บทที่ 2 น้องสาวสุดที่รัก

ตอนที่ ๒

น้องสาวสุดที่รัก

“ไออุ่นนนน” เสียงสาวสวยสุดเซ็กซี่ตะโกนดังลั่นก่อนจะกระโดดตัวลอยเข้ามากอดอัยยภัทร

“พี่พระพาย ปล่อยไอก่อนค่ะ ไอหายใจไม่ออก” พรพระพายจึงยอมคลายอ้อมแขนที่กอดรัดหญิงสาวออกก่อนจะทำหน้ามุ่ยอย่างคนถูกขัดใจ

“ก็พี่คิดถึงไออุ่นนี่นา” พรพระพายพูดพลางมองหน้าอัยยภัทรอย่างเอ็นดู เธอชื่ออัยยภัทร ไม่มีชื่อเล่น เธอเลยแทนตัวเองว่าไอ ซึ่งมาจากชื่อขึ้นต้นของชื่อมาตลอด จะมีแต่พรพระพายนี่แหละที่เรียกเธอไออุ่น ซึ่งเธอก็มองว่าน่ารักดี เธอก็ต้องการความรัก. อุ่นให้เหมือนชื่อไออุ่นที่พรพระพายตั้งให้

“ไอก็คิดถึงพี่พระพายค่ะ” อัยยภัทรยิ้มหวานให้พรพระพาย ทุกครั้งที่เธออยู่กับพรพระพายเธอจะรู้สึกถึงการได้เป็นตัวเองมากที่สุด ถ้าไม่นับเจ้าสัวกิตติที่เธอคุ้นเคยมาแต่เด็ก

“พี่ชอบที่ไออุ่นยิ้มแบบนี้นะ เลิกทำหน้าอมทุกข์สักที หรือว่าพี่ศึกแกล้งไออุ่น เดี๋ยวพี่จัดการให้เอาไหม?” พรพระพายพูดไม่หยุด

“พี่ศึกไม่ได้ทำอะไรไอหรอกค่ะ ไอแต่เบื่อที่ต้องมาอยู่ห้องเฉยๆ “ อัยยภัทรรีบแก้ต่างทันที ชนะศึกไม่ได้ทำอะไรเธอเลย เพราะเธอแทบไม่โผล่หน้ามาเจอเขาหากไม่จำเป็น

“เดี๋ยวพี่พาไปซื้อหนังสือ ไออุ่นชอบอ่านหนังสือนี่นาพี่จำได้” พรพระพายเสนออย่างเอาใจคนตัวเล็กตรงหน้า ถึงตอนนี้อัยยภัทรจะตัวเท่าเธอแล้ว แต่ในสายตาของพรพระพายอัยยภัทรยังคงเป็นเด็กน้อยแก้มยุ้ยของเธอเสมอ

“ขอบคุณค่ะ แต่วันนี้พี่พระพายต้องไปซื้อของไม่ใช่หรอคะ”

“ของที่พี่จะซื้อก็คือของที่ไออุ่นอยากได้นั่นล่ะ ไปๆไปแต่งตัว วันนี้พี่แวะไปซื้อชุดใหม่มาให้ไออุ่นด้วยนะ ไปลองกัน” พรพระพายมักจะหาเวลาว่างมาหาอัยยภัทรเสมอ ตอนที่คุณปู่ของเธอบอกให้ชนะศึกแต่งงานกับอัยยภัทร หญิงสาวค้านหัวชนฝา ถึงชนะศึกจะเป็นพี่ชายในสายเลือดของเธอ แต่คนที่เย็นชา แล้วก็ใจร้ายอย่างชนะศึกไม่คู่ควรกับอัยยภัทรของเธอ แล้วก็เป็นอย่างที่เธอคิด หลังจากที่อัยยภัทรแต่งงานกับชนะศึก รอยยิ้มหวานๆบนหน้าของอัยยภัทรก็ค่อยๆหายไป เหมือนมีอะไรต้องขบคิดอยู่ในใจตลอดเวลา

“ซื้ออีกแล้ว ที่พี่พระพายซื้อมาไอยังไม่ได้ใส่เลยค่ะ” อัยยภัทรเอ่ยอย่างเกรงใจ เพราะทุกครั้งที่พรพระพายมาหาเธอมักจะมีเสื้อผ้าสวยๆมาฝาก ไม่อย่างนั้นก็จะมาพาเธอออกไปซื้อข้างนอก ไม่ว่าจะปฏิเสธยังไงก็แพ้ทางพรพระพายที่ชอบอ้างว่า “ก็พี่อยากมีน้องสาวที่น่ารักๆแบบไออุ่นมาตั้งนานแล้ว พอมีพี่ก็อยากเปย์น้องเยอะๆ แล้วไม่ต้องกลัวเปลืองนะเงินพี่พระพายคนนี้ซื้อดาวซื้อเดือนให้ไออุ่นยังได้เลย”

“ที่ไม่ได้ใส่เพราะพี่ศึกไม่ให้ใส่ใช่ไหม?” พรพระพายหันมาถามอย่างสงสัย 

“ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ ไอแต่ไม่รู้จะใส่ไปไหน ไอไม่ได้ออกไปไหนเลยอยู่แต่ห้อง” เสียงเศร้าไปของอัยยภัทรทำให้พรพระพายดึงร่างบางมากอดอย่างปลอบประโยน

“โอ๋เอ๋น๊าาา ไออุ่นของพี่พระพาย ไออุ่นคงเบื่อมากสินะ อยู่แต่ห้องสี่เหลี่ยมแบบนี้” พระพายเอ่ยอย่างเห็นใจ ขนาดอัยยภัทรไม่ชอบเที่ยวยังเบื่อขนาดนี้ ถ้าเป็นเธอคงอกแตกตายแน่ๆ

“ก็มีบ้างค่ะ แต่ไอชินแล้ว “ อัยยภัทรตอบพร้อมฝืนยิ้มให้พรพระพาย เพื่อไม่ให้หญิงสาวต้องเป็นกังวลกับเธอมากนัก

พรพระพายจับอัยยภัทรเปลี่ยนเสื้อผ้าเหมือนตุ๊กตาตัวโปรด

“ไออุ่นนี่ใส่ชุดไหนก็สวยหวานไปหมดเลยอ่ะ “ พรพระพายเอ่ยปากชมหญิงสาวจากใจจริง รูปร่างที่ฟ้าประทานมาให้อัยยภัทรมาดูพอเหมาะพอเจาะไปทุกสัดส่วน รวมถึงเครื่องหน้าหวานๆ จมูกรั้นๆ ที่ดูยังไงก็น่าจะดื้อไม่น้อย แต่อัยยภัทรกลับไม่เคยดื้อในสายตาเธอเลย หญิงสาวว่าง่ายเสมอ แต่คนว่าง่ายแยบนี้แหละที่น่ากลัวเวลาดื้อขึ้นมา

“พี่พระพายก็ชมไอเกินไป คนที่สวยคือพี่พระพายต่างหาก” หญิงสาวยิ้มตอบพรพาย

“อันนั้นพี่ก็ไม่เถียง แต่พี่พูดจริงๆนะ ไออุ่นสวยมาก สมัยเรียนไม่มีคนมาจีบบ้างหรอ” พรพระพายถามอย่างสงสัย อัยยภัทรอยู่ในกฏเกณฑ์ที่ทางบ้านตั้งไว้มาตลอด ไม่เคยเหลวไหล อันนั้นมันขึ้นที่ตัวอัยยภัทร แต่หนุ่มๆไม่มาจีบบ้างนี่สิแปลก

“ไอไม่ค่อยได้สนใจเลยค่ะ หรือไม่ไอก็อาจจะน่าเบื่อเกินไป” หญิงสาวตอบเรื่อยๆ พรพระพายถามอะไรเธอก็ตอบตามความจริงเสมอ

“พี่ว่ามันแปลกนะไออุ่นสวยขนาดนี้จะไม่มีหนุ่มคนไหนมาจีบเลยหรอ”

“ก็มีเข้ามาประปรายค่ะ เข้ามาไม่กี่วันก็หายไป ไอคิดว่าไอคงน่าเบื่อหรือไม่ก็น่านำคาญ จนหนุ่มๆที่เข้ามาจีบไอทนไม่ไหวแน่ๆเลยค่ะ” อัยยภัทรตอบอย่างอารมณ์ขันเมื่อนึกถึงบรรดาหนุ่มที่พยายามเข้ามาจีบเธอ แต่ละคนทนเธอไม่ได้ถึงสัปดาห์ด้วยซ้ำแล้วก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลย ซึ่งเธอก็ไม่ได้สนใจอยากรู้เหตุผล

“พี่ว่าไม่ใช่หรอก เรื่องนี้มันต้องมีอะไรแปลกไปแน่ๆ” พรพระพายคิดอย่างสงสัย อัยยภัทรควรจะมีแฟนตั้งแต่แตกเนื้อสาวเสียด้วยซ้ำ แต่นี่กะไร หญิงสาวครองตัวเป็นโสดจนต้องมาแต่งงานกับพี่ชายหน้ายักษ์ของตนเอง

“พี่พระพายจะให้ไอใส่ชุดไหนดีคะ?” อัยยภัทรถามขึ้นเมื่อเห็นพรพระพายจมอยู่กับความคิดของตัวเองนานแล้ว

“อืมมม เอาตัวนี้ดีกว่าวันนี้พี่ขอยากให้ไออุ่นเซ็กซี่เล็กๆ พอเรียกน้ำลายจากหนุ่มเสียหน่อย” พรพระพายชี้ไปที่เสื้อครอปเอวลอยสายเดี่ยวสีขาวกับกระโปรงมินิสเกิร์ตสีครีมอ่อน

“มันจะไม่โป๊เกินไปหรอคะพี่พระพาย” อัยยภัทรทำหน้าเหยเกเมื่อเห็นชุดที่หญิงสาวเลือก

“ไม่หรอก เอาเสื้อคลุมตัวนั้นสวมทับแค่นี้ไออุ่นของพี่ก็จะดูเซ็กซี่แบบน่ารักๆแล้วล่ะ” พรพระพายชี้ไม่ที่เสื้อเชิ้ตโอเวอร์ไซส์สีขาวผ้าลื่นที่ถูกวางใกล้ๆกัน

“ค่อยยังชั่วหน่อยค่ะ ขืนให้ไอแต่งแบบนี้ไปไอคงไม่กล้าเดินออกจากห้องแน่ๆ” อัยยภัทรระบายยิ้มอย่างใจชื้นเมื่อเห็นเสื้อที่พรพระพายให้ใส่คลุม

“แหมมม ไออุ่นสวยขนาดนี้ต่อให้แต่งเป็นแม่ชีก็ปิดบังความสวยไม่อยู่หรอก ไปๆ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว เดี๋ยวหมดเวลาช็อปปิ้งก่อนพอดี” พรพระพายไล่ให้หญิงสาวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะพากันออกไปยังห้างหรูใจกลางเมือง