ตอนที่ 1-1 คืนเข้าหอ

“แต่งงานแล้วก็ต้องนอนด้วยกัน เรื่องพรรค์นี้มันหนีไม่พ้นหรอก”

เขาไม่พูดอะไรมากไปกว่านี้นอกจากใช้สิทธิ์สามีถูกกฎหมายและเจ้าบ่าวหมาดๆ สลัดชุดสูทเจ้าบ่าวทิ้งลงบนพื้นอย่างไม่ไยดี เจ้าบ่าวของลัยลาไม่ได้อ่อนโยนเหมือนภาพลักษณ์คุณหมอแสนอบอุ่น แต่เขาเร่าร้อนรุนแรงจนลัยลาขนลุก การแต่งงานอย่างฉุกละหุก เธอยังไม่ได้เตรียมตัวรับ ทว่าวินาทีในห้องหอ เขาก็ไม่รอให้เธอได้ปรับตัว

“คิดอะไรมาก ทำหน้าที่ของเธอสิ หน้าที่ที่เมียเขาทำกัน”

ไม่รู้เพราะไม่ได้ปลดปล่อยความต้องการในกายมานานหรืออย่างไร เมื่อเมฆาได้มาเจอกับเรือนร่างนุ่มนิ่มของเจ้าสาวเป็นครั้งที่สองซึ่งมีผิวเนียนละเอียดน่าสัมผัสไปทั้งตัวก็ทำให้เขาหมดการควบคุมลงง่ายๆ

กลิ่นหอมกรุ่นจากร่างอรชรส่งผลต่อเขาอย่างมาก หน้าอกอวบอิ่มที่อยู่ภายใต้อุ้งมือหนามันช่างเต็มมือกำลังดี จนเขาต้องฟอนเฟ้นบีบเคล้นอย่างหนัก

“อืมห์” เมฆาครางออกมาด้วยความพึงพอใจอย่างที่สุด คะเนด้วยมือที่แสนจะช่ำชอง น่าจะคัพซีเป็นอย่างน้อย

เจ้าของหน้าอกคัพซีเมื่อถูกปลุกเร้าอย่างหนักก็ระทวย อ่อนปวกเปียกอยู่บนเตียง สัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้รับจากชายคนไหนมาก่อนกำลังทำให้ลัยลาพ่ายแพ้ แม้จะอยากต่อต้านมากแค่ไหนก็ตาม

“อื้อ ไม่เอา” เธอพยายามปฏิเสธ บ่ายหน้าหลบหนีเคราสากของคนที่พยายามซุกซอนใบหน้าลงมา

ตอเคราสากระคายครูดลงไปตามผิวเนื้อขาวผ่องของเธอจนเกิดความซ่านเสียว เหมือนมีประกายไฟแล่นผ่านวูบวาบตามเนื้อตัว สัมผัสหวานแหลมแสนทรมานทำให้คนไม่คุ้นชินเผลอครางออกมาด้วยความหวามหวิว

“อื้อ”

“ชอบไหม”

“อย่าค่ะคุณหมอ”

“ฉันคือสามีเธอต่างหากลัยลา จำเอาไว้ อยากได้ตำแหน่งภรรยาของฉัน เธอก็ได้มาแล้วนี่ ภรรยาม้ามืดอย่างเธอทำงานให้เต็มที่ละกัน เพราะฉันจะใช้ความเป็นเมียของเธอให้คุ้มค่า”

ไม่ใช่เพราะเธอไม่เคยตกอยู่ในสภาวะเปล่าเปลือยใต้ร่างกายใหญ่โตของเขามาก่อน เหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดมาแล้วครั้งหนึ่งก่อนที่เธอจะกลายมาเป็นภรรยาม้ามืดของเขา ผู้หญิงนอกสายตาที่จับพลัดจับผลูได้มาเป็นภรรยาตัวจริงของ ‘นายแพทย์ เมฆา ทิวากร’ ศัลยแพทย์ออโธปิดิกส์

ดวงตากลมโตสวยจัด ทำให้เมฆาจ้องมองอย่างไม่วางตา เธอคือภรรยาของเขาที่ถูกต้องตามกฎหมาย และเป็นครั้งที่สองที่เขากำลังจะร่วมรักกับผู้หญิงคนเดิมที่ใบหน้าแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

“คุณแน่ใจเหรอคะ ว่าอยากจะใช้ความเป็นเมียของฉัน ในเมื่อหน้าตาของฉันไม่ได้คล้ายหมอไอรดา”

ไอรดาคือผู้หญิงที่เขารักปักใจมาตลอดนับสิบปี แล้วเวลานี้ แพทย์หญิงไอรดา วนารมย์ แต่งงานกับตฤณ วนารมย์ ผู้บริหารหนุ่มไฟแรงไปแล้ว ถึงจะเคยมีความรู้สึกผูกพันทางจิตใจกับไอรดาอย่างไร เขาก็ตัดใจได้เมื่อเธอเดินเข้าประตูวิวาห์ เพราะไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นชู้ทางใจกับภรรยาคนอื่น

“คนที่ฉันจะร่วมรักด้วยคือเธอ ลัยลา เลิกพูดถึงไอรดาได้แล้ว” เขาไม่อยากพูดว่าเวลานี้ เขามั่นใจว่าเห็นไอรดาเป็นเพียงน้องสาวคนหนึ่งได้แล้ว

เมื่อเปิดประตูเข้ามาภายในห้องหอ ลัยลาพบกล่องสีชมพูสวยหรูใบใหญ่ผูกด้วยริบบิ้นสีทองอย่างประณีตวางอยู่บนเตียงที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ เขาบอกให้เธอเปิดดู มือบางเปิดกล่องออกดูแล้วตะลึงกับสิ่งที่ถูกบรรจุไว้ภายในกล่อง อาหารเสริมสำหรับบำรุงก่อนตั้งครรภ์ ในนั้นมีการ์ดที่เขียนข้อความด้วยลายมือว่า

‘ของขวัญสำหรับภรรยาม้ามืดอย่างเธอ เตรียมความพร้อมสำหรับการอุ้มท้องเร็วๆ นี้’

เธอยังไม่หายตกตะลึงก็ถูกเจ้าบ่าวเหวี่ยงขึ้นมาบนเตียง จากนั้นเขาก็ตามขึ้นมาก่อนที่เธอจะอยู่ในสภาพนุ่งเนื้อห่มเนื้อ มีเพียงร่างกายบึกบึนของเขาที่ปิดบังเรือนกายของเธอไว้เพียงบางส่วน

“นอนกับฉัน เธอคิดว่าจะมีความสุขไหม”

“ไม่”

“ไม่งั้นเหรอ”

ลัยลาไม่แน่ใจว่าเขาจะทำอะไรต่อหลังจากการปฏิเสธของเธอ เพราะน้ำเสียงคุกคามนั้นดังใกล้หูเหลือเกิน และรู้ว่าเขาทรงพลังมากแค่ไหน เพราะอาวุธประจำกายของเขาที่ดุนดันอยู่ตรงหน้าท้อง

เธอเปลือยเปล่าแต่ไม่หนาวสักนิด เจ้าของเรือนกายกำยำทำให้เธอร้อนวูบวาบแล้วอยากจมหายไปบนที่นอนนี้เหลือเกิน แม้จะโกรธตัวเองที่ครั้งก่อนยอมให้เขารุกล้ำได้อย่างแนบชิด ปล่อยให้เขากระชากพรหมจารีไปได้ แต่ก็ต้องยอมรับว่ามีความสุขกับรสสวาทที่เขาปรนเปรอ แล้วคิดว่านั่นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียว แต่แล้วชะตาชีวิตก็ทำให้เธอวนเวียนกลายมาเป็นภรรยาของเขาเข้าจนได้

แม้จะไม่เคยมีเซ็กซ์กับใครมาก่อนนอกจากคุณหมอหน้านิ่ง ท่าทางเนี้ยบไปหมดอย่างนายแพทย์เมฆา แต่ลัยลาก็ไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าสิ่งที่แข็งขึงจดจ่อพร้อมจะประหัตประหารอยู่ตรงกลางหว่างขาอ่อนนั้นคืออะไร

“ไม่ก็ต้องทน”

“ถอยไปเถอะค่ะ คืนนี้ฉันยังไม่พร้อม”