บทที่ 18 ไปข้างนอกด้วยกัน

ตอนที่ ๑๘

ไปข้างนอกด้วยกัน

"วันนี้สายๆพี่จะพาไปซื้อของนะ เตรียมตัวไว้ด้วย" ชนะศึกพูดขึ้น หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ เนื่องด้วยวันนี้เป็นวันหยุดของอัยยภัทร เขาจึงหยุดอยู่บ้านด้วย ตั้งแต่วันที่เขาน้อยใจจนมาถึงวันนี้อัยยภัทรยังไม่ง้อเขาเลย

"ซื้อของหรอคะ เดี๋ยวไอไปจดรายการที่ต้องซื้อก่อนนะคะ" หญิงสาวคิดว่าชายหนุ่มจะพาไปซื้อของเข้าบ้าน บางครั้งเขาก็พาหญิงสาวออกมาเอง บางครั้งก็ให้โอนิกส์เลขาของเขามาพาไป และบ่อยครั้งเขาก็ให้เธอลิสรายการที่เธอต้องการแล้วให้โอนิกส์ไปซื้อแทน แต่ว่าไม่ได้นะเลขาของเขาคนนี้เก่งรอบด้านทีเดียว ขนาดใช้ไปซื้อของสด หรือแม้แต่ของส่วนตัวเขาก็สามารถเลือกได้เป็นอย่างดี

"อืม จดของที่ต้องซื้อเข้าบ้านมา เดี๋ยวให้โอนิกส์ไปซื้อให้" เขาตอบพลางก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ

"พี่ศึกไม่ได้จะพาไอไปซื้อของเข้าบ้านหรอคะ"

"พาไปซื้อของ แต่ไม่ได้ซื้อเข้าบ้าน"เขาตอบ

"อ้าว" อัยยภัทรทำหน้าฉงน

"พี่ลางานกับยัยพระพายให้แล้วนะ พรุ่งนี้เราจะไปเกาะกูดสามวัน แล้วพี่จะพาไปเที่ยวเชียงใหม่อีกสามวัน" เขาพูดเหมือนทุกอย่างเป็นเรื่องง่าย แล้วทำไมต้องทำให้ยาก อัยยภัทรก็เมียเขา เจ้านายเมียเขาก็น้องในไส้ของเขา หรือต่อให้เป็นคนอื่นเขาก็จะทำให้มันง่ายอยู่ดี

"แต่..." 

"ไม่มีแต่ ไปทำอะไรที่ต้องทำให้เสร็จ แล้วเราจะได้ไปซื้อของกัน" ชนะศึกสั่งสำทับอีกครั้ง ร่างบางไม่ได้โต้แย้งอะไร พยักหน้ารับคำแล้วเดินไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ เธอชอบชนะศึกเวอร์ชั่นนี้ดูรับมือง่ายดี ไม่ต้องระวังตัวมาก เขาวางตัวนิ่งๆ ไม่มาวอแวกับเธอ พูดเท่าที่จำเป็นต้องพูด ถามว่าเธอรู้ไหมว่าเขากำลังโกรธ รู้สิอาการชัดขนาดนั้น เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ แต่ถ้าถามว่าโกรธเรื่องอะไรเธอขี้เกียจหาคำตอบปล่อยให้โกรธไปแบบนั้นแหละดีแล้ว โกรธเองได้ก็ช่วยหายเองล่ะกัน

"นี่ค่ะ" อัยยภัทรยืานกระดาษรายการที่จำเป็นต้องซื้อส่งให้ชนะศึก ชายหนุ่มวางหนังสือลงบนโต๊ะก่อนจะยื่นมือมารับ 

"อืม เดี๋ยวพี่ให้โอนิกส์ไปซื้อมาให้ล่ะกัน แล้วเสร็จหมดแล้วใช่ไหม?"

"ค่ะ" อัยยภัทรหย่อนก้นนั่งลงข้างๆเขา

"อืม" เขาตอบก่อนจะก้มหน้าอ่านหนังสือในมือต่อ

"พี่ศึกคะ" อัยยภัทรทำใจกล้าเรียกเขา

"ว่ายังไง " เขาตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาวเลย

"พี่ศึกเป็นอะไรคะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ผีเข้าหรือเปล่าคะ" เธอไม่ได้ง้อชนะศึกหรอกนะ แต่เห็นแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้แต่นั้น และมันได้ผลชายหนุ่มเงยหน้ามองเธอตาเขียวปั๊ด

"ไอขอโทษค่ะ ไอเผลอพูดสิ่งที่ไอคิดดังไปหน่อย แต่ไหนๆก็พูดแล้ว ไอหาหมอผีมารักษาให้ดีไหมคะ" ยัง ยังไม่ยอมหยุด ไม่ใช่แค่ชนะศึกเปลี่ยนไปหรอก อัยยภัทรเองก็เปลี่ยน เดี๋ยวนี้เธอกล้าพูดกล้าเถียงเขามากกว่าแต่ก่อนที่ชอบทำตัวเป็นหุ่นยนต์ เหมือนแข่งกันทำสงครามประสาทอย่างนั้นแหละ

"อัยยภัทร!!!" ชายหนุ่มกัดฟันกรอด อัยยภัทรเริ่มลองดีกับเขาแล้ว

"คะ?" หญิงสาวขานรับ ก่อนจะทำหน้าซื่อตาใสไม่รู้เรื่องกับสิ่งที่ตัวเองเพิ่งพูดไปเสียอย่างนั้น

"หายเป็นประจำเดือนหรือยัง" เขายิงคำถามที่ทำให้คนตัวเล็กหน้าม่านไปเล็กน้อย ก่อนปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

"ยะ ยัง ยังเลยค่ะ" 

"เป็นเด็กเป็นเล็ก หัดโกหกไม่น่ารักเลยนะ" เ

"ไอไม่ได้โกหกนะคะ ไอยังเป็นประจำเดือนอยู่เลย" อัยยภัทรตอบไม่เต็มเสียงนัก

"เลือดไม่ไหลหมดตัวแล้วหรือไงเป็นนานขนาดนี้" ชนะศึกเลิกคิ้วอย่างสงสัยพร้อมจับผิดหญิงสาวไปด้วย

"ไม่หมดหรอกค่ะ ผู้หญิงบางคนเป็นทั้งเดือนยังมีเลยค่ะ" อัยยภัทรพยายามหาทางเอาตัวรอด ตอนแรกเธอก็หมั่นไส้เลยอยากกวนโมโหเขาเฉยๆ แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าเกมส์มันพลิกกลายเป็นเธอที่ถูกไล่ต้อนได้ล่ะ

"งั้นหรอ งั้นไปอาบน้ำเตรียมตัวเถอะ เดี๋ยวเราจะออกไปซื้อของกัน" ชนะศึกพูดเสียงเรียบก่อนจะก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ อัยยภัทรได้ยินดังนั้นก็รีบลุกขึ้นเดินเข้าห้องตัวเองทันที

"เกือบไปแล้วเรา" หญิงสาวเอามือลูบหน้าอกเป็นการปลอบใจ ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำ เตรียมตัวออกไปข้างนอกกับชนะศึก

"ถ้านานกว่านี้อีกนิดพี่จะเข้าไปช่วยอาบแล้วนะ!! " อัยยภัทรสะดุ้งโหยงทันทีที่เปิดประตูห้องน้ำมาเจอชายหนุ่มนั่งรอที่ปลายเตียง มันช่างดูเซ็กซี่เหลือเกิน เสื้อเชิตแขนสั้นที่ติดกระดุมแค่สองเม็ดล่าง โชว์แผงอกล่ำกับกล้ามท้องเป็นมัดๆ กางเกงขาสั้นที่เข้ากันอย่างเหมาะเจาะ ก่อนสายตาเจ้ากรรมจะไปจับจ้องที่เป้ากางเกง ขนาดนอนสงบอยู่ในกางเกงแบบนั้นมันยังอลังการขนาดนี้ ถ้าตอนได้โผล่ออกมาภายนอกจะขนาดไหนไม่อยากจะคิดเลย

"มองพี่อ่านกินแบบนี้ระวังจะไม่ได้ไปซื้อของดีๆนะ" ชนะศึกพูดขึ้นเรียกสติของอัยยภัทรให้กลับเข้าที่เข้าทาง

"ไอเปล่านะคะ ใครจะไปมองพี่ศึกแบบนั้น" อัยยภัทรเถียงเสียงสั่น

"ก็ไอไง มองขนาดนั้นพี่คงเสียตัวให้ไอไปแล้วในความคิดอ่ะ" เขาแหย่หญิงสาวที่ยืนหน้าแดงอยู่ตรงประตูห้องน้ำ

"พี่ไปรอข้างนอกนะ รีบแต่งตัวเข้าล่ะ อย่าให้พี่ต้องเข้ามาตาม เพราะถ้าต้องเข้ามาอีกรอบพี่คงไม่ได้พาไอออกไปซื้อของแน่นอน" ชายหนุ่มพูดพร้อมยืนขึ้นเต็มความสูง สาวเท้าเข้ามาหาอัยยภัทร นั่นทำให้หญิงสาวหันหลังวิ่งเข้าห้องน้ำล็อคกลอนประตูอย่างดี ชายหนุ่มทำได้เพียงแค่หัวเราะก่อนจะเดินออกจากห้อง ปล่อยให้คนตัวเล็กยืนใจสั่นอยู่ในห้องน้ำเพียงลำพัง