บทนำ

ภายในโซน VIP ของไนต์คลับชื่อดังใจกลางเมือง หญิงสาวในชุดเดรสสีแดงสดแขนยาวเปิดไหล่ข้างหนึ่ง ผมยาวสลวยสีดำขลับปล่อยเรียบตรงธรรมดา ใบหน้าตกแต่งน้อยนิดเพียงแค่เธอทาลิปสติกสีเดียวกันกับชุดที่เธอสวมใส่...

ร่างเพรียวระหงในชุดเดรส...ยืนอยู่บนรองเท้าส้นสูงแบรนด์เนมที่สูงประมาณ 3 นิ้ว มือข้างหนึ่งเธอคว้าแขน ‘กิสิยา’ น้องสาวที่ไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติมาหยุดอยู่ในโซน VVIP ที่มีว่าที่สามีน้องสาวเธอกำลังรับรองลูกค้าอยู่...

งานที่สามีน้องสาวเธอทำ อันดามันไม่ได้รู้เรื่องอะไรมาก แต่ดูในตอนนี้มันก็น่าจะนอกเหนืองาน เพราะ ‘ดีซี’ มาเป็นไม้กันหมาให้กับเพื่อนเขาที่ชื่อว่า ‘อินทัช’

“พี่ซีของสกายปัดมือออกนะ...เขาไม่ได้เต็มใจให้ผู้หญิงคนนั้นจับ”

“สกายไม่ชอบเลยค่ะ หวงพี่ซี...”

“ถ้าพี่ซีของสกายมากันหมาให้เพื่อนผู้ชายคนที่ตัวสูง ๆ นั่น...” อันดามันยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มอึกใหญ่ ก่อนจะหันไปพูดกับน้องสาวชัดถ้อยชัดคำ

“พี่...ก็จะยอมเป็นไม้กันหมาแทนพี่ซีของสกายแล้วกัน!” อันดามันคว้าแขนน้องสาวให้ลุกขึ้นเดินตามกันไป

และนี่! คือสาเหตุที่ทำให้เธอต้องมานั่งอยู่ท่ามกลางสมรภูมิย่อม ๆ ระหว่างเธอและผู้หญิงของอินทัช!!

“มานี่...” เสียงเข้มเอ่ยเรียกเธอหลังจากที่ดีซีและกิสิยาน้องสาวเธอกลับออกไปแล้ว

อันดามันปรายตามองคนเรียก ก่อนจะเหยียดยิ้ม และยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มแทนที่จะเดินเข้าไปหาเขา หญิงสาวหมุนกายหันไปมองทางหน้าเวที ดีเจฝรั่งรูปหล่อมือข้างหนึ่งจับหูฟัง อีกข้างสแคลชแผ่นเสียง

“บอกจะมาเป็นไม้กันหมาให้...แต่ที่คุณทำมันช่วยผมตรงไหน?” อันดามันได้ยินทุกคำพูดแต่ไม่ได้คิดจะหันไปเผชิญหน้า

ร่างสูงที่ยืนแนบชิดเรียกได้ว่าแผ่นอกของเขาติดแผ่นหลังของเธอ มือเรียวได้แต่กำแก้วไวน์ไว้แน่น ไม่หันไป เพราะถ้าหันเท่ากับเธอจะอยู่ในอ้อมกอดเขาพอดี

“ถอยออกไปให้ห่าง! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่คุณจะมาทำแบบนี้ได้นะอินทัช!!” อันดามันหันไปแค่เสี้ยวหน้า ก่อนจะเบนสายตากลับไปมองดีเจต่อ

“งั้นเหรอ...แล้วผู้ชายแบบไหนที่จะทำอะไรแบบนี้กับคุณได้ล่ะ?” ลมหายใจอุ่นร้อนกระทบโดนหัวไหล่กลมกลึงของเธอ

“ก็ไม่ใช่ผู้ชายอย่างคุณแล้วกัน!!”