ตอนที่ 1-4

คนนอนมองสะดุ้งเฮือก เมื่อเขาใช้ลิ้นแหวกว่ายเข้าไปทักทายเกสรดอกไม้ แล้วพบว่ามันหอมหวานสดใหม่เพราะไม่เคยมีแมลงภู่ตัวใดเข้ามาเยี่ยมเยือนในเขตหวงห้ามนี้

เขากดยิ้มพอใจ แกล้งแค่นี้ ลัยลาก็อับอายจนไปไม่เป็น แล้วพาตัวเองถอยห่างจากดอกไม้งาม ไปคร่อมทับในจุดเดิมที่ทำให้ลัยลาหวาดเสียว ครั้งนี้มันแตกต่างจากเมื่อครู่ เพราะเธอเห็นว่ามือของเขาประคองอาวุธนั้นไว้ในฝ่ามือ ความน่ากลัวดุดันนั้นดูเตรียมพร้อมเอาจริงกว่าครั้งไหนๆ

ลัยลาส่ายหน้าไปมาเพื่อปฏิเสธ ภายในใจสาวน้อยอยากจะตะโกนถามเขาว่านี่มันเป็นส่วนหนึ่งในร่างกายคนหรือว่าด้ามไฟฉายกันแน่

แต่ว่าคนที่ถูกความปรารถนากระตุ้นจนพร้อมพรักเข้าครอบงำแล้วก็ไม่สามารถหยุดลงง่ายๆ เมื่อหมอเมฆาไม่ปล่อยให้ภรรยาตามสิทธิ์ประวิงเวลาหนีหน้าที่ต่อไป เขาค่อยๆ ขยับสะโพกแล้วดันตัวตนเข้าไปในช่องทางคับแคบที่อ่อนนุ่มแต่บีบรัดเข้าไปอย่างยากลำบาก แต่ช่างสร้างความต้องการให้กับเขามากเหลือเกิน

“เธอคับแน่นมากสาวน้อย”

แค่เพียงแรกเข้าก็ทำให้เขาสูดปากครางยาวด้วยความซ่านเสียวเกินคำบรรยาย ร่างกายของลัยลาทำให้ร่างหนากว่าต้องคำรามต่ำ สะกดทุกอารมณ์ในตอนนี้ที่กำลังพุ่งขึ้นสูง แม้แต่ลมหายใจก็แทบจะสะดุดเมื่อพบกับความหวิวไหวที่บิดตัวตนของเขาจนแทบปริหักออกจากกัน

“อาห์” เสียงทุ้มลึกคำรามเพื่อระบายความซ่านเสียวที่ก่อตัวขึ้นอย่างรุนแรง เขาไม่เคยเจอใครที่ทำให้รู้สึกเลือดในกายพลุ่งพล่านได้มากเท่านี้ สะใภ้รักของพ่อมีเวทมนตร์อะไร หรือที่เธอไปศัลยกรรมใบหน้ากลับมาเป็นลัยลาคนเดิม จะเพิ่มเติมทำสาวหลังจากถูกเขาฉีกหั่นพรหมจรรย์ไปเมื่อครั้งก่อน

ขณะที่ลัยลากัดริมฝีปากแน่น ร่างกายบิดส่ายเพราะความคับแน่นที่กลางร่าง เธอขยับตัวไม่ได้ เพราะเขาสอดประสานร่างเธอกับเขาเอาไว้ ช่องทางรักที่เขาพาตัวตนเข้ามาแนบสนิทอยู่ในกายเธอ

ลัยลาหน้าร้อนผ่าว ทั้งอายทั้งซ่านเสียว ยิ่งเขาขยับสะโพกส่ายวนไปมาเพื่อดันความแข็งกระด้างนั่นเข้ามาอีกก็ทำให้เธอต้องกัดปาก

“เจ็บ”

“ฉันรู้ ของเธอเล็กและแคบมาก”

ลัยลาหน้าแดงอีกรอบ เพราะคำบอกตรงๆ ห่ามๆ ของเขา “คนบ้า เอาออกไปนะ ฉันเจ็บ”

คนสวยเริ่มโวยวายอีกรอบ เธอจะไม่ยอมให้เขาดันสิ่งนั้นเข้ามาอีก แต่ว่าเมื่อเขาขยับตัวตนจะเอาออก ลัยลาก็ผวาเฮือก แต่แล้วก็ต้องอายเมื่อคนตัวสูงยิ้มบางๆ

“อยากให้ออกหรือไม่อยากให้ออกกันแน่ แต่ที่แน่ๆ แผ่นหลังฉันถูกเธอข่วนยับไปหมดแล้ว เสียวละสิ เลือกจะมีฉันเป็นสามีก็ต้องเสียวถึงขั้นสุดแบบนี้แหละ”

ลัยลาเบี่ยงหน้าหนี “คนบ้า หมอหน้าด้าน ไม่คิดเลยว่าจะบ้ากามมากขนาดนี้” เธอไม่อยากคุยกับเขาแล้ว

“อายจนพูดไม่ออกเลยเหรอ ไม่พูดกับฉัน งั้นฉันทำต่อ”

เท่ากับเป็นการยอมรับว่าเธอให้เขาทำต่อ ลัยลาสะดุ้งเมื่อรู้สึกว่าถูกเติมเต็มเข้ามาจนแน่นไปหมด เธอหลุดเสียงครางออกมา เพราะถูกความซ่านเสียวเข้าครอบงำนับครั้งไม่ถ้วน เมฆาไม่คิดจะถอยอยู่แล้ว เพราะกลัวว่าจะทำให้คนตัวเล็กหวาดระแวงไม่กล้ามีเซ็กซ์กับเขาอีกเหมือนครั้งแรกครั้งนั้น

เมฆาพยายามใจเย็นแล้วค่อยๆ ไม่ได้ทำอย่างไม่บันยะบันยัง แต่ลัยลาคับแน่นเหลือเกิน เขาเร่งซอยสะโพกไปมาเพื่อให้ช่องทางรักเริ่มคุ้นชิน สักพักเขาก็สัมผัสได้ว่าลัยลาเริ่มผ่อนคลาย ช่องทางคับแน่นก็เริ่มขยายออก เขายิ้มออกมาแล้วชม

“คนเก่ง ดีขึ้นแล้วใช่ไหม”

ลัยลาไม่ได้ยินที่เขาพูด เธอรู้แค่ว่าหวามไหวไปทั้งร่าง

“งั้นฉันจัดเต็มต่อเลยนะ”

หญิงสาวหูอื้อตาลายไปหมด ตอนนี้ร่างกายแค่อยากให้เขาเติมเต็มและพาเธอไปให้ถึงจุดหมาย นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่เธอถูกร่างกายของเขาพันธนาการรัดเกี่ยวเอาไว้ จำได้แค่ว่าพอเขาปลดเปลื้องสายธารขาวขุ่นออกมาพร้อมกับครางเรียกชื่อเธอว่า

“ลัยลา”

ไม่ใช่ไอรดาเหมือนครั้งแรกที่เคยร่วมรักกัน จากนั้นเขาก็จูงเธอโบยบินไปเคาะประตูสวรรค์ ร่างกายของเธอมันก็พร้อมจะหลับใหลไปในทันทีอย่างหมดเรี่ยวแรง พร้อมกับร่างชุ่มเหงื่อที่ล้มตัวนอนข้างๆ แล้ววาดแขนกำยำมาจะประคองกอดร่างเล็ก กำลังคิดจะตวัดเธอเข้ามากอดแนบอก

ทว่ามือที่กำลังจะแตะร่างสวยต้องชะงัก เมื่อคำพูดหนึ่งของคนที่หลับใหลไปแล้ว ตอนที่เข้ามาในห้องหอ ขณะลัยลาเปิดไปเจอกล่องขวัญวันแต่งงานที่เขาซื้อมาให้ เพราะต้องการข่มขวัญ พอลัยลาเห็นเข้า เธอมองหน้าเขาแล้วพูดว่า

“หน้าที่เมียและลูกสะใภ้ที่พ่อแม่สามีอยากอุ้มหลานเร็วๆ นี้ ฉันคงเลี่ยงไม่ได้ แต่จำไว้นะคะ ตอนที่เราร่วมรักกันขณะที่คุณกำลังหน้าที่สามีบนร่างกายฉัน ฉันจะมองหน้าสามีตัวเองให้เป็นโคลิน ฟาร์เรล”

“บ้าจริง ยัยเด็กบ้า”

หมอเมฆาดึงแขนกลับ หันตะแคงไปอีกข้าง แสดงว่าที่เมื่อครู่ลัยลาครางสะท้านแล้วแอ่นกายหยัดรับการเติมเต็มจากเขา คงคิดว่าเขาเป็นดาราที่เธอชื่นชอบละสิ

เมฆาบดกรามแกร่งจนเป็นสันนูน เขาไม่มีทางให้เกียรติยกย่องเมียม้ามืดอย่างลัยลาจริงจังนักหรอก เขาก็แค่ทำไปตามหน้าที่เหมือนกัน

บ้าเอ๊ย ทำไมเขาต้องหงุดหงิดขนาดนี้ด้วย เมื่อคิดว่าลัยลาครางเพราะคิดว่ากำลังร่วมรักกับดาราฮอลลีวูดชื่อดัง ไม่ใช่กับเขา

คิดแล้วพาลให้ฉุนขึ้นมา จากที่คิดว่าจะหลับ เขากลับโหย่งกายขึ้นคร่อมร่างเมียที่หลับไปแล้ว และทำให้เธอลืมตาโพลงขึ้นมาอย่างตกใจ

“โอ๊ย!”

คนหลับลึกไปแล้วเบิกตาค้างสะดุ้งเฮือก ภาพที่เธอเห็นคือร่างกายของสามีที่กำลังโจนจ้วงลงไม่หยุด ขยับเข้าออกถี่เร็วจนลัยลาหายใจไม่ทัน มือหนาก็เอื้อมมาฟอนเฟ้นเต้าทรวงอย่างเอาอกเอาใจ ผิวขาวนวลของลัยลาแดงระเรื่อด้วยรอยจูบที่ทิ้งความเอาแต่ใจเอาไว้ทั่วตัว เพราะก่อนแต่งงาน ทั้งสองตรวจสุขภาพอย่างละเอียด เมฆาจึงไม่ได้คิดจะคว้าเครื่องป้องกันมาสวมใส่เหมือนก่อนหน้านี้ที่เขาร่วมรักกับหญิงอื่นซึ่งไม่ได้ถือว่าเป็นภรรยา

กว่าไฟพิศวาสจะดับลง ร่างบางของลัยลาก็อ่อนแรงไปอีกครั้ง เธอไม่เคยเหน็ดเหนื่อยเท่านี้มาก่อน

‘ดูภายนอก ไม่มีสัญญาณบอกเลยว่าเขาจะมีความต้องการในเรื่องเพศสูงมากขนาดนี้’