เช้าที่แสนวาบหวาม 2

ขนมหวานรู้ดีว่าการเตรียมน้ำให้อาบไม่ใช่แค่เตรียมน้ำ ทว่าหญิงสาวยังมีอีกหนึ่งหน้าที่ที่ต้องทำ นั่นคืออาบน้ำและนวดตัวถูหลังให้ผู้ชายใจร้ายที่พูดจาทำร้ายทำลายจิตใจของเธอเรื่อยมา

คนที่เป็นดั่งเจ้าชีวิต คนที่กุมชีวิตเธอเอาไว้ในกำมือ จะบีบให้เธอตายทั้งเป็นอย่างที่ทำตอนนี้ก็ย่อมได้ หรือจะคลายให้เธอมีชีวิตรอดในวันต่อไปก็ย่อมได้เช่นเดียวกัน

"หลับเหรอหรือว่าเป็นใบ้ชั่วคราว ถึงได้นั่งเงียบไม่พูดไม่จาแบบนี้" คนที่นั่งหันหลังเพื่อให้ถูหลังในคราแรก หมุนตัวกลับมาพ่นคำพูดต่อว่าใส่หน้า มิหนำซ้ำยังรั้งเอวคอดเข้าใกล้ จนขนมหวานแทบขึ้นไปนั่งบนตัก

"ขนมไม่รู้จะพูดอะไร" ขืนพูดสุ่มสี่สุ่มห้าออกไปพาลให้เขาหงุดหงิดไม่พอใจ เธอก็จะถูกเขาเอ็ดหรือทำโทษเข้าให้อีก

"ไม่รู้จะพูดอะไรหรืออยากจะคราง"

"คุณอชิ!" เผลอเสียงดังใส่ เมื่อคนตรงหน้าชอบพูดให้เธออับอายอยู่ร่ำไป แม้เธอและเขาจะเกินเลยกันไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่เธอไม่ใช่คนหน้าด้านที่จะไม่รู้สึกอายเมื่อเขาพูดแต่เรื่องชวนอายพวกนั้น

อชิระยกยิ้มมุมปากราวกับเสือร้าย เมื่อเห็นเหยื่อกำลังพองขน สายตาคมจ้องมองคนที่นั่งก้มหน้าไม่กล้าสบสายตาอย่างเอาเรื่อง ไม่สมกับที่เสียงดังใส่เขาเมื่อสักครู่เลยสักนิด นิ้วแกร่งจึงเชยคางมนขึ้นให้คนที่นั่งหน้าแดงสบสายตากัน

"เมื่อกี้เธอขึ้นเสียงใส่ฉัน"

"ไม่ใช่นะคะ ขนมไม่ได้ขึ้นเสียง ขนมแค่พูดเสียงดังไปนิดเดียว" หากมีทางไหนจะรอดขนมหวานก็พร้อมจะแถให้สีข้างถลอก

"เห็นฉันโง่?"

"ไม่ใช่ค่ะ ใครจะกล้าคิดว่าคุณอชิระเป็นคนโง่ล่ะคะ มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละค่ะที่กล้าคิดแบบนั้น"

"แล้วเธอล่ะโง่หรือฉลาด ที่ทนอยู่กับคนอย่างฉัน" ขนมหวานจุกอยู่ในอกกับคำถามเหมือนจะง่ายแต่ยากยิ่งกว่าอะไร

นั่นสินะ เธอโง่หรือฉลาดกันแน่ที่ทนอยู่กับผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่าเป็นพี่ชายของเธอ แต่หลังจากเหตุการณ์วันนั้นสถานะของเธอก็เปลี่ยนไป เมื่อความจริงเปิดเผยทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ จนเธอตั้งรับแทบไม่ไหว เหตุผลเดียวที่ทำให้เธอต้องอยู่ในสภาพนี้

ภาพที่อยู่ต่อหน้าคนอื่นเขาคือพี่ชายที่แสนดี ทว่าเมื่อเธออยู่กับเขาสองต่อสองเมื่อไหร่ เขาก็กลายร่างเป็นซาตานใส่เธอทันที แต่ที่ทำให้เธอต้องทน คงหนีไม่พ้นความรู้สึกที่มันคับแน่นอยู่ในอกด้านซ้าย ที่มีแต่เขาอยู่เต็มข้างใน

"อ้ะ...คุณอชิ" ขนมหวานสะดุ้งเฮือกพลางร้องออกมา เมื่อชายหนุ่มวางฝ่ามือลงบนทรวงอกและบีบเคล้นลงไปหนักๆ ดึงสติที่หลุดเข้าไปให้ห้วงความคิดให้กลับเข้ามากับการกระทำของคนตรงหน้า

"เป็นอะไร นั่งเงียบจนฉันคิดว่าหลับ"

"เปล่าค่ะ"

"หรือว่าคิดถึงผู้ชายคนไหน" ขนมหวานรีบส่ายหน้าปฏิเสธเป็นพัลวัน

"ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ"

"ถ้าไม่ใช่ก็ถ่างขาออกกว้างๆ และขึ้นมานั่งบนตักฉัน" แม้จะเขินอายและรู้สึกสมเพชตัวเองสักเพียงใด ที่ต้องยอมเป็นทาสอารมณ์ของอชิระ ทว่าขนมหวานก็เต็มใจที่จะทำตามที่ชายหนุ่มต้องการ

ร่างบางซ่อนรูปที่เต็มไปด้วยความอวบอิ่มทั้งบนและล่าง กำลังเคลื่อนตัวเข้าหาร่างยำที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม อชิระเอนตัวพิงขอบอ่าง มองหญิงสาวที่ขึ้นมานั่งอยู่บนตัว ความแข็งขึงที่ผงาดตัวรอตั้งแต่เห็นร่างกายขาวเนียน เสียดสีอยู่กับความสวยงามที่ซุกซ่อนอยู่ในอ่างน้ำ

"เริ่มสิขนมหวาน ฉันรู้ว่าเธอก็ต้องการมัน ทำให้ฉันพอใจ และวันนี้ฉันจะไม่ใจร้ายกับเธอ"

"สัญญา" แม้ไม่รู้คำสัญญาจะเกิดขึ้นหรือไม่ แต่อย่างน้อยขอให้มีข้อสัญญาให้อุ่นใจก่อนก็ยังดี

ส่วนคนถูกขอคำสัญญาก็กระตุกยิ้มออกมา ไล่ฝ่ามือไปตามเรียวแขนขึ้นมายังบ่าเล็ก เลยมายังเนินเนื้อขาวเนียนและมาหยุดอยู่ที่ทรวงอกคู่งามทั้งสองข้าง ใช้นิ้ววนคลึงยอดอกสีหวานสวยงามทั้งซ้ายและขวา จนขนมหวานเริ่มแอ่นหน้าอกและขยับเอวคอดให้ดอกไม้เสียดสีกับความใหญ่โต

"สัญญาสิ ถ้าเธอทำให้ฉันครางออกมาได้" ขนมหวานตัดความอายทุกอย่างทิ้งไป โน้มใบหน้าเข้าหาเรียวปากหยักที่ชอบพ่นคำพูดทำร้ายจิตใจของเธอออกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

บดขยี้ลงไปรุนแรงสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากชื้น ควานหาความหวานปนขมที่ไม่ว่าจะสัมผัสกี่ครั้งรสชาติก็ยังคงเหมือนเดิม

ส่วนมือเล็กก็ลูบไล้แผงอกหนั่นแน่นและแวะทักทายกับยอดอกสีน้ำตาล บีบบี้วนคลึงสลับไปมาทั้งซ้ายและขวา ลูบไล้ต่ำลงมายังหน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม คว้าหมับเข้าที่แก่นกายลำใหญ่ที่ทำให้เธอทั้งมีความสุขและทรมานในเวลาเดียวกัน ใช้ฝ่ามือรูดรั้งจนแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ

คนถูกปลุกเร้าอารมณ์เริ่มหอบหายใจแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เริ่มจูบตอบหญิงสาวกลับไปเช่นกัน ลิ้นสากเป็นฝ่ายเกี่ยวกระหวัดรัดรึงลิ้นเล็กดูดดื่มเร่าร้อน และเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนละเมียดละไมชิมความหวาน จนขนมหวานหัวหมุนตามไม่ทัน

ส่วนมือก็ลูบไล้ร่างงามไปทั่ว โดยเฉพาะทรวงอกคู่งามพอดีมือ บีบเคล้นฟ้อนเฟ้นทั้งสองข้างจนพอใจจึงปล่อยว่าง จากนั้นก็พานิ้วเข้าไปทักทายดอกไม้งามที่เบ่งบานอยู่ใต้น้ำ นิ้วเรียวยาวดุจหญิงสะกิดลงบนติ่งเกสรเบาๆ แต่กลับทำให้เจ้าของเกสรสั่นสะท้าน เร่งความเร็วของมือที่รูดรั้งแก่นกายมากขึ้น

ขนมหวานกำลังถูกนิ้วร้ายทรมาน อชิระรู้จุดอ่อนไหวบนร่างกายของเธอดีทุกอย่าง เขาเล่นสนุกกับร่างกายของเธออย่างร้ายกาจ

ปากของเขาครอบครองดูดดึงและขบกัดยอดอกของเธอ มือของเขาก็ทักทายดอกไม้ของเธออย่างเร่าร้อน จนเธอต้องร่อนสะโพกรับความเสียวซ่านที่ก่อตัวขึ้น

ร่างงามยกตัวขึ้นเล็กน้อย ให้ดอกไม้ของเธอค่อยๆ กลืนกินแก่นกายลำใหญ่เข้าไปในผนังอ่อนนุ่มที่ตอดรัดแน่นจน อชิระรู้สึกคับแน่น ร่างสูงจึงยกสะโพกสวนกลับขึ้นไป

"อืม"