Leo & Look Peach - 7 ที่ระบาย

Leo & Look Peach - 7 ที่ระบาย

หลังจากเหตุการณ์เมื่อปีที่แล้วและนั่นก็เป็นจุดเปลี่ยนของฉันเลยก็ว่าได้ ฉันกลายเป็นคนที่สร้างเกราะกำบังตัวเอง เพราะไม่ว่าที่มหาวิทยาลัยหรือแม้ว่าใครต่อใคร ก็เชื่อกันหมดว่าคลิปนั่นเป็นฉัน ทั้งใครที่คิดว่าฉันแรดฉันแรงฉันก็ไม่สน ยิ่งมีคนพูดมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งทำตามสิ่งพวกนั้นพูดเท่านั้น แต่คำพูดคำนินทาพวกนั้นไม่ได้มีผลอะไรกับฉันเลย

และความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับพี่ลีโอก็แย่ลงไปกว่าเดิม เราพูดกันน้อยลง

พี่ลีโอเริ่มเปลี่ยนไปด้วยการชอบชวนเพื่อนผู้หญิงมาค้างที่ห้องบ่อยขึ้น ส่วนฉันก็ประชดพี่ลีโอด้วยการออกเที่ยวกลางคืนอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ความจริงแล้วสิ่งที่ฉันทำอยู่ทุกวันนี้ก็แน่นอนว่าชนวนและตัวการทั้งหมดทั้งมวลก็คือพี่ลีโอ

หลายวันต่อมาสถานการณ์ระหว่างเราก็ไม่ได้ดีขึ้น หลังจากเลิกคลาสกลับมาถึงห้องได้สักพักใหญ่ วันนี้แปลกมากที่ไม่เจอกับพี่ลีโอ หรือว่ากองเสื้อผ้าบนพื้นเหมือนทุกที

หลังจากที่ฉันเข้าห้องอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วเพื่อจะไปเที่ยวผับเหมือนทุกวัน ฉันค่อย ๆ โผล่หน้าออกจากประตูห้องเพื่อดูว่าพี่ลีโอยังอยู่ไหมหรือไม่ แต่ก็พบไม่มีใครอยู่ตรงนั้น ฉันก็ถึงกับโล่งใจเล็กน้อย ก่อนที่จะค่อย ๆ เดินออกจากห้อง

“จะไปไหน”

“ค่ะ” ฉันหันไปตามเสียงเรียก ก็เห็นว่าพี่ลีโอเดินออกมาจากห้องนอน ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนโซฟา สีหน้าพี่ลีโอดูแย่มากนอนหลับตา เอามือก่ายหน้าผาก เหมือนคนปวดหัวมาก

“พี่ลีโอไม่สบายเหรอ ให้ลูกพีชอยู่เป็นเพื่อนได้นะ” ฉันเห็นสีหน้าพี่ลีโอดูแย่มาก มากซะจนไม่อยากออกไปเที่ยวที่ไหนเลย

“ไม่เป็นไร เราไปหาเที่ยวเถอะ เพราะเดี๋ยวเพื่อนพี่ก็จะมาเหมือนกัน”

“คนไหนอีกละ?” ฉันกระชากเสียงอย่างลืมตัว อยากรู้จริงๆ ว่าเวลาแบบนี้พี่ลีโอจะเรียกใครมา มันน่าน้อยใจอยู่นะ ที่มีฉันอยู่ข้าง ๆ แต่พี่ลีโอไม่แม้แต่จะให้ฉันเข้าใกล้ หรือว่าดูแลเขาเลยแม้แต่น้อย

“บอกไปเราก็ไม่รู้จัก ไปเถอะ เดี๋ยวไม่ทันนัด”

“เค้ งั้นก็ตามสบาย” ฉันจับลูกบิดประตูเปิดออกทันทีอย่างน้อยใจ และทันทีฉันออกมาจากห้อง ก็มีหญิงสาวรุ่นพี่คณะบริหารที่ฉันรู้จักดี เธอมองหน้าฉันนิ่งยกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะเดินสวนฉันที่หน้าลิฟต์พอดี ก็...คงนัดผู้หญิงมาทำอะไรอย่างว่าอีกตามเคย

ฉันเหมือนคนที่หมดแรงจะยืน มันเจ็บไปที่หัวใจ ชาไปหมด ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงได้รู้สึกและหวงพี่ลีโอได้ถึงเพียงนี้ มันคงจะง่ายกว่านี้ ถ้าพ่อของพี่ลีโอและแม่ของฉันไม่แต่งงานกัน ป่านนี้ฉันคงวิ่งไล่ตามจีบพี่ลีโอแล้วก็ได้โดยที่ไม่ต้องมีคำว่าพี่กับน้องเป็นกำแพงอยู่แบบนี้

เอาเถอะ ไหน ๆ พี่ลีโอก็นอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแบบนั้นแล้วฉันจะทนอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ไปทำไม

ถ้าพี่ลีโอเห็นฉันเป็นน้องสาวฉันก็ต้องมองพี่ลีโอเป็นพี่ชายให้ได้เหมือนกัน

ถ้าฉันจะไปมีอะไรกับใครบ้างเหมือนกับที่พี่ลีโอทำ พาผู้ชายมานอนด้วยแบบที่ชายฉันทำมันก็คงไม่ผิดอะไร ถ้าฉันคิดจะมองพี่ลีโอเป็นพี่ชายฉันต้องแรงกว่านี้เพื่อที่จะได้ไม่คิดฟุ้งซ่านเรื่องพี่ลีโอ

Part ลีโอ

ผมมองน้องสาวที่แต่งตัวด้วยชุดเซ็กซี่เดินออกไป ทั้งที่ใจไม่ได้อยากให้เธอไปแต่ก็ไม่ห้าม

และ...ที่ผมเป็นแบบนี้ก็มีเหตุผลของผม

ลูกพีชเป็นผู้หญิงที่ผมที่เคยแอบชอบเธอมาก่อน ตอนที่เธอเข้าประกวดดาวมหาวิทยาลัย ผมเคยตั้งใจว่าจะตามจีบเธออยู่พอดี แต่ใครจะไปคิดว่า วันที่พ่อแม่ของเราทั้งสองนัดเจอกัน เธอกลับกลายมาเป็นน้องสาวของผมโดยปริยาย

แถมทั้งคุณพ่อของผมและคุณแม่ของเธอ ทั้งสองท่านก็ย้ำนักย้ำหนาว่าเธอคือน้องสาว แล้วแบบนี้ผมจะทำไงได้ เมื่อโดนกำชับขนาดนี้ ผมต้องทำท่านิ่งเฉยเป็นพี่ชายที่แสนดีเพื่อให้ทุกคนสบายใจ

ทั้งที่ใจผมอยากจะจับเธอกดลงไปกับเตียง กระแทกร่างเข้าหาอย่างบ้าคลั่ง พอคิดถึงเรือนร่างเอวบางที่เปลือยเปล่า รวมถึงท่วงท่าทำนองรักของเราสองคน มันทำให้ผมรู้สึกดีแทบบ้า แต่ก็แน่นอนว่าผมไม่สามารถทำแบบนั้นได้ เพราะเธอมีสถานะเป็นน้องสาวของผมไปแล้ว

และสุดท้าย...เมื่อความต้องการของผมมันเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่สุดแล้วผมต้องหาที่ระบายกับใครสักคน ที่สามารถทดแทนความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อลูกพีชได้