บทย่อ
“ผะ....ผีอำ....อะ! อือ!" น้ำเสียงขาดหายกลืนลงไปในลำคอเมื่อมือใหญ่ของผีตัวใหญ่ที่อยู่ห่างหน้าตนไม่กี่นิ้วนั้นเอื้อมมาปิดปากของเธอไว้ “จะอำทั้งคืนเลยที่รัก” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยออกมาให้เธอได้ยิ้ม หากฟองเบียร์มองเห็นคนเหนือร่างในตอนนี้หล่อนคงได้เห็นยิ้มร้ายของนาธาน เจ้าหล่อนเบิกตากว้างเมื่อจำน้ำเสียงนี้ได้มันไม่ใช่ผี แต่มันคือ “นาธาน” หล่อนดิ้นรนขัดขืนทันที เมื่อมั่นใจแล้วว่าคนเหนือร่างคือใคร “ดีใจจังที่คุณจำผมได้ฟองเบียร์” นาธานเอ่ยเสียงนุ่มไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไม่สนใจว่าคนใต้ร่างกำลังขัดขืนตน มือใหญ่เปิดปากเล็กพร้อมยื่นไปเปิดโคมไฟข้างหัวเพียงของเจ้าหล่อน “แก! ไอ้จิตหื่น แกเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง” พอปากเป็นอิสระก็ละล่ำละลักถามทันที “นั่นสินะ มาได้ยังไงน้า...อาจเป็นเพราะเราเป็นคู่กันก็ได้ ว่าไหม?” เลิกคิ้วล้อเลียนคนตัวเล็ก แล้วก็รวบตรึงเรียวแขนของเธอ กักตรึงไว้ข้างลำตัวเพื่อไม่ให้ยกมาทุบตีทำร้ายตนอย่างคนรอบคอบ “คู่กับผีน่ะสิ ปล่อยฉันนะ คุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน” หล่อนเน้นย้ำให้ชายหนุ่มได้เข้าใจ “คุณรู้ได้ยังไงว่าผมไม่มีสิทธิ์ของความเป็นผัวฟองเบียร์” ผละออกมาจ้องสบตาคนตัวเล็กด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
บทที่ 1 อิโรติกสื่อรัก
ไลน์!
ไลน์!
ไลน์
เสียงไลน์เตือนติดต่อกันหลายครั้งต่อหลายครั้งทำให้เจ้าของเครื่องมือการสื่อสารที่ทันสมัยในยุค 2017 ต้องตื่นขึ้นมากลางดึกเพื่อมาเปิดอ่านไลน์เจ้าปัญหาที่ดังอยู่ข้างหู หัวทุยเล็กส่ายงัวเงียไปมา ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟข้างหัวเตียง แล้วหยิบแว่นตาที่วางอยู่โต๊ะข้างหัวเตียงขึ้นมาใส่ ก่อนจะเปิดอ่านข้อความ แล้วมุมปากน้อย ๆ ก็เผยอยิ้มเล็กน้อย เมื่อคนที่ส่งข้อความมาคือนักอ่านคนสนิทของหล่อนนั่นเอง
‘นอนรึยังครับคุณฟองเบียร์’ เป็นข้อความที่ชายหนุ่มส่งมา
ฟองเบียร์ยิ้มก่อนจะพิมพ์ข้อความตอบกลับ
‘นอนแล้วค่ะ แต่ตื่นเพราะคุณธานค่ะ' สาวเจ้าตอบไปตามตรง
‘งั้นนอนต่อเถอะครับ พอดีผมเพิ่งเคลียร์งานเสร็จ เลยทักไลน์หาครับ เหนื่อยมากไหมครับวันนี้’
เขาพิมพ์เป็นข้อความยาว ๆ ตอบกลับมา ฟองเบียร์เห็นข้อความที่โต้ตอบมาก็ยิ้ม บิดตัวหมุนเป็นเกลียว หล่อนไม่เคยคุยกับนักอ่านคนไหนได้สนิทใจเหมือนกับนาธานคนนี้เลย คุยสนิทจนต้องแลกไลน์กัน จากปกติจะคุยแต่ในแฟนเพจ วันไหนไม่ได้คุยกับชายแปลกหน้าที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตา ฟองเบียร์ก็กระวนกระวายนอนไม่หลับ นอนหลับก็ไม่สนิท จะหลับ ๆ ตื่น ๆ เหมือนตอนนี้ไง หล่อนรอข้อความจากชายหนุ่มจนเผลอหลับไป มาตื่นอีกทีตอนเขาส่งไลน์มาหา
‘นิดหน่อยค่ะ พอดีฟองเบียร์เพิ่งปิดต้นฉบับเรื่องใหม่ได้ค่ะ’
‘เก่งมาก ๆ เลยครับนักเขียนคนเก่ง เปิดจองเลยไหมครับ ผมรอเล่มครับ’
‘รอวางอีบุ๊กสักเดือนก่อนนะคะคุณธาน ฝันดีนะคะ วันนี้ฟองเบียร์ไม่ไหวจริง ๆ ค่ะ’ บอกฝันดีชายหนุ่มพร้อมส่งสติ๊กเกอร์ตัวการ์ตูนบอกฝันดีไป แล้วนาธานก็ส่งกลับมาเช่นกัน
‘ฝันดีครับนักเขียนคนเก่ง’
ฟองเบียร์จ้องมองข้อความสุดท้ายและสติ๊กเกอร์ในบทสนทนาของตนกับนาธาน มุมปากน้อยก็ยิ้มไม่หุบ ก่อนจะวางเครื่องมือสื่อสารไว้ข้างกายแล้วทิ้งตัวลงนอนราวกับว่าถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง มือน้อยถอดแว่นตาวางไว้ที่เดิม พร้อมปิดโคมไฟข้างหัวเตียงเหมือนเดิม แล้วหลับในนิทรารมณ์อย่างมีความสุข
ฟองเบียร์ ปรีชาสุข หรือ ฟองเบียร์ วัย 27 ปี สาวน้อยร่างเล็ก นัยน์ตากลมโต รูปร่างสมส่วน หากว่าแต่งตัวดี ๆ หล่อนคือผู้หญิงสวยดี ๆ คนหนึ่งนั่นเอง แต่ฟองเบียร์ไม่ได้สนใจ เพราะวัน ๆ อยู่แต่กับโน้ตบุ๊กตัวโปรด จนมีคำประจำตัวว่า “กินอยู่กับคอม รักกับคอม แต่งงานกับคอม และตายไปกับคอม” ที่มีงานอดิเรกคือเขียนนิยาย ความชอบส่วนตัวคือชอบสักลาย สักเล็ก ๆ น้อย ๆ จากเริ่มที่ต้นแขนลายเล็ก ๆ ตอนนี้เรียวแขนทั้งสองข้างเต็มไปด้วยลวดลายที่สวยงาม ที่เอวเล็กคอดก็มี และต้นขาก็มี นี่แหละคือชีวิตของนักเขียนนามปากกา 'ฟองเบียร์' วัน ๆ อยู่แค่นี้ ไม่มีอะไรอื่นเพิ่มเติม
แถมนิยายที่ชอบเขียนและแนวถนัดคือนิยาย Erotic ฟองเบียร์จะเขียนแต่แนวนี้ แม้จะไม่ใช่แนวตลาด แต่เจ้าหล่อนเขียนสนองตัวเอง ก็อย่างที่บอก หล่อนโสดและซิงนั่นเอง จึงเขียนเรื่องเพ้อฝันแบบนี้ขึ้น แล้วไปไงมาไงถึงรู้จักนักอ่านที่ชื่อนาธาน ก็เพราะนิยายอีกนั้นแหละค่ะ จากตอนแรกคุยแต่เรื่องนิยาย ทุกวันนี้เรื่องส่วนตัวจิปาถะเล็กน้อยก็เอามาพูดคุยเล่าให้ชายหนุ่มฟังทุกอย่าง ทั้ง ๆ หน้าตาก็ไม่เคยเจอกัน อ้อ! มีอีกอย่างที่ฟองเบียร์กับนักอ่านคนสนิทชอบเหมือนกันคือชอบ 'สัก' นั่นเอง เพราะแบบนี้ถึงทำให้หล่อนคุยกับนาธานได้ทุกเรื่อง คุยแบบเปิดใจทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชาย ฟองเบียร์มักเล่าเรื่องของตัวเอง ส่วนนาธานจะเป็นผู้ฟังที่ดี ส่วนเรื่องของเขานั้นเป็นยังไงเธอไม่สนใจหรอก เพราะเธอสนใจแต่เรื่องของตัวเอง ขอให้ได้เล่าก็เป็นพอ เพราะแบบนี้หล่อนถึงได้ชอบคุยกับนักอ่านคนนี้
นาธานนั่งเอนหลังกับพนักเก้าอี้ในห้องทำงาน วันนี้เขาอยู่เคลียร์งานจนดึก พอเคลียร์เสร็จก็รีบทักหานักเขียนคนโปรดของตัวเองทันที มือใหญ่เลื่อนลิ้นชักทำงานออกมา พร้อมกับหยิบรูปถ่ายใบเล็กออกมา แล้วก็จ้องมองคนในรูปถ่ายแล้วยิ้มเอ็นดู
“ฟองเบียร์” เขาเรียกชื่อคนในรูปแผ่วเบา มีหรือที่นาธานจะไม่รู้ว่านักเขียนอีโรติกที่ตนติดตามงานมีหน้าตาเป็นเช่นไร เขาสั่งให้เลขาฯ ไปสืบค้นมาเรียบร้อยแล้ว และนั่นแหละ พอได้รู้จักพูดคุยก็อยากเห็นหน้าตา พอได้เห็นหน้าตาเขาก็ประทับใจเจ้าหล่อนจนยากจะสลัดความรู้สึกที่เกิดขึ้นในหัวใจหนุ่มได้
ตลอดระยะเวลาหลายปี เจ้าของโชว์รูมรถปอร์เช่นำเข้าก็ได้มีนักเขียนอิโรติกสาวฟองเบียร์อยู่ในชีวิตตลอด แม้จะไปหลับนอนกับสาวบริการก็ไม่อาจจะสำเร็จความปรารถนาได้ เพราะคนเดียวที่นาธานปรารถนาในตอนนี้คือเจ้าหล่อนในรูปที่ยิ้มให้เขาอยู่
นาธาน เอกอนันต์ หรือ ธาน วัย 37 ปี หนุ่มมาดขรึม รูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาวอมเหลือง ใบหน้าตกแต่งไปด้วยเคราเพื่อเสริมให้เขาดูน่ามอง กระตุกยิ้มมุมปากเมื่อคิดถึงเรื่องราวของฟองเบียร์ นักเขียนสาวผู้ไร้ประสบการณ์รัก แต่กลับเขียนนิยายอีโรติกได้คล่องมือ
มือใหญ่เอื้อมไปหยิบนิยายเล่มที่ฟองเบียร์เพิ่งส่งมาให้ขึ้นมาอ่าน เขาก็ยิ้มให้กับชื่อเรื่อง แล้วเปิดอ่านทีละหน้า ๆ พอถึงเลิฟซีนของฉากเข้าพระเข้านาง เขาก็หลุดยิ้มขำกับจินตนาการของสาวสายมโนอย่างเจ้าหล่อน
“คุณช่างอ่อนหัดจริง ๆ ฟองเบียร์ ไม่นานคนสวย ไม่นาน ผมจะทำให้คุณทุกท่าและลีลาที่คุณเขียนในหนังสือคนสวย” เอ่ยพึมพำกับหนังสือนิยายพร้อมก้มลงจูบหน้าหนังสือหน้านั้น ก่อนจะปิดแล้ววางไว้ เพราะตอนนี้ดึกมากแล้วเขาควรกลับไปนอนพักผ่อน เพื่อพรุ่งนี้จะได้มาทำงานต่อ