ตอนพิเศษ

มนตรามองสามีที่กำลังจูงมือลูกๆ มาหาตนในสวนผักปลอดสารพิษที่หล่อนกับลูกสาวฝาแฝดทั้งสองช่วยกันปลูก น้องมิ่งแก้ว กับ น้องมิ่งขวัญ ชอบกินผักซึ่งเธอพอใจมากที่เด็กๆ ชอบกินผัก ตอนนี้เด็กหญิงทั้งสองสี่ขวบแล้ว

“คุณแม่ขา.. พวกเรามาแย้วววว..” เด็กหญิงหน้าตาน่ารักวิ่งมาหาผู้เป็นแม่จนผมเปียปลิวไสว มนตรากางแขนรอรับลูกสาวทั้งสองแล้วหอมแก้มแดงๆ ของสองสาวจอมซนหนักๆ อย่างรักใคร่และมันเขี้ยว

“เหงื่อท่วมมาเชียวไปเล่นอะไรกันมาคะเนี่ย”

“วิ่งจับผีเสื้อค่า แต่จับไม่ได้สักตัว” เด็กหญิงมิ่งขวัญตอบเจื้อยแจ้ว

“ผีเสื้อบินเร็วๆๆ แบบนี้ค่า” เด็กหญิงมิ่งแก้วทำท่าบินๆ ให้ผู้เป็นแม่ดู

“ผีเสื้อบินน่ารักจัง”

“ช่ายค่า น่ารักเหมือนแก้วเหมือนขวัญ” เด็กหญิงทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกันแล้วกอดคอกันยิ้มแฉ่งให้บิดามารดาของตน

“เซี้ยวจริงๆ เลยลูกพ่อ” อัครวัฒน์เดินมาโอบกอดภรรยาแล้วหอมแก้มใสเบาๆ

“แก่แดดแก่ลมเหมือนพ่อสินะคะ”

“พออย่างนี้โบ้ยมาให้พี่ทุกที”

“ก็จริงนี่คะ พี่โดมน่ะชอบพาลูกๆ เล่นห่ามๆ”

“ครับๆ เอาล่ะ จะค่ำแล้ว ไหน เก็บผักอะไรได้บ้าง”

“นี่ค่ะ พี่โดมช่วยถือตะกร้าที” มนตรายื่นตะกร้าให้สามีแล้วจับมือลูกๆ ทั้งสอง สามคนพ่อแม่ลูกเดินเข้าบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข...

มนตรารับลูกชายตัวกลมซึ่งยิ้มกว้างจนเห็นเหงือกสีชมพูอย่างดีใจที่เห็นพี่ๆ และพ่อแม่ของตนเดินเข้ามา

“มะๆ แม่ จ๋า ป้อ..”

“เก่งจริงๆ ลูกแม่..” มนตรายิ้มแก้มปริเมื่อได้ยินลูกชายพูด น้องดล หรือ เด็กชาย ดลวัฒน์ วัยสิเอ็ดเดือนนั้นกำลังหัดพูดและหัดเดิน ซึ่งเด็กชายนั้นกำลังตื่นเต้นที่ตนเองเดินได้ก็อยากจะเดินจนบรรดาพี่เลี้ยงเหนื่อยไปตามๆ กันเลยเดียว เพราะเด็กชายทั้งซุกซนและแสนจะเอาแต่ใจและยังพลังเยอะเหลือเฟืออีกด้วย

“ลูกพ่อนี่เก่งสุดยอดเหมือนพ่อเลย”

“เหมือนแก้วกับขวัญด้วยค่า” พี่ๆ ทั้งสองก็ไม่น้อยหน้า

“จ้า เก่งเหมือนพี่ๆ ด้วย ไปอาบน้ำอาบท่ากันได้แล้วค่ะน้องแก้วน้องขวัญ จะได้มาทานข้าวนะคะ”

“ค่า..” เด็กหญิงทั้งสองรับคำแล้วพากันวิ่งลิ่วขึ้นไปยังห้องของตน น้องแก้วน้องขวัญนั้นไม่ต้องมีพี่เลี้ยงคอยดูแลแต่งตัวให้เพราะเด็กหญิงทั้งสองนั้นอาบน้ำแต่งตัวเองได้แล้วและไม่ชอบให้ใครไปวุ่นวายกับตน

ซึ่งเรียกได้ว่าสองสาวแสบของบ้านมีโลกส่วนตัวสูงเลยทีเดียว สองสาวจะช่วยกันอาบน้ำแต่งตัวและหาเสื้อผ้าใส่เองตามแบบที่ตนชอบ แม้จะเป็นฝาแฝดที่มีนิสัยและหน้าตาคล้ายกัน แต่เด็กหญิงกลับไม่ชอบแต่งตัวเหมือนกัน แต่จะแต่งตัวเหมือนกันก็ตอนที่คิดเล่นอะไรซุกซนหรือนึกสนุกหรือมีแผนการจะแกล้งคนในบ้านมากกว่า ซึ่งเรียกได้ว่าพี่ๆ แม่บ้านคนสวนคนขับรถโดนเด็กจอมแสบทั้งสองแกล้งบ่อยๆ และมักสลับตัวกันมาแกล้งจนต่างพากันปวดหัวยามที่คุณหนูทั้งสองแต่งตัวเหมือนกัน...

“ส่วนคุณพ่อ พาน้องดลไปอาบน้ำค่ะคุณแม่จะทำอาหารไว้รอ” มนตราหันมาหาสามีแล้วยกเจ้าตัวเล็กให้สามีซึ่งก็รับร่างกลมป้อมที่ดีดดิ้นอย่างสนุกสนานเพราะคิดว่าคุณพ่อคุณแม่เล่นด้วย น้องดลจึงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากอย่างอารมณ์ดี

มนตรามองลูกๆ ที่หลับอย่างเป็นสุขหญิงสาวยิ้มบางๆ อย่างมีความสุขไปด้วยเจ้าตัวเล็กทั้งสามพากันหลับหมดแล้ว ที่นี้พ่อแม่ก็ต้องนอนบ้างแล้วเพราะเหนื่อยกับสามแสบมาทั้งวัน

“ลูกๆ หลับแล้วคร้าบคุณแม่คนสวย” เสียงสามีที่ยืนกอดอกอยู่หน้าห้องนอนของลูกๆ

“ค่า แล้วคุณพ่อจะทำไมหรือคะ” หันมาถามสามีเหมือนไม่รู้ความหมายในดวงตาคมที่มองมาอย่างเปิดเปลือยความรู้สึก

“ก็กลับห้องเราสิครับ”

“เหนื่อยแล้วค่ะ เดินไม่ไหว..” มนตรายิ้มยั่วแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเล็กของลูกสาวตัวน้อย

“หึ ช่างยั่วช่างเล่นนักนะ..”

“ไม่ได้ยั่วไม่ได้เล่น แต่เอาจริง..” มนตราชม้ายตามองสามี อัครวัฒน์ร้อนรุ่มด้วยความปรารถนาขึ้นมาทันทีรีบเข้ามาช้อนอุ้มร่างสาวเดินกลับห้องอย่างเร่งรีบเพราะตอนนี้กายแกร่งมันตื่นเพริดขึ้นมาอย่างไม่อาจจะรอช้าแม้แต่วินาที...

อัครวัฒน์วางร่างอิ่มของภรรยาลงบนเตียงกว้าง แล้วก้มลงจุมพิตเร่าร้อนลงบนกลีบปากนุ่มที่เผยอรับอย่างเต็มอกเต็มใจ หนุ่มสาวเสียงครางเบาๆ ในลำคออย่างเร้าอารมณ์เมื่อความซาบซ่านหวามไหวแล่นพล่านไปทั้งกายหนุ่มสาวที่ร้อนระอุขึ้นเพราะเพลิงเสน่หา มือร้อนผ่าวลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างสาวเปล่งปลั่งอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ

อัครวัฒน์ร้อนไปทั้งกายตื่นเร้าทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิดภรรยาแสนรักเขาไม่ควบคุมตัวเองได้เลยยามอยู่กับเธอร่ำๆ แต่อยากจะจับเธอขึ้นเตียงและอยู่กันอย่างนั้นทั้งวัน แต่เพราะยังมีลูกๆ ที่ต้องการเอาใจใส่ดูแลความใกล้ชิดระหว่างกันก็พลอยทำให้เขากับเธอไม่ค่อยได้มีเวลาอยู่ด้วยกันมากนัก แต่เมื่อเด็กๆ เริ่มโตพอและรู้เรื่องช่วยเหลือตัวเองได้แล้วเขาก็มักจะพาเมียรักมาทำรักกันแบบนี้และเมื่อได้โอกาสงามๆ เขาก็ไม่อยากจะปล่อยให้เวลาอันมีค่านี้ผ่านไปโดยไร้ประโยชน์ เขาจึงต้องตักตวงความสุขจากเธอให้มากที่สุด...

“อ๊า พี่โดมขา...” มนตราครางกระเส่าเมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวครอบครองทรวงสาวแทนที่มือใหญ่ที่เพิ่งฟอนเฟ้นไปอย่างเมามันเมื่อครู่ ลิ้นร้ายของเขาแตะแต้มไปทั่วเรือนกายสาวอย่างหลงใหล ความเสียวซ่านรัญจวนก็สาดซัดกระหน่ำจนเธอดีดดิ้นด้วยความเสียวซ่านสุดใจ ใบหน้างามแหงนเงยไปด้านหลังส่งอกอวบอิ่มของตนให้เขาดื่มกินอย่างเอร็ดอร่อย

อัครวัฒน์ดูดดึงยอดอกสีสวยอย่างเร่าร้อนทั้งขบเม้มทั้งดูดทั้งดึงเหมือนมันเป็นของหวานแสนอร่อย มือร้อนผ่าวก็ฟอนเฟ้นลอนสะโพกกลมกลึงอย่างเมามันไปด้วย แล้วมือร้ายก็กำลังเลื่อนไล้มาด้านหน้ามุ่งไปยังกลีบกายสาวอ่อนไหว มนตราใจเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะด้วยความเสียวซ่านรอคอย สะโพกสาวส่ายไหวน้อยๆ เหมือนยั่วเย้าเชิญชวนให้เขาแนบชิดมากกว่าที่ทำอยู่ มือเล็กลูบไล้ไปทั่วแผงอกกว้างของเขาอย่างยั่วเย้านิ้วเล็กสะกดยอดอกของเขาเล่นอย่างถูกใจ อัครวัฒน์ผลเรียวปากออกจากอกสาวแล้วครางเบาๆ ก่อนจะก้มลงหอมแก้มแดงปลั่งของภรรยาอย่างมันเขี้ยว

“ช่างยั่วนักนะ คืนนี้ไม่ได้นอนแน่ๆ”

“ไม่อยากนอนค่ะอยากทำอย่างอื่น..” มนตราบอกสามีเสียงพร่าเล็กน้อยแล้วเผยอกายขึ้นผลักเขานอนลงแทนที่ตนก่อนจะก้มลงไล้เลียยอดอกของเขาอย่างที่เขาทำกับเธอเมื่อครู่อัครวัฒน์ถึงกับครางเสียงดังเลยทีเดียว..

“โอ้ว มนจ๋ามนที่รัก... ดีเหลือเกินเมียจ๋า...” อัครวัฒน์ครางกระเส่าเร่าร้อน กายแกร่งปวดหนึบไปด้วยความต้องการอยากจะโจนจ้วงเข้าสู่โพรงร่างสาว อัครวัฒน์ร้อนจนไม่อาจจะรีรอให้หล่อนเล่นเกมเหนือเขาได้ ชายหนุ่มผลักร่างเล็กลงนอนแทนที่ตนเปลี่ยนจากเกมรับเป็นเกมรุก มนตราหัวเราะเบาๆ อย่างถูกใจเมื่อเห็นแววตาและความพรั่งพร้อมของสามี อัครวัฒน์ก้มลงไปยังกึ่งกายสาวแล้วแตะแต้มริมฝีปากเลียไล้ไปทั้งกลีบกายสาวสดฉ่ำชุ่มชื้น...

“อ๊า โอ้ววว... พี่โดมขา...” มนตราครางกระเส่าแล้วแอ่นหยัดสะโพกเข้าหาปากร้ายของเขาเร่าๆ ด้วยความเสียว ก่อนที่สะโพกมนจะเกร็งค้างกับปากและลิ้นของเขาเมื่อพุ่งทะยานไปสู่ความสุขสม

อัครวัฒน์ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วจับร่างเล็กให้ก้มก้งโค้งในท่าคลานเข่าซึ่งหญิงสาวก็ทำตามความต้องการของสามีอย่างไม่อดออดเพราะตอนนี้เธอก็ร้อนระอุจนแทบแตกระเบิด ชายหนุ่มดันแก่นกายชายที่ร้อนระอุด้วยเพลิงสวาทเข้าสู่ดงดอกไม้นุ่มอย่างรวดเร็วและดันมันเข้าไปจนสุดทางรักในคราวเดียว...

“อ๊า... โอว พี่โดมขา / โอ้ว มน มนจ๋า... แน่นสุดๆ เลยที่รัก...” อัครวัฒน์ครางหนักๆ ในลำคอก่อนจะขยับสะโพกสอบอย่างร้อนแรงรัวตามอารมณ์ที่เดือดปะทุ

หนุ่มสาวโยกกายเข้าหากันอย่างเร่าร้อน เสียงครางด้วยความสุขสมของพวกเขาดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าจนเกือบรุ่งสาง...

มนตรามองค้อนสามีที่นั่งยิ้มแก้มแทบปริอยู่ตรงข้ามกับตน ส่วนลูกๆ ทั้งสามก็นั่งรับประทานอาหารของตนไป หญิงสาวป้อนข้าวลูกชายไปก็รู้สึกร้อนรุ่มเสียวซ่านไปเมื่อสามียื่นเท้ามาไล้ขาเรียวของตน มนตรามองสามีตาขุ่นแล้วพยายามระงับความร้อนระอุในกายของตนไว้

“คนบ้าเมื่อคืนก็ทั้งคืนไม่พอหรือไงนะ..” มนตราทำปากขมุบขมิบใส่สามี ซึ่งอัครวัฒน์ก็ทำท่าเหมือนไม่เข้าใจได้อย่างน่าหมั่นไส้

มื้ออาหารอันแสนเร้ารัญจวนผ่านไป ลูกสาวฝาแฝดทั้งสองไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ ซึ่งเป็นลูกๆ ของแดน เดเนียล และลูกๆของคนขับรถและสาวใช้ในบ้าน มนตราไม่เคยห้ามลูกๆ เล่นกับเด็กในบ้าน

“มนพาน้องแดนไปเล่นกับพี่ๆ นะคะ พี่โดมควรไปทำงานได้แล้วนะคะ หรือวันนี้เกงาน...” มนตราบอกสามีที่ยังคงนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่อย่างสบายอารมณ์ไม่ยอมไปทำงานเสียทีจนตอนนี้ก็สิบโมงแล้ว

“อ้อ.. พี่ลืมบอกไปว่าพี่จะหยุดงานสักอาทิตย์จะพามนกับลูกๆ ไปเที่ยว พี่เดียวกับน้องบีจะมาช่วยดูแลงานให้ระหว่างที่เราไปเที่ยวกัน”

“จริงหรือคะ แล้วงานล่ะคะ” มนตราตื่นเต้นเพราะหลายเดือนแล้วที่เธอไม่ได้พาลูกๆ ไปเที่ยวเพราะช่วงนี้อัครวัฒน์งานยุ่งๆ

“จริงสิครับ บ่ายๆ เราเดินทางกันนะ น้องแก้วกับน้องขวัญอยากไปทะเล”

“ดล ไป เล...” น้องดลได้ยินว่าจะไปทะเลก็พูดตามด้วยความตื่นเต้นไปด้วย มนตราอุ้มลูกชายขึ้นมาหอมแก้มเบาๆ แล้วเดินไปนั่งตักของสามีซึ่งอัครวัฒน์ก็ยินดีให้เมียและลูกรักนั่งตักของตนแล้วโอบกอดสองแม่ลูกไว้ สักครู่ลูกสาวทั้งสองก็วิ่งผมปลิวมาหาพวกเขา

“คุณพ่อขา เราจะไปทะเลกันใช่ไหมคะ”

“เราจะไปวันนี้ใช่ไหมคะ”

“ค่อยๆ พูดค่ะลูกๆ ไม่ต้องแย่งกันพูด” มนตรากางแขนรับน้องมิ่งแก้วส่วนน้องมิ่งขวัญก็ไปนั่งข้างๆ ผู้เป็นพ่อ

“ลุงแดนนี่กับลุงดาเนียล บอกว่าเราจะไปทะเลกันบ่ายนี้ใช่ไหมคะ”

“ใช่จ้ะลูก”

“เย้ๆ เราจะไปทะเลๆ ทะเล้ทะเล..” แล้วสองสาวก็ลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ น้องดลเห็นพี่ๆ กระโดดดีใจก็ดิ้นลงจากตักผู้เป็นพ่อไปร่วมกระโดดกับพี่ๆ ด้วย

“เลๆ ไปเล..” น้องดลทำท่ากระโดดแล้วตบมือเปาะแปะๆ พี่เห็นท่าทางน่าขันของน้องชายก็พากันหัวเราะแล้วก้มลงหอมแก้มของน้องชายคนละฟอด

“ไปเก็บเสื้อผ้ากันเถอะ พวกเราไปเก็บของนะคะคุณพ่อ คุณแม่” ว่าแล้วสองสาวก็จูงมือกันวิ่งขึ้นห้องอย่างตื่นเต้น มนตรากับอัครวัฒน์มองลูกสาวแล้วหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหันมาส่งยิ้มหวานให้กันก่อนที่มนตราจะโน้มตัวไปหอมแก้มสามีหนักๆ อย่างเอาใจ

“งั้นมนก็ขอตัวไปเตรียมของก่อนนะคะจะเตรียมบิกินีไปหลายๆ ชุด ฝากดูน้องดลก่อนนะคะ” มนตราลุกขึ้นแล้วเดินตัวปลิวขึ้นไปเก็บของ

อัครวัฒน์ยิ้มกว้างเมื่อนึกภาพภรรยาที่รักสวมใส่บิกินีอวดเรือนร่างอวบอิ่มงดงามให้เขาดูคนเดียว และนึกถึงบทรักที่เร่าร้อนของตนกับภรรยาเพียงแค่นั้นอัครวัฒน์ก็อยากจะพาครอบครัวไปถึงที่หมายตอนนี้เลย

“น้องดลครับไปเที่ยวคราวนี้ห้ามงอแงกวนคุณพ่อกับคุณแม่นะครับ”

“คับ..” น้องดลรับคำอย่างไร้เดียงสา อัครวัฒน์หัวเราะเบาๆ แล้วอุ้มลูกชายเดินไปหน้าบ้านซึ่งบอดีการ์ดคู่ใจกำลังยืนรออยู่

“ไปเตรียมรถให้พร้อมนะ พวกนายพาลูกเมียไปด้วยล่ะ แล้วก็ช่วยดูแลลูกๆ ฉันด้วย ไปคราวนี้ฉันต้องได้ลูกอีกสักคน..” อัครวัฒน์บอกแดนนี่กับแดเนียลอย่างอารมณ์ดี

“ครับ..” ทั้งสองรับคำ แล้วไปทำหน้าที่ของตน อัครวัฒน์หันมามองลูกชายตัวน้อย

“คราวนี้น้องดลจะมีน้องแน่ๆ เชื่อพ่อได้เลย” ชายหนุ่มยิ้มอย่างหมายมาดเฝ้ารอให้ถึงเวลาจะได้ทำตามความต้องการของตนอย่างใจจดจ่อ

แล้วไม่นานครอบครัวสุขสันต์ก็พากันเดินทางไปถึงบ้านพักชายทะเลแสนงามอย่างปลอดภัยและอัครวัฒน์ก็ได้ใช้เวลาอยู่กับมนตราอย่างเต็มที่เพราะมีคนช่วยดูแลลูกๆ และเด็กๆ ก็สนุกสนานจนแทบจะลืมคุณพ่อคุณแม่ของตนไปเลยทีเดียว...

มนตรากับอัครวัฒน์เฝ้ามองเด็กๆ ที่วิ่งเล่นกันที่ชายหาดสวยอย่างมีความสุข และกลับจากการมาเที่ยวครั้งนี้อัครวัฒน์ก็สมหวังเมื่อหนึ่งเดือนหลังจากที่กลับมามนตราก็ตั้งท้อง...

จบบริบูรณ์

The End