ep2

แคทรียาเคลื่อนรถออกไปโดยมีม่านฟ้านั่งคู่ไปด้วย เธอหวั่นๆ ใจตัวเอง ยังทำตัวไม่ค่อยถูกนักเพราะทุกอย่างแปลกใหม่สำหรับเธอมาก ยิ่งเวลารถจอดติดจอดไฟแดง กลุ่มคนที่อยู่บนรถเมล์หรือรถมอเตอร์ไซด์ที่จอดอยู่ข้างๆ ก็มักจะหันมามองหญิงสาวทั้งคู่ โดยเฉพาะแคทรียานั้น มักก็ถูกจับจ้องมากเป็นพิเศษ ด้วยชุดที่ใส่ นอกจากเสื้อนักศึกษาที่รัดรูปแล้ว กระโปรงสั้นที่เวลานั่งอยู่หลังพวงมาลัย มันก็เปิดเปลือยจนแทบจะเห็นไปถึงชุดชั้นใน ดังนั้นต้นขาขาวๆ ของเธอจึงตกเป้าสายตาของบรรดาชายหนุ่มทั้งหลายที่มองทะลุผ่านฟิมล์บางๆ ของรถยนต์เข้ามา ซึ่งดูเหมือนว่าหญิงสาวก็ไม่ค่อยใส่ใจนักกับการถูกมองแบบหื่นกระหายของชายหนุ่มหลายๆ คน

“พวกนั้นก็ได้แค่มองเท่านั้นแหละ ไม่ต้องใส่ใจ”

เธอหันบอกเพื่อนสาว ที่สีหน้าแสดงความวิตกออกมาอย่างเห็นได้ชัด

“ฟ้าอึดอัดน่ะค่ะ เวลามีคนมองแบบนี้”

“เธอต้องเปลี่ยนวิธีคิดใหม่นะฟ้า เพราะเราสวยไงเขาถึงได้มอง บางทีฉันยังนึกสนุกเลย ยิ่งมองมากๆ ฉันก็ยิ่งยั่ว”

แคทรียาบอกขำๆ ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเม็ดบนออก เผยให้เห็นเนินอกอวบเบียดเสียดกันภายใต้บราเซียร์แบบครึ่งเต้า โผล่ออกมาให้เห็นภายใต้สาบเสื้อที่แบะอ้า

“แคท..ปลดกระดุมทำไม?”

“ก็พวกเขาอยากดู ก็ให้เขาดูหน่อยสิ สนุกดีออก”

หญิงสาวหันมาบอกแล้วเคลื่อนรถออกไปทันทีที่ไฟเขียว ม่านฟ้าถึงกับส่ายหน้าด้วยความไม่เข้าใจ

******

แคทรียาแยกกับม่านฟ้า โดยบอกเธอว่าขอไปทำธุระสักครู่ จากนั้นหญิงสาวก็ตรงไปยังอพาตเมนท์ของชายหนุ่มรุ่นพี่ที่อยู่ข้างมหาวิทยาลัย

“ก๊อก ๆ ๆ ...พี่วิทย์คะ แคทเองค่ะ”

หญิงสาวเคาะประตูเป็นสัญญาณเฉพาะตัว ก่อนที่ประตูจะเปิดออก พร้อมร่างกำยำของนักศึกษาปี 4 ที่เปิดออกมาพร้อมดึงร่างอวบอัดของแคทรียาเข้าไปด้านใน

“พี่กำลังรออยู่พอดี ...”

สุวิทย์หรือวิทย์ หนุ่มหล่อวิศวะผู้เคยเป็นติวเตอร์ให้กับหญิงสาวรวบร่างนั้นเข้ามากอดแล้วจู่โจมฟอนฟัดที่ใบหน้าสวยแบบลูกเสี้ยวของเธอทันที

“ใจเย็นๆ สิคะ พี่วิทย์ เสื้อแคทยับหมดแล้ว”

“งั้นก็ถอดออกสิ จะได้ไม่ยับ”

“อุ้ย พี่วิทย์ละก็พูดจาน่าเกลียด นี่แคทแวะมาปลุกตามสัญญานะคะ ไม่ได้มาให้พี่แทะโลมลวนลาม”

“ลวนลามที่ไหนกันเล่า พี่แค่แสดงความรักกับคนที่น่ารักที่สุดเท่านั้นเอง”

ชายหนุ่มออดอ้อนรุ่นน้อง มือไม้ลูบไล้ไปทั่วร่าง จนหญิงสาวอ่อนระทวยจนแทบยืนไม่อยู่

“ปล่อยแคทก่อนค่ะ กอดไว้แบบนี้แคทหายใจไม่ออก”

แคทรียาดิ้นรนให้หลุดจากอ้อมกอดของเขา อันที่จริงเขาปากว่ามือถึงอยู่บ่อยๆ แต่เธอก็ยังไม่ยอมมีอะไรกับเขาลึกซึ้ง จะได้ก็แค่เพียงลูบๆ คลำขยำและจูบเท่านั้น เพราะเธอเองก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็ต้องหลอกใช้สุวิทย์ เพื่อให้เขาเป็นติวเตอร์ส่วนตัว และต้องพาเธอเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้เสียก่อน แต่เธอก็พอเข้าใจว่าการที่เขาทุ่มเทช่วยติวข้อสอบให้เธออย่างหนักนั้น เขาก็คงต้องหวังอะไรบ้าง

“หือ...ไม่อยากปล่อยเลย”

เขากอดเธออยู่สักพักก็ยอมปล่อยเธอออก แล้วจูงเธอมานั่งที่ปลายเตียง

“ขอบคุณนะครับที่มาหาพี่ นี่คงไม่ได้มาปลุกพี่อย่างเดียวใช่ไหมครับ”

ชายหนุ่มยิ้มอย่างอ่อนโยน เพื่อรอดูท่าทีของหญิง ซึ่งถ้าเขาบุ่มบ่ามเข้าใส่เธอ มันก็น่าจะได้ผล แต่อาจจะไม่ทำให้เธอประทับใจก็ได้

“ค่ะ แคทมีของขวัญมาให้พี่ด้วยไม่รู้ว่าพี่ชอบหรือเปล่า?”

แคทรียาเปิดกระเป๋าหยิบกล่องนาฬิกาหรูเรือนหนึ่งมาส่งให้ชายหนุ่ม

“ขอบคุณมากนะครับ แต่ถ้าถามว่าพี่ชอบไหม? ถ้าจะให้เป็นของขวัญพี่จริงๆ.....พี่อยากได้น้องแคทมากกว่า”

สายตาของชายหนุ่มจ้องมองสองเต้าอวบที่ดันเสื้อนักศึกษาคับติ้วจนเนินหน้าอกโผล่ร่องเสื้อนักศึกษาด้านบน ที่ก่อนหน้านี้หญิงสาวปลดกระดุมเม็ดบนโชว์ร่องให้สาธารณชนได้ดูมาแล้ว

“อุ๊ย” หญิงสาวแสร้งตกใจแล้วรีบยกมือขึ้นมาจะกลัดกระดุมเสื้อ แต่มือใหญ่ของสุวิทย์จับมือของเธอไว้

“สวยขนาดนี้ ไม่ต้องอายหรอกครับ....พี่ขอของขวัญเพิ่มได้ไหม?....พี่อยากเห็นหน้าอกน้องแคทแบบเต็มๆ นะครับ”

ไม่พูดเปล่าแต่มือใหญ่ของชายหนุ่มเลื่อนจากมือเธอไปที่กระดุมเม็ดอื่นๆ แล้วค่อยๆ ปลดกระดุมออกทีละเม็ด

“พี่วิทย์คะ...เดี๋ยวมีคนเข้ามาเห็นค่ะ”