว่านี่คือโอกาสสำคัญที่จะได้แสดงความรักของเธออย่างเต็มที่

“ค่ะ งั้นเดี๋ยวพลอย ขอไปเตรียมน้ำสักครู่นะคะ” น้ำเสียงหวานใสที่ตอบกลับมาเจือไปด้วยความมั่นใจในตนเองว่าจะควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดได้

เด็กสาวหมุนตัวเดินตรงไปยังห้องน้ำด้วยความมุ่งมั่น พลอยนภัสไม่ได้คิดแค่เรื่องผิวเผิน แต่กำลังเตรียมความพร้อมในการรับมือหากว่าเขาเกิดหักห้ามใจไม่ได้จริง ๆ

“เดี๋ยวซิ!!...พลอย” มังกรรีบเดินไปคว้าข้อมือเรียวบางของเธอเอาไว้แน่น ก่อนจะดึงร่างบอบบางของเธอเข้ามากอดอย่างรวดเร็ว เขาซบใบหน้าลงกับเรือนผมหอมกรุ่นของเธอ สูดดมกลิ่นกายที่บริสุทธิ์อย่างห้ามไม่ได้ อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านราวกับลาวาที่พร้อมจะปะทุ

“พลอยรู้ตัวมั้ยว่ากำลังทำให้พี่คลั่ง” เสียงของเขาแหบพร่าและเต็มไปด้วยความต้องการที่พุ่งสูงจนถึงขีดสุด