บทนำ

"พลอย" น้ำเสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นข้างหู พราวรุ้งพยายามผลักร่างหน้าให้พ้นกาย แต่ทว่าคนตัวโตกลับต่อต้านไม่ยอมให้เธอผลักไสเขาจนสำเร็จ

"พี่ขุนคะ พราวไม่ใช่พี่พลอย" แม้จะมีสติไม่เต็มร้อยเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่พราวรุ้งก็พยายามปราม ให้ชายหนุ่มได้รับรู้ว่าเธอไม่ใช่พราวรุ้งอย่างที่กำลังเข้าใจ "พี่ขุน อย่าทำแบบนี้ อื้อ"

พราวรุ้งทำได้เพียงเปล่งเสียงครางเมื่อริมฝีปากหนาของขุนเขาจูบหนักหน่วงเมื่อหนาลูบไล้ไปทั่วร่างงาม กระโปรงสีหวานถูกถลกขึ้นแพนตี้ตัวจิ๋วถูกดึงแล้วเหวี่ยงลงพื้นอย่างไม่ไยดี

ท่อนเนื้ออวบใหญ่สอดแทรก ความคับแน่นทำให้ขุนเขาชะงัก เขามองคนตัวเล็กใต้ร่างเพียงครู่ก่อนจะกระแทกเต็มแรง จนท่อนเนื้อมุดร่องสาวจนสุดความยาวแก่นกาย

พราวรุ้งกรีดร้องดังลั่นเมื่อเขาชำแรกกายสาวอย่างรุนแรง ส่งผลให้ดอกกุหลาบสีสวยเกิดแผลฉีกขาดเป็นทางยาวเปรอะเปื้อนผ้าปูเตียงสีขาว

"พลอย"