Ep.1 ยินดีต้อน(รัก)รับ(1)

หัสดินไม่เข้าใจว่าทำไมบิดาของเขาจะต้องเดินทางไปดูงานที่ต่างกระเทศในวันนี้ด้วย แล้วทิ้งภาระอันหนักอึ้งในการต้อนรับอิหนูของท่านให้กับเขาในวันนี้โดยที่เขาไม่อยากจะเจอหน้าอิหนูคนใหม่คนนี้เลยสักนิดเดียว แม้ว่าท่านจะบอกมาว่าเธอสวยมากก็ตาม

‘จะสวยขนาดไหนกันเชียว’

แต่ก็โชคดีหน่อยตรงที่เขาไม่ต้องถ่อสังขารขับรถไปรับเธอด้วยตนเอง เพราะเจ้าหล่อนตอบกลับเขามาทางโทรศัพท์ว่าหล่อนจะเดินทางมาที่บ้านหลังนี้เอง

‘หล่อนบอกว่าหล่อนสามารถ’

แต่นี่ก็เลยเวลานัดที่เจ้าหล่อนบอกว่าจะเดินทางมาถึงมาเกือบชั่วโมงหนึ่งแล้ว มาวันแรกก็เลทแบบนี้ แสดงว่าเป็นคนที่ไม่รักษาเวลาแน่ๆ

‘แย่! พวกผู้หญิงก็น่าเบื่อแบบนี้ ชอบปล่อยให้ผู้ชายรอ ชอบให้ผู้ชายบริการ ผู้ชายคนไหนเปย์หนักๆ พวกหล่อนก็ยินดีพลีกายให้ทุกอย่าง แน่นอนว่าหล่อนคนนี้ก็คงเป็นหนึ่งในแม่ผู้หญิงพวกนั้นที่ กระหายเงิน’

“ป้าเล็ก”

“ขาคุณดิน หิวข้าวแล้วใช่ไหมคะ เดี๋ยวป้าจะให้ดอกอ้อมันจัดสำรับมาให้ค่ะ”

“ผมยังไม่หิว ผมวานป้าช่วยอยู่ต้อนรับเมียคนที่สี่ของป๊าให้หน่อยนะ ผมขอไปนั่งดื่มเบียร์สักหน่อย บอกให้ดอกอ้อเอากับแกล้มไปให้ผมด้วย”

“ได้ค่ะ”

“ไม่ต้อง! ฉันมาถึงแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีใครมาต้อนรับฉันหรอก ฉันดูแลเองได้ ขอแค่กุญแกห้องของคุณท่านให้ฉันก็พอแล้ว”

‘โอ้โฮ มาแบบหยิ่งทะนงเสียด้วย’ หัสดินยกยิ้มมุมปากพลางสำรวจหญิงสาวไปด้วย

ลุงสันคนสวนที่พ่วงด้วยตำแหน่งคนขับรถตกตะลึงมองแขกผู้มาใหม่ตาค้าง ส่วนป้าเล็กแม่บ้านเก่าแก่ มองหญิงสาวแปลกหน้าด้วยแววตาเรียบเฉย ดอกอ้อสาวใช้วัยยี่สิบห้าที่เดินเข้ามาพอดีมองอิหนูคนใหม่ของเจ้านายของเธออย่างหยันๆ ฟ้าวลัยรู้เลยว่า เธอคงไม่เป็นที่ต้อนรับของคนบ้านนี้เท่าไรนัก โดยเฉพาะลูกชายของคุณหัตถการ

สายตาคมร้อนแรงของชายหนุ่มปราดมองเธอขึ้นลงหลายตลบแล้วยิ้มมุมปากเล็กน้อยตามแบบฉบับของเขาเช่นเดิม ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ ‘อิหนูคนที่สี่ของชายแก่บ้าตัณหา’ อีกนิด ในระยะห่างแค่วาเดียว

ฟ้าวลัยแหงนมองหน้าเขาจนคอตั้ง

“ยินดีต้อนรับสู่วิมานสีทองนะ แม่เลี้ยงคนสวย”

ท่าทางยียวนกวนประสาททางแววตาและคำพูดของหัสดิน ทำให้ฟ้าวลัยประเมินนิสัยของผู้ชายตรงหน้าได้ไม่ยากเลย

‘หยาบ!’

‘คงจะเหมือนอย่างที่คุณท่านบอกเธอเอาไว้จริงๆว่า ลูกชายของท่าน มันชอบกวนประสาทท่านได้ทุกวัน มันเป็นโรตจิตชอบคิดอกุศลกับผู้หญิงทุกคนที่ไม่ใช่แม่ของมัน ถ้าหนูฟ้ามาอยู่บ้านฉัน หนูฟ้าต้องใจเย็นๆนะ’

เธอต้องทำใจให้เย็นขนาดไหน ถึงจะไม่รู้สึกอะไรกับสายตาร้อนแรงที่กำลังมองเธออย่างแทะโลม เหมือนจะเปลื้องผ้าเธอได้อยู่ในตอนนี้

‘วันนี้ต่อให้เจ้าหล่อนเป็นดั่งน้ำแข็งขั้วโลก เขาก็จะละลายน้ำแข็งก้อนนั้นด้วยความร้อนในกายเขา’

บิดาบอกเขาให้ต้อนรับและดูแลเธอให้ดีๆ เขาก็จะต้อนรับและดูแลเธอให้ดีๆสมกับที่บิดาของเขา ได้ฝากฝังเอาไว้

‘ก็ดูสวยดี แต่ดูท่าทางกร้านโลกแบบนี้นี่เอง ป๊าถึงชอบ แต่เธอต้องผ่านคืนนี้ไปให้ได้ก่อนเถอะ ยัยฟ้าบรรลัย’

“มองฉันพอรึยังคะ ไหนล่ะกุญแจ ฉันเดินทางมาเหนื่อยๆ ตัวก็เหนียว อยากอาบน้ำสักหน่อย แล้วก็จะนอนเลย”

“คุณกินข้าวเย็นมาแล้วเรอะ ถึงบอกว่าอาบน้ำแล้วจะนอนเลย”

“ฉันไม่กินอาหารหลังหกโมงครึ่ง ฉันจะดื่มแค่นมแก้วเดียวก่อนนอนเท่านั้น”

หัสดินมองเจ้าของร่างเพรียวระหงจากหัวจรดเท้าอีกครั้ง แล้วก็ไม่แปลกใจเลย

“ดูแลตัวเองดีแบบนี้นี่เอง ป๊าผมถึงได้ชอบ”

“ฉันถือว่าเป็นคำชมนะคะ แต่ขอกุญแจห้องด้วยค่ะ ฉันเหนื่อย”

“บ้านหลังนี้ ไม่มีใครเขาล็อกห้องตอนจะนอนกันหรอก ห้องของผมหรือห้องของป๊า พวกคนรับใช้ไม่ต้องใช้กุญแจไขเข้าไป เพราะเราไม่เคยล็อก ส่วนคุณก็เข้าได้ทุกห้องที่ไม่ได้ล็อกได้ตามสบาย แล้วคืนนี้จะแอบเข้าห้องของผมก็ยินดีต้อนรับนะ”

ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้ แล้วยิ้มตาพราวใส่เธอ แถมยังแลบลิ้นเลียปากใส่หน้าเธออีกต่างหาก