บทที่ 2

แม้กำแพงจะถูกทุบทิ้ง แต่ทว่าทุกอย่างในบ้านเธอยังคงเหมือนเดิม เพราะเท่าที่รู้ดารินมักจะไปอยู่บ้านของโฮมเสียเป็นส่วนใหญ่ ก็เพราะเขาเป็นสามีภรรยากันนี่นา…จริงไหม

“หลงรักพี่เขยตัวเอง น่าสมเพชจริงๆ” ดารันส่ายหน้าให้ตัวเอง นั่นเพราะต่อให้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน หรือตัวจะอยู่ห่างไกลกันสักเท่าไหร่ เธอก็ไม่อาจตัดใจจากโฮมได้สักครั้ง

ครั้งแรกที่ได้พบกันคือวันแรกที่ชายหนุ่มย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังข้างๆ ส่วนเธอนั้นคือเพื่อนบ้านที่ย้ายเข้ามาอาศัยก่อนเพียงสองเดือน ในขณะที่ตอนนั้นดารินยังทำงานอยู่ต่างประเทศ แต่ก็มีกำหนดกลับในอีกไม่ช้า

เพราะเป็นเพื่อนบ้านกันทำให้เธอกับโฮมค่อนข้างที่จะสนิทกันตามไปด้วย ทั้งๆ ที่บ้านหลังข้างๆ ซึ่งก็เป็นหนุ่มโสดเธอกลับไม่รู้สึกอยากสนิทสนมด้วยสักนิด ที่เป็นแบบนั้นเพราะเธอแอบชอบโฮมอยู่นั่นเอง

ชอบตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าเวลาอยู่ใกล้เขาทำให้เธออบอุ่นและปลอดภัย แม้เขาจะอายุมากกว่าเธอถึงสิบสามปีก็ตาม ซึ่งดารันใช้เรื่องนี้มาเป็นข้ออ้างในการขอความช่วยเหลือต่างๆ เพื่อหาโอกาสได้ใกล้ชิด ทั้งขอให้เขาสอนขับรถให้บ้างหรือแม้กระทั่งเปลี่ยนหลอดไฟ ซ่อมท่อน้ำ ตัดหญ้าตัดต้นไม้ ล้างบ่อปลาเธอก็ไหว้วานเขาหมดทุกอย่าง นี่ถ้ายังเรียนอยู่คงให้โฮมมาช่วยติวหนังสือให้แน่ๆ แต่ติดที่ว่าเธอเพิ่งสอบวิชาสุดท้ายสำหรับการเป็นนิสิตปริญญาตรีไปหมาดๆ

เธอกับเขาเข้านอกออกในบ้านของอีกฝ่ายได้ทุกเวลา ประหนึ่งนั่นคือบ้านอีกหลังของกันและกัน บางครั้งก็ทำอาหารมานั่งกินด้วยกันหรือแบ่งอาหารที่ต่างฝ่ายต่างทำให้กัน โดยส่งผ่านมาทางกำแพงข้างบ้าน จนมารู้ตัวอีกทีคือวันที่เธอขาดเขาไม่ได้เสียแล้ว กระทั่งวันหนึ่งเธอเปรยๆ ขึ้นว่าอยากทุบกำแพงทิ้ง แต่สุดท้ายคนที่ทุบมันคือดาริน พี่สาวของเธอ

“เฮ้อ!” เสียงถอนหายใจดังมาจากดารัน ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้พร้อมกับทิ้งอารมณ์ให้จมอยู่กับเรื่องราวในอดีตเช่นเคย เพราะไม่ว่าจะผ่านมานานแค่ไหน ความทรงจำเหล่านั้นกลับไม่เคยลบเลือน

ความทรงจำดีๆ ระหว่างเธอกับโฮมผุดขึ้นมาในหัวเป็นฉากๆ มันคือช่วงเวลาที่เธอมีความสุขมาก การได้ตกหลุมรักใครสักคนแม้เขาคนนั้นจะไม่รู้ แต่มันกลับทำให้โลกทั้งโลกของเธอกลายเป็นสีชมพูได้

จนกระทั่งวันที่พี่สาวเธอย้ายเข้ามาอยู่ด้วย ดารันแนะนำดาริน พี่สาวให้รู้จักกับโฮม ชายหนุ่มยังคงสุภาพและเทคแคร์พี่สาวของเธอเช่นกัน แต่แล้ววันหนึ่งก็มีเรื่องให้เธอต้องเซอร์ไพรส์แล้วเซอร์ไพรส์อีก เรียกได้ว่าความพีคของความพีคอีกที

ครั้งแรกว่าเซอร์ไพรส์และพีคมากทำเอานอนไม่หลับ แต่เซอร์ไพรส์ครั้งที่สองนี่พีคชนิดที่ว่าอาการน้ำตาตกในของคนเรามันเป็นยังไง เธอก็เพิ่งประจักษ์เวลานั้น คิดแล้วเหตุการณ์เซอร์ไพรส์ครั้งแรกก็ฉายกลับมาในหัวซ้ำอีก

“พี่โฮม…ดึกป่านนี้แล้วมีอะไรจะพูดกับหนูหรือคะ ถึงบอกให้ออกมาหา” ดารันเอ่ยถามเพื่อนบ้านขึ้น นั่นเพราะเวลานี้เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว แต่โฮมกลับขอให้เธอออกมาพบ

“คือ…พี่มีเรื่องสำคัญอยากคุยแล้วก็อยากถามหนูเอย” ท่าทางของชายหนุ่มเวลานี้ดูจะประหม่าอย่างเห็นได้ชัด

“เรื่องสำคัญอะไรคะ”

“คือ…พี่กับหนูเอยก็รู้จักกันมาพอสมควร แล้วเราก็มีไลฟ์สไตล์บางอย่างที่คล้ายๆ กัน มันถึงทำให้เราสองคนเข้ากันได้ดี อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุข” เขาเว้นช่วงเพื่อสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ ราวกับกำลังรวบรวมความกล้าเพื่อลดอาการประหม่าที่กำลังเป็นอยู่ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องพูดให้ได้ ก่อนจะสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ แล้วตัดสินใจเอ่ยต่อ เพราะหลังจากนี้มันคือประโยคสำคัญ

“หนูเอยจะรังเกียจผู้ชายที่อายุมากกว่าเป็นสิบกว่าปีอย่างพี่ไหม ถ้าเราจะลองคบหากันในฐานะคนรัก”

“อะ…เอ่อ หนู...”

“พี่ชอบหนูเอย” ประโยคบอกรักดังกึกก้องขึ้น สีหน้าของดารันนั้นแสดงออกว่ากำลังตกใจไม่น้อย

“คือพูดตามตรงว่าพี่เองก็อายุมากแล้ว ธุรกิจที่ทำก็พอมั่นคง มีบ้านหลังเล็กๆ มีรถคันเก่าๆ มีเงินในบัญชีบ้าง พอเจอผู้หญิงที่ใช่ พี่ก็ไม่อยากรออะไรอีก” ชายหนุ่มออกตัว ทั้งๆ ที่ธุรกิจที่เอ่ยมานั้น ปีๆ หนึ่งทำกำไรให้เขาอย่างมหาศาล เรียกได้ว่าเป็นคนรวยแต่ชอบถ่อมตัวน่าจะถูก

“อะ…เอ่อ คือ...”

“หนูเอยยังไม่ต้องตอบคำถามพี่ตอนนี้ก็ได้ครับ พี่รู้ว่าอาจจะเร็วไปจนตั้งรับไม่ทันไปเสียหน่อย” เพราะเห็นเธออึกๆ อักๆ โฮมจึงไม่อยากรีบร้อนฟังคำตอบ แม้อยากจะฟังเสียตอนนี้ก็ตามที

“ขอบคุณนะคะ”

“พี่ต่างหากที่ต้องขอบคุณ ขอบคุณที่หนูเอยเก็บเรื่องนี้ไปคิด ไม่ปฏิเสธพี่ทันทีที่ได้ยิน”

“ค่ะ” ดารันยิ้มรับ แม้จะมีใจให้โฮมไม่น้อย แต่ก็เขินอายเกินจะตอบรับว่าเธอเองก็ชอบเขาเช่นกัน ขอเวลาไปตั้งหลักสักหน่อย แล้วโฮมจะได้ยินประโยคที่เขาอยากฟัง

ดารันจำความรู้สึกหลังจากที่โฮมมาสารภาพรักได้ดี เพราะคืนนั้นเธอตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ ใจดวงน้อยเต้นโครมครามเพราะไม่คิดว่าเขาเองก็จะชอบเธอเหมือนที่เธอนั้นก็ชอบเขามาก

ความตื่นเต้นนั้นมันยังคงเกาะกุมความรู้สึกกระทั่งถึงเช้าอีกวัน แต่ถึงจะไม่ได้นอนเธอกลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่าประหนึ่งโดฟเครื่องดื่มชูกำลังมาทั้งโรงงาน

แต่พอตอนเช้าเธอกลับถูกเซอร์ไพรส์ครั้งที่สองจากดารินพี่สาว ซึ่งทำเอาเธอโหวงในอกเหมือนถูกกระชากหัวใจไปเหมือนกัน